FEDERAL ALMANYA’DA BULUNAN YABANCILARIN İKAMETLERİ, ÇALIŞMALARI VE UYUMLARINA İLİŞKİN KANUN

İÇİNDEKİLER
Sayfa

1. BÖLÜM Genel Hükümler
Madde 1: Kanunun Amacı; Uygulanma Alanı 10
Madde 2: Kavramlara İlişkin Hükümler 10

2. BÖLÜM
Federal Almanya’ya Giriş ve İkamet

Kısım 1 Genel Hükümler

Madde 3: Pasaport Yükümlülüğü 12
Madde 4: İkamet İzni Zorunluluğu 12
Madde 5: İkamet İzni Verilmesine İlişkin Genel Şartlar 13
Madde 6: Vize 14
Madde 7: Oturma İzni 15
Madde 8: Oturma İzni Süresinin Uzatılması 15
Madde 9: Yerleşme İzni 15
Madde 9a: Avrupa Birliği Sürekli Oturma İzni 17
Madde 9b: İkamet Sürelerinin Hesaba Katılması 18
Madde 9c: Geçim Masrafları 19
Madde 10: İltica Talebinde Bulunanlar İçin İkamet İzni 20
Madde 11: Ülkeye Giriş Yasağı ve İkamet Yasağı 20
Madde 12: Geçerlilik Alanı; Tali Hükümler 20

Kısım 2 Ülkeye Giriş

Madde 13: Sınırdan Geçiş 21
Madde 14: Ülkeye İzinsiz Giriş; İstisnai Vize 21
Madde 15: Sınırdan Geri Çevirme 22
Madde 15a: Ülkeye İzinsiz Giren Yabancıların Dağıtımı 23

Kısım 3
Eğitim Amacıyla İkamet İzni

Madde 16: Yüksek Öğrenim; Dil Kursları; Okul Eğitimi 24
Madde 17: Diğer Eğitim Amaçları 25

Kısım 4
Çalışma Amaçlı İkamet İzni

Madde 18: Bağımlı Çalışma 26
Madde 18a: Müsamahalı İkamet Eden Vasıflı Yabancılar İçin Oturma İzni
26
Madde 18b: Almanya’da Üniversite Bitiren Yabancılar İçin Yerleşme İzni
27
Madde 18c: Nitelikli İş Gücünün İş Aramaları İçin İkamet Statüsü
28
Madde 19: Yüksek Vasıflılar İçin Yerleşme İzni 28
Madde 19a: Avrupa Birliği Mavi Kart 28
Madde 20: Araştırma Amaçlı İkamet İzni 30
Madde 21: Bağımsız Çalışma 31

Kısım 5
Devletler Hukukundan Kaynaklanan veya İnsani ya da Siyasi Nedenlerle İkamet İzni Verilmesi
Madde 22: Yurtdışından Ülkeye Yabancı Kabulü 32
Madde 23: En Yüksek Eyalet Merciince Oturma İzni Verilmesi; Özel siyasi menfaat durumlarında kabul
33
Madde 23a: Mağduriyet Hallerinde İkamet İzni Verilmesi 33

Madde 24: Geçici Himaye Amacıyla İkamet İzni Verilmesi 34
Madde 25: İnsani Nedenlerle İkamet İzni Verilmesi 34
Madde 25a: İyi Entegre Olmuş Çocuklar ve Gençlere İkamet İzni Verilmesi
36
Madde 26: İkamet Süresi 37

Kısım 6
Ailevi Nedenlerle İkamet İzni Verilmesi
Madde 27: Aile Birleşimi İlkesi 38
Madde 28: Alman Vatandaşlarının Aile Birleşimi 38
Madde 29: Yabancıların Aile Birleşimi 39
Madde 30: Eşlerin Getirilmesi 40
Madde 31: Eşlerin Bağımsız İkamet Hakkı 42
Madde 32: Çocukların Getirilmesi 43
Madde 33: Federal Almanya’da Doğan Çocuklar 43
Madde 34: Çocukların İkamet Hakkı 44
Madde 35: Çocukların Bağımsız ve Süresiz İkamet Hakkı 44
Madde 36: Ebeveynin ve Diğer Aile Fertlerinin Getirilmesi 45

Kısım 7
Özel İkamet Hakları
Madde 37: Geri Dönüş Hakkı 45
Madde 38: Eski Alman Vatandaşları için İkamet İzni 46
Madde 38a: Diğer Avrupa Birliği Ülkelerinde Uzun Süreli İkamet Hakkı Hamilleri İçin İkamet İzni
47
Kısım 8
Federal İş Ajansının Katılımı
Madde 39: Yabancıların Çalıştırılmasına Muvafakat Verilmesi 48
Madde 40: Ret Nedenleri 49
Madde 41: Muvafakatın İptali 49

Madde 42: Kanun Hükmünde Kararname Çıkarma ve
Talimat Yetkisi 49
3. BÖLÜM Uyum

Madde 43: Uyum Kursu 50
Madde 44: Uyum Kursuna Katılma Hakkı 51
Madde 44a: Uyum Kursuna Katılma Yükümlülüğü 52
Madde 45: Uyum Programı 53
4. BÖLÜM
Kamu Düzeni İle İlgili Hükümler

Madde 46: Kamu Düzeni ile İlgili Tasarruflar 53
Madde 47: Siyasi Faaliyetin Sınırlandırılması ve Yasaklanması 54
Madde 48: Kimlik Mevzuatına İlişkin Yükümlülükler 54
Madde 49: Kimliğin Tespiti ve Muhafaza Altına Alınması 55
Madde 49a: Kayıp Belgeler Veri Bankası 57
Madde49b: Kayıp Belgeler Veri Bankasının İçeriği 57

5. BÖLÜM İkametin Sona Ermesi

Kısım 1
Ülkeyi Terk Yükümlülüğünün Gerekçelendirilmesi

Madde 50: Terk Yükümlülüğü 58
Madde 51: İkametin Yasallığının Sona Ermesi; Sınırlamaların Geçerliliğini Sürdürmesi
59
Madde 52: İptal 61
Madde 53: Zorunlu Sınırdışı Etme 63
Madde 54: Kaideten Sınırdışı Etme 63
Madde 54a: Sınırdışı Edilmelerine Karar Verilen Yabancıların İç Güvenlik Nedenleriyle Gözetimi
64
Madde 55: Takdire Bağlı Sınırdışı Etme 65

Madde 56: Sınırdışı Edilmeye Karşı Özel Koruma 67
Kısım 2
Ülkeyi Terk Yükümlülüğünün Uygulanması

Madde 57: Geri Gönderme 68
Madde 58: Sınırdışına Sürme 68
Madde 58a: Sınırdışına Sürme Kararı 69
Madde 59: Sınırdışına Sürme İhtarı 70
Madde 60: Sınırdışına Sürme Yasağı 71
Madde 60a: Sınırdışına Sürmenin Geçici Olarak Ertelenmesi (Erteleme)
73
Madde 61: Yer İtibarıyla Sınırlamalar;
Ülkeyi Terkle Yükümlü Yabancılar İçin Barındırma Tesisleri

74
Madde 62: Sınırdışına Sürmek Üzere Tutuklama 75
Madde 62a: Sınırdışına Sürmenin İcrası 76
6. BÖLÜM Taahhüt ve Harçlar

Madde 63: Seyahat Şirketlerinin Yükümlülükleri 76
Madde 64: Seyahat Şirketlerinin Geri Götürme Yükümlülüğü 77
Madde 65: Havaalanı İşletmelerinin Yükümlülükleri 77
Madde 66: Masraf Borçlusu; Teminat 77
Madde 67: Masraf Taahhüdünün Kapsamı 78
Madde 68: Geçim Masrafları Taahhüdü 79
Madde 69: Harçlar 80
Madde 70: Zamanaşımı 81

7. BÖLÜM Usul Hükümleri
Kısım 1 Yetkiler
Madde 71: Yetki 81
Madde 71a: Yetki ve Bildirim 83
Madde 72: Katılımın Gerekli Olduğu Haller 83
Madde 72a: Güvenlik Amacıyla Vize Başvuruları Verilerinin Kıyaslanması
84
Madde 73: Vize İşlemlerinde ve İkamet İzni Verilmesinde Katılımın Gerekli Olduğu Diğer Haller
86
Madde 73a: Vize Tanziminin Bildirimi 87
Madde 74: Federal Makamların Katılımı; Talimat Yetkisi 87

Kısım 1a Transit Gönderme
Madde 74a: Yabancıların Transit Gönderilmesi 88
Kısım 2
Federal Göç ve Mülteciler Dairesi

Madde 75: Görevleri 88
Madde 76: (Bu madde kaldırılmıştır) 89
Kısım 3 İdari İşlemler

Madde 77: Yazılı Şekil; Şekil Zorunluluklarında İstisna 89
Madde 78: Elektronik Veri Saklama ve
Bilgi İşlem Özelliği Bölümü Olan Belgeler
90
Madde 78a: İstisnai Durumlar İçin İkamet Başvurusu Formülerleri, Kimlik Yerine Geçen Belge ve Belgeler
93
Madde 79: İkamet Hakkında Karar 95
Madde 80: Reşit Olmayanların Fiil Ehliyeti 96
Madde 81: İkamet İzni Talebi 96

Madde 82: Yabancının Katılım Yükümlülüğü 97
Madde 83: İtirazın Sınırlandırılması 98
Madde 84: İtiraz ve Davanın Etkileri 98
Madde 85: İkamet Sürelerinin Hesaplanması 99

Kısım 4 Bilgilerin Korunması
Madde 86: Şahsa Mahsus Bilgilerin Toplanması 99
Madde 87: Yabancılar Dairelerine Bilgi Aktarılması 99
Madde 88: Özel Kanuni Uygulama Düzenlemelerinde Bilgi Aktarılması
100
Madde 88a Uyum Tedbirleriyle İlintili Verilerin İşlenmesi 101
Madde 89: Kimlik Bilgilerinin Tespiti ve Muhafazasına İlişkin Tedbirlerde Usul
102
Madde 89a: Kayıp Belgeler Veri Bankasına İlişkin Uygulama Düzenlemeleri
103
Madde 90: Yabancılar Daireleri Tarafından Bilgi Aktarılması 103
Madde 90a: Yabancılar Daireleri Tarafından İkamet Kayıt Dairelerine Bilgi Aktarılması
105
Madde 90b: Yabancılar- ve İkamet Kayıt Daireleri Arasında Bilgi Kıyaslaması
105
Madde 90c: Vize İşlemleri Sırasında Dışişleri Bakanlığı Üzerinden Bilgi Aktarılması
105
Madde 91: Şahsa Mahsus Bilgilerin Kayda Alınması ve Silinmesi
106
Madde 91a: Geçici Himayeye İlişkin Kayıt 106
Madde 91b: Ulusal İrtibat Kurumu Olarak Federal Göç ve Mülteciler Dairesi Tarafından Bilgi Aktarılması
107
Madde 91c 2003/109/EG Sayılı Direktifin Uygulamasıyla İlgili Topluluk İçi Bilgilendirme
108
Madde 91d 2004/114/EG Sayılı Direktifin Uygulamasıyla İlgili Topluluk İçi Bilgilendirme
110

Madde 91e Geçici Himaye Siciline ve Topluluk İçi Bilgi Aktarımına Ait Müşterek Düzenlemeler
110
Madde 91f: 2009/50/EG Sayılı Direktifin Uygulaması İle İlgili Topluluk İçi Bilgilendirme
111

8. BÖLÜM
Federal Hükümetin Göç, Mülteciler ve Uyum Sorumlusu

Madde 92: Dairesi 111
Madde 93: Görevleri 112
Madde 94: Yetkileri 113

9. BÖLÜM
Hapis ve Para Cezalarına İlişkin Hükümler

Madde 95: Hapis Cezalarına İlişkin Hükümler 113
Madde 96: Yasadışı Yollardan Yabancı Getirilmesi 115
Madde 97: Ölümle Sonuçlanan Yasadışı Yollardan Yabancı Getirilmesi; Profesyonel ve Teşekkül Halinde Yasadışı Yollardan Yabancı Getirilmesi

116
Madde 98: Para Cezalarına İlişkin Hükümler 116
Madde 98a Ücret 117
Madde 98b: Teşviklerden Dışlanma 118
Madde 98c: Kamu İhalelerinden Dışlanma 119

10. BÖLÜM Kararname Çıkarma Yetkisi;
Geçici ve Son Hükümler

Madde 99: Kanun Hükmünde Kararname Çıkarma Yetkisi 119
Madde 100: Dil Uyumu 124
Madde 101: Kanunun Yürürlüğe Girdiği Tarihten Önceki İkamet Haklarının Geçerliliğini Sürdürmesi
124
Madde 102: Yabancılar Mevzuatına İlişkin Tedbirlerin Geçerliliğini Sürdürmesi ve Süre Hesabı
124
Madde 103: Kanununun Yürürlüğe Girdiği Tarihten Önceki Mevzuatın Uygulanması
125

Madde 104: Geçici Düzenlemeler 125
Madde 104a: Eski Vak’aların Düzenlenmesi 126
Madde 104b: Müsamahalı İkamet İzni İle İkamet Eden Yabancıların Entegre Olmuş Çocuklarının İkamet Hakkı

128
Madde 105: Çalışma İzinlerinin Geçerliliğini Sürdürmesi 128
Madde 105a: İdari İşlemlerle İlgili Düzenlemeler 129
Madde 105b: Yeknesak Formülere Göre İkamet İzinleri İçin Geçici Düzenleme
129
Madde 106: Temel Hakların Sınırlandırılması 129
Madde 107: Şehir Eyaletleri Özel Hükmü 130

1. BÖLÜM Genel Hükümler

Madde 1
Kanunun Amacı; Uygulanma Alanı

(1) Bu Kanun, yabancıların Almanya Federal Cumhuriyeti’ne gelişlerinin yönlendirilmesine ve sınırlandırılmasına hizmet eder. Kanun, Almanya Federal Cumhuriyeti’nin ekonomik ve iş piyasasına ilişkin çıkarları ile ülkeye yabancı kabul etme ve uyumlarını sağlama kapasitesini dikkate almak suretiyle göçü düzenler ve olanaklı kılar. Kanun, aynı zamanda Almanya Federal Cumhuriyeti’nin insani yükümlülüklerini yerine getirmesine hizmet eder. Bu bağlamda yabancıların Almanya Federal Cumhuriyeti’ne girişlerini, ikametlerini, bir işte çalışmalarını ve uyumlarının teşvikini düzenler. Diğer kanunlarda öngörülen düzenlemeler saklıdır.

(2) Bu Kanun hükümleri,

1. Kanunla başka bir düzenleme öngörülmemiş olması halinde hukuki konumları Birlik Üyesi Ülke Vatandaşlarının Serbest Dolaşımlarına İlişkin Kanun tarafından düzenlenmiş olan,

2. Mahkemeler Teşkilat Kanunu’nun 18.-20’nci maddelerine göre Alman yargı yetkisine tabi olmayan yabancılar ile

3. Diplomatik ve konsolosluk ilişkilerine ve uluslararası kuruluşların faaliyetlerinin düzenlenmesine dair uluslararası sözleşmelere istinaden göç sınırlamalarından, ikametlerini yabancılar dairelerine bildirme ve ikamet izni alma yükümlülüğünden muaf olan ve karşılıklılık ilkesinin mevcudiyeti halinde muafiyetlerinin bu ilkeye dayandırılması mümkün olan

yabancılara uygulanmaz.

Madde 2 Kavramlara İlişkin Hükümler

(1) Anayasa’nın 116’ncı maddesinin 1’inci fıkrasına göre Alman olmayan herkes yabancıdır.

(2) Bir işte çalışma; Sosyal Kanun’un 4’üncü Kitabının 7’nci maddesi anlamında bir işverene bağlı olarak çalışmak ve bağımsız olarak çalışmak suretiyle yürütülen kazanç sağlayıcı faaliyettir.

(3) Yeterli bir hastalık sigortası himayesi de dahil olmak üzere geçimini, kamu yardımları almaksızın sağlamış olan bir yabancı, geçimini temin etmiş sayılır. Bu tespitte, çocuk parası, çocuk ek yardımı, çocuk yetiştirme parası, ebeveyn bakım parası, Sosyal Kanun’un 3’üncü Kitabına göre meslek teşvik ödenekleri, Federal Eğitim Teşvik Kanunu ya da Meslekte Yükselme Teşvik Kanunu ödemeleri ile prim ödemelerine dayanan veya Almanya’da ikameti olanaklı kılan kamu yardımları dikkate alınmaz. Yabancının yasal bir hastalık sigortasında hastalık sigortası hamili olması halinde, yabancı yeterli hastalık sigortası korumasına sahiptir. Aile birleşimi için oturma izni verilmesi veya uzatılmasında aile fertlerinin hanenin gelirine katkıları dikkate alınır. Federal Eğitim Teşvik Kanunu’nun 13’üncü ve 13a maddesinin 1’inci fıkrasına göre belirlenen aylık ihtiyaç kadar yabancının aylık gelire sahip olması halinde, 16’ncı maddeye göre ikamet izninin verilmesi için gerekli geçim temin edilmiş sayılır.

20’ncı maddeye göre ikamet izninin verilmesi için Sosyal Kanun’un IV’üncü Kitabının 18’inci maddesi anlamındaki ödeneğin üçte ikisi kadar bir miktar geçim masraflarının karşılanması için yeterli sayılır. Federal İçişleri Bakanlığı 5’inci ve 6’nci cümlelerde belirtilen asgari miktarları her yıl için bir yıl öncesinden 31 Aralık tarihine kadar Federal Resmi Gazetede açıklar.

(4) Yeterli konut olarak, ev arayan bir kişinin kamu tarafından desteklenen sosyal bir konuta yerleştirilmesi için öngörülen ölçütten daha fazlası talep edilemez. Özellikleri ve donanımı açısından, Alman vatandaşları için de geçerli olan mevzuat hükümlerine uymayan konut yeterli değildir. Çocuklar, 2’nci yaşlarını dolduruncaya kadar ailenin yerleşebilmesi için öngörülen yeterli konut büyüklüğünün hesaplanmasında dikkate alınmaz.

(5) Schengen ülkeleri aşağıda belirtilen düzenlemelerin tam olarak uygulandıkları ülkelerdir:

1. Benelüx Ekonomi Birliği Devletleri Hükümetleri, Federal Almanya Cumhuriyeti ve Fransa Cumhuriyeti Hükümetleri arasında imzalanmış müşterek sınırlardaki denetimlerin adım adım kaldırılması hakkındaki 14 Haziran 1985 tarihli Schengen Anlaşması Uygulama Anlaşması (Avrupa Birliği Resmi Gazetesi 22.09.2000, L 239 S.19),

2.15 Mart 2006 tarih ve 562/2006 sayılı şahısların sınırları geçişlerine ilişkin müşterek mevzuat hakkındaki Avrupa Parlamentosu ve Konseyi Direktifi (Avrupa Resmi Gazetesi 13.04.2006, L 105 S.1) ve

3.13 Temmuz 2009 tarih ve 810/2009 Topluluk Vize Mevzuatı hakkındaki Avrupa Parlamentosu ve Konseyi Direktifi (Avrupa Resmi Gazetesi 15.09.2009, L 243 S.1).

(6) Bu Kanunun öngördüğü geçici himaye, sürgünde olanların kitlesel olarak geri dönmeleri halinde geçici himaye sağlanmasına ilişkin asgari normlar ile bu kişilerin ülkeye kabul edilmeleri ve bu kabulün sonuçlarına bağlı yüklerin üye ülkelere dengeli bir şekilde dağılımının kolaylaştırılmasına ilişkin tedbirler hakkındaki Avrupa Birliği Konseyi’nin 20.7.2001 tarihli ve 2001/55/EG sayılı Direktifi’nin uygulanması suretiyle ikamet olanağı sağlanmasıdır (Avrupa Birliği Resmi Gazetesi Nr.L 212 Sayfa 12).

(7) Kendisine, Avrupa Birliği Konseyinin 25 Kasım 2003 tarihli ve 2003/109/EG sayılı Uzun Süreli İkamet hakkı Sahibi Üçüncü Ülke Vatandaşlarının Hukuksal Konumlarına İlişkin Direktifinin 2b maddesine göre, Avrupa Topluluğu ülkelerinden birinde hukuksal konum tanınan veya bu konum geri alınmamış yabancılar uzun süreli ikamet sahibi yabancıdır.

(8) Basit Almanca dil bilgisi, Diller İçin Müşterek Avrupa Referans Çerçevesi’nin A1 düzeyine denk gelmektedir (17 Mart 1998 tarih ve R (98)6 sayılı Avrupa Konseyi Bakanlar Komitesi’nin Diller İçin Müşterek Referans Çerçevesi hakkında üye ülkelere tavsiyesi GER.

(9) Kafi Almanca dil bilgisi, Diller İçin Müşterek Avrupa Referans Çerçevesi’nin A2 düzeyine denk gelmektedir.

(10) Yeterince Almanca dil bilgisi, Diller İçin Müşterek Avrupa Referans Çerçevesi’nin B1 düzeyine denk gelmektedir.

(11) Dil bilgisi, Diller İçin Müşterek Avrupa Referans Çerçevesi’nin C1 düzeyine denk gelen bir yabancı Alman diline hakimdir.

2. BÖLÜM
Federal Almanya’ya Giriş ve İkamet

Kısım 1 Genel Hükümler

Madde 3 Pasaport Yükümlülüğü

(1) Kanun Hükmünde Kararname marifetiyle pasaport yükümlülüğünden muaf tutulanlar dışındaki yabancılar, Almanya’ya ancak, tanınan ve geçerli bir pasaport veya pasaport yerine geçen bir kimlik ile girebilirler ve Almanya’da ikamet edebilirler (48’inci maddenin 2’nci fıkrası).

(2) Federal İçişleri Bakanlığı veya bu Bakanlıkça görevlendirilen bir merci, yabancının Almanya’ya girişinden önceki gerekçeli münferit vak’alarda, sınır geçişi ve müteakiben Almanya’da 6 aya kadar ikamet için pasaport yükümlülüğü şartının yerine getirilmesinde istisnalar yapabilir.

Madde 4
İkamet İzni Zorunluluğu

(1) Federal Almanya’ya girmek ve burada ikamet etmek isteyen yabancılar, Avrupa Birliği Hukuku veya Kanun Hükmünde Kararname ile başka bir düzenleme öngörülmemiş veya Avrupa Ekonomik Topluluğu ile Türkiye Arasında Bir Ortaklık Kurulmasına İlişkin 12.9.1963 tarihli Anlaşma’ya (AET – Türkiye Ortaklık Anlaşması “Federal Resmi Gazete 1964 II Sayfa 509“) istinaden bir ikamet hakkı mevcut değil ise ikamet izni almak zorundadırlar.

İkamet izni;

1.vize (6’ncı maddenin 1’inci fıkrasının 1 no’lu hükmü ve 3’üncü fıkrası), 2.oturma izni (madde 7),
3.AB Mavi Kart (madde 19a), 4.yerleşme İzni (madde 9) veya
5. Avrupa Birliği Sürekli İkamet İzni (madde 9a) şeklinde verilir.
Kanunlar ve kanun hükmünde kararnamelerle başka bir düzenleme öngörülmediği sürece, oturma izni için geçerli olan hukuksal düzenlemeler AB Mavi Kart’a uygulanır.

(2) İkamet izni, bu Kanunun öngörmesi veya ikamet izni türünün açıkça cevaz vermesi halinde bir işte çalışma hakkı sağlar. Her ikamet izni türünde; bu iznin, bir işte çalışma hakkı sağlayıp sağlamadığı belirtilir. Bir işverene bağlı olarak çalışmak için oturma izni sahibi olmayan bir yabancıya, ancak Federal İş Ajansı’nın muvafakat vermesi veya Federal İş Ajansı’nın muvafakatı olmaksızın işin yapılmasının caiz olduğunun Kanun Hükmünde

Kararname ile belirlenmiş olması halinde bağımlı bir işte çalışma izni verilebilir. Federal İş Ajansının muvafakatında yer alan sınırlamalar, ikamet iznine işlenir.

(3) Yabancılar, bir işte ancak, buna cevaz veren bir ikamet iznine sahip olmaları kaydıyla çalışabilirler. Yabancılar buna cevaz veren bir ikamet iznine sahip olmaları halinde, ancak bir işte istihdam edilebilir ya da diğer taraftan ücret karşılığı hizmet akdi veya istisna akdi ile çalıştırılabilirler. Bu hüküm, devletlerarası bir anlaşmaya, bir Kanuna veya Kanun Hükmünde Kararnameye istinaden bir işte çalışmalarına, ikamet iznine sahip olmaksızın izin verilmiş olan yabancılara uygulanmaz. Almanya genelinde kazanç amaçlı çalışan bir yabancıyı istihdam eden ya da ücret karşılığı hizmet akdi veya istisna akdi ile çalıştıran her kişi 2’inci ve 3’üncü cümle hükmünün şartlarının yerine getirilip getirilmediğini tespit etmek zorundadır. Almanya genelinde bir yabancı istihdam eden her kişi, tüm çalışılan süre için ikamet izninin kopyasını veya istisnai ikamet izni belgesini veya sınırdışına sürmenin ertelenme belgesini elektronik ortamda veya yazılı olarak saklamak zorundadır.

(4) Federal Devlet Bayrağını taşıma hakkını haiz gemilerde çalışan yabancılar da ikamet izni almak zorundadırlar.

(5) Avrupa Ekonomik Topluluğu ile Türkiye arasındaki Ortaklık Anlaşması’na göre ikamet hakkı kazanmış olan bir yabancı, ne bir yerleşme iznine ne de bir Avrupa Birliği sürekli oturma iznine sahip olmaması halinde, bu ikamet hakkının mevcudiyetini bir oturma izni düzenleterek kanıtlamak yükümlülüğündedir. Oturma izni, yazılı talep üzerine düzenlenir.

Madde 5
İkamet İzni Verilmesine İlişkin Genel Şartlar

(1) İkamet izni verilmesi için, 1.geçimin sağlanmış olması,
1a. Kimliğin ve yabancının bir başka ülkeye geri dönüş hakkının bulunmaması halinde, tabiiyetin açıklığa kavuşturulmuş olması,

2. bir sınırdışı edilme nedeninin mevcut olmaması,

3. ikamet izni verilmesine ilişkin bir talep hakkının mevcut olmaması halinde yabancının ikametinin, sair bir nedenden ötürü Almanya Federal Cumhuriyeti’nin çıkarlarına halel getirmemesi veya bu çıkarları tehlikeye düşürmemesi,

4. 3’üncü maddede öngörülen pasaport yükümlülüğü şartlarının yerine getirilmesi gerekir.

(2) Ayrıca, bir oturma izni, yerleşme izni veya Avrupa Birliği sürekli ikamet izni verilmesi yabancının

1. Almanya’ya gerekli vize ile girmiş olması ve

2. talep ettiği iznin verilebilmesi için gerekli olan bilgileri vize talep dilekçesinde beyan etmiş olması

şartlarına bağlıdır.

Bu hükmün uygulanmasından, ikamet izni talep hakkı şartlarının yerine getirilmiş olması veya münferit vak’anın özelliği itibarıyla talep sahibinden, vize prosedürünü sonradan yerine getirmesinin beklenememesi halinde sarfınazar edilebilir.

(3) Bu Kanunun 24’üncü maddesi, 25’inci maddesinin 1’den 3’üncü fıkraları ile 26’ncı maddesinin 3’üncü fıkrasına göre ikamet izni verilmesine ilişkin vak’alarda, 1’inci ve 2’nci fıkra hükümleri uygulanmaz; 25’inci maddenin 4a ve 4b fıkraları hükümlerine göre olan vak’alarda, 1’inci fıkranın 1,2 ve 4 no’lu hükümlerinin uygulanmasından sarfınazar edilebilir. 1’nci fıkranın 2 nolu hükmünün uygulamasından sarfınazar edilen vak’alarda, Yabancılar Dairesi sınırdışı işleminin henüz sonuçlandırılmamış olan bir ceza veya başka bir uygulamanın konusu olan sınırdışı nedenlerinden olabileceğini açıklayabilir.

(4)İkamet izni talebi, 54’üncü maddenin 5’inciden 5b hükümlerine göre sınırdışı etme nedenlerinden birinin mevcudiyeti halinde reddedilir. Gerekçeli münferit vak’alarda, yabancının, yetkili dairelere samimi itirafta bulunması ve güvenliği tehlikeye düşüren eylemlerinden vazgeçtiğini inanılır bir şekilde ortaya koyması halinde 1’inci cümle hükmünün uygulanmasında istisnalar yapılabilir. Federal İçişleri Bakanlığı veya bu Bakanlıkça görevlendirilen bir merci, yabancının Almanya’ya girişinden önceki gerekçeli münferit vak’alarda, sınır geçişi ve müteakiben Almanya’da 6 aya kadar ikamet için 1’inci cümle hükmünün uygulanmasında istisnalar yapabilir.

Madde 6 Vize

(1) Bir yabancıya, AB’nin 810/2009 sayılı Direktifi hükümleri çerçevesinde aşağıda belirtilen vizeler verilir:

1. Schengen ülkelerinin hükümranlık alanından transit geçişler için Schengen Vizesi veya bu alana ilk giriş tarihinden itibaren 6 aylık bir süre içersinde planlanmış 3 aya kadarki ikametler için (kısa süreli ikametler) Schengen Vizesi

2. Havaalanının uluslararası transit alanlarından transit geçişler için bir havaalanı transit vizesi.

(2) AB’nin 810/2009 sayılı Direktifi çerçevesinde verilmiş Schengen Vizesi, özel hallerde ülkeye ülkeye giriş tarihinden itibaren 6 aylık bir süre içerisinde toplam 3 aylık ikamet süresine kadar uzatılabilir. Schengen Vizesi, AB’nin 810/2009 sayılı Direktifinin 33’üncü maddesinde belirtilen şartların yerine getirilmesi kaydıyla, Federal Almanya Cumhuriyetinin siyasi menfaatlerinin korunması amacıyla veya devletler hukukundan kaynaklanan nedenlerle ulusal vize olarak 6 aylık süre içerisinde 3 ay daha uzatılabilir.

(3) Daha uzun süreli ikametler için ülkeye girmeden önce verilen Almanya Vizesi (Ulusal Vize) alınması gereklidir. Ulusal vize, oturma izni, AB Mavi Kart, yerleşme izni, Avrupa Birliği sürekli ikamet izni hükümlerine göre verilir. Ulusal vizeye bağlı yasal ikametin süresi, oturma izni, AB Mavi Kart, yerleşme izni veya Avrupa Birliği sürekli ikamet izni sahipliği süresinden sayılır.

Madde 7 Oturma İzni

(1) Oturma izni, süreli bir ikamet izni türüdür. Oturma izni, bundan sonraki maddelerde belirtilen ikamet amaçları için verilir. Bu izin, gerekçeli münferit vak’alarda, bu Kanunun öngörmediği ikamet amaçları için de verilebilir.

(2) Oturma izni, ikametin amacı dikkate alınmak suretiyle süreli verilir. Oturma izninin süresi; bu iznin verilmesi, uzatılması veya geçerlilik süresinin belirlenmesinde esas alınan bir şartın ortadan kalkması halinde sonradan da kısaltılabilir.

Madde 8
Oturma İzni Süresinin Uzatılması

(1) Oturma izni süresinin uzatılmasında, bu iznin verilmesi ile ilgili hükümler aynen uygulanır.

(2) İkametin, amacına göre münhasıran geçici olması nedeniyle iznin verilmesinde veya son kez uzatılmasında yetkili dairenin, uzatmayı ihtimal dışı bırakmış olması halinde oturma izni kaideten uzatılmayabilir.

(3) Oturma izni uzatılmadan önce yabancının bir uyum kursuna düzenli olarak katılma yükümlülüğüne uyup uymadığı tespit edilir. Yabancının, 44a maddesinin 1’nci fıkrası 1’nci cümlesine göre bir uyum kursuna düzenli olarak katılma yükümlülüğünü ihlal etmesi halinde bu durum, oturma izninin uzatılmasına ilişkin karar verilirken dikkate alınır. Oturma izni verilmesine ilişkin hak sahipliğinin mevcut olmaması halinde, 1’inci cümlede belirtilen yükümlülüklerin tekraren ve kabaca ihlali durumunda oturma izninin uzatılması reddedilebilir. Oturma iznini verilmesine ilişkin hak sahipliğinin yalnız bu Kanuna göre mevcut olması halinde ve yabancının toplumsal ve sosyal yaşama başka türlü uyum sağladığını ispat ettiği durum dışında oturma izni uzatılmayabilir. Konu hakkında karar verilirken yasal ikametin süresi, yabancının Federal Almanya’ya olan korunmaya değer bağları ile yabancının Federal Almanya’da yasal olarak yaşayan aile fertleri için ortaya çıkacak sonuçlar dikkate alınır. Yabancının 44a maddesinin 1’inci fıkrasının 1’inci cümlesine göre bir uyum kursuna düzenli olarak katılma yükümlülüğünün bulunması halinde ve bir uyum kursunu başarılı olarak tamamlamadığı veya toplumsal ve sosyal yaşama başka türlü uyum sağladığını ispat etmediği sürece, oturma izni her defasında asgari 1 yıl uzatılmalıdır,

(4)25’inci maddenin 1, 2 ya da 3’üncü fıkralarına göre verilen oturma izinlerinin süresinin uzatılmasına 3’üncü fıkra uygulanmaz.

Madde 9 Yerleşme İzni

(1) Yerleşme izni, süresiz bir ikamet izni türüdür. Bu izin, bir işte çalışma hakkı tanır; zaman ve yer itibarıyla sınırlanamaz ve yalnız bu Kanun’la açık olarak izin verilen hallerde tâli bir hükme bağlanabilir. 47’nci madde hükmü saklıdır.

(2) Bir yabancıya;

1.5 yıldan beri oturma izni sahibi olması,

2. geçimini güvence altına almış olması,

3. Yasal Emeklilik Sigortası’na en az 60 ay zorunlu veya isteğe bağlı sigorta primi ödemiş olması veya benzeri yardımlara hak kazanmak üzere bir sigorta veya sosyal bakım kuruluşuna ya da bir sigorta şirketine ödeme yapmış olduğunu kanıtlaması (Çocuk yetiştirilmesi veya evde bakım hizmeti nedeniyle çalışılamayan süreler hesaplamada dikkate alınır.),

4. kamu güvenliğine ve düzenine karşı ihlalin büyüklüğü veya tarzı veya yabancıdan kaynaklanan tehlike veya bugüne kadar Almanya’daki ikamet süresi veya yabancının Federal Almanya’ya olan bağları dikkate alındığında kamu güvenliği ve düzeninden kaynaklanan nedenlerin karşı çıkmaması,

5. bağımlı çalışan olarak çalışmasına izin verilmiş olması,

6. çalışabilmesine ilişkin gerekli diğer izinlere sahip olması,

7. yeterince Almanca bilgisine sahip olması,

8. F.Almanya’nın hukuk ve toplumsal düzeni ile hayat şartları hakkında temel bilgilere sahip olması,

9. kendisi ve birlikte yaşadığı aile fertleri için yeterli büyüklükte bir konutu olması hallerinde yerleşme izni verilir.

1’inci cümlenin 7’inci ve 8’inci bentlerinde belirtilen şartların yerine getirildiği, bir uyum kursunun başarıyla tamamlanması halinde kanıtlanır. Yabancının bedensel, zihinsel veya ruhsal bir hastalık ya da özürlülük hali nedeniyle yükümlülüğünü yerine getirememesi halinde bu koşullardan sarfınazar edilir. Bir mağduriyet halinin önlenmesi amacıyla 1’inci cümlenin 7’inci ve 8’inci bentlerinde yer alan şartlardan vazgeçilebilir. Ayrıca, yabancının basit tarzda sözlü olarak Alman dilinde anlaşabilmesi ve 44’üncü maddenin 3’üncü fıkrasının 2’nci bendine göre bir uyum kursuna katılma hakkının olmaması veya 44a maddesinin 2’nci fıkrasının 3’üncü bendine göre bir uyum kursuna katılma yükümlülüğünün bulunmaması halinde 1’inci cümlenin 7’nci ve 8’inci bentlerindeki şartlardan sarfı nazar edilir. Bunların dışında 1’inci cümlenin 2’nci ve 3’üncü bentlerinde belirtilen şartlar, yabancının bunları 3’üncü cümlede yer alan nedenlerden ötürü yerine getirememesi halinde dikkate alınmaz.

(3) Evlilik birliği içersinde yaşayan eşlerde, 2’nci fıkranın 1’inci cümlesinin 3, 5 ve 6’ncı bentlerinde yer alan şartların eşlerden biri tarafından yerine getirilmiş olması, yeterli sayılır. Yabancının, devletçe tanınmış bir okul veya mesleki eğitim diploması a kendisi ve birlikte yaşadığı aile fertleri için yeterli büyüklükte bir konutu olması hallerinde yerleşme izni verilir. lmasına olanak veren bir eğitimde bulunması halinde 2’nci fıkranın 1’inci cümlesinin 3’üncü bendinde belirtilen şartın yerine getirilmesinden sarfınazar edilir. 1’inci cümle hükmü, 26’ncı maddenin 4’üncü fıkrasında belirtilen haller için aynen uygulanır.

(4) Yerleşme izni verilmesi için gerekli olan oturma izni sahipliği sürelerinin hesaplanmasında aşağıda belirtilen süreler dikkate alınır:

1. Yabancının F.Almanya’yı terk ettiği tarihte yerleşme izni sahibi olması halinde F.Almanya dışında ikamet ettiği ve yerleşme izninin hükmünü kaybetmesine neden olan ikamet süreleri tenzil edilmek suretiyle ülkeyi terk etme tarihinden önceki oturma izni veya yerleşme izni süreleri ( Bu durumda en fazla 4 yıllık süre dikkate alınır.)

2. Oturma izninin hükmünü kaybetmesine neden olmayan F.Almanya dışındaki her ikamet için en fazla 6 aylık süre

3. Üniversite öğrenimi veya mesleki eğitim amaçlı yasal ikamet süresinin yarısı.

Madde 9a
Avrupa Birliği Sürekli Oturma İzni

(1) Avrupa Birliği sürekli oturma izni süresiz bir oturma iznidir. 9’uncu maddenin 1’inci fıkrasının 2’nci ve 3’üncü cümleleri aynen geçerlidir. Bu Kanunla başka bir düzenleme getirilmedikçe Avrupa Birliği sürekli oturma izni yerleşme izni ile aynıdır.

(2) Bir yabancıya Avrupa Konseyinin 2003/109/EG sayılı Direktifinin 2’ici maddesinin b bendine göre;

1.5 yıldan beri oturma izni ile Almanya topraklarında ikamet etmesi,

2. kendi geçimini ve geçimini sağlamakla yükümlü olduğu yakınlarının geçimini kalıcı ve düzenli bir gelir ile güvence altına almış olması,

3. yeterince Almanca bilgisine sahip olması,

4. F.Almanya’nın hukuk ve toplumsal düzeni ile hayat şartları hakkında temel bilgilere sahip olması,

5. kamu güvenliğine ve düzenine karşı ihlalin büyüklüğü veya tarzı veya yabancıdan kaynaklanan tehlike veya bugüne kadar Almanya’daki ikamet süresi veya yabancının Federal Almanya’ya olan bağları dikkate alındığında kamu güvenliği ve düzeninden kaynaklanan nedenlerin karşı çıkmaması,

6. kendisi ve birlikte yaşadığı aile fertleri için yeterli büyüklükte bir konutu olması hallerinde Avrupa Birliği sürekli oturma izni verilir.

1’nci cümlenin 3 ve 4 nolu hükümleri için 9’uncu maddenin 2’nci fıkrasının 2’nci cümlesinden 5’inci cümlesine kadar olan hükümleri aynen geçerlidir.

(3) 2’nci fıkra, yabancının;

1.5’inci Kısım şartlarına göre ancak 23’üncü maddenin 2’ici fıkrası gereği verilmemiş oturma izni sahibi olması veya diğer bir Avrupa Birliği üye ülkesinde kıyaslanabilecek bir hukuksal konum sahibi olması; aynı durum, böyle bir izin veya böyle bir hukuksal konum başvurusunda bulunmuş ve başvurusu tamamen karara bağlanmamış olması halinde geçerlidir,

2. Avrupa Birliğine üye ülkelerden birinde mülteci statüsünün tanınması veya Avrupa Konseyinin 29 Nisan 2004 tarih ve 2004/83/EG sayılı Üçüncü Ülke Vatandaşlarının Tanınmasına veya Hukuksal Konumlarının Belirlenmesine veya Vatansızların Mülteci ya da Uluslararası Korunmaya Muhtaç Kişi Olarak Tanınmasına İlişkin Asgari Normlar ve Tanınan Himayenin İçeriği Hakkındaki Direktifi (Avrupa Birliği Resmi Gazetesi Nr.L 304 Sayfa 12)

çerçevesinde ikincil himaye başvurusu yapmış olması veya 24’üncü maddeye göre geçici himaye başvurusunda bulunması ve başvurusu nihai olarak sonuçlandırılmamış olması,

3. Diğer bir Avrupa Birliği üye ülkesinde 1’nci maddenin 2’nci cümlesinin 2 nolu bendinde betimlenen hukuksal konuma benzer konuma sahip olması,

4. 16’ncı veya 17’inci maddeye göre verilmiş oturma izni sahibi olması veya

5. Almanya’da doğası gereği geçici bir amaçla bulunması özellikle,

a) ikamet izninin sınırlandırılması İş Ajansının 42’nci maddenin 1’inci fıkrasına göre çıkarılan kanun hükmünde Kararnameye göre belirlenen azami çalışma süresine ilişkin onayına dayandırıldığı hallerde, 18’inci madde gereği verilmiş bir ikamet izniyle bulunması durumunda,

b) 8’inci maddenin 2’nci fıkrasına göre ikamet izninin uzatılması mümkün olmadığı veya

c) ikamet izni Almanya’da doğası gereği geçici bir amaç ile bulunan ve yaşam birliğinin ortadan kaldırılması durumunda bağımsız oturma iznine sahip olamayacak bir yabancı ile aile birliğinin sağlanmasına ve korunmasına hizmet ettiği

hallerde uygulanmaz.

Madde 9b
İkamet Sürelerinin Hesaba Katılması

(1)9a maddesinin 2’nci fıkrasının 1’inci cümlesinin1 nolu bendince gerekli sürelere aşağıdaki süreler eklenir:

1. Yabancının ikamet izni sahibi olduğu ve Almanya dışında ikamet ettiği süreler ve

a)mesleki nedenlerden dolayı gönderildiği yurtdışında her defasında 6 ayı geçmeyen veya Yabancılar Dairesinin 51’nci maddenin 1’inci fıkrasının 7 nolu hükmüne göre tanıdığı süreyi aşmayan süreler veya

b) birbirini takip eden 6 aylık süreler ve 9a maddesinin 2’nci fıkrasının 1’ici cümlesinin 1 nolu bendinde zikredilen süre zarfında toplam 10 ayı geçmeyen süre,

2. Yabancının Almanya’yı terk ettiği tarihte yerleşme izni veya Avrupa Birliği sürekli ikamet izni sahibi olması ve Avrupa Topluluğu ülkeleri dışında bir ülkede ikamet etmesinden veya Avrupa Topluluğu üye ülkelerinde elde edilen sürekli ikamet hakkı konumundan dolayı yerleşme izni veya Avrupa Birliği sürekli ikamet izninin hükmünü kaybetmesi durumunda, Almanya’da oturma izni, yerleşme izni veya Avrupa Birliği sürekli ikamet izni sahibi olarak geçirilen süreler, bu sürelerin asgari 4 yılı hesaba katılır,

3. Yabancının serbest dolaşım hakkını haiz olduğu süreler,

4. Üniversite veya mesleki eğitim amacıyla Almanya’da geçirilen yasal ikamet sürelerinin yarısı.

9a maddesinin 3’üncü fıkrasının 5 nolu bendine göre belirlenen ikamet süreleri ile Yabancının 9a maddesinin 3’üncü fıkrasının 3 nolu bendinin şartlarını da yerine getirmesi halinde geçirilen ikamet süreleri hesaba katılmaz. Yurt dışındaki ikamet nedeniyle oturma izninin hükmünü kaybetmemesi durumunda, 1’inci cümle hükmüne göre hesaba katılmayan yurtdışı ikamet süreleri, 9a maddesinin 2’nci fıkrasının 1’inci cümlesinin 1 nolu bendine göre ikameti kesintiye uğratmazlar; bu süreler 9a maddesinin 2’nci fıkrasının 1’inci cümlesinin 1 nolu bendine göre belirlenen toplam ikamet süresinde hesaba katılmazlar. Tüm diğer durumlarda Almanya’nın dışına çıkılması halinde 9a maddesinin 2’nci fıkrasının 1’inci cümlesinin 1 nolu bendine göre ikamet sona ermiş sayılır.

(2) 9a maddesinin 2’nci fıkrasının 1’inci cümlesinin 1 nolu bendince gerekli sürelere yabancının AB’ne üye ülkelerden biri tarafından tanzim edilmiş Mavi Kart hamili olması ve yabancının

1. diğer AB üyesi ülkede Mavi Kart ile asgari 18 ay ikamet ettiği ve

2. başvurusunda en azından 2 yıldan beri Mavi Kart hamili olarak Almanya’da ikamet ettiği süreler eklenir.
Yabancının AB dışında geçirdiği süreler hesaba katılmaz. Ancak bu süreler, birbirini takip eden 10 ayı geçmemeleri ve 9a maddesinin 2’nci fıkrasının 1’inci cümlesinin 1 nolu bendince belirlenen süre zarfında toplam 18 ayı geçmemeleri halinde, 9a maddesinin 2’nci fıkrasının 1’inci cümlesinin 1 nolu bendine göre ikameti kesintiye uğratmazlar. 1 ve 3’üncü cümle hükümleri yabancının 30 ve 32’nci maddelere göre ikamet izni sahibi aile bireylerine aynen uygulanır.

Madde 9c Geçim Masrafları

9a maddesinin 2’nci fıkrasının 2 nolu bendi anlamında kalıcı ve düzenli gelirler kaideten, 1.yabancının vergi mükellefiyetini yerine getirmesi,
2. Yabancı ve kendisi ile aile birliği içinde yaşayan eşinin yurt içinde ve yurt dışında makul bir yaşlılık güvencesi için prim veya ödeme yapmaları, bunu yapması fiziki, ruhsal ve zihinsel bir hastalık veya engellilik durumundan dolayı mümkün olmadığı durumlar hariç,

3. Yabancı ve kendisi ile aile birliği içinde yaşayan yakınları yasal sağlık sigortası veya özde buna eşdeğer süresiz, otomatik olarak temdit edilen bir sigorta güvencesi sayesinde hastalık ve bakım risklerine karşı sigortalı oldukları,

4. Yabancının çalışmasına izin verilen ve icra edilmesi için gerekli tüm izinlere sahip olduğu bir meslekten düzenli kazancını sağlaması

hallerinde mevcuttur.

Evlilik birliği içinde yaşayan evli çiftler için 1’inci cümlenin 4 nolu bendinin şartlarının bir eş tarafından yerine getirilmiş olması yeterlidir. 1’inci cümlenin 2 nolu bendine göre gerekli primler ve ödemeler olarak 9’uncu maddenin 2’nci fıkrasının 1’inci cümlesinin 3 nolu bendinde öngörülen miktardan fazla prim ve ödeme istenemez.

Madde 10
İltica Talebinde Bulunanlar İçin İkamet İzni

(1)İltica talebinde bulunmuş olan bir yabancıya, iltica işlemlerinin nihai olarak sonuçlanmasından önce ikamet izni verilmesi; yasal haksahipliği halleri dışında sadece en yüksek eyalet merciinin muvafakatıyla ve ancak, Almanya Federal Cumhuriyeti’nin önemli çıkarlarının gerekli kılması halinde mümkün olabilir.

(2) Yabancıya, ülkeye girişinden sonra Yabancılar Dairesi tarafından verilmiş veya süresi uzatılmış bir ikamet izni, yabancının iltica talebinde bulunmuş olması dikkate alınmaksızın bu Kanun hükümlerine göre uzatılabilir.

(3) İltica talebi, itirazı kabil olmamak üzere reddedilmiş veya iltica talebini geri almış olan bir yabancıya, Almanya’yı terk etmeden önce 5’inci Kısım hükümlerine göre ikamet izni verilebilir. İltica talebi, İltica İşlemleri Kanunu’nun 30’uncu maddesinin 3’üncü fıkrasının 1’inci bendinden 6’ncı bendine göre reddedilmiş olan yabancıya, ülkeyi terk etmeden önce ikamet izni verilemez. Bu fıkranın 1’inci ve 2’nci cümle hükümleri, bir ikamet izni talep haksahipliği halinde uygulanmaz; yabancının 25’inci maddenin 3’üncü fıkrasına göre oturma izni verilmesi için gerekli şartları yerine getirmesi durumunda, ayrıca 2’nci cümle hükmü uygulanmaz.

Madde 11
Ülkeye Giriş Yasağı ve İkamet Yasağı

(1)Ülkeden sınırdışı edilmiş veya geri gönderilmiş ya da sınırdışına sürülmüş olan bir yabancı, tekrar F.Almanya’ya giremez ve ülkede ikamet edemez. Bu Kanuna göre, talep haksahipliği şartlarının mevcudiyeti halinde dahi ikamet izni verilmez. 1’inci ve 2’nci cümle hükümlerinin etkileri, yazılı talep üzerine süreyle sınırlandırılır. Süre münferit durumun koşullarına göre belirlenir ve yalnız yabancının ceza mahkemelerinde hüküm giyerek sınırdışı edilmiş olması ya da yabancının mevcudiyetinin kamu güvenliğini ve düzenine ağır bir tehlikeye düşürmesi hallerinde, 5 yılı aşabilir. Sürenin belirlenmesinde yabancının zamanında ve gönüllü olarak Almanya’yı terk etmiş olması dikkate alınır. Süre yurtdışına çıkılmasıyla başlar. Yabancının bir barışı ihlal suçu, bir savaş suçu veya bir insanlık suçu işlemesi veya 58a maddesine göre bir sınırdışına sürme kararına istinaden Federal Almanya’dan sınırdışına sürülmüş olması halinde, sürelendirme yapılmaz. En yüksek eyalet mercii, münferit bir vak’ada 7’nci cümle hükmünde istisnalar yapabilir.

(2) 1’inci fıkranın 3’üncü cümlesi gereğince belirlenen sürenin sona ermesinden önce, 1’inci fıkranın 7’nci cümlesinde belirtilen haller haricinde yabancının kısa süreli olarak Almanya’ya girmesine, Almanya’da bulunmasını gerektiren zorunlu nedenlerin mevcut olması veya izin talebinin reddedilmesinin, ağır bir mağduriyetine neden olması halinde istisnai olarak izin verilebilir. 1’nci fıkranın 7’nci cümlesinde öngörülen durumda, 1’inci fıkranın 8’inci cümlesi hükmü aynen uygulanır.

Madde 12
Geçerlilik Alanı; Tali Hükümler

(1)İkamet izni, Federal Almanya genelinde geçerli olmak üzere verilir. İkamet izni, Schengen Uygulama Anlaşması hükümlerine göre, bu Anlaşmaya taraf ülkelerin hükümranlık alanlarındaki ikamet için de geçerlidir.

(2) Vize ve oturma izni, şartlara bağlı olarak verilebilir ve uzatılabilir; sonradan da kayıtlara, özellikle yer itibarıyla sınırlamalara bağlı kılınabilir.

(3) Yer itibarıyla konulmuş bir sınırlamaya aykırı davranarak Federal Almanya’nın bir bölgesinde yabancılar dairesinin izni olmaksızın ikamet eden bir yabancı, bu bölgeyi derhal terk etmekle yükümlüdür.

(4)İkamet iznine tâbi olmayan bir yabancının ikameti, zaman ve yer itibarıyla sınırlandırılabilir; şartlara ve kayıtlara bağlanabilir.

(5)Yabancılar dairesi; yabancının, bu Kanuna istinaden sınırlandırılmış olan ikamet alanını terk etmesine izin verebilir. Bu izin, açık bir kamu yararının bulunması, zorunlu nedenlerin gerekli kılması veya izin talebinin reddedilmesinin, ağır bir mağduriyet halinin doğmasına neden olması hallerinde verilir. Yabancı, resmi dairelerin ve mahkemelerin, şahsen hazır bulunmasını gerekli gördükleri duruşma ve görüşmelere yabancılar dairesinden izin almaksızın katılabilir.

Kısım 2 Ülkeye Giriş

Madde 13 Sınırdan Geçiş

(1) Başka yasal düzenlemelere veya devletlerarası anlaşmalara istinaden istisnalar yapılmasının mümkün olmadığı hallerde, Federal Almanya’ya giriş ve F. Almanya’dan çıkış sadece izin verilmiş sınır geçiş kapılarından ve belirlenmiş geçiş saatleri içinde yapılır. Yabancılar, ülkeye giriş ve ülkeden çıkışlarında 3’üncü maddenin 1’inci fıkrası gereğince tanınan ve geçerli bir pasaport veya pasaport yerine geçen bir belgeyi yanlarında bulundurmak ve sınır geçişlerinde polis kontrolüne tabi olmakla yükümlüdürler.

(2) Bir yabancının, izin verilen bir sınır geçiş kapısından ülkeye girmiş olması, ancak sınırı geçmesi ve sınır geçiş kapısından içeri girmesi halinde gerçekleşir. Sınır geçiş trafiğini polis marifetiyle kontrol etmekle görevli daireler, sınırdan geri çevirme kararından önce ( bu Kanunun 15’inci maddesi, İltica İşlemleri Kanunu’nun 18 ve 18a maddeleri ) veya bu tedbirin hazırlanması, güven altına alınması veya uygulanması esnasında belirli geçici bir maksatla yabancıya, sınır geçiş kapısından girişine izin vermeleri halinde yabancının ikametinin kontrolü mümkün olduğu sürece 1’inci cümle anlamında ülkeye giriş sözkonusu değildir. Bunun dışında bir yabancı sınırı geçtiği takdirde ülkeye girmiş sayılır.

Madde 14
Ülkeye İzinsiz Giriş; İstisnai Vize

(1) Bir yabancının

1.3’üncü maddenin 1’inci fıkrası gereğince gerekli pasaport veya pasaport yerine geçen belgeye sahip olmaması,

2. 4’üncü maddeye göre gerekli olan ikamet izninin bulunmaması veya

3. 11’inci maddenin 2’nci fıkrası gereğince sınır geçiş izni sahibi olması hali dışında, 11’inci maddenin 1’inci fıkrası gereğince ülkeye giriş yapmasına müsaade edilmemiş olması

hallerinde Federal Almanya’ya girişi izinsiz sayılır.

(2) Sınır geçiş trafiğini polis marifetiyle kontrol etmekle görevli daireler, istisnai vize ve pasaport yerine geçen belge düzenleyebilirler.

Madde 15 Sınırdan Geri Çevirme

(1)Ülkeye izinsiz giriş yapmak isteyen yabancı sınırdan geri çevrilir.

(2) Bir yabancı

1. sınırdışı edilmesini gerektiren bir nedenin mevcut olması,

2. ikametin beyan edilen amaca uygun olmadığına ilişkin şüpheyi haklı çıkaran nedenlerin bulunması,

2a. Yalnız Schengen vizesi sahibi olarak veya kısa süreli bir ikamet nedeniyle vize yükümlülüğünden muaf tutularak 4’üncü maddenin 3’üncü fıkrasının 1’inci cümlesine aykırı olarak çalışma amacıyla giriş yapmak istediğinde ve

3. Schengen Uygulama Anlaşması’nın 5’inci maddesi gereğince Anlaşmaya taraf ülkelerin hükümranlık alanına giriş için öngörülen şartları yerine getirmemesi

hallerinde sınırdan geri çevrilir.

(3) Federal Almanya’da geçici ikamet için gerekli ikamet izni alma zorunluluğundan muaf tutulan bir yabancı, 3’üncü maddenin 1’inci fıkrası ile 5’inci maddenin 1’inci fıkrasında belirtilen şartları yerine getirmediği takdirde sınırdan geri çevrilebilir.

(4) Bu madde ile ilgili olarak 60’ncı maddenin 1’den 3’üncü, 5 ve 7’den 9’uncu fıkraları hükümleri aynen uygulanır. İltica talebinde bulunmuş olan bir yabancı, İltica İşlemleri Kanunu hükümleri gereğince F. Almanya’da ikametine izin verildiği sürece sınırdan geri çevrilemez.

(5) Sınırdan geri çevirme kararı çıktığında ve bu kararın hemen uygulanması mümkün olmadığında, sınırdan geri çevirme işleminin gerçekleştirilmesinin sağlanabilmesi için, yabancı (sınırdan geri çevirme tutukluluğu) hakim kararı ile tutuklanır. Diğer taraftan 62’inci maddenin 4’üncü fıkrası aynen uygulanır. Hakimin tutuklama veya tutuklama kararını uzatmayı reddettiği durumlarda, 1’inci fıkra hükmü uygulanmaz.

(6) Yabancının Almanya’ya hava yolu ile ulaşarak ve 13’üncü maddenin 2’nci maddesine göre Almanya’ya girmediği için sınırdan geri çevrildiği durumlarda, sınırdan geri çevirme tutukluluğu başvurusu yapılmadığı takdirde, yabancı Almanya’yı terk etmesi mümkün olan bir hava alanının transit bölümüne veya kalabileceği bir konuta alınır. 1’inci fıkra hükmüne göre yabancının hava alanının transit bölümünde veya belirlenen konutta kalabilmesi için hava alanına ulaşmasından veya ulaşma tarihinin tespit edilememesi durumunda, yetkili merciinin yabancının geliş tarihini öğrendiği tarih itibariyle en geç 30 gün sonra hakim kararı çıkarılması gereklidir. Hakim kararı yabancının Almanya dışına çıkarılmasının sağlanması amaçlıdır. Karar yalnız yabancının Almanya dışına çıkarılabilme işleminin kararın tanıdığı

süre içinde gerçekleşebileceğinin beklenebileceği durumda geçerlidir. 5’inci fıkra hükmü aynen uygulanır.

Madde 15a
Ülkeye İzinsiz Giren Yabancıların Dağıtımı

(1)Ülkeye izinsiz olarak girmiş olan, ne iltica talebinde bulunan, ne de ülkeye izinsiz girişlerinin tespitinden hemen sonra sınırdışına sürülmek üzere tutuklanabilen ve tutukluluktan sınırdışına sürülebilen veya geri gönderilebilen yabancılar, sınırdışına sürülmenin ertelenmesi hakkında karar alınmasından veya bir ikamet izni verilmesinden önce eyaletlere dağıtılırlar. Sözkonusu yabancıların, belli bir eyalete veya belli bir yere dağıtılmalarını talep etme hakları yoktur. Eyaletlere dağıtım, Federal İçişleri Bakanlığınca belirlenen bir merkezi dağıtım mercii tarafından yapılır. Eyaletler, dağıtım için farklı bir sistem kararlaştırmadıkları sürece iltica talebinde bulunanlar için belirlenmiş dağıtım sistemi uygulanır. Her eyaletin, sayıları 7’yi geçmemek üzere belirlediği daireler, 3’üncü cümle hükmüne göre tayin edilen merci kanalıyla dağıtımı gerçekleştirirler ve dağıtımı yapılan yabancıları alırlar. Yabancının; eş, ana-baba veya reşit olmayan çocukları arasında bir hane birliğinin mevcut olduğunu veya belli bir yere dağıtım yapılmasına engel teşkil eden sair zorunlu nedenlerin var olduğunu kanıtlaması halinde, bu durum dağıtımda göz önünde bulundurulur.

(2) Yabancılar daireleri; yabancıları, dağıtımı yapan daireye bizzat gitmeye yükümlü kılabilirler. Bu hüküm, yabancının beyanının 1’inci fıkranın 6’ncı cümlesine göre dikkate alındığı hallerde uygulanmaz. 1’inci cümle hükmüne göre verilen bir yükümlülük kararına karşı itiraz edilemez. Dava açılması, yürütmeyi durdurmaz.

(3) Merkezi Dağıtım Mercii, dağıtımı yapan ilgili daireye, 2’nci ve 3’üncü cümle hükümlerine göre yabancıyı almakla yükümlü barındırma tesisinin ismini bildirir. Dağıtımı yapan dairenin bağlı olduğu eyaletin, yabancı alma kontenjanını doldurmaması halinde, sözkonusu eyaletin bu daireye en yakın yerde bulunan yabancı almaya müsait barındırma tesisi, yabancıyı kabul ile yükümlüdür. Aksi taktirde, İltica İşlemleri Kanunu’nun 45’inci maddesine göre ve boş ve mevcut münhal yer imkânları dikkate alınmak suretiyle merkezi dağıtım mercii tarafından belirlenen barındırma tesisi yabancıyı almakla yükümlüdür. Bu fıkra ile ilgili olarak İltica İşlemleri Kanunu’nun 46’ncı maddesinin 4’üncü ve 5’inci hükümleri uygulanır.

(4)3’üncü fıkra hükmüne göre dağıtımı yapan daire, 3’üncü fıkranın 3’üncü cümlesinde öngörülen hallerde yabancıya, dağıtımla tespit edilen barındırma tesisine bizzat gitmesi hususunda talimat verir; 3’üncü fıkranın 2’nci cümlesinde öngörülen hallerde bu talimatı verebilir. Geldikleri ülkeler belirtilmek suretiyle yabancıların sayısı ile yabancıların, dağıtımı yapan daire tarafından alınan ifadelerinin sonuçları, merkezi dağıtım merciine bildirilir. Eşler, ana-babalar ve reşit olmayan bekâr çocuklar grup olarak bildirilir ve dağıtılır. Yabancı, eyalet içersinde tekrar dağıtıma tabi tutulduğu tarihe ve fakat en fazla sınırdışına sürmenin ertelendiği veya ikamet izninin verildiği tarihe kadar bu barındırma tesisinde kalmak zorundadır; 12’nci madde ile 61’inci maddenin 1’inci fıkrası hükümleri saklıdır. Dağıtımın bu Kanun ile değil de Eyalet Kanunu ile düzenlenmesi halinde Eyaletler, bir Kanun Hükmünde Kararname ile dağıtımı eyalet sınırları içersinde düzenlemekle yetkili kılınırlar; İltica İşlemleri Kanununun 50’nci maddesinin 4’üncü fıkrası aynen uygulanır. Eyalet Hükümetleri, yetkilerini Eyaletteki diğer mercilere devredebilirler. 1’inci cümle hükmüne göre verilen bir talimata itiraz edilemez. Dava açılması, yürütmeyi durdurmaz. Dağıtım talimatının bir Eyalet Kanunu veya 5’inci cümle hükmüne göre çıkarılmış bir Kanun Hükmünde Kararname gereği verilmesi durumunda, 7’inci ve 8’inci cümle hükümleri aynen geçerlidir

(5) Yetkili daireler, yabancının dağıtımdan sonra bir başka Eyalette ikamet etmesine izin verebilirler. İkamet yerinin izinli olarak değiştirilmesinden sonra yabancı, terk ettiği Eyaletin kontenjanından düşülür ve kabul eden Eyaletin kontenjanına ilave edilir.

(6) 1’den 5’inci fıkraların öngördüğü düzenlemeler, 1 Ocak 2005 tarihinden önce ülkeye girmiş olduğu kanıtlanan kişiler için uygulanmaz.

Kısım 3
Eğitim Amacıyla İkamet İzni

Madde 16
Yüksek Öğrenim; Dil Kursları; Okul Eğitimi

(1) Bir yabancıya, yüksek öğrenim amacıyla oturma izni verilebilir. Yüksek öğrenim amacı, yüksek öğrenime hazırlayan dil kursları ile yüksek öğrenime hazırlayan programları da içerir. Yüksek öğrenim amaçlı oturma izni, yalnız öğrenim kurumunun öğrenciyi kabul etmiş olması durumunda verilebilir; şartlı kabul de yeterlidir. Öğrencinin kabul işlemi sırasında sahip olduğu dil bilgisi göz önüne alındığı veya yüksek öğrenime hazırlayan önlemler sayesinde dil bilgisini elde edeceği hallerde, öğrenciden öğrenim dilini bildiğini kanıtlaması istenmez. Yüksek öğrenim amaçlı oturma izninin geçerlilik süresi, ilk verildiğinde ve uzatıldığında en az 1 yıldır; öğrenim ve yüksek öğrenime hazırlayan önlemler sırasında süre 2 yılı geçmemelidir; ikamet amacına henüz ulaşılmamış ve uygun bir süre içersinde de ulaşılabilecek ise süre uzatılabilir.

(1a) Bir yabancıya öğrenim başvurusu yapabilmesi için de oturma izni verilebilir. Öğrenim başvurusu amaçlı ikamet en fazla 9 aydır.

(2) Yasal bir hak sahipliğinin mevcut olmaması halinde, 1’inci fıkrada veya 1a fıkrasında öngörülen ikamet esnasında bir başka ikamet amacı için oturma izni verilmemeli veya uzatılmamalıdır. Bu fıkra ile ilgili olarak 9’uncu madde hükmü uygulanmaz.

(3) Oturma izni, yılda toplam 120 tam günü veya 240 yarım günü geçmeyen işler ile öğrencilere mahsus tali işlerde çalışmaya hak tanır. Bu tatil süreleri ve 1a fıkrasına göre ikamet süresi istisnai olmak üzere, ikametin birinci yılında yüksek öğrenime hazırlayan önlemler sırasında geçerli değildir.

(4) Yüksek öğrenimin başarıyla tamamlanmasından sonra oturma izni, 18, 19, 19a ve 21’inci maddeler bağlamında yabancılar tarafından icrasına izin verilen ve yapılan öğrenime uygun bir iş aranması amacıyla 18 aya kadar uzatılabilir. Oturma izni bu zaman zarfında çalışma hakkı tanır. Bu fıkra ile ilgili olarak 9’uncu madde uygulanmaz.

(5) Bir yabancıya, yüksek öğrenime hazırlık amaçlı olmayan dil kurslarına katılmak üzere ve istisnai durumlarda da okul öğrenimi için oturma izni verilebilir. Bu fıkra ile ilgili olarak 2’nci fıkra hükmü uygulanır.

(6) Başka bir Avrupa Topluluğu üye ülkesi tarafından kendisine Avrupa Konseyinin 13 Aralık 2004 tarih ve 2004/114/EG sayılı Üçüncü Ülke Vatandaşlarının Yüksek Öğrenime Kabul Edilmelerine veya Öğrenci Mübadelesine ya da Ücretsiz Mesleki Eğitime ya da Gönüllü Hizmetlere Katılmalarına İlişkin Direktifinin (Avrupa Birliği Resmi Gazetesi Nr.L 375 Sayfa
12) uygulama alanına göre yüksek öğrenim amacıyla oturma izni verilmiş yabancıya;

1. bulunduğu öğrenim programı çerçevesine diğer bir Avrupa Birliği üye ülkesinin bir eğitim kurumunda öğreniminin bir bölümünü yapmakla yükümlü olduğundan, öğreniminin bir bölümünü Federal Almanya’da bulunan bir eğitim kurumunda yapmak istediğinde veya

2.1’inci fıkranın şartlarının yerine getirmesi ve diğer üye ülkede başlanılan yüksek öğrenime Federal Almanya’da devam etmek istemesi veya başka bir ek öğrenime başlamak istemesi hallerinde ve

a) Avrupa Topluluğu üye ülkeleri arasında bir öğrenci mübadelesi programına veya bir Avrupa Topluluğu öğrenci mübadele programına katılması ve

b) diğer bir Avrupa Topluluğu üye ülkesinde asgari 2 yıllık bir yüksek öğrenime kabul edilmesi hallerinde

yüksek öğrenim amaçlı oturma izni verilir.

1’inci cümlenin 2 no’lu bendine göre oturma izni başvurusunda bulunan bir yabancı, akademik öğreniminin evveliyatına ve Almanya’da yapmak istediği öğrenime ilişkin belgeleri yetkili mercie sunar. Bu madde ile ilgili olarak 9’uncu madde hükmü uygulanmaz.

(7) Yabancıların henüz 18 yaşını doldurmadığı hallerde, yabancının vesayetine sahip kişilerin planlanan ikamet için onay vermeleri gerekir.

Madde 17
Diğer Eğitim Amaçları

(1) Bir yabancıya; Federal İş Ajansı’nın 39’uncu maddeye göre muvafakat vermiş olması veya 42’nci madde uyarınca çıkarılacak Kanun Hükmünde Kararname veya devletlerarası bir Anlaşma ile meslek eğitimi ve meslekte ilerleme eğitiminin Federal İş Ajansı’nın muvafakatı olmaksızın yapılabileceğinin belirlenmiş olması halinde, meslek eğitimi veya meslekte ilerleme eğitimi amacıyla oturma izni verilebilir. Federal İş Ajansı’nın muvafakatında yer alan sınırlamalar, oturma iznine işlenir. Bu madde ile ilgili olarak 16’ncı maddenin 2’nci fıkrası hükmü uygulanır.

(2) Meslek eğitiminin nitelikli meslek eğitimi olması halinde, oturma izni meslek eğitiminden bağımsız bir işin haftada 10 saate kadar icra edilmesine hak tanır.

(3) Nitelikli meslek eğitiminin başarılı bir şekilde tamamlanmasından sonra oturma izni elde edilen meslek diplomasına uygun 18 ve 21’inci maddeler hükümlerince yabancılar tarafından icrasına izin verilen bir işi aramak amacıyla uzatılabilir. Oturma izni bu zaman zarfında çalışma hakkı tanır. Bu madde ile ilgili olarak 9’uncu madde hükmü uygulanmaz.

Kısım 4
Çalışma Amaçlı İkamet İzni

Madde 18 Bağımlı Çalışma

(1) Bir işverene bağlı olarak çalışacak yabancılara, iş piyasasındaki durum ve işsizlikle etkili bir şekilde mücadele zorunluluğu dikkate alınmak suretiyle Almanya’nın ekonomik gereksinimlerine göre izin verilir. Uluslararası sözleşme hükümleri saklıdır.

(2) Bir yabancıya; Federal İş Ajansı’nın 39’uncu maddeye göre muvafakat vermiş olması veya 42’nci madde uyarınca çıkarılacak Kanun Hükmünde Kararname ile ya da devletlerarası bir Anlaşma ile işin, Federal İş Ajansı’nın muvafakatı olmaksızın yapılabileceğinin hüküm altına alınmış olması halinde, bir işverene bağlı olarak çalışma amaçlı ikamet izni verilebilir. Federal İş Ajansı’nın muvafakatında yer alan sınırlamalar, oturma iznine işlenir.

(3) Nitelikli meslek eğitimi yapılmış olmasını gerektirmeyen bir işte 2’nci fıkra hükmüne göre bağımlı olarak çalışma amaçlı oturma izni verilmesi, bunun, ancak devletlerarası bir Anlaşma ile belirlenmiş veya 42’nci madde uyarınca çıkarılacak Kanun Hükmünde Kararname’de bu iş için oturma iznine muvafakat verilmesinin öngörülmüş olması halinde mümkündür.

(4) Nitelikli meslek eğitimi yapılmış olmasını gerektiren bir işte 2’nci fıkra hükmüne göre bağımlı olarak çalışma amaçlı oturma izni, ancak 42’nci madde uyarınca çıkarılacak Kanun Hükmünde Kararname’de öngörülmüş olan bir meslek grubundaki bir iş için verilebilir. Gerekçeli münferit vak’alarda bir işte bağımlı olarak çalışma amaçlı oturma izni, bu işin yapılmasında kamusal, özellikle bölgesel, ekonomik veya iş piyasası politikası açısından bir çıkarın mevcut olması halinde verilebilir.

(5)2’nci fıkra, 19’uncu fıkra ve 19a fıkrası hükümleri uyarınca bir oturma izni, ancak somut bir işyeri arzının mevcut olması ve zorunlu olması halinde bir meslek izninin verilmiş veya verilmesi temin edilmiş olması halinde verilir.

(6) 2’nci fıkra, 19’uncu fıkra ve 19a fıkrası hükümleri uyarınca bu Kanun, bir kanun hükmünde kararname veya devletlerarası bir anlaşma uyarınca Federal İş Ajansı’nın muvakatına gerek olmadan verilen veya uzatılan bir oturma izni, 40’ıncı maddenin 2’nci fıkrasının 3’üncü bendine göre muvafakat verilmesi zorunlu olan işlerde muvafakatın reddini haklı kılabilecek bir durumun mevcut olması halinde reddedilebilir.

Madde 18a Müsamahalı İkamet Eden
Vasıflı Yabancılar İçin Çalışma Amaçlı Oturma İzni

(1) Federal İş Ajansı’nın 39’uncu maddeye göre muvafakat vermiş olması ve yabancının 1.Federal Almanya’da
a)devletçe tanınmış veya benzer düzenlenmiş bir meslek dalında nitelikli meslek eğitimi edinmiş veya yüksek okul bitirmiş veya

b) tanınmış veya Alman yüksek okul diplomasıyla kıyaslanabilecek bir yabancı yüksek okul diploması ile 2 yıldan beri kesintisiz olarak diplomasına uygun bir işte çalışması veya

c) kalifiye eleman olarak nitelikli bir meslek eğitimi alınmasını şart koşan bir işi 3 yıldan beri kesintisiz olarak yapması ve ikamet izni başvurusundan önceki son yıl içinde kendisinin ve ailesinin veya ayni hane içinde beraber yaşadığı kişilerin geçim masraflarının karşılanması için gerekli konut ve ısıtma masraflarının karşılanması hariç kamu yardımlarına muhtaç olmaması ve

2. Yeterli büyüklükte bir konuta sahip olması,

3. Yeterince Almanca bilmesi,

4. Yabancılar Dairesine önem arzeden durumlarda ikamet hukuku açısından kasten yanlış beyanda bulunmamış olması,

5. resmi makamların ikametin sona erdirilmesine ilişkin önlemlerini teamülen yavaşlatmamış veya engellememiş olması,

6. aşırı ve terörist örgütlerle ilişkisi olmaması veya bunları desteklememesi ve

7. İkamet Kanununa veya İltica İşlemleri Kanunu’na göre yalnız yabancılar tarafından işlenebilecek 50 günlük veya 90 günlük para cezalarını öngören suçlar kaideten hariç olmak üzere, Federal Almanya’da teamülen işlenmiş bir suçtan dolayı hüküm giymemiş olması

hallerinde Almanya’da müsamahalı ikamet eden bir yabancıya mesleki niteliğine uygun bir işte çalışma amacıyla oturma izni verilebilir.

(2) 1’ici fıkrada öngörülen Federal İş Ajansının muvafakat kararı, 39’uncu maddenin 2’nci fıkrasının 1’inci cümlesinin 1 nolu hükmünde öngörülen öncelik durumuna bakılmaksızın alınır. Bu fıkra ile ilgili olarak 18’inci maddenin 2’nci fıkrasının 2’nci cümlesi ve 5’inci fıkrası geçerlidir. Oturma izni, mesleki niteliğe uygun işin 2 yıl yapılmasından sonra her türlü işin yapılması için geçerlidir.

(3) Oturma izni 5’inci maddenin 2’nci fıkrası ve 10’uncu maddenin 3’üncü fıkrasının 1’nci cümlesinde öngörülen durumlardan farklı olarak verilebilir.

Madde 18b
Almanya’da Üniversite Bitiren Yabancılar İçin Yerleşme İzni

Federal Almanya’da devlete ait veya devletçe tanınan yüksek okullarda veya benzeri eğitim kurumlarında öğrenimini başarıyla tamamlayan bir yabancıya;

1.18’nci, 18a, 19a ya da 21’inci madde uyarınca iki yıldan beri oturma izni sahibi olması,

2. öğrenimine uygun bir işyerinde istihdam edilmiş olması,

3. yasal yaşlılık sigortasına asgari 24 ay zorunlu veya isteğe bağlı prim ödemiş olması ya da benzeri yardımlara hak kazanmak üzere bir sigorta veya sosyal bakım kuruluşuna ya da bir sigorta şirketine ödeme yapmış olduğunu kanıtlamış olması ve

4. 9’uncu maddenin 1’nci fıkrasının 1’inci cümlesinin 2 nolu bendi ve 4’den 9a bentleri hükümlerinin şartlarının mevcut olması; bu madde ile ilgili olarak 9’uncu maddenin 2’nci fıkrasının 2’nci cümlesinden 6’ncı cümlesinine kadar aynen uygulanır.

halinde yerleşme izni verilir.

Madde 18c
Nitelikli İş Gücünün İş Araması İçin İkamet Statüsü

(1) Alman veya tanınmış veya Alman yüksek okul diplomasıyla kıyaslanabilecek bir yabancı yüksek okul diploması sahibi ve geçimi temin edilmiş bir yabancıya, mesleki niteliğine uygun bir işyeri bulması amacıyla 6 aya kadar oturma izni verilebilir. Oturma izni çalışma hakkı tanımaz.

(2) Oturma izni 1’inci fıkrada belirtilen süreden fazla uzatılmaz. 1’inci fıkra uyarınca bir oturma izni yeniden ancak yabancının Almanya’yı terk edişinden sonra 1’inci fıkra uyarınca sahip olduğu oturma izniyle daha önce en az Almanya’da ikamet ettiği süre kadar yurtdışında kalması halinde verilebilir.

(3) Başka amaçlı bir oturma izni ile Almanya’da ikamet eden yabancılara 1’inci fıkra hükmü uygulanmaz.

Madde 19
Yüksek Vasıflılar İçin Yerleşme İzni

(1)Yüksek vasıflı bir yabancıya; özel hallere münhasır olmak kaydıyla, Federal İş Ajansı’nın 39’uncu maddeye göre muvafakat vermiş olması veya 42’nci madde uyarınca çıkarılacak Kanun Hükmünde Kararname ile ya da devletlerarası bir Anlaşma ile yerleşme izninin 39’uncu maddeye göre Federal İş Ajansı’nın muvafakatına gerek olmaksızın verilebileceğinin hüküm altına alınmış olması ve Almanya Federal Cumhuriyeti’ndeki hayat şartlarına uyum sağlanacağına ve devlet yardımı alınmaksızın geçimin temin edileceğine ilişkin varsayımın makul nedenlerinin bulunması halinde yerleşme izni verilebilir. Eyalet Hükümeti, 1’inci cümleye göre yerleşme izni verilmesinde en yüksek eyalet merciinin veya bu merci tarafından görevlendirilen bir makamın muvafakatının gerekli olduğunu hüküm altına alabilir.

(2)1’inci fıkra hükmüne göre yüksek vasıflılar özellikle; 1.özel uzmanlık bilgisine sahip bilim adamları veya
2. yüksek düzeyde işleve sahip öğretim elemanları veya yüksek düzeyde işleve sahip bilimsel çalışma yapan elemanlardır.

Madde 19a Avrupa Birliği Mavi Kart

(1) Bir yabancıya Avrupa Konseyinin Ülkeye Giriş Şartları ve Üçüncü Ülke Vatandaşlarının Yüksek Nitelikli İstihdamına Yönelik İkametleri hakkındaki 25 Mayıs 2009 tarih ve 2009/50/EG sayılı Direktifi (Avrupa Birliği Resmi Gazetesi 18.06.2009, L155 S.17) uyarınca mesleki niteliğine uygun bir işi icra edebilmesi amacıyla,

1. Yabancının,

a) Alman veya tanınmış veya Alman yüksek okul diplomasıyla kıyaslanabilecek bir yabancı yüksek okul diploması sahibi olması veya

b) 2’nci fıkra uyarınca çıkarılan Kanun Hükmünde Kararname ile belirlenmesi halinde, asgari 5 yıllık bir meslek tecrübesi ile kanıtlanmış benzer bir mesleki kalifikasyon sahibi olması,

2. Federal İş Ajansı’nın 39’uncu maddeye göre muvafakat vermiş olması veya 42’nci madde uyarınca çıkarılacak Kanun Hükmünde Kararname ile ya da devletlerarası bir Anlaşma ile yerleşme izninin 39’uncu maddeye göre Federal İş Ajansı’nın muvafakatına gerek olmaksızın verilebileceğinin hüküm altına alınmış olması,

3. en azından 2’nci fıkrada öngörülen Kanun Hükmünde Kararname ile belirlenen miktar kadar ücret alması,

halinde bir AB Mavi Kart verilir.

(2) Federal Çalışma ve Sosyal İşler Bakanlığı Kanun Hükmünde Kararname ile aşağıda belirtilen hususları belirleyebilir:

1.1’inci fıkranın 3 nolu bendi uyarınca belirlenen ücretin düzeyini,

2. bir yüksek okul diplomasına benzer 5 yıllık meslek tecrübesi ile kanıtlanabilen bir mesleki kalifikasyonu gerektiren meslekleri ve

3. gelinen ülkede ilgili mesleklerde nitelikli işçi eksikliği bulunmasından dolayı, bu ülkelerin vatandaşlarının AB Mavi Kart başvurularının reddedileceği meslekleri.

1’inci ve 2’nci bentler uyarınca çıkarılan Kanun Hükmünde Kararnamelerin, Federal Temsilciler Meclisince onaylanması gerekir.

(3) AB Mavi Kart ilk defa verilirken azami 4 yılla sınırlandırılır. Hizmet sözleşmesinin süresi 4 yıldan az olduğu hallerde, AB Mavi Kart hizmet sözleşmesinin süresi kadar ve 3 ay daha fazla süre için tanzim edilir veya uzatılır.

(4) Bir AB Mavi Kart hamili çalışanın çalışmasının ilk 2 yılında işyerinin her değiştirilişinde Yabancılar Dairesinin izni gereklidir. 1’inci fıkra şartlarının mevcut olması halinde, izin verilir.

(5) AB Mavi Kart,

1.9a maddesinin 3’üncü fıkrasının 1 ya da 2 nolu bendinin şartlarını yerine getiren,

2.60’ıncı maddenin 5’inci fıkrasının ya da 7’nci fıkrasının 1’inci cümlesinin ya da 60a maddesinin 2’nci fıkrasının 1’inci cümlesinin şartlarının tespit edilmesine yönelik başvuruda bulunmuş,

3. Bir AB ülkesine girişleri ülkeye girişleri kolaylaştırılmış ve ticari ve yatırım ilintili faaliyetlerde bulunan özel şahısların belli kategorilerinin geçici ikametlerine ilişkin uluslararası Anlaşmalardan kaynaklanan yükümlülüklere bağlı olan,

4. Bir AB ülkesinde sezon işçisi olarak çalışmalarına izin verilen, 5.60a maddesine göre sınır dışına sürülmeleri ertelenmiş olan,
6. Hizmetlerin sunumu çerçevesinde işçilerin gönderilmesine ilişkin 16 Aralık 1996 tarih ve 96/71/EG sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konseyinin Direktifine (AB Resmi Gazetesi 21.01.1997, L18 S.1) tabi olan ve Almanya’ya gönderilme süreleri boyunca veya

7. Bir tarafta AB ve üye ülke devletler, diğer tarafta üçüncü ülkeler arasındaki Anlaşmalara göre AB vatandaşlarınınkine eşdeğer olan serbest dolaşım hakkı bulunan

yabancılara verilmez.

(6) AB Mavi Kart hamili bir kişiye, 1’inci fıkrada belirtilen bir işte en az 33 ay çalışmış olması ve bu süre içinde yasal yaşlılık sigortasına zorunlu veya isteğe bağlı prim ödemiş olması ya da benzeri yardımlara hak kazanmak üzere bir sigorta veya sosyal bakım kuruluşuna ya da bir sigorta şirketine ödeme yapmış olduğunu kanıtlamış olması ve 9’uncu maddenin 2’nci fıkrasının 1’inci cümlesinin 2’nci bendinin ve 4’den 9’uncu bendlerinin şartlarının mevcut olması halinde yerleşme izni verilir. Bu madde ile ilgili olarak 9’uncu maddenin 2’nci fıkrasının 2’nciden 6’ncı cümlesine kadar olan hükümleri aynen geçerlidir. Yabancının Almanca dil bilgisinin B1 düzeyinde olduğunu kanıtlaması halinde, 1’inci cümlede belirtilen süre 21 aya indirilir.

Madde 20 Araştırma Amaçlı İkamet İzni

(1) Bir Yabancıya araştırma amaçlı oturma izni,

1. Avrupa Konseyinin 12 Ekim 2005 tarih ve 2005/71/EG sayılı Üçüncü Ülke Vatandaşlarının Bilimsel Araştırma Yapabilmelerine İlişkin Özel İzin Prosedürü Hakkındaki Direktifine (Avrupa Topluluğu Resmi Gazetesi L.289 Sayfa 15) göre Almanya’da araştırmacıların özel izin prosedürünün uygulaması uyarınca tanınmış bir araştırma kuruluşu ile planlanan bir araştırmanın yapılabilmesi için bir araştırma sözleşmesi bağıtlaması ve

2. tanınan araştırma kuruluşunun, yabancının araştırma sözleşmesinin bitmesinden sonra 6 aya kadar kamu kuruluşları nezdinde

a)yabancının bir Avrupa Topluluğu üye ülkesinde yasal olmayan bir ikameti nedeniyle ortaya çıkan geçim ve

b) yabancının sınır dışına sürülmesi masraflarının üstlenileceğini yazılı olarak taahhüt etmesi hallerinde verilir.
(2) Araştırma kuruluşunun faaliyetlerinin büyük bölümünün kamu kaynaklarından finanse edilmesi durumunda, 1’inci fıkranın 2 nolu bendi hükmü gereğinden sarfı nazar edilmelidir. Araştırma konusunda özel bir kamusal menfaat bulunması halinde, bundan sarfı nazar edilebilir. 1’inci fıkranın 2 nolu bendi hükmüne göre verilen beyanlarla ilgili 66’ncı maddenin 5’inci fıkrası, 67’nci maddenin 3’üncü fıkrası ile 68’inci maddenin 2’nci fıkrasının 2’nci ve 3’üncü cümleleri ve 4’üncü fıkrası aynen uygulanır.

(3) Araştırma kuruluşu bağıtladığı araştırma sözleşmeleri nedeniyle oturma izni verilen tüm yabancılar için 1’inci fıkranın 2 nolu bendi hükmüne göre tanıma yetkisi olan merciye genel beyanda bulunabilir.

(4) Oturma izni asgari 1 yıl için verilir. Araştırma konusunun daha kısa bir zaman zarfında yapılacak olması halinde, oturma izni 1’inci cümleden farklı olarak araştırma süresiyle sınırlandırılır.

(5) Avrupa Topluluğu üye ülkelerinden birinde Avrupa Konseyinin 2005/71/EG sayılı Araştırma Amaçlı Oturma İzinleri Hakkındaki Direktifine göre oturma izni sahibi yabancılara, araştırmalarının bölümlerini Almanya’da yapabilmeleri için bir oturma izni veya vize verilir. 3 aydan fazla sürecek ikametler için oturma izni yalnız 1’nci fıkranın şartlarının yerine getirilmiş olması durumunda verilir. Bu fıkra ile ilgili olarak 9’uncu madde uygulanmaz.

(6) 1’inci maddenin ve 5’inci maddenin 2’nci fıkrasına göre verilen oturma izni, araştırma sözleşmesinde tanımlanan araştırma konusunda çalışılmasına ve öğrenime ilişkin faaliyetlerin yapılmasına izin verir. 5’inci maddenin 1’inci cümlesinin şartlarını yerine getiren bir yabancı, 12 ayda 3 aylık bir zaman dilimi içinde 1’inci cümle hükmüne göre oturma izni sahibi olmadan da çalışabilir. İkamet sırasında araştırma konusunun değiştirilmesi durumunda bu hak kaybolmaz.

(7) 1’inci ve 5’inci fıkralar

1. Avrupa Topluluğu üye ülkelerinden birinde mülteci statüsünün tanınması veya 2004/83/EG Avrupa Konseyi Direkti anlamında ikincil himaye sağlanması için başvuruda bulunmuş,

2. geçici koruma amaçlı düzenleme çerçevesinde Avrupa Topluluğu üye ülkelerinden birinde ikamet eden,

3. Avrupa Topluluğu üye ülkelerinden birinde sınırdışı edilmeleri gerçek ve hukuksal nedenlerden dolayı gerçekleştirilememiş,

4. Araştırma faaliyetleri bir doktora çalışmasının parçası olan veya

5. Bir Avrupa Topluluğu üye ülkesinde bir araştırma kuruluşu tarafından Almanya’da bir araştırma kuruluşuna çalışmak üzere gönderilen

yabancılar için geçerli değildir.

Madde 21 Bağımsız Çalışma

(1) Bir yabancıya,

1.önemli ekonomik bir yararın veya özel bölgesel bir ihtiyacın bulunması,

2. yapacağı işin ekonomide olumlu etkiler yaratacağı beklentisinin olması ve

3. işin finansmanının kendi sermayesi veya bir kredi teminatıyla sağlanmış bulunması halinde bağımsız çalışma amaçlı oturma izni verilebilir.

1’inci cümlede belirtilen şartlar, özellikle yapılacak işe esas teşkil eden fikrin uygulanabilirliği, yabancının girişimcilik tecrübesi, yatırılacak sermayenin miktarı, yapılacak işin istihdama ve meslek eğitimine etkileri ile teknolojik yenilik ve araştırma çalışmalarına katkıları açılarından değerlendirilir. Değerlendirmeye, planlanan işin gerçekleştirileceği yer için yetkili uzman kurumlar, ruhsat vermekle yetkili daireler, kamu hukukuna dahil meslek kuruluşları ile mesleki faaliyet için izin vermekle yetkili daireler iştirak ederler.

(2) Bağımsız çalışma amaçlı oturma izni, devletler hukukunca tanınan ayrıcalıkların karşılıklılık ilkesi çerçevesinde mevcut olması halinde de verilebilir.

(2a)Federal Almanya’da devlete ait veya devletçe tanınan yüksek okullarda veya benzeri eğitim kurumlarında öğrenimini başarıyla tamamlayan veya 18’nci madde veya 20’nci madde uyarınca araştırmacı veya bilim insanı olarak oturma izni sahibi olan bir yabancıya 1’inci fıkra hükmünden farklı olarak bağımsız çalışma amaçlı oturma izni verilebilir. Öngörülen bağımsız çalışma faaliyeti, yüksek okul öğreniminde edinilen bilgilerle ya da bir araştırmacının veya bilim insanının faaliyetiyle bir ilgisi olduğunu belli etmelidir.

(3) 45 yaşından büyük yabancılar, ancak uygun bir yaşlılık güvencesine sahip olmaları halinde oturma izni alırlar.

(4) Oturma izni, en fazla 3 yıl süreyle verilir. 3 yıl sonra yabancının, planladığı işi başarılı bir şekilde gerçekleştirmiş ve geçimini ve kendisiyle beraber yaşamakta olan aile bireylerinin geçimini temin etmiş olması halinde 9’uncu maddenin 2’nci fıkrası hükmünden farklı olarak yerleşme izni verilir.

(5) Bir yabancıya 1’inci fıkra hükmünden farklı olarak bağımsız bir meslekte çalışma amaçlı oturma izni verilebilir. Bağımsız meslek dalının icrası için gerekli iznin verilmiş veya verileceğine dair teminat alınmış olması şarttır. Bu fıkra ile ilgili olarak 1’inci fıkranın 4’üncü cümlesi aynen uygulanır. 4’üncü fıkra uygulanmaz.

(6) Başka bir amaç için oturma izni verilecek veya verilmiş bir yabancıya, bu ikamet amacı korunarak sair düzenlemelere göre gerekli izinlerin verilmiş veya verileceği teminat altına alınmış olması durumunda bağımsız çalışma amaçlı oturma izni verilebilir.

Kısım 5
Devletler Hukukundan Kaynaklanan veya İnsani ya da Siyasi Nedenlerle İkamet İzni Verilmesi

Madde 22
Yurtdışından Ülkeye Yabancı Kabulü

Bir yabancıya, Devletler Hukuku’ndan kaynaklanan veya acil insani nedenlerle yurtdışından ülkeye kabul edilmek üzere oturma izni verilebilir. Yabancıya, Federal İçişleri Bakanlığı veya bu Bakanlıkça görevlendirilen merci tarafından, Almanya Federal Cumhuriyeti’nin siyasi çıkarlarının korunması amacıyla yurtdışından ülkeye yabancı kabulüne ilişkin açıklama yapılmış olması halinde oturma izni verilir. 2’nci cümle hükmüne göre verilen oturma izni, bir işte çalışma hakkı sağlar.

Madde 23
En Yüksek Eyalet Merciince Oturma İzni Verilmesi Özel Siyasi Menfaat Durumlarında Kabul

(1) En yüksek eyalet mercii, Devletler Hukuku’ndan kaynaklanan veya insani nedenlerle veya Almanya Federal Cumhuriyeti’nin siyasi çıkarlarının korunması amacıyla belirli devletlerden gelen yabancılara veya sair şekilde belirlenen yabancı gruplara oturma izni verilmesine ilişkin talimat verebilir. Bu talimat, 68’inci maddeye göre bir yükümlülük beyanında bulunulmasına istinaden verilebilir. Talimat, Federal düzeyde yeknesak uygulamanın sağlanması için Federal İçişleri Bakanlığı’nın muvafakatını gerektirir.

(2) Federal İçişleri Bakanlığı Federal Almanya’nın özel siyasi menfaat durumlarının korunması amacıyla en yüksek eyalet mercilerinin görüşünü alarak Federal Göçmenler ve Mülteciler Dairesi tarafından belirli devletlerden gelen yabancılara veya sair şekilde belirlenen yabancı gruplara Almanya’ya kabul teminatı verilmesi için talimat verebilir. İdare Mahkemeleri Kanunu’nun 68’inci maddesi hükmünde öngörülen ön inceleme yapılmaz. İlgili yabancılara teminata uygun olarak oturma izni ve yerleşme izni verilir. Yerleşme iznine ikamet alanını kısıtlayıcı bir kayıt konabilir. Oturma izni çalışma hakkı verir.

(3) Talimat, 24’üncü maddenin tamamen veya kısmen uygulanmasını öngörebilir.

Madde 23a
Mağduriyet Hallerinde İkamet İzni Verilmesi

(1) En yüksek eyalet mercii, ülkeyi terk yükümlülüğü icra edilebilir olan bir yabancıya, Eyalet Hükümeti tarafından Kanun Hükmünde Kararname marifetiyle kurulan Mağduriyet Hallerini İnceleme Komisyonu’nun talepte bulunması halinde bu Kanunda yer alan ikamet izni verilmesi ve uzatılmasına ilişkin şartlardan farklı olarak, oturma izni verilmesi için talimat verebilir (Mağduriyet halinin tanınması talebi). Bu Talimat, münferit vak’alarda yabancının geçiminin güvence altında olup olmaması veya 68’inci maddeye göre bir yükümlülük beyanında bulunulup bulunulmaması hususu dikkate alınmak suretiyle verilebilir. Yabancının, ağır suçlar işlemiş olması halinde mağduriyet halinin kabulü kaideten mümkün değildir. İkamete izin verme yetkisi kullanılırken münhasıran kamu çıkarları gözetilir; bu yabancıya mahsus haklar doğurmaz

(2) Eyalet Hükümetlerine; Kanun Hükmünde Kararname marifetiyle, 1’inci fıkra hükmüne göre mağduriyet hallerini inceleme komisyonu kurma, işlemleri, ret nedenlerini ve yükümlülük beyanında bulunan kişinin yerine getirmesi gereken şartlar dahil olmak üzere 1’inci fıkranın 2’inci cümlesine göre yükümlülük beyanına ilişkin nitelikli icapları belirleme ve 1’inci fıkranın 1’inci cümlesine göre talimat yetkisini diğer makamlara devretme yetkisi verilir. Mağduriyet Hallerini İnceleme Komisyonu, münhasıran bağımsızlık ilkesi çerçevesinde faaliyet gösterir. Üçüncü kişiler, Mağduriyet Hallerini İnceleme Komisyonu’ndan belirli münferit bir vak’ayı ele almasını veya belirli bir karar vermesini talep edemezler. Mağduriyet halinin tanınması talebine ilişkin karar, Komisyonun tespitlerine göre acil insani veya kişisel nedenlerin, yabancının Federal Almanya’da kalmaya devam etmesini haklı çıkarması şartına bağlıdır.

(3) 1’inci fıkra uyarınca kendisine oturma izni verilen sosyal yardıma muhtaç bir yabancının, bir diğer sosyal yardım kuruluşunun yetki alanına taşınması halinde, oturma izni vermiş olan yabancılar dairesinin yetki alanında bulunduğu sosyal yardım kuruluşu, oturma izninin

verildiği tarihten itibaren en fazla 3 yıllık bir süre için diğer sosyal yardım kuruluşunca yapılan yardımları iade etmekle yükümlüdür.

Bu hüküm, geçim güvencesinin sağlanması için Sosyal Kanunu’n II’nci Kitabının 6’ncı maddesinin 1’inci fıkrasının 1’inci cümlesinin 2 nolu bendi hükmünde belirtilen geçim yardımları için de uygulanır.

Madde 24
Geçici Himaye Amacıyla İkamet İzni Verilmesi

(1) Avrupa Birliği Konseyi’nin 2001/55/EG sayılı Direktifi uyarınca geçici himaye sağlanan ve Federal Almanya’ya kabul edilmeye hazır olduğunu beyan eden bir yabancıya, Direktifin 4’üncü ve 6’ncı maddelerine göre belirlenen geçici himaye süresi için oturma izni verilir.

(2) İltica İşlemleri Kanunu’nun 3’üncü maddesinin 2’nci fıkrasının veya 60’ıncı maddenin 8’inci fıkrasının 1’inci cümlesindeki şartların mevcudiyeti halinde geçici himaye sağlanması mümkün değildir; bu durumda oturma izni talebi reddedilir.

(3) 1’inci fıkra hükmüne göre alınan bir karara istinaden ülkeye kabul edilen yabancılar eyaletlere dağıtılır. Eyaletler, geçici himaye sağlamak üzere yabancı kabulünde ve bunların dağıtılmasında kontenjanlar belirleyebilirler. Eyaletlere dağıtım, Federal Göç ve Mülteciler Dairesince gerçekleştirilir. Eyaletler, dağıtım için kendi aralarında farklı bir dağıtım sistemi belirlemedikleri sürece iltica talebinde bulunanların dağıtımı için tespit edilmiş olan sistem uygulanır.

(4) En yüksek eyalet mercii veya bu merci tarafından görevlendirilen makam, ikamet yerinin belirlenmesine ilişkin bir tahsis kararı çıkarır. Eyalet hükümetlerine, eyaletler arasındaki dağıtımı bir Kanun Hükmünde Kararname ile belirleme yetkisi verilir. Eyaletler, kendilerine verilen bu yetkiyi başka makamlara devredebilir. İltica İşlemleri Kanunu’nun 50’nci maddesinin 4’üncü fıkrası aynen uygulanır. İkamet yerinin belirlenmesine ilişkin Karara karşı itiraz edilmez. Dava açılması, yürütmeyi durdurmaz.

(5) Yabancı, belli bir eyalette veya belli bir yerde ikamet için tercih hakkına sahip değildir. Yabancının konutunun ve mutat ikametinin, 3’üncü ve 4’üncü fıkra hükümlerine göre belirlenen yerde olması zorunludur.

(6) Yabancının bağımsız bir işte çalışması yasaklanamaz. Çalışma izni için 4’üncü maddenin 2’nci fıkrası hükmü geçerlidir.

(7) Yabancı, geçici himayeye ilişkin hak ve yükümlülükler konusunda yazılı olarak anlayabileceği bir dilde bilgilendirilir.

Madde 25
İnsani Nedenlerle İkamet İzni Verilmesi

(1) Bir yabancıya, iltica talebi kesin olarak kabul edilmiş olması halinde oturma izni verilir. Bu hüküm, yabancının kamu güvenliği ve düzenine ilişkin önemli nedenlerle sınırdışı edilmiş olması hali için geçerli değildir. Oturma izni verilinceye kadarki ikamet, izinli ikamet sayılır. Oturma izni, bir işte çalışma hakkı sağlar.

(2) Bir yabancıya, Federal Göç ve Mülteciler Dairesinin iltica statüsünü kesin olarak tanıması halinde oturma izni verilir (İltica İşlemleri Kanunu’nun 3’üncü maddesinin 4’üncü fıkrası). Bu fıkra ile ilgili olarak 1’nci fıkranın 2- 4’üncü cümle hükümleri aynen geçerlidir.

(3) Bir yabancıya, 60’ncı maddenin 2’nci, 3’üncü, 5’inci veya 7’nci fıkralarına göre sınırdışına sürme yasağının mevcut olması halinde oturma izni verilmelidir. Yabancıya başka bir devlete gitmesinin mümkün ve yapılabilir olması, katılım yükümlülüklerini tekraren veya ciddi bir şekilde ihlal etmesi veya

a)barışı ihlal, savaş veya insanlık suçlarına ilişkin hükümlerin belirlenmesi amacıyla ikmal edilmiş olan uluslararası sözleşmeler anlamında bir barışı ihlal suçu, bir savaş suçu veya bir insanlık suçu işlemiş olmasına,

b) ağır derecede bir suç işlemiş olmasına,

c) Birleşmiş Milletler Temel Sözleşmesi’nin Önsözü ile 1’inci ve 2’nci maddelerinde belirtildiği üzere Birleşmiş Milletlerin amaç ve temel ilkelerine aykırı düşen fiiller nedeniyle suç işlemiş olmasına,

d) toplum için veya Almanya Federal Cumhuriyeti’nin güvenliği için bir tehlike teşkil etmesine

ilişkin varsayımı haklı çıkartan önemli nedenlerin mevcut bulunması hallerinde oturma izni verilmez.

(4)Ülkeyi terk yükümlülüğü icra edilemez olan bir yabancıya, acil insani veya şahsi nedenlerin veya önemli kamu çıkarlarının, Federal Almanya’da geçici ikametini devam ettirmesini gerekli kıldığı sürece, geçici bir ikamet için oturma izni verilebilir. Yabancının Federal Almanya’yı terk etmesinin, münferit vak’anın özelliği itibarıyla kendisi için olağanüstü bir mağduriyet teşkil etmesi halinde oturma izni, 8’inci maddenin 1’inci ve 2’nci fıkraları hükümlerinden farklı olarak uzatılabilir.

(4a) Ceza Kanunu’nun 232, 233’üncü maddeleri veya 233a maddesi uyarınca işlenen bir suçtan dolayı mağdur duruma düşmüş bir yabancıya, yabancının ülkeyi terk yükümlülüğü icra edilebilir olsa bile, 11’inci maddenin 1’inci fıkrası hükmünden farklı olarak geçici bir ikamet için oturma izni verilebilir. Oturma izni yalnız

1. Yabancının Federal Almanya’daki geçici ikameti, işlenen ceza fiili nedeniyle açılacak cezai yargılamada savcılık veya ceza mahkemesi tarafından yabancının ifadesi olmadan durumun soruşturması zorlaşacağı gerekçesiyle gerekli görüldüğü,

2. suçu işlemekle suçlanan kişilerle her türlü bağlantıyı kesmiş olduğu,

3. ceza mahkemesinde işlenen suçtan dolayı şahitlik yapmaya hazır olduğunu beyan ettiği hallerde verilir.
(4b)Kaçak İşçilikle Mücadele Kanunu’nun 10’uncu maddesinin 1’inci fıkrası veya 11’inci maddesinin 1’inci fıkrasının 3 nolu bendi ya da Ödünç İşçi Verilmesine İlişkin Kanun’un 15a maddesi uyarınca işlenen bir suçtan dolayı mağdur duruma düşmüş bir yabancıya, yabancının

ülkeyi terk yükümlülüğü icra edilebilir olsa bile, 11’inci maddenin 1’inci fıkrası hükmünden farklı olarak geçici bir ikamet için oturma izni verilebilir. Oturma izni yalnız

1. Yabancının Federal Almanya’daki geçici ikameti, işlenen ceza fiili nedeniyle açılacak cezai yargılamada savcılık veya ceza mahkemesi tarafından yabancının ifadesi olmadan durumun soruşturması zorlaşacağı gerekçesiyle gerekli görüldüğü,

2. ceza mahkemesinde işlenen suçtan dolayı şahitlik yapmaya hazır olduğunu beyan ettiği hallerde verilir.
İşveren tarafından hak ettiği ücretin tamamen ödenmemiş olması ve yurtdışından alacağının takip etmesi yabancı için olağanüstü bir mağduriyet teşkil edeceği hallerde oturma izni uzatılabilir.

(5)Ülkeyi terk yükümlülüğü icra edilebilir olan bir yabancıya, ülkeyi terk etmesinin, hukuki veya fiili nedenlerden ötürü imkânsız olması ve buna ilişkin engellerin kısa sürede ortadan kalkmasının beklenilmemesi halinde, 11’inci maddenin 1’inci fıkrasından farklı olarak oturma izni verilebilir. Sınırdışına sürmenin 18 aydan beri ertelenmiş olması halinde, oturma izni verilmelidir. Yabancının yalnız kendi kusuru olmaksızın ülkeyi terk edememesi halinde, oturma izni verilebilir. Yabancı özellikle, yanlış beyanda bulunması veya kimliği ve vatandaşlığı hakkında yanlış bilgi vermesi veya ülkenin terk edilmesine ilişkin engellerin bertaraf edilmesi için icrası mümkün talepleri yerine getirmemesi halinde kusurlu sayılır.

Madde 25a
İyi Entegre Olmuş Çocuklar ve Gençlere İkamet İzni Verilmesi

(1)Almanya’da doğmuş ya da 14 yaşını doldurmadan önce Almanya’ya giriş yapmış müsamaalı oturma izni ile ikamet eden bir yabancıya bir oturma izni,

1. Almanya’da yasal olarak, müsamaalı ya da istisnai oturma izni ile kesintisiz olarak 6 yıldan beri ikamet etmesi,

2. Almanya’da 6 yıl başarıyla bir okula gitmiş ya da tanınmış bir okul veya meslek diploması edinmiş olması ve

3. oturma izni talep dilekçesinin, 15’inci yaşın doldurulmasından sonra ve 21’inci yaşın tamamlanmasından önce verilmiş olması

ve bu güne kadarki eğitimi ve yaşam tarzı itibarıyla Almanya Federal Cumhuriyeti’ndeki hayat şartlarına uyum sağlayacağının mümkün görülmesi halinde verilir. Çocuğun ve gencin, bir okul veya meslek eğitimi veya yüksek okul öğreniminde bulunduğu sürece, geçiminin temin edilmesi amacıyla kamu yardımlarından yararlanması, oturma izninin verilmesine engel teşkil etmez. Oturma izninin verilmesi, yabancının yanlış beyanda bulunması veya kimliği veya vatandaşlığı hakkında yanlış bilgi vermesi nedeniyle sınır dışına sürme gerçekleştirilemediği hallerde reddedilir. İltica İşlemleri Kanunu’nun 30’uncu maddesinin 3’üncü fıkrası uyarınca başvurunun reddedilmesi İltica İşlemleri Kanunu’nun 14a maddesine göre verilmiş bir başvuruyla ilgili olması halinde, 10’uncu maddenin 3’üncü fıkrasının 2’nci cümlesinden farklı olarak oturma izni verilebilir.

(2)1’nci fıkra uyarınca oturma izni sahibi rüşt yaşını doldurmamış bir yabancının ebeveynine veya çocuğun velayetine sahip anne veya babasına bir oturma izni

1. yanlış beyanda bulunmasından veya kimliği ve vatandaşlığı hakkında yanlış bilgi vermesinden veya ülkenin terk edilmesine ilişkin engellerin bertaraf edilmesi için icrası mümkün talepleri yerine getirmemesinden dolayı sınır dışına sürmenin gerçekleştirilmediği veya engellenmediği ve

2. geçimin bizzat çalışılarak sağlanmış olması halinde verilebilir.
1’inci fıkra uyarınca oturma izni sahibi yabancının rüşt yaşını doldurmamış çocuklarına kendisiyle aile birliği içinde yaşamaları halinde oturma izni verilebilir.

(3) 2’nci fıkra uyarınca bir oturma izninin verilmesi, İkamet Kanununa veya İltica İşlemleri Kanunu’na göre yalnız yabancılar tarafından işlenebilecek 50 günlük veya 90 günlük para cezalarını öngören suçlar kaideten hariç olmak üzere, yabancının Federal Almanya’da teamülen işlenmiş bir suçtan dolayı hüküm giymiş olması halinde reddedilir.

Madde 26 İkamet Süresi

(1) Bu Kısımda yer alan hükümlere göre oturma izni, her defasında en fazla 3 yıl süreyle verilebilir ve uzatılabilir; ancak, 25’inci maddenin 4’üncü fıkrasının 1’inci cümlesi ile 5’inci fıkrası hükümlerine göre yabancının Federal Almanya’da en az 18 ay yasal olarak ikamet etmediği sürece en fazla 6 ay süreyle verilebilir ve uzatılabilir. Oturma izni, 25’inci maddenin 1’inci ve 2’nci fıkralarında öngörülen durumlar için 3 yıl için, 25’inci maddenin 3’üncü fıkrasında öngörülen durumlar için asgari 1 yıl için verilir. Oturma izni, 25’inci maddenin 4a fıkrasına göre her defasında 6 ay için verilir ve uzatılır; gerekçelendirilmiş durumlarda daha uzun bir geçerlilik süresi mümkündür.

(2) Oturma izni, ülkenin terk edilmesine ilişkin engelin veya ikametin sona erdirilmesini önleyen nedenlerin ortadan kalkması durumunda uzatılmaz.

(3) Federal Göç ve Mülteciler Dairesi’nin, İltica İşlemleri Kanunu’nun 73’üncü maddesinin 2a fıkrası gereğince oturma izninin iptali veya geri alınmasına ilişkin şartların mevcut olmadığını bildirmesi halinde 25’inci maddenin 1’inci veya 2’nci fıkrasına göre 3 yıldan beri oturma iznine sahip bir yabancıya, yerleşme izni verilir.

(4) Ayrıca, 9’uncu maddenin 2’nci fıkrası 1’inci cümlesinin 2’den 9’uncu bentlerinde belirtilen şartların mevcudiyeti halinde, bu Kısımda yer alan hükümlere göre 7 yıldan beri oturma iznine sahip bir yabancıya, yerleşme izni verilebilir. Bu hüküm ile ilgili olarak 9’uncu maddenin 2’nci fıkrasının 2’den 6’ncı cümle hükümleri aynen uygulanır. Oturma izni verilmesinden önceki iltica işlemi esnasında geçen ikamet süresi, İltica İşlemleri Kanunu’nun 55’inci maddesinin 3’üncü fıkrasından farklı olarak bu süreye dahil edilir. 18 yaşını doldrumadan önce Almanya’ya gelen çocuklar için 35’inci madde hükmü aynen uygulanır.

Kısım 6
Ailevi Nedenlerle İkamet İzni Verilmesi

Madde 27
Aile Birleşimi İlkesi

(1) Anayasanın 6’ncı maddesi gereği evliliğin ve ailenin korunması amacıyla bir yabancının yabancı uyruklu aile fertlerine, Federal Almanya’da aile birliğinin kurulması ve korunması (Aile Birleşimi) için oturma izni verilir ve uzatılır.

(1a) Aile birleşimine,

1. evliliğin veya aile ilişkisinin nedeninin yabancının yalnız Almanya’ya gelmesi ve Almanya’da ikametinin sağlanması amacıyla yapıldığı veya kurulduğunun sabit olması veya

2. gerçek nedenlerin eşlerden birinin evlenmeye zorlandığı varsayımını desteklediği hallerde izin verilmez.
(2) Federal Almanya’da hayat arkadaşlığı birliğinin kurulması ve korunması amacıyla 1a ve 3’üncü fıkra hükümleri, 9’uncu maddenin 3’üncü fıkrası hükmü, 28’den 31’inci madde hükümleri ile 51’inci maddenin 2’nci fıkrası hükmü aynen uygulanır.

(3) Aile birleşimi amacıyla oturma izni verilmesi talebi, aile fertlerini yanına getirecek yabancının diğer yabancı uyruklu aile fertlerinin veya diğer hane mensuplarının geçimi için Sosyal Kanunun 2’nci ve 12’nci Kitaplarına göre ödenen yardımlara muhtaç olması halinde reddedilebilir. 5’inci maddenin 1’inci fıkrasının 2 nolu bendi hükmünün uygulanmasından sarfı nazar edilebilir.

(4) Aile birleşimi amaçlı oturma izni aile fertlerini yanına getirecek yabancının oturma izninin geçerlilik süresinden fazla verilmez. Aile fertlerini yanına getirecek yabancının 20’nci maddeye, 38a maddesine veya AB Mavi Kart uygulamasına göre oturma izni sahibi olduğu durumlarda oturma izni yabancının oturma izni süresi kadar verilir. Oturma izni ancak, aile ferdinin pasaportunun veya pasaport yerine geçen kimlik belgesinin geçerlilik süresinden fazla olamaz. Diğer durumlarda oturma izni ilk defa olarak asgari 1 yıl için verilir.

Madde 28
Alman Vatandaşlarının Aile Birleşimi

(1) Mutat ikameti Federal Almanya’da bulunmak şartıyla, 1.bir Alman vatandaşının yabancı uyruklu eşine,
2. bir Alman vatandaşının yabancı uyruklu, reşit olmayan bekâr çocuğuna,

3. velayet hakkının kullanılmasını teminen reşit olmayan bekâr bir Alman vatandaşının yabancı uyruklu annesine veya babasına

oturma izni verilir. Oturma izni, 5’inci maddenin 1’inci fıkrasının 1 nolu bendi hükmünden farklı olarak 1’inci cümlenin 2 ve 3 nolu bentleri hükümlerinde öngörülen durumlarda verilir. Oturma izni, 5’inci maddenin 1’inci fıkrasının 1 nolu bendi hükmünden farklı olarak kaideten

1’inci cümlenin 1 nolu bendi hükmünde öngörülen durumlarda verilmelidir. Aile birliğinin önceden Federal Almanya’da kurulmuş olması halinde reşit olmayan bekâr bir Alman vatandaşının velayet hakkını haiz olmayan anne veya babasına 5’inci maddenin 1’inci fıkrasının 1 nolu hükmünden farklı olarak oturma izni verilebilir. 30’uncu maddenin 1’inci fıkrasının 1’inci cümlesinin 1 ve 2 nolu bendleri hükümleri, 3’üncü cümlesi hükmü ve 2’nci fıkrasının 1’inci cümlesinin hükümleri 1’inci cümlenin 1 nolu bendi hükmünde öngörülen durumlarda aynen uygulanır.

(2) Bir yabancıya, 3 yıldan beri oturma iznine sahip olması, bir Alman vatandaşıyla aile birliğinin Federal Almanya’da devam ediyor olması, bir sınırdışı etme nedeninin mevcut olmaması ve basit tarzda sözlü olarak Alman dilinde anlaşabilmesi halinde, kaideden yerleşme izni verilir. Ayrıca, aile birliği devam ettiği sürece oturma izni uzatılır.

(3) Alman vatandaşının Federal Almanya’daki mutat ikametinin, yabancının ikamet izninin yerine geçmesine istinaden 31’inci ve 35’inci madde hükümleri uygulanır. Çocuğun aile birliği içinde yaşaması ve tanınan bir okul, meslek eğitimi veya yüksek okul diploması alınan meslek eğitiminde bulunduğu sürece, velayet hakkının kullanılmasını teminen reşit olmayan bekar bir Alman vatandaşının yabancı uyruklu annesine veya babasına verilmiş oturma izni çocuğun rüşt yaşını doldurmasından sonra uzatılır.

(4) Diğer aile fertleri için 36’ncı madde hükmü uygulanır. (5)Yürürlükten kaldırılmıştır.
Madde 29 Yabancıların Aile Birleşimi

(1) Bir yabancının, aile fertlerini yanına getirebilmesi için

1. yerleşme iznine, Avrupa Topluluğu sürekli ikamet iznine, oturma iznine veya AB Mavi Kart’a sahip bulunması ve

2. yeterli büyüklükte konutunun olması zorunludur.
(2) 25’inci maddenin 1’inci veya 2’nci fıkrası gereğince oturma iznine veya 26’ncı maddenin 3’üncü fıkrası gereğince yerleşme iznine sahip olan bir yabancının, eşinin veya reşit olmayan bekâr çocuğunun aile birleşiminde 5’inci maddenin 1’inci fıkrasının 1 nolu bendi hükmü ile 1’inci fıkranın 2 nolu bendi hükmünün uygulanmasından sarfı nazar edilebilir. 1’inci cümle hükmünde belirtilen durumlarda bu şartların yerine getirilmesinden,

1.İlticacı statüsünün veya mülteci statüsünün kesin olarak tanınmasından sonra 3 ay içinde aile birleşimi amaçlı oturma izni başvurusunun yapılması ve

2. yabancının ve aile fertlerinin özel bir bağla bağlı oldukları Avrupa Topluluğu’na üye olmayan bir ülkede aile birliğinin kurulmasının mümkün olmadığı

hallerde sarfı nazar edilir.

2’inci cümlenin 1 nolu bendi hükmünde zikredilen süreye, yabancının zamanında başvuru yapmış olduğu hallerde de uyulmuş olur.

(3) 22’nci madde ile 23’üncü maddenin 1’inci fıkrası veya 25’inci maddenin 3’üncü fıkrası gereğince oturma iznine sahip bir yabancının eşine ve reşit olmayan çocuğuna, sadece Devletler Hukuku’ndan kaynaklanan veya insani nedenlerle ya da Almanya Federal Cumhuriyeti’nin siyasi çıkarlarının korunması amacıyla oturma izni verilebilir. 26’ncı maddenin 4’üncü fıkrası aynen uygulanır. 25’inci maddenin 4’üncü ve 5’inci fıkralarında, 25a maddesinin 1’inci ve 2’nci fıkralarında, 104a maddesinin 1’inci fıkrasının 1’inci cümlesinde ve 104b maddesinde belirtilen hallerde aile birleşimine izin verilmez.

(4) Bir yabancının, eşine veya reşit olmayan bekâr çocuğuna veya eşinin reşit olmayan bekâr çocuğuna; 5’inci maddenin 1’inci fıkrası ve 27’nci maddenin 3’üncü fıkrası hükümlerinden farklı olarak, yabancıya 24’üncü maddenin 1’inci fıkrası gereğince geçici himaye sağlanmış olması ve

1. menşe ülkedeki aile birliğinin, yabancının ülkeden kaçışı nedeniyle ortadan kalkmış olması ve

2. aile ferdinin, Avrupa Topluluğu üyesi bir başka ülkeden kabul edilmesi veya Avrupa Topluluğu’nun dışında bulunması ve himayeye muhtaç olması

halinde oturma izni verilir.

24’üncü maddenin 1’inci fıkrası gereğince geçici himaye sağlanmış olan bir yabancının diğer aile fertlerine oturma izni, 36’ncı madde hükmüne göre verilir. Bu fıkra hükmüne göre ülkeye kabul edilen aile fertleri için 24’üncü madde hükmü uygulanır.

(5) Oturma izni,

1. aile fertlerini yanına getiren yabancının bir işte çalışma hakkının olması,

2. aile fertlerini yanına getiren yabancının 19a maddesine veya 20’ncı maddeye göre ikamet izni sahibi olması,

3. evlilik birliğinin en az 2 yıldan beri yasal olarak Federal Almanya’da sürmüş olması ve aile fertlerini yanına getiren yabancının oturma iznine 8’inci maddenin 2’nci fıkrası uyarınca kayıt düşülmemiş olması veya oturma izninin Yasa veya Kanun Hükmünde Kararname marifetiyle uzatılmasına izin verilmemiş olması

kaydıyla bir işte çalışma hakkı sağlar.

Madde 30 Eşlerin Getirilmesi

(1) Bir yabancının eşine, yabancının

1. eşlerin ikisinin de 18 yaşını doldurmuş olmaları,

2. Almanya’ya gelecek eşin basit bir şekilde Almanca anlaşabilmesi ve yabancı

a)yerleşme izni sahibi olması,

b) Avrupa Birliği sürekli oturma izni sahibi olması,

c) 20’nci maddeye veya 25’inci maddenin 1’inci veya 2’nci fıkrasına göre oturma izni sahibi olması,

d) 2 yıldan beri oturma izni sahibi olması ve oturma iznine 8’inci maddenin 2’nci fıkrası uyarınca kayıt düşülmemiş veya gelecekte yerleşme izni verilmesi bir yasal düzenleme gereğince yasaklanmamış olması,

e)evliliğin oturma izni verildiği tarihte mevcut olması ve ikamet süresinin muhtemelen 1 yıldan daha fazla devam edecek olması veya

f) 38a maddesine göre bir oturma izni sahibi olması ve yabancının uzun süreli ikamet eden statüsüne sahip olduğu bir diğer Avrupa Topluluğu üye ülkesinde hali hazırda evli olması,

g) AB Mavi Kart sahibi olması halinde oturma izni verilir.
1’inci cümlenin 1 ve 2 nolu bentleri hükümleri,

1. yabancının 19’dan 20’nci maddelerine göre oturma izni sahibi olması ve yabancının mutat ikametini Federal Almanya’ya taşıdığı sırada evli olması,

2. yabancının yerleşme izni veya Avrupa Topluluğu sürekli oturma izni almasından hemen önce 20’nci maddeye göre oturma izni sahibi olması veya

3.1’inci cümlenin 3f nolu bendi hükmünün şartlarının mevcut olması halinde oturma izni verilmesinde dikkate alınmaz.
1’inci cümlenin 2 nolu bendi hükmü,

1. yabancının 25’inci maddenin 1’inci fıkrası veya 2’inci fıkrası veya 26’ncı maddenin 3’üncü fıkrasına göre oturma izni sahibi olması ve yabancının mutat ikametini Federal Almanya’ya taşıdığı sırada evli olması,

2. yabancının eşinin fiziksel, ruhsal ve zihinsel hastalık veya engelden dolayı basit Almanca öğrenememesi,

3. yabancının eşinin 43’üncü maddenin 4’üncü fıkrası uyarınca çıkarılan Kanun Hükmünde Kararname anlamında tespit edilir düşük uyum gereksiniminin olması veya diğer nedenlerden dolayı Almanya’ya girdikten sonra 44’üncü madde gereği uyum kurslarına katılma hakkının bulunmaması veya

4. yabancı sahip olduğu ülke vatandaşlığından dolayı kısa süreli sayılmayacak bir ikamet için de vizeden muaf Almanya’ya girebilme ve ikamet hakkına sahip olması veya

5. yabancının AB Mavi Kart sahibi olması

halinde oturma izni verilmesinde dikkate alınmaz.

(2) Oturma izni özel bir mağduriyet durumunun önlenebilmesi için 1’inci fıkranın 1’inci cümlesinin 1 nolu bendi hükmünden farklı olarak verilebilir. Yabancının oturma izni sahibi olması halinde, 1’inci fıkranın 1’inci cümlesinin 3e nolu hükmünün diğer şartlarından sarfı nazar edilebilir.

(3) Oturma izni, evlilik birliği devam ettiği sürece 5’inci maddenin, 1’inci fıkrasının 1 nolu bendi hükmü ve 29’uncu maddenin 1’inci fıkrasının 2 nolu bendi hükümlerinden farklı olarak uzatılabilir.

(4) Yabancının aynı zamanda birden fazla eşi bulunması ve bunlardan biri ile Almanya’da yaşaması halinde, diğer eşlere 1’nci veya 3’üncü fıkralara göre oturma izni verilmez.

Madde 31
Eşlerin Bağımsız İkamet Hakkı

(1) Evlilik birliğinin ortadan kalkması durumunda eşin oturma izni,

1. evlilik birliğinin F.Almanya’da yasal olarak en az 3 yıldan beri sürmüş olması veya

2. evlilik birliği F.Almanya’da devam ederken yabancının vefat etmiş olması

ve yabancının bu zamana kadar oturma izni, yerleşim izni veya Avrupa Birliği sürekli oturma izni sahibi olması, ya da istisnai olarak kendisinden kaynaklanmayan nedenlerle oturma izni uzatma başvurusunu zamanında yapmamış olması hallerinde, aile birleşimi amacından bağımsız kendine ait bir ikamet hakkı olarak 1 yıl uzatılır. Yabancının oturma izninin uzatılmasının veya yabancıya yerleşme izni veya Avrupa Birliği sürekli oturma izni verilmesinin ikamet amacıyla ilgili bir yasal düzenleme veya 8’inci maddenin 2’nci fıkrası gereği oturma iznine düşülmüş kayıt nedeniyle yasaklanmış olması halinde, 1’inci cümle hükmü uygulanmaz. Oturma izni, bir işte çalışmaya hak sağlar.

(2) Yabancının oturma izninin uzatılmasının imkânsız olması durumu hariç olmak üzere, özel bir mağduriyetin önlenmesi amacıyla eşin ikametinin devam ettirilmesinin gerekli olması halinde, 1’inci fıkranın 1’inci bendine göre evlilik birliğinin Federal Almanya’da yasal olarak en az 3 yıl sürmüş olması şartından sarfı nazar edilir. Özel bir mağduriyet hali, özellikle evlilik birliğinin sona ermesinden kaynaklanan geri dönüş yükümlülüğü nedeniyle eşin korunmaya değer hakları için önemli ölçüde zedelenme tehlikesinin mevcut olması veya eşin korunmaya değer haklarının zedelenmesi nedeniyle evlilik birliğinin devamının kendisinden beklenememesi durumunda sözkonusu olur. Bu durum, özellikle eşin evde şiddet mağduru olması halinde sözkonusudur. Korunmaya değer haklara, eş ile birlikte aile birliği içerisinde yaşayan çocuğun esenliği de dahildir. Oturma izninin uzatılması talebi, suistimali önlemek amacıyla eşin kendisinden kaynaklanan bir nedenle Sosyal Kanun’un 2’nci ve 12’nci Kitapları gereği sosyal yardımlara muhtaç olması halinde reddedilebilir.

(3) Evlilik birliğinin sona ermesinden sonra eşin geçiminin, yabancının kendi gelirlerinden karşılanan nafaka ödemeleriyle sağlanmış olması ve yabancının yerleşme izni veya Avrupa Birliği sürekli oturma izni sahibi olması halinde eşe, 9’uncu maddenin 2’nci fıkrası 1’inci cümlesinin 3, 5 ve 6 nolu hükümlerinden farklı olarak aynı şekilde yerleşme izni verilir.

(4) Sosyal Kanun’un 2’nci ve 12’nci Kitapları gereği sosyal yardım alınması, 2’nci fıkranın 3’üncü cümlesi hükmüne aykırı olmamak üzere oturma izninin uzatılmasına engel teşkil etmez. Bu hüküm gereğince oturma izni, yerleşme izni veya Avrupa Birliği sürekli oturma izni verilmesi için şartlar mevcut olmadığı sürece uzatılabilir.

Madde 32 Çocukların Getirilmesi

(1) Bir yabancının reşit olmayan bekâr çocuğuna, anne babanın her ikisinin veya velayet hakkına tek başına sahip anne veya babanın oturma izni, AB Mavi Kart sahibi, yerleşme izni veya AB sürekli oturma izni sahibi olması halinde oturma izni verilir.

(2) Reşit olmayan çocuğun 16 yaşını doldurması, anne ve babası olmadan veya velayet hakkına tek başına sahip anne ve babası olmadan mutat ikametini Federal Almanya’ya taşıması durumunda, 1’inci fıkra hükmü yalnız, çocuğun Alman diline vakıf olması veya bugüne kadarki eğitimi ve yaşam tarzı itibariyle Almanya Federal Cumhuriyeti’ndeki hayat şartlarına uyum sağlayacağın mümkün görülmesi halinde geçerlidir.

1’inci cümle,

1. yabancının, 25’nci maddenin 1’inci veya 2’nci fıkrasına göre oturma izni veya 26’ncı maddenin 3’üncü fıkrasına göre yerleşme izni sahibi olması veya

2. yabancının veya kendisiyle aile beraberliği içinde yaşayan eşinin 19’uncu maddeye göre yerleşme izni veya AB Mavi Kart sahibi olması halinde

geçerli değildir.

(3) Müşterek velayet hakkının bulunması durumunda çocuğun velayet hakkına sahip anne veya babadan birinin yanına yerleşmesi için 1’inci ve 2’nci fıkra uyarınca bir ikamet izni, diğer anne veya babanın çocuğun Federal Almanya’daki ikametine muvafakat vermesi veya buna eşdeğer yetkili mercinin kesinleşmiş kararının alınmış olması halinde verilmelidir.

(4) Bunların dışında bir yabancının reşit olmayan bekâr çocuğuna, münferit vak’anın özelliğine istinaden özel bir mağduriyet halinin önlenmesi için gerekli olması halinde oturma izni verilebilir. Oturma izni verilmesinde çocuğun esenliği ve geleceği ile ailevi durum dikkate alınır.

Madde 33
Federal Almanya’da Doğan Çocuklar

Federal Almanya’da doğan bir çocuğa, anne-babadan birinin oturma izni, yerleşme izni veya Avrupa Birliği sürekli oturma izni sahibi olması halinde, 5’inci madde hükmü ile 29’uncu maddenin 1’inci fıkrası 2 nolu bendi hükmünden farklı olarak, resen oturma izni verilir. Federal Almanya’da doğan bir çocuğa, çocuğun doğumu esnasında anne ve babası veya velayet hakkına tek başına sahip anne veya babanın oturma izni, yerleşme izni veya Avrupa Birliği sürekli oturma izni sahibi olması durumunda resen oturma izni verilir. Federal Almanya’da doğan bir çocuğun ikameti, annesinin veya babasının doğum esnasında vize sahibi olması veya vizesiz olarak ikametine müsaade edilmiş olması halinde, vizenin veya vizesiz ikametin sona erdiği tarihe kadar izinli ikamet sayılır.

Madde 34 Çocukların İkamet Hakkı

(1) Bir çocuğa verilen oturma izni, 5’inci maddenin 1’inci fıkrasının 1 nolu bendi hükmü ve 29’uncu maddenin 1’inci fıkrasının 2 nolu bendi hükmünden farklı olarak, velayet hakkına sahip anne veya babadan birinin oturma izni, yerleşme izni veya Avrupa Birliği sürekli oturma izni sahibi olması ve çocuğun onunla aile birliği içerisinde yaşaması veya Federal Almanya’yı terk etmesi halinde çocuğun 37’uncu maddeye göre geri dönüş hakkı olması kaydıyla uzatılır.

(2) Bir çocuğa verilen oturma izni, reşit olmasıyla aile birleşiminden bağımsız kendine ait bir ikamet hakkına dönüşür. Aynı durum, yerleşme izni ve Avrupa Birliği sürekli oturma izni verilmesinde veya oturma izninin 37’nci maddenin aynen uygulanarak uzatılması halinde de geçerlidir.

(3) Oturma izni, yerleşme izni ve Avrupa Birliği sürekli oturma izni verilmesine ilişkin şartların mevcut olmadığı sürece uzatılabilir.

Madde 35
Çocukların Bağımsız ve Süresiz İkamet Hakkı

(1) Bu Kısımda yer alan hükümlere göre oturma izni sahibi, reşit olmayan bir yabancıya; 16 yaşını doldurduğu tarihte 5 yıldan beri oturma izni sahibi olması halinde 9’uncu maddenin 2’nci fıkrasından farklı olarak yerleşme izni verilir. Aynı durum, yabancının

1. reşit ve 5 yıldan beri oturma izni sahibi olması,

2. yeterince Almanca bilgisine sahip olması,

3. geçiminin güvence altına alınmış olması veya resmen tanınan bir okul veya meslek diploması veya yüksek okul diploması edinilen bir öğrenim görmesi

hallerinde de geçerlidir.

(2) 1’inci fıkraya göre oturma izni alınması için gerekli görülen süreye, yabancının Federal Almanya dışında okula devam ettiği süreler kaideten dahil edilmez.

(3)1’inci fıkraya göre yerleşme izni verilmesi talep hakkı,

1. yabancının kendi davranışından kaynaklanan sınırdışı edilmesini gerektirecek bir nedenin mevcut olması,

2. yabancının son 3 yıl içersinde kasten işlediği bir suç nedeniyle en az 6 aylık bir gençlik veya en az 3 aylık hapis cezasına ya da en az 90 günlük hapis cezası karşılığı para cezasına çarptırılmış olması veya gençlik cezası verilmesinin tecil edilmiş olması veya

3. resmen tanınan bir okul veya meslek diploması edinilen bir öğrenim hali hariç olmak üzere, geçimini Sosyal Kanunun 2’nci ve 12’nci Kitapları uyarınca sosyal yardım veya Sosyal Kanun’un 8’inci Kitabı uyarınca gençlik yardımı almaksızın sağlayamaması

hallerinde mevcut değildir.

1’inci cümlede belirtilen durumlarda yerleşme izni verilebilir veya oturma izni uzatılabilir. 1’inci cümlenin 2 nolu bendi hükmünde belirtilen hallerde gençlik cezasının veya hapis cezasının tecil edilmiş olması veya gençlik cezası verilmesinin tecil edilmiş olması halinde oturma izni, kaideten tecil süresinin sonuna kadar uzatılır.

(4)Yabancının bedensel, zihinsel veya ruhsal bir hastalık veya özürlülük hali nedeniyle 1’inci fıkranın 2 ve 3 nolu bendleri hükümleri ile 3’üncü fıkranın 1’inci cümlesinin 3 nolu bendi hükmünde belirtilen şartları yerine getirememesi halinde söz konusu şartlardan sarfı nazar edilir.

Madde 36
Ebeveynin ve Diğer Aile Fertlerinin Getirilmesi

(1)25’inci maddenin 1’inci fıkrası veya 2’inci fıkrasına göre oturma izni veya 26’nci maddenin 3’üncü fıkrasına göre yerleşme izni sahibi reşit olmayan yabancı bir çocuğun ebeveynine, 5’inci maddenin 1’inci fıkrasının 1 nolu hükmünden ve 29’uncu maddenin 1’inci fıkrası 2 nolu hükmünden farklı olarak, velayet hakkı sahibi anne ve babadan birinin Almanya’da ikamet etmemesi durumunda oturma izni verilir.

(2) Olağanüstü bir mağduriyet halini önlemek için gerekli olması halinde yabancının diğer bir aile ferdine, aile birleşimi amacıyla oturma izni verilebilir. Reşit olan aile fertleri için 30’uncu maddenin 3’üncü fıkrası ile 31’inci madde, reşit olmayan aile fertleri için 34’üncü madde aynen uygulanır.

Kısım 7
Özel İkamet Hakları

Madde 37 Geri Dönüş Hakkı

(1) Reşit olmadan önce mutat ikametini yasal olarak Federal Almanya’da geçirmiş olan bir yabancıya,

1. Federal Almanya’yı terk etmeden önce yasal olarak 8 yıl bu ülkede ikamet etmiş ve 6 yıl okula gitmiş olması,

2. geçiminin, kendi kazancıyla veya bakım yükümlülüğünün bir üçüncü şahıs tarafından 5 yıl süre ile üstlenilmesi suretiyle güvence altına alınmış olması halinde ve

3. oturma izni talep dilekçesinin, 15’inci yaşın doldurulmasından sonra ve 21’inci yaşın tamamlanmasından önce ve Federal Almanya’nın terk edilmesinden itibaren 5 yıl geçmeden verilmiş olması

hallerinde oturma izni verilir.

Oturma izni, bir işte çalışma hakkı sağlar.

(2) Özel bir mağduriyet halini önlemek üzere 1’inci fıkranın 1’inci cümlesininm 1 ve 3 nolu bendi hükümlerinde belirtilen şartlardan sarfı nazar edilebilir. Yabancının Federal

Almanya’da resmen tanınan bir öğrenim kurumundan mezun olması halinde 1’inci fıkranın 1 nolu bendi hükmünde belirtilen şartlar dikkate alınmayabilir.

(2a)Yabancının hukuka aykırı olarak şiddet veya azımsanmıyacak bir fenalık ile tehdit edilerek evlenmeye zorlanmış ve Almanya’ya geri dönüşü engellenmiş olması ve cebir durumunun ortadan kalkmasından sonra 3 ay içinde, ancak Almanya dışına çıkışından sonra en geç 5 yıl dolmadan önce oturma izni başvurusunda bulunması ve bugüne kadarki eğitimi ve yaşam tarzı itibarıyla Almanya Federal Cumhuriyeti’ndeki hayat şartlarına uyum sağlayacağının mümkün görülmesi halinde, 1’inci fıkranın 1’inci cümlesinin 1 ve 3 nolu bendi hükümlerinde belirtilen şartlardan sarfı nazar edilebilir. Yabancının hukuka aykırı olarak şiddet veya azımsanmıyacak bir fenalık ile tehdit edilerek evlenmeye zorlanmış ve Almanya’ya geri dönüşü engellenmiş olması ve cebir durumunun ortadan kalkmasından sonra 3 ay içinde, ancak Almanya dışına çıkışından sonra en geç 10 yıl dolmadan önce oturma izni başvurusunda bulunması ve yabancının 1’inci fıkranın 1’inci cümlesinin 1’inci bendi hükmünde belirtilen şartları yerine getirmesi halinde, kendisine oturma izni verilmelidir. 2’nci fıkra hükmü saklıdır.

(3) Oturma izninin verilmesi, yabancının

1. sınırdışı edilmiş olması veya Federal Almanya’yı terk ettiği anda muhtemelen sınırdışı edilebilecek olması,

2. sınırdışı edilmesini gerektiren bir nedenin mevcut olması hallerinde veya

3. reşit olmaması ve şahsi bakımının Federal Almanya’da üstlenilmediği sürece reddedilebilir.
(4) Geçimin, artık şahsi kazanç ile karşılanamaması veya bakım yükümlülüğünün, 5 yıllık sürenin dolması nedeniyle ortadan kalkması, oturma izninin uzatılmasına engel teşkil etmez.

(5) Federal Almanya’daki bir kurumdan emekli aylığı alan bir yabancıya, ülkeyi terk etmeden önce en az 8 yıl Federal Almanya’da yasal olarak ikamet etmiş olması kaydıyla kaideten oturma izni verilir.

Madde 38
Eski Alman Vatandaşları İçin İkamet İzni

(1) Eski bir Alman vatandaşına,

1. Alman vatandaşlığını kaybettiği tarihte Alman olarak mutat ikametinin 5 yıldan beri Federal Almanya’da olması halinde yerleşme izni,

2. Alman vatandaşlığını kaybettiği tarihte mutat ikametinin en az 1 yıldan beri Federal Almanya’da olması halinde

oturma izni verilir.

1’inci cümle hükmüne göre ikamet izni verilmesi için talep dilekçesi, Alman vatandaşlığının kaybının öğrenilmesinden itibaren 6 ay içersinde verilmelidir.

Bu hükümle ilgili olarak 81’inci maddenin 3’üncü fıkrası aynen uygulanır.

(2) Mutat ikameti Federal Almanya dışında olan eski bir Alman vatandaşına, yeterince Almanca bilgisine sahip olması halinde oturma izni verilebilir.

(3) Özel hallerde 1’inci veya 2’nci fıkra hükmüne göre ikamet izni, 5’inci madde hükmünden farklı olarak verilebilir.

(4)1’inci veya 2’nci fıkra hükmüne göre verilen oturma izni, bir işte çalışma hakkı sağlar. 1’nci fıkranın 2’nci cümlesinde öngörülen başvuru süresi içerisinde ve başvurunun yapılması halinde Yabancılar Dairesinin başvuru dilekçesi hakkında karar verdiği tarihe kadar bir işte çalışılması mümkündür.

(5)Kendisinden kaynaklanmayan bir nedenle bugüne kadar Alman makamları tarafından Alman olarak muamele görmüş bir yabancıya 1’den 4’üncü fıkra hükümleri aynen uygulanır.

Madde 38a
Diğer Avrupa Birliği Ülkelerinde Uzun Süreli İkamet Hakkı Hamilleri İçin İkamet İzni

(1) Diğer Avrupa Birliği ülkelerinden birinde uzun süreli ikamet hakkı hukuksal statüsüne sahip bir yabancıya, Federal Almanya’da 3 aydan fazla ikamet etmek istemesi halinde oturma izni verilir. 8’inci maddenin 2’nci fıkrası uygulanmaz.

(2) 1’inci fıkra,

1. hizmet sunan bir firma tarafından sınır ötesi bir hizmet sunumu çerçevesinde gönderilen,

2. sair sınırötesi hizmetler sunmak isteyen veya

3. mevsimlik işçi olarak Federal Almanya’da çalışmak veya Federal Almanya’da sınır işçisi olarak çalışmak isteyen

yabancılara uygulanmaz.

(3) 1’inci fıkra uyarınca verilen oturma izni, yalnız 18’inci maddenin 2’nci fıkrasında, 19’uncu, 20’nci veya 21’inci maddelerinde zikredilen şartların yerine getirilmiş olması halinde bir işte çalışma hakkı tanır. 1’inci fıkra hükmüne göre oturma izninin bir yüksek öğrenim veya sair eğitim amacı için verildiği hallerde, 16’ncı ve 17’nci madde aynen uygulanır. 17’nci maddede belirtilen hallerde oturma izni Federal İş Ajansı’nın muvafakatı olmaksızın verilir.

(4)1’inci fıkra uyarınca verilmiş bir oturma iznine 39’uncu maddenin 4’üncü fıkrasına göre yalnız asgari 12 ay boyunca bir tali sınırlama getirilebilir. 1’inci cümlede zikredilen süre, 1’inci fıkraya göre oturma izni verilmesinde ilk defa çalışma izni tanzim edilmesiyle başlar. Bu sürenin dolmasıyla oturma izni bir işte çalışma hakkı tanır.

Kısım 8
Federal İş Ajansının Katılımı

Madde 39
Yabancı Çalıştırılmasına Muvafakat Verilmesi

(1) Bir Kanun Hükmünde Kararname marifetiyle başka bir düzenleme getirilmemiş ise yabancının bağımlı olarak çalışmasına imkân veren ikamet izni, sadece Federal İş Ajansı’nın muvafakatı ile verilebilir. Muvafakat; bunun, devletlerarası anlaşmalar, kanun veya kanun hükmünde kararname ile belirlenmiş olması halinde verilebilir.

(2) Federal İş Ajansı, 18’inci maddeye göre çalışma amacına yönelik oturma izni verilmesi veya 19a maddesine göre AB Mavi Kart ile ilgili olarak

1.a) yabancıların bağımlı olarak çalışmasının özellikle istihdam yapısı, bölgeler ve ekonomi sektörleri açısından iş piyasası üzerinde olumsuz etkiler doğurmayacak olması ve

b) istihdam açısından Alman işçileriyle ve işe girme hususunda bunlarla hukuken eşit tutulan yabancıların veya Avrupa Birliği Hukuku’na göre iş piyasasına girme önceliği bulunan diğer yabancıların mevcut olmaması veya

2. Federal İş Ajansı’nın, 1’inci cümlenin 1 nolu bendinin (a) ve (b) hükümlerine göre yaptığı incelemede, münferit meslek gruplarında veya münferit ekonomi sektörlerinde açık bulunan işyerlerine yabancı işçilerin yerleştirilmesinin, iş piyasası ve uyum politikası açısından savunulabilir olduğunu tespit etmiş olması ve yabancının kıyaslanabilir nitelikteki Alman işçilerden daha olumsuz çalışma şartları altında çalıştırılmaması halinde muvafakat verebilir. Alman işçileri ve bunlarla eşit tutulan yabancılar, sadece İş Ajansı’nın teşvik tedbirleri ile işe yerleştirilebilmelerinin mümkün olması halinde de çalışmaya hazır kabul edilirler. Yabancı çalıştırmak isteyen ve bunun için bir muvafakata ihtiyacı olan işveren, Federal İş Ajansı’na iş ücreti, çalışma süreleri ve diğer çalışma şartları hakkında bilgi vermekle yükümlüdür.

(3) 2’nci fıkra hükmü, 3, 5, 6 veya 7 kısımlarda yer alan hükümlere göre diğer amaçlara yönelik ikametlerde bağımlı çalışma için Federal İş Ajansı’nın muvafakatının gerekli olması halinde de geçerlidir.

(4) Muvafakat, mesleki faaliyeti ve bunun süresini belirleyebilir ve bağımlı çalışmayı, belirli işletmeler veya bölgeler ile sınırlandırabilir.

(5) Federal İş Ajansı, 19’uncu maddeye göre yerleşme izni verilmesine, yabancının bağımlı olarak çalışmasının iş piyasası üzerinde olumsuz etkiler doğurmayacak olması halinde muvafakat verebilir.

(6) 25.04.2005 tarihli Bulgaristan ve Romanya’nın Avrupa Topluluğu’na Katılma Sözleşmesi (Federal Resmi Gazete: 2006 II, Sayfa: 1146) veya 09.12.2011 tarihli Hırvatistan’ın Avrupa Topluluğuna Katılma Sözleşmesi (Federal Resmi Gazete:2013 II, Sayfa 586) gereği Avrupa Birliği’ne üye olan ülke vatandaşlarına bu Anlaşmaya istinaden Avrupa Birliği Mevzuatı’nın öngördüğünden farklı düzenlemelerin uygulanması halinde, Federal İş Ajansı tarafından bir meslek eğitimi yapılmış olmasını gerektiren bağımlı bir iş için 2’nci fıkrada yer alan şartlarla çalışma izni verilebilir. Söz konusu ülkelerin vatandaşlarına, çalışma amacıyla gelen üçüncü ülke vatandaşları karşısında öncelik hakkı tanınır.

Madde 40 Ret Nedenleri

(1)39’uncu madde hükmüne göre muvafakat,

1. iş ilişkisinin izinsiz bir iş aracılığı veya işe alma suretiyle kurulmuş olması veya

2. yabancının, ödünç işçi olarak ( Ödünç İşçi Verilmesine İlişkin Kanun’un 1’inci maddesinin 1’inci fıkrası) çalışmak istemesi

halinde reddedilir.

(2) Muvafakat,

1. yabancının, Sosyal Kanun’un 3’üncü Kitabına göre 404’üncü maddesinin 1’inci fıkrası 2’nci bendi veya 2’nci fıkrasının 2’den 13 nolu bentleri hükümlerine, Kaçak İşçilikle Mücadele Edilmesine İlişkin Kanun’un 10’uncu, 10a, ya da 11’inci maddesi hükümlerine veya Ödünç İşçi Verilmesine İlişkin Kanunu’nun 15’inci, 15 a maddeleri veya 16’ncı maddesinin 1’inci fıkrası 2 nolu hükümlerine taksirli olarak aykırı hareket etmiş olması,

2. yabancının şahsından kaynaklanan önemli nedenlerin bulunması veya

3. yanında çalıştığı işverenin veya Tüzük ve Kanun hükümleri uyarınca işveren vekilinin son 5 yıl içinde Sosyal Kanun’un 3’üncü Kitabının 404’üncü maddesinin 1’inci fıkrasını veya 2’nci fıkrasının 3 nolu bendini ihlal etmesinden dolayı para cezasına veya Kaçak İşçilikle Mücadele Edilmesine İlişkin Kanun’un 10’uncu, 10a, ya da 11’inci maddesini veya Ödünç İşçi Verilmesine İlişkin Kanun’un 15’inci, 15 a maddeleri veya 16’ncı maddesinin 1’inci fıkrası 2 nolu hükmünü ihlal etmesinden dolayı para ya da hapis cezasına çarptırılmış olması

halinde reddedilebilir.

Madde 41 Muvafakatın İptali

Verilen muvafakat, yabancının kıyaslanabilir nitelikteki Alman işçilere göre daha kötü çalışma şartlarında çalıştırılması (39’uncu maddenin 2’nci fıkrasının 1’inci cümlesi) veya 40’ncı maddenin 1’inci veya 2’nci fıkrasında belirtilen durumun gerçekleşmesi halinde iptal edilebilir.

Madde 42
Kanun Hükmünde Kararname Çıkarma ve Talimat Yetkisi

(1) Federal Çalışma ve Sosyal İşler Bakanlığı, Eyalet Temsilciler Meclisi’nin onayını alarak çıkaracağı bir Kanun Hükmünde Kararname ile aşağıda belirtilen hususlarda düzenleme yapabilir:

1. Federal İş Ajansı’nın muvafakatını gerektirmeyen istihdam türleri (17’nci maddenin 1’inci cümlesi;18’inci maddenin 2’nci fıkrasının 1’inci cümlesi;19’uncu maddenin 1’inci fıkrası, 19a maddesinin 1’inci fıkrasının 2 nolu bendi,),

2. 18’inci madde hükmüne göre bir yabancı iş gücünün istihdamına izin verilebilecek meslek grupları ile gerektiği takdirde Alman İş Piyasasında bu istihdama izin verilmesine ilişkin ayrıntılı şartlar,

3. belirli devletlerin vatandaşlarına ilişkin istisnalar,

4. bu Kanunun uygulanmasında sürekli veya belirli şartlar altında istihdam olarak telâkki edilemeyecek faaliyetler.

(2) Federal Çalışma ve Sosyal İşler Bakanlığı, Eyalet Temsilciler Meclisi’nin onayını almaksızın çıkaracağı bir Kanun Hükmünde Kararname ile

1. işe girişte önceliğin tetkikine ilişkin alternatif bir yöntem tespiti de dahil olmak üzere Federal İş Ajansının muvafakat vermesine ilişkin şartların ve yöntemin;

2. 39’uncu maddenin 4’üncü fıkrasına göre muvafakatın süre, işletme, meslek ve bölgesel açıdan sınırlandırılmasına ilişkin ayrıntıların,

3. muvafakatın 39’uncu maddenin 2’nci fıkrasından farklı olarak verilebilmesine ilişkin istisnaların,

4. 4’üncü maddenin 2’nci fıkrası 3’üncü cümlesine göre Federal İş Ajansının muvafakatını gerektirmeyen istihdam türlerinin,

5. kendilerine müsamahalı oturma izni verilmiş yabancıların 4’üncü maddenin 3’üncü fıkrasının 1’inci cümlesi hükmünden farklı şekilde bağımlı olarak bir işte çalışmalarına izin verilebilecek hallerin

belirlenmesi hususlarında düzenleme yapabilir.

(3) Federal Çalışma ve Sosyal İşler Bakanlığı, bu Kanun hükümlerinin, bu Kanuna göre çıkarılan kanun hükmünde kararnamelerin ve Avrupa Birliği tarafından iş piyasasına girişle ilgili olarak yapılan düzenlemelerin ve işçi istihdamına ilişkin devletlerarası anlaşmaların uygulanması ile ilgili olarak Federal İş Ajansına talimatlar verebilir.

3. BÖLÜM Uyum

Madde 43 Uyum Kursu

(1) Federal Almanya’da yasal olarak ve sürekli yaşayan yabancıların Almanya Federal Cumhuriyeti’ndeki ekonomik, kültürel ve toplumsal yaşama uyumları teşvik edilir ve amaçlanır.

(2) Yabancıların uyum çabaları, uyuma yönelik temel bir tedbir (Uyum Kursu) ile desteklenir. Yabancılara, Alman dilinin, Almanya’nın hukuk düzeninin, kültürünün ve tarihinin başarırı bir şekilde öğretilmesi uyum kursunun amacıdır. Bu suretle yabancıların, günlük yaşamda karşılaştıkları tüm meseleleri üçüncü bir şahsın yardımı veya aracılığı olmaksızın tek başına halledebilecek şekilde Federal Almanya’daki yaşam koşullarına uyumları sağlanmalıdır.

(3) Uyum kursu, yeterli derecede dil bilgisi öğrenilmesi için süreleri aynı olmak üzere bir temel ve bir geliştirme dil kursu ile Almanya’nın hukuk düzenine, kültürü ve tarihine ilişkin bilgilerin verilmesine yönelik bir yönlendirme kursunu kapsar. Uyum kursu, uygulamada özel ve kamu kuruluşlarından yararlanabilen Federal Göç ve Mülteciler Dairesi tarafından koordine edilir ve uygulanır. Uyum kursuna katılım ücreti, kursiyerlerin ödeme gücü dikkate alınarak uygun ölçüde belirlenmelidir. Yabancının geçimini sağlamakla yükümlü olan kişi de kurs ücretini ödemekle yükümlüdür.

(4) Federal Hükümet; Eyalet Temsilciler Meclisi’nin onayını almaksızın çıkaracağı bir Kanun Hükmünde Kararname marifetiyle uyum kursu ile ilgili ayrıntılar, özellikle kursun temel yapısı, süresi, öğretim programı ve uygulanması, kursu düzenleyen kuruluşların seçimine ve bunlara izin verilmesine ilişkin kurallar, kursa düzenli ve başarılı katılımın şartları ve çerçeve şartları ile bunların belgelenmesi, kurs masrafları da dahil olmak üzere yetkili kurumlar arasında gerekli veri aktarımı ve 88a maddesinin 1’inci fıkrasına göre Federal Göç ve Mülteciler Dairesi tarafından verilerin kaydedilmesi konularında düzenleme yapmaya yetkili kılınır.

(5) Yürürlükten kaldırılmıştır.

Madde 44
Uyum Kursuna Katılma Hakkı

(1) Federal Almanya’da sürekli yaşayan ve 1.ilk defa
a)çalışma amacıyla (18’inci, 21’inci maddeler),

b) aile birleşimi amacıyla (28’inci, 29’uncu, 30’uncu, 32’inci ve 36’ncı maddeler),

c) 25’inci maddenin 1’inci veya 2’nci fıkrasına göre insani nedenlerle

d) 38a maddesine göre uzun süreli ikamet eden olarak oturma izni alan,
2. 23’üncü maddenin 2’nci fıkrasına göre yerleşme izni alan bir yabancı, bir defaya mahsus olmak üzere uyum kursuna katılma hakkına sahiptir. Yabancının 1 yıldan daha fazla süreli oturma izni alması veya 18 ayı aşkın bir süreden beri oturma iznine sahip olması ve ikametin geçici nitelikli olmaması halinde, yabancının kural olarak sürekli ikamet ettiği varsayılır.

(2) 1’inci fıkra hükmüne göre kursa katılma hakkı, bu hakka esas teşkil eden ikamet izninin verilmesinden itibaren 2 yıl geçtikten sonra veya bu iznin hükmünü kaybetmesi halinde sona erer.

(3) Uyum kursuna katılma hakkı,

1. Almanya Federal Cumhuriyeti’nde bir okul eğitimine başlayan veya o tarihe kadarki okul eğitimlerini Federal Almanya’da devam ettiren çocuklar, gençler ve genç yetişkinler için,

2. uyum gereksiniminin belirgin ölçüde az olması veya

3. yabancının yeterince derecede Almanca bilgisine sahip olması halleri için mevcut değildir.
1’inci cümlenin 3 nolu bendi hükmünde belirtilen durumda yönlendirme kursuna katılma hakkı saklıdır.

(4) Kursa katılma hakkına sahip olmayan veya artık sahip olmayan bir yabancıya, kurslarda münhal yer olması halinde kursa katılma izin verilebilir. Bu düzenleme, yeterli derecede Almanca dil bilgisine sahip olmayan ve belirgin bir şekilde uyum gereksinimi bulunan Alman vatandaşlarına aynen uygulanır.

Madde 44a
Uyum Kursuna Katılma Yükümlülüğü

(1) Bir yabancı,

1.44’üncü maddeye göre kursa katılma hakkına sahip olması ve a)basit tarzda sözlü olarak Alman dilinde anlaşamaması veya
b) 23’üncü maddenin 2’nci fıkrasına, 28’inci maddenin 1’inci fıkrasının 1’inci cümlesinin 1 nolu hükmüne veya 30’uncu maddeye göre oturma izninin veriliş tarihinde yeterince Almanca dil bilgisine sahip olmaması veya

2. Sosyal Kanun’un 2’nci Kitabına göre yardımlar alması ve Sosyal Kanunun 2’nci Kitabına göre, intibak sözleşmesinde kursa katılımın öngörülmüş olması veya

3. özel olarak uyum gereksiniminin bulunması ve yabancılar dairesinin yabancının kursa katılmasını istemesi

hallerinde uyum kursuna katılmakla yükümlüdür.

1’inci cümlenin 1 nolu hükmünde belirtilen hallerde Yabancılar Dairesi, ikamet izni verme aşamasında yabancının uyum kursuna katılmakla yükümlü olup olmadığını tespit eder. 1’inci cümlenin 2 nolu hükmünde belirtilen hallerde İş Ajansının kursa katılmasını istemesi durumunda da yabancı kursa katılmakla yükümlüdür.İş Ajansı, 1’inci cümlenin 1 ve 3 nolu hükümlerinde belirtilen hallerde, Sosyal Kanun’un 2’inci Kitabına göre sosyal yardımların ödeme işlemlerinde Sosyal Kanun’un 15’inci maddesinde öngörülen önlemler için Yabancılar Dairesi’nin yükümlülük kararına kaideten uymak zorundadır. İş Ajansı, münferit durumlarda yükümlülükten sarfı nazar ettiğinde, durumu yükümlülüğü iptal edecek Yabancılar Dairesine bildirir. Yükümlülük, yabancıdan işinin yanında kursa katılmasının kendisinden beklenilemeyeceği durumlarda iptal edilir.

(1a)1’inci fıkranın 1’inci cümlesinin 1 nolu bendi hükmü uyarınca kursa katılma yükümlülüğü geri alınması ve iptali işlemleri dışında yabancının düzenli bir şekilde uyum kursuna katılmış olması halinde hükmünü kaybeder.

(2) Uyum kursuna katılma yükümlülüğünden,

1. Federal Almanya’da bir meslek eğitimi veya sair bir eğitim yapmakta olan,

2. Federal Almanya’da uyum kursu ile kıyaslanabilir nitelikteki eğitim kurslarına katıldığını belgeleyen veya

3. kursa devamlı katılımları mümkün olmayan veya kendilerinden beklenilemeyen yabancılar muaftır.
(2a) 38a maddesine göre oturma izni sahibi yabancılar, başka bir Avrupa Topluluğu üye ülkesinde uzun süreli ikamet eden hukuksal statüsünü elde edebilmek için uyum önlemlerine katıldıklarını belgelediklerinde, yönlendirme kurslarına katılma yükümlülüğünden muaf tutulurlar.

(3) Yetkili Yabancılar Dairesi, uyum kursuna katılma yükümlülüğünü kendisinden kaynaklanan nedenlerle yerine getirmeyen bir yabancıyı, ikamet izninin uzatılmasından önce, yükümlülüğünü ihlal etmesinin ve uyum kursuna katılmamasının yarattığı etkiler hakkında bilgilendirir. (8’inci maddenin 3’üncü fıkrası; 9’uncu maddenin 2’nci fıkrasının 7 ve 8 nolu hükümleri; Vatandaşlık Kanunu’nun 10’uncu maddesinin 3’üncü fıkrası). Yabancılar Dairesi yabancının katılma yükümlülüğünü yerine getirilmesini idari zorlama yoluyla sağlayabilir. Katılma yükümlülüğünün ihlal edilmesi durumunda tahmini masraf katkı payı, bir harç tahsil kararı ile ihlalde bulunan yabancıdan peşinen de tahsil edilebilir.

Madde 45 Uyum Programı

Uyum kursu, Federal Devletin ve Eyaletlerin diğer uyum hizmetleri ve özellikle de sosyal pedagojik ve göç olgusuna özgü danışma hizmeti ile desteklenebilir. Federal İçişleri Bakanlığı veya bu Bakanlıkça görevlendirilen merci, özellikle yabancılar ve Almanya’ya sonradan yerleşen Alman asıllılar için Federal Devlet, Eyalet Yönetimleri, Yerel Yönetimler ve özel kuruluşlar tarafından sunulan mevcut uyum tedbirlerinin tespit edildiği ve uyum kurslarının geliştirilmesine ilişkin tavsiyelerin de yer aldığı federal düzeyde bir uyum programı geliştirir. Federal düzeyde uyum programının geliştirilmesinde ve mevcut uyum kursları hakkında bilgilendirme materyallerinin hazırlanmasında Eyalet ve Yerel Yönetimlerin yanısıra Federal, Eyaletler ve Yerel Yönetimler Yabancılar Görevlileri ile Federal Hükümetin Alman Asıllı Göçmenler Görevlisinin katılımları sağlanır. Bunların dışında dini cemaatlerin, işçi sendikalarının, işveren kuruluşlarının, bağımsız hayır kurumlarının ve diğer sivil toplum kuruluşlarının katılımları sağlanmalıdır.

4. BÖLÜM
Kamu Düzeni İle İlgili Hükümler

Madde 46
Kamu Düzeni İle İlgili Tasarruflar

(1) Yabancılar Dairesi, ülkeyi terk yükümlülüğü icra edilebilir olan bir yabancı için Federal Almanya’yı terk etmesini kolaylaştırıcı tedbirler alabilir, özellikle de kendisinin belirlediği bir mahalde yabancıyı ikamete mecbur kılabilir.

(2) Pasaport Kanunu’nun 10’uncu maddesinin 1’inci ve 2’nci fıkralarında belirtilen hükümlerin uygulanması suretiyle yabancının, ülkeyi terk etmesi yasaklanabilir. Bunun

dışında, bir yabancının Federal Almanya’yı terk etmesi, ancak yabancının gerekli belge ve izinlere sahip olmaksızın başka bir ülkeye gitmek istemesi durumunda yasaklanabilir. Ülkeyi terk yasağı, yasak kararına esas teşkil eden nedenin ortadan kalkması halinde kaldırılır.

Madde 47
Siyasi Faaliyetin Sınırlandırılması ve Yasaklanması

(1) Yabancılar, genel hukuki düzenlemeler çerçevesinde siyasi faaliyette bulunabilirler. Bir yabancının siyasi faaliyeti; bu faaliyetin

1. Almanya Federal Cumhuriyeti’nde siyasi irade oluşumunu veya Almanlar ile yabancıların veya Federal Almanya’da yaşayan değişik yabancı grupların barış içinde birlikte yaşamalarına, kamu güvenliği ve düzenine veya Almanya Federal Cumhuriyeti’nin diğer önemli çıkarlarına halel getirmesi veya bunları tehlikeye düşürmesi,

2. Almanya Federal Cumhuriyeti’nin dış siyasi çıkarlarına veya devletler hukukundan kaynaklanan yükümlülüklerine aykırı olabilmesi,

3. Almanya Federal Cumhuriyeti”nin hukuk düzenini, özellikle şiddet kullanmak suretiyle ihlal etmesi veya

4. Federal Almanya dışında kurulmuş olup amaç ve yöntemleri itibariyle, insan onuruna saygılı bir devlet düzeninin temel ilkeleriyle bağdaşmayan partileri, sair örgütleri, kuruluşları veya çabaları teşvik edici mahiyette olması

hallerinde sınırlandırılabilir veya yasaklanabilir.

(2) Bir yabancının siyasi faaliyeti; bu faaliyetin

1. Almanya Federal Cumhuriyeti’nin özgürlükçü demokratik temel düzenini veya güvenliğini tehlikeye düşürmesi veya Devletler Hukuku’nun yazılı temel kaidelerine aykırı olması,

2. siyasi, dinî veya sair çıkarların gerçekleştirilmesinin bir aracı olarak şiddet kullanılmasını alenen desteklemesi, tasvip etmesi veya bunun meydana gelmesini amaçlaması veya buna müsait olması veya

3. Federal Almanya’da şahıslara veya mallara ya da Federal Almanya dışında Almanlara veya Alman kuruluşlarına karşı saldırı düzenleyen, saldırıyı tasvip eden veya bunlarla tehdit eden Federal Almanya içindeki veya dışındaki örgütleri, siyasi hareketleri veya grupları desteklemesi

hallerinde yasaklanır.

Madde 48
Kimlik Mevzuatına İlişkin Yükümlülükler

(1) Bir yabancı,

1. pasaportunu, pasaport yerine geçen belgeyi veya kimliğini ve

2. ikamet izni veya sınırdışına sürmenin ertelenmesine ilişkin belgeyi

bu Kanun ile belirlenen tedbirlerin uygulanması veya emniyeti açısından gerekli görülmesi halinde, bu Kanunu uygulamakla görevli dairelerin talebi üzerine bu Kanunu uygulamakla görevli dairelere ibraz etmek, teslim etmek ve geçici olarak bırakmakla yükümlüdür.

(2) Pasaportu veya pasaport yerine geçen belgesi olmayan veya pasaport alma ihtimali bulunmayan bir yabancı, kimlik bildirim yükümlülüğünü, ikamet iznine veya sınırdışına sürmenin ertelenmesine ilişkin olan, kimlik bilgileri ile fotoğrafını ihtiva eden ve kimlik yerine geçen belge olarak tanımlanmış bir belge ile yerine getirir.

(3) Geçerli pasaport veya pasaport yerine geçen bir belgeye sahip olmayan yabancı, kimlik belgesi teminine katkıda bulunmak, kimliğinin ve tabiiyetinin tespiti ve başka bir ülkeye geri gönderilme imkânının tespiti ve kullanılması için önemli olabilecek, kendisinde mevcut bütün belgeleri ve sair evrakı, talep edilmesi halinde bu Kanunu uygulamakla görevli dairelere ibraz etmek, teslim etmek ve bırakmakla yükümlüdür. Yabancının, 1’inci cümlede belirtilen yükümlülüğünü yerine getirmemesi ve bu tür belgelere sahip olduğuna ilişkin somut emarelerin mevcut olması halinde, kendisi ve yanında taşıdığı eşyaları aranabilir. Yabancı bu tedbire rıza göstermek zorundadır.

(4)5’inci maddenin 3’üncü fıkrasına göre pasaport yükümlülüğünün (3’üncü maddenin 1’inci fıkrası) yerine getirilmesinden sarfı nazar edilmesi halinde, pasaport yerine geçen bir belge tanzim edilir. 3’üncü fıkra hükmü bundan etkilenmez.

Madde 49
Kimliğin Tespiti ve Muhafaza Altına Alınması

(1) Bu Yasa’nın uygulamasıyla görevlendirilmiş merciler, 48’inci maddenin 1’inci fıkrasında belirtilen şartlarda 48’inci maddenin 1’inci fıkrasının 1’no’lu bendi hükmüne göre bir belgenin çipine yüklenmiş biometrik ve sair bilgileri okuyabilir, belge hamilinin belgesinde saklı gerekli biometrik bilgileri alabilir ve biometrik bilgileri birbirleriyle kıyaslayabilirler. Ayrıca Yabancılar Merkez Sicili Kanunu’nun 15’den 20’nci maddelerine göre Yabancılar Merkez Sicilindeki bilgilerin verildiği diğer tüm merciler ve nüfus kayıt daireleri belgenin orijinal olup olmadığını veya belge hamilinin kimliğini araştırma hakkına sahip olduklarında, 1’inci cümle hükmüne göre tedbirler almakla yetkilidirler. 1’inci cümle hükmüne göre biometrik bilgiler, yalnız parmak izleri, fotoğraftır.

(2) Her yabancı, yabancılar mevzuatını uygulamakla görevli dairelere, talepleri üzerine yaşı, kimliği ve tabiiyeti hakkında gerekli bilgileri vermek ve ülkesine dönebilmesi için gerekli seyahat belgesinin temini çerçevesinde vatandaşı olduğu veya vatandaşı olması ihtimali bulunan devletin temsilciliği tarafından istenilen ve Alman Hukuku ile bağdaşan açıklamaları yapmakla yükümlüdür.

(3) Yabancının şahsı, yaşı ve tabiiyeti konusunda şüphe duyulduğu takdirde

1.ülkeye girişine müsaade edilmesi, ikamet izni verilmesi veya sınırdışına sürme işlemi askıya alınması veya

2. bu Kanuna göre diğer tedbirlerin uygulanması için gerekli ise kimliği, yaşı ve tabiiyetinin tespiti için gerekli tedbirler alınır.

(4)15a maddesine göre dağıtım yapılması halinde yabancının kimliği, kimlik teşhisi tedbirleri marifetiyle muhafaza altına alınır.

(6)Kimliğin tespiti ve muhafaza altına alınması amacıyla,

1. yabancının sahte veya tahrif edilmiş bir pasaport veya pasaport yerine geçen bir belge ile ülkeye girmek istemesi veya girmiş olması,

2. yabancının sınırdan geri çevrilmesinden veya ikametinin sona ermesinden sonra izinsiz olarak tekrar Federal Almanya’ya girmek isteyeceği şüphesini haklı kılacak sair emarelerin mevcut olması,

3. ülkeyi terk yükümlülükleri icra edilebilir olan yabancılarda geri gönderilmenin veya sınırdışına sürmenin sözkonusu olması,

4. yabancının İltica İşlemleri Kanunu’nun 26a maddesinin 2’nci fıkrasında belirtilen üçüncü bir ülkeye sınırdan geri çevrilmesi veya geri gönderilmesi,

5. vize talebinde bulunulması,

6. 24’üncü maddeye göre geçici himaye sağlanması ve 23’üncü madde ile 29’uncu maddenin 3’üncü fıkrasında belirtilen durumların mevcut olması,

7. 5’inci maddenin 4’üncü fıkrasına göre bir ret nedeninin tespit edilmiş olması hallerinde gerekli tedbirler uygulanır.
(6) 5’inci fıkranın 5 nolu hükmü hariç olmak üzere 3’den 5’inci fıkralar anlamındaki tedbirler; fotoğraf çekilmesi, parmak izleri ve ölçülerin alınması ile tıbbi kurallara göre bir hekim tarafından yaşın tespiti için ancak yabancının sağlığına zarar gelmeyeceği belli olan hallerde yapılan vücuda yönelik tedbirleri de içeren benzeri tedbirlerdir. Bunlar, 14’üncü yaşını doldurmuş yabancılara uygulanır; 14’üncü yaşın doldurulmui olmasına ilişkin kuşkular yabancı tarafından sineye çekilir. Kimlik tespitine ilişkin sözkonusu tedbirler ancak, kimlik tespitinin başka şekilde, özellikle diğer dairelere sorulmak sureti ile yapılamaması veya zamanında yapılamaması veya münhasıran ciddi güçlükler altında yapılabilmesi durumunda uygulanır.

(6a) 5’inci fıkranın 5 nolu bendi hükmü anlamında, tedbirler fotoğraf çekilmesi ve parmak izi alınmasıdır.

(7) Yabancının menşe ülkesi veya geldiği bölgenin belirlenmesi amacıyla konuşmaları, ses veya bilgi kayıt cihazları ile kaydedilebilir. Bu kayıt ancak, yabancının önceden bilgilendirilmiş olması şartıyla yapılabilir.

(8) 14’üncü yaşını doldurmuş ve üçüncü bir ülke üzerinden Almanya’ya izinsiz giriş yapmak üzere iken yakalanan ve geri gönderilemeyen yabancının kimliği 10 parmağının tümünün parmak izi alınmak suretiyle muhafaza altına alınır.

(9) Gerekli ikamet iznine sahip olmaksızın Federal Almanya’da ikamet eden ve 14 yaşını doldurmuş bir yabancının kimliği, Avrupa Birliği üyesi bir ülkeye iltica başvurusu yaptığına

dair emareler bulunması halinde 10 parmağının tümünün parmak izi alınmak suretiyle muhafaza altına alınır.

(10) Yabancı, 1’inci ve 3’üncüden 9’uncu fıkralarda belirtilen tedbirlere rıza göstermek zorundadır.

Madde 49a
Kayıp Belgeler, Veri Bankası

(1)Federal İdare Dairesi, yabancı resmi daireler tarafından düzenlenmiş, Almanya’da ele geçen, 529/2001 sayılı Avrupa Konseyi Direktifinin 1 nolu ekinde (Avrupa Birliği Resmi Gazetesi L.81 Sayfa: 1) zikredilen ülkelerin kimlik belgelerine ilişkin bilgilerin saklandığı bir veri bankası oluşturur (Kayıp Belgeler Veri Bankası). Bilgilerin saklanmasındaki amaç yabancının kimliğinin veya vatandaşlığının tespiti ve ileride ülkesine geri gönderilmesinin sağlanmasıdır.

(2)1’inci fıkra hükmüne göre bir belgenin ele geçirilmesi halinde, belgeyi ele geçiren resmi merci,

1. belge hamiline ait kayıp ilanından haberdar olmaması,

2. kuşkuya yer vermeyecek bir şekilde belge hamilinin Almanya’da ikamet etmediğinin anlaşılması,

3. bulunan belgenin bir ceza davasında veya başka bir idari işlemde delil olarak kullanılma gereksiniminin bulunmaması

hallerinde belgeyi 7 gün sonra derhal Federal İdare Dairesine gönderir.

1’inci cümlenin 3 nolu bendi hükmünde belirtilen hallerde resmi makam 49b maddesinin 1’den 3 nolu bendleri hükümlerine göre bulunan belgede kayıtlı verileri Kayıp Belgeler Veri Bankası’na kaydedilmek üzere Federal İdare Dairesine bildirir.

Madde 49b
Veri Bankasının İçeriği

49a maddesinin 1’inci fıkrasına göre oluşturulan veri bankasında yalnız aşağıda belirtilen bilgiler saklanır:

1. Bulunan belgenin hamiline ait bilgiler:

a) Soyadı, doğum adı, adları, Alman hukukuna göre adların yazılma tarzı,

b) Doğum tarihi ve yeri,

c) cinsiyeti,

d) uyruğu,

e) boyu

f) göz rengi,

g) fotoğraf,

h) parmak izi,

2. Bulunan belgeye ait bilgiler a)Türü ve numarası,
b) düzenleyen ülke,

c) düzenlenen yer ve düzenleme tarihi,

d) geçerlilik süresi,

3. Diğer bilgiler

a)belgeyi gönderen merciinin adı,

b) belgenin saklanmasına ve geri verilmesine ilişkin bilgiler

4. Belgenin tüm sayfalarının fotokopisi,

5. belgeyi düzenleyen ülkeye iadesine ilişkin belgelerin fotokopileri.

5. BÖLÜM İkametin Sona Ermesi

Kısım 1
Ülkeyi Terk Yükümlülüğünün Gerekçelendirilmesi

Madde 50
Ülkeyi Terk Yükümlülüğü

(1) Gerekli ikamet izni bulunmayan veya ikamet iznine artık sahip olmayan ve Avrupa Ekonomik Topluluğu –Türkiye Ortaklık Anlaşması’na göre bir ikamet hakkı bulunmayan veya bu ikamet hakkına artık sahip olmayan bir yabancı, ülkeyi terk etmekle yükümlüdür.

(2) Yabancı, Federal Almanya’yı derhal veya kendisine ülkeyi terk etmesi için bir süre verilmiş olması halinde, bu sürenin sona ermesine kadar terk etmekle yükümlüdür.

(2a)Yürürlükten kaldırılmıştır.

(3) Ülkeyi terk yükümlülüğü olan bir yabancının, Avrupa Topluluğu üyesi bir diğer ülkeye veya bir diğer Schengen ülkesine giriş yapmak suretiyle bu yükümlülüğünü yerine getirmesi, ancak gideceği ülkenin kendisine, ülkeye girişine ve ikametine izin vermiş olması şartına bağlıdır. Anılan şartların mevcut olması halinde, yabancıdan bu ülkeye gitmek üzere harekete geçmesi istenir.

(4)Ülkeyi terkle yükümlü olan bir yabancı, başka bir konuta taşınmak veya bağlı olduğu Yabancılar Dairesinin yetki sahasını 3 günden fazla bir süre için terk etmek istemesi halinde, bu durumu Yabancılar Dairesine önceden bildirmek zorundadır.

(5)Ülkeyi terkle yükümlü olan bir yabancının pasaportuna veya pasaport yerine geçen belgesine, ülkeden ayrılışına kadar el konulmalıdır.

(6) İkamet yeri bilinmeyen bir yabancı, ikametine son verilmesi amacıyla ikamet yeri tespit edilmek ve gözaltına alınmak üzere emniyet makamlarınca aranan şahıslar listesine konulur. Sınırdışı edilmiş, sınırdan geri çevrilmiş veya sınırdışına sürülmüş bir yabancı, Almanya’ya girişinin engellenmesi amacıyla sınırdan geri çevrilmek ve Federal Almanya’da yakalanması halinde gözaltına alınmak üzere emniyet makamlarınca aranan şahıslar listesine konulur. 15a maddesi uyarınca dağıtımları yapılmış olan yabancılar hakkında İltica İşlemleri Kanunu’nun 66’ncı maddesi uygulanır.

Madde 51
İkametin Yasallığının Sona Ermesi;
Sınırlamaların Geçerliliğini Sürdürmesi

(1)İkamet izni,

1. geçerlilik süresinin sona ermesi,

2. bu izni sona erdiren bir nedenin ortaya çıkması,

3. ikamet izninin geri alınması,

4. ikamet izninin iptali,

5. yabancının sınırdışı edilmesi,

5a. 58a maddesine göre bir sınırdışına sürme kararının bildirilmesi,

6. yabancının doğası gereği geçici olmayan bir nedenle ülkeden ayrılması,

7. yabancının ülkeyi terketmesi ve 6 ay içinde veya Yabancılar Dairesi tarafından belirlenen daha uzun bir süre içinde ülkeye tekrar giriş yapmaması,

8. yabancının 22’nci, 23’üncü maddelere veya 25’inci maddenin 3’den 5’inci fıkralarına göre bir ikamet izni verilmesinden sonra iltica talebinde bulunması

hallerinde geçerliliğini kaybeder; birden fazla giriş veya 3 aydan fazla bir süre için verilmiş vize, 6 ve 7 nolu hükümlere göre geçerliliğini kaybetmez.

(2) En az 15 yıl Federal Almanya’da yasal olarak ikamet etmiş olan bir yabancının yerleşme izni ve onunla evlilik birliği içinde yaşayan eşinin yerleşme izni, geçimlerinin sağlanmış olması ve 54’üncü maddenin 5’den 7 nolu hükümlerine veya 55’inci maddenin 2’nci fıkrasının 8’den 11 nolu hükümlerine göre sınır dışına sürme sebebi olmaması kaydıyla, 1’inci fıkranın 6 ve 7 nolu bendleri hükümlerinde belirtilen hallerde geçerliliğini kaybetmez. Bir Alman ile evlilik birliği içersinde yaşayan bir yabancının yerleşme izni, 54’üncü maddenin 5’den 7 nolu hükümlerine veya 55’inci maddenin 2’nci fıkrasının 8’den11 nolu hükümlerine

göre sınır dışına sürme sebebi olmaması kaydıyla, 1’inci fıkranın 6 ve 7 nolu hükümlerinde belirtilen hallerde geçerliliğini kaybetmez. Yerleşme izninin geçerliliğini sürdürdüğünün kanıtlanması için talep edilmesi halinde en son mutat ikamet yerindeki Yabancılar Dairesi belge düzenler.

(3) İkamet izni, 1’inci fıkranın 7 nolu hükmünde belirtilen sürenin sadece kanuni askerlik yükümlülüğünün anavatanda yerine getirilmesi suretiyle aşılması ve yabancının terhis olduğu tarihten itibaren 3 ay içinde tekrar geri dönmüş olması kaydıyla bu bent hükmüne göre geçerliliğini kaybetmez.

(4) Yabancının, doğası gereği geçici bir nedenle ülkeden ayrılmak istemesi ve yerleşme izni sahibi olması veya Federal Almanya dışındaki ikametinin Almanya Federal Cumhuriyeti’nin çıkarları için faydalı olması halinde 1’inci fıkranın 7 nolu hükmüne göre kaideten daha uzun bir süre belirlenir. Yabancının 37’nci maddenin 1’inci fıkrasının 1’inci cümlesinin 1 nolu bendi hükmü şartlarını yerine getirmesi ve hukuka aykırı olarak şiddet veya azımsanmıyacak bir fenalık ile tehdit edilerek evlenmeye zorlanmış, Almanya’ya geri dönüşü engellenmiş olması ve cebir durumunun ortadan kalkmasından sonra 3 ay içinde, ancak Almanya dışına çıkışından sonra en geç 10 yıl dolmadan önce Almanya’ya yeniden girmesi halinde, 1’inci fıkranın 6’ncı ve 7’nci bendleri hükümlerinden farklı olarak ikamet izni geçerliliğini kaybetmez.

(5) Yabancının sınırdışı edilmesi, sınırdan geri çevrilmesi veya sınırdışına sürülmesi durumunda ikamet izni zorunluluğundan muafiyet ortadan kalkar; bu durumda 11’inci maddenin 1’inci fıkrası uygulanır.

(6) Bu Kanun veya diğer kanunlar uyarınca konulan ikamet yeri sınırlamaları ile diğer sınırlamalar ve kayıtlar, ikamet izninin hükmünü kaybetmesinden sonra da iptal edilmelerine veya yabancının ülkeyi terk yükümlülüğünü yerine getirmesine kadar yürürlükte kalır.

(7) İltica hakkı tanınmış veya Federal Göç ve Mülteciler Dairesi tarafından kesin olarak mülteci statüsü tanınmış bir yabancının ülkeyi terk etmesi halinde ikamet izni, bir Alman dairesi tarafından tanzim edilmiş, geçerli mülteci seyahat belgesi sahibi olduğu sürece geçerliliğini kaybetmez. İltica hakkı tanınmış veya Federal Göç ve Mülteciler Dairesi tarafından mülteci statüsü kesin olarak verilmiş bir yabancıya, Federal Almanya’yı terk etmesi ve mülteci seyahat belgesi düzenleme yetkisinin bir diğer devlete geçmiş olması durumunda tekrar ikamet izni talep hakkı tanınmaz.

(8) 38a maddesinin 1’inci fıkrasına göre oturma izninin iptal edilmesinden, böyle bir oturma izni sahibi bir yabancının sınırdışı edilmesinden, 58a maddesine göre sınırdışı kararı alınmadan önce, 91c maddesinin 3’üncü fıkrasına göre yetkili daire, Federal Göç ve Mülteciler Dairesi marifetiyle yabancının uzun süreli ikamet statüsü sahibi olduğu Avrupa Topluluğu üye ülkesinin, bu tür bir statünün elde edilemeyeceği bir yere yabancının sınırdışı edilmesinin planlanması halinde, görüşünü alır. Diğer üye ülkenin görüşünün zamanında alınması halinde, bu görüş yetkili daire tarafından dikkate alınır.

(8a) 810/2009 sayılı Direktifin 34’üncü maddesine göre Yabancılar Daireleri tarafından alınacak kararlar hakkında diğer Schengen ülkeleri resmi daireleri Federal Göç ve Mülteciler Dairesi marifetiyle bilgilendirilirler. Sınırötesi trafiğin polis kontrolüyle görevlendirilen resmi daireler, 810/2009 sayılı Direktifin 34’üncü maddesine göre aldıkları kararlar hakkında diğer Schengen ülkeleri resmi dairelerini doğrudan bilgilendirirler.

(9) Avrupa Birliği sürekli oturma izni yalnız,

1. yanlış beyan, tehdit veya rüşvet nedeniyle verilme işleminin iptal edilmesi,

2. yabancının sınırdışı edilmesi veya kendisine 58a maddesine göre sınırdışı kararının bildirilmesi,

3. yabancının birbirini takip eden 12 ay boyunca uzun süreli ikamet eden statüsünün kazanıldığı bir yerin dışında ikamet etmesi; süre daha önce AB Mavi Kart hamili bir yabancı ve 30’uncu, 32’nci, 33’üncü veya 36’nci madde hükümlerine göre oturma izni sahibi olan aile bireyleri için birbirini takip eden 24 aydır,

4. yabancının 6 yıl boyunca Federal Almanya dışında kalması veya

5. yabancının uzun süreli ikamet eden statüsünü başka bir Avrupa Topluluğu ülkesinde elde etmesi

hallerinde geçerliliğini kaybeder.

1’inci cümlenin 3 ve 4 nolu bendleri hükümlerinde belirtilen hallerde 2’den 4’üncü fıkralar hükümleri aynen uygulanır.

(10) 1’inci fıkranın 7 nolu bendi hükmünden farklı olarak AB Mavi Kart ve 30’uncu, 32’nci, 33’üncü veya 36’nci madde hükümlerine göre AB Mavi Kart hamili kişilerin aile bireylerine verilen oturma izinleri için süre 12 aydır.

Madde 52 İptal

(1) Yabancın 4’üncü maddenin 1’inci fıkrasının 2’nci cümlesinin 1 nolu bendinin 2’nci hükmüne, 2 ‘nci bendine, 2a bendine, 3’üncü ve 4’üncü bendlerine göre verilmiş oturma izni izni, 2’den – 7’nci fıkralarda belirtilen durumların dışında ancak,

1. artık geçerli bir pasaport veya pasaport yerine geçen bir belge sahibi olmaması,

2. tabiiyetini değiştirmesi veya kaybetmesi,

3. ülkeye henüz giriş yapmamış olması veya

4. iltica hakkının veya mülteci olarak hukuki statüsünün sona ermesi veya geçerliliğini kaybetmesi,

5. Yabancılar Dairesi 25’inci maddenin 3’üncü fıkrasının 1’inci cümlesine göre oturma iznini verdikten sonra,

a) 6’ncı maddenin 2, 3, 5’inci veya 7’nci fıkraları şartlarının olmadığını veya artık olmadığını,

b) Yabancının 25’inci maddenin 3’üncü fıkrasının 2’nci cümlesinin a’dan d bentlerinde belirtilen engelleyici hükümlerden birini yerine getirdiğini veya

c) İltica İşlemleri Yasası’nın 42’nci maddesinin 1’inci cümlesinde belirtilen hallerde tespitin iptal edilmesi veya hükmünü yitirmesini saptaması

hallerinde iptal edilebilir.

1’inci cümlenin 4 ve 5 nolu bentleri hükümlerinde belirtilen durumlarda yabancı ile birlikte aynı evde yaşayan aile fertlerinin ikamet izinleri de, kendileri için bağımsız ikamet izni talep hakkı doğmamış ise iptal edilebilir.

(2) Çalışma amacıyla verilmiş olan bir vize, oturma izni ve AB Mavi Kart Federal İş Ajansı’nın, 41’inci madde uyarınca bir işte çalışılmasına ilişkin muvafakatını geri alması halinde iptal edilir. Çalışma amacıyla verilmemiş olan bir vize ve oturma izni, 1’inci cümlede belirtilen durumda yabancının çalışmasına izin verdiği çerçevede iptal edilir.

(3) 16’ncı maddenin 1’inci fıkrasına göre yüksek öğrenim amacıyla verilmiş bir oturma izni, 1.yabancının gerekli çalışma izni olmadan bir işte çalışması,
2. ilgili yüksek okulda okuduğu öğrenim dalında ortalama öğrenim süresi ve öğrencinin içinde bulunduğu bireysel durum göz önüne alındığında yabancının yüksek öğrenimde yeterli ilerleme yapmaması veya

3. yabancının 16’nci maddenin 1’inci veya 6’ncı fıkrasına göre oturma izni verilebilmesi için gerekli şartları artık yerine getirmemesi

hallerinde iptal edilebilir.

(4) 20’nci maddeye göre verilmiş bir oturma izni,

1. yabancının araştırma sözleşmesi bağıtladığı araştırma kurumunun bulunduğu bir faaliyetten dolayı, kuruma tanınmış araştırma yapma niteliğinin kaldırılması,

2. yabancının araştırma kuruluşunda artık araştırma yapmaması veya artık yapmasına izin verilmemesi veya

3. yabancının 20’nci maddeye göre oturma izni verilebilmesi için veya yabancıyla araştırma sözleşmesi yapılabilmesi için gerekli şartları artık yerine getirmemesi

hallerinde iptal edilebilir.

(5) 25’inci maddenin 4a fıkrasının 1’inci cümlesine veya 4b fıkrasının 1’inci cümlesine göre verilmiş bir oturma izni,

1. yabancının cezai yargı yolunda ifade vermek istememesi veya artık ifade vermek istememesi,

2. yabancı tarafından 25’inci maddenin 4a fıkrasının 2’nci cümlesinin 1 nolu hükmüne veya 4b fıkrasının 2’nci cümlesinin 1 nolu bendi hükmüne göre alınmış beyanının savcılığın veya ceza mahkemesinin açıklamasına göre büyük bir ihtimalle yanlış sayılması,

3. yabancının şahit olarak ifade vereceği cezai yargılamanın durdurulması veya

4. yabancının sair nedenlerden dolayı 25’inci maddenin 4a fıkrasına ve 4b fıkrasına göre oturma izni verilmesi için gerekli şartları artık yerine getirmemesi

hallerinde iptal edilmelidir.

25’inci maddenin 4a fıkrasının 1’inci cümlesine göre verilmiş oturma izni, yabancının kendi isteğiyle 25’inci maddenin 4a fıkrasının 2’nci cümlesinin 2 nolu hükmünde belirtilen kişilerle tekrar temasa girmesi halinde iptal edilmelidir.

(6) 38a maddesine göre verilmiş oturma izni, yabancının diğer bir Avrupa Topluluğu ülkesinde elde ettiği uzun süreli ikamet eden hukuksal statüsünü kaybetmesi halinde iptal edilmelidir.

(7) Yürürlükten kaldırılmıştır.

Madde 53 Zorunlu Sınırdışı Etme

Bir yabancı,

1. kasten işlenmiş bir veya birden fazla suç nedeniyle en az 3 yıllık kesinleşmiş bir hapis veya gençlik cezasına çarptırılmış olması veya 5 yıl içinde kasten işlenmiş suçlar nedeniyle toplam en az 3 yıllık birden fazla hapis veya gençlik cezasına çarptırılmış olması veya kesinleşmiş son kararda ihtiyati tutuklama kararının verilmiş olması,

2. Uyuşturucu Maddeler Kanunu’na göre kasten işlenmiş bir suç, Ceza Kanunu’nun 125a maddesinin 2’nci cümlesinde belirtilen şartlar altında işlenmiş bir asayişi ihlal suçu veya yasaklanmış bir kamuya açık toplantı veya yasaklanmış bir yürüyüş çerçevesinde Ceza Kanunu’nun 125’inci maddesine göre işlenmiş bir asayişi ihlal suçu nedeniyle en az 2 yıllık kesinleşmiş bir gençlik cezasına veya bir hapis cezasına çarptırılmış ve cezanın infazının tecil edilmemiş olması veya

3. 96’ncı veya 97’nci madde hükümlerine göre yabancıları yasadışı yollardan ülkeye getirme suçu nedeniyle kesinleşmiş bir hapis cezasına çarptırılmış ve cezanın infazının tecil edilmemiş olması

hallerinde sınırdışı edilir.

Madde 54 Kaideten Sınırdışı Etme

Bir yabancı,

1. kasten işlenmiş bir veya birden fazla suç nedeniyle en az 2 yıllık kesinleşmiş bir gençlik cezasına veya bir hapis cezasına çarptırılmış ve cezanın infazının tecil edilmemiş olması,

2. 96’ncı veya 97’nci madde hükümlerine göre yabancıları yasadışı yollardan ülkeye getirme suçu nedeniyle kesinleşmiş mahkûmiyet kararının verilmiş olması,

3. Uyuşturucu Maddeler Kanunu hükümlerini ihlal etmek suretiyle izinsiz olarak uyuşturucu madde ziraati yapması, imal etmesi, ülkeye sokması, ülkeden transit geçirmesi veya ülkeden çıkartması, satması, başka birine vermesi veya sair bir şekilde piyasaya sürmesi veya ticaretini yapması veya böyle bir fiile azmettirmesi veya yardım etmesi,

4. yasaklanmış veya dağıtılmış kamuya açık bir toplantı veya yasaklanmış veya dağıtılmış bir yürüyüş çerçevesinde kalabalık içersinden birlik halinde, kamu güvenliğini tehlikeye sokacak bir şekilde insanlara veya nesnelere karşı gerçekleştirilen şiddet eylemlerine fail veya katılımcı olarak iştirak etmesi,

5. terörizmi destekleyen bir örgütün üyesi olduğuna ya da eski üyesi olduğuna veya böyle bir örgütü desteklediğine ya da geçmişte desteklemiş olduğuna ilişkin sonuç çıkarımlarını haklı gösteren gerçeklerin var olması ( Geçmişteki üyelikler veya destekleme fiilleri, ancak güncel bir tehlike oluşturmaları halinde sınırdışı etmeye dayanak teşkil edebilirler ),

5a. Almanya Federal Cumhuriyeti’nin özgürlükçü demokratik anayasal düzenini veya güvenliğini tehlikeye düşürmesi veya siyasi amaçlarını gerçekleştirmek için şiddet eylemlerine katılması veya alenen şiddet kullanımına çağrıda bulunması veya şiddet kullanma tehdidinde bulunması,

5b. Ceza Kanunu’nun 89a maddesinin 1’inci fıkrasında tanımlanan devletin bekasını tehlikeye düşüren ağır şiddet fiilini Ceza Kanunu’nun 89a maddesinin 2’nci fıkrası uyarınca hazırladığına veya hazırlamış olduğuna ilişkin sonuç çıkarımlarını haklı gösteren gerçeklerin var olması; geçmişteki hazırlık fiilleri ancak bunların özel ve güncel bir tehlike hali oluşturdukları halde sınırdışı etmeye dayanak oluşturabilir,

6. ülkeye girmesine veya ikametini sürdürmesine ilişkin endişelerin giderilmesi amacıyla yapılan bir sorgulamada, Federal Almanya’nın dış temsilciliklerinden veya Yabancılar Dairesinden, Federal Almanya’da veya diğer ülkelerde geçmiş olan ikametlerini gizlemesi veya uluslararası terörizmi desteklediğinden şüphe edilen kişiler veya örgütlerle olan bağlantılarına ilişkin önemli noktalarda yanlış veya eksik bilgiler vermesi; bu hükme istinaden sınırdışı etme ancak, yabancıya sorgulamadan önce, sorgulamanın güvenlik amacıyla yapıldığı ve yanlış veya eksik bilgi vermenin doğuracağı hukuki sonuçları hakkında açıkça bilgi verilmiş olması kaydıyla mümkündür, veya

7. amaçlarının veya faaliyetlerinin, ceza kanunlarına aykırı olması veya anayasal düzene veya halkların barış içinde birarada yaşaması düşüncesine karşı olması nedeniyle kesinleşmiş bir kararla yasaklanmış bir derneğin yönetim kadrosunda bulunmuş olması

hallerinde kaideten sınırdışı edilir.

Madde 54a
Sınırdışı Edilmelerine Karar Verilen Yabancıların İç Güvenlik Nedenleriyle Gözetimi

(1) 54’üncü maddenin 5, 5a veya 5b nolu hükümlerine göre hakkında icra edilebilir bir sınırdışı etme kararı veya 58a maddesine göre icra edilebilir bir sınırdışına sürme kararı bulunan bir yabancı, ilgili Yabancılar Dairesi tarafından başka bir tedbir öngörülmediği taktirde, haftada en az bir kez ikamet ettiği yerdeki yetkili polis karakoluna şahsen müracaat ederek mevcudiyetini göstermekle yükümlüdür. 1’inci cümlede belirtilen sınırdışı etme nedenlerinden başka nedenlerle ülkeyi terk yükümlülüğü icra edilebilir olan bir yabancıya,

kamu güvenliği ve düzenine yönelik bir tehlikenin önlenmesinin gerekli olması halinde 1’inci cümlede belirtildiği şekilde bir müracaat yükümlülüğü getirilebilir.

(2) Yabancının ikameti, Yabancılar Dairesi tarafından farklı bir tedbir öngörülmediği takdirde, bu dairenin görev bölgesi ile sınırlıdır.

(3) Yabancının sınır dışı edilmesine neden olan faaliyetlerini sürdürmesini güçleştirmek veya önlemek ve Dernekler Kanunu’nun veya sair kanunların öngördüğü kayıt ve yükümlülükleri daha iyi denetleyebilmek amacıyla gerekli görüldüğü taktirde yabancı, bir başka yerde veya yabancılar dairesinin görev bölgesi dışında da belirli meskenlerde ikamet etmekle yükümlü kılınabilir.

(4) Sınırdışı edilmesine neden olan faaliyetlerini sürdürmesini güçleştirmek veya önlemek amacıyla yabancı, elinde iletişim araçlarının olması ve bunların, iç güvenliğe veya üçüncü kişilerin hayatlarına yönelik ciddi tehlikelerin önlenmesi için kısıtlanmalarının gerekli olması halinde, belirli iletişim araçlarını kullanmamakla veya bu hizmetlerden yararlanmamakla da yükümlü kılınabilir.

(5) 1’den 4’üncü fıkralarda belirtilen yükümlülükler, yabancının tutuklu veya hükümlü bulunması halinde askıya alınır. 3’üncü ve 4’üncü fıkralara göre verilmiş bir karar derhal icra edilir.

Madde 55
Takdire Bağlı Sınırdışı Etme

(1) Bir yabancı, ikametinin, kamu güvenliği ve düzenine veya Almanya Federal Cumhuriyeti’nin diğer önemli çıkarlarına halel getirmesi halinde sınırdışı edilebilir.

(2) Bir yabancı, 1’inci fıkra hükmüne göre özellikle

1. bu Kanuna göre Schengen Uygulama Anlaşması’nı uygulayan ülkelerin resmi daireleri tarafından yapılan işlemlerde, ancak, yabancının önceden bu tür fiillerin doğuracağı hukuki sonuçlar hakkında bilgilendirilmiş olması kaydıyla, yurt içinde veya yurt dışında

a) bir Alman oturma izni, bir Schengen vizesi, pasaport yerine geçen bir belge, pasaport yükümlülüğünden istisna yapılmasına ilişkin izin veya sınırdışına sürülmenin durdurulması amacıyla yanlış ve eksik bilgiler vermiş olması veya

b) yasal yükümlülüğün bulunmasına rağmen bu Kanun’u veya Schengen Uygulama Anlaşması’nı uygulamakla yetkili dairelerin öngördüğü tedbirlere katkı sağlamamış olması,

1a. Bir hizmet sözleşmesi yapılırken işverene yanlış ve eksik bilgi vermesi ve bu sayede 19’uncu maddenin 2’nci fıkrasının 3 nolu bendi hükmüne göre yerleşme izni almış olması,

2. yasal düzenlemeleri veya mahkeme kararlarını ya da idari karar ve tasarrufları münferit veya önemsiz olmamak kaydıyla ihlal etmesi veya Federal Almanya’da kasti suç olarak kabul edilen bir suçu Federal Almanya dışında işlemiş olması,

3. fuhuşla ilgili yürürlükteki yasal düzenlemeyi veya idari tasarrufu ihlal etmesi,

4. eroin, kokain veya benzeri tehlikeli uyuşturucu madde kullanması ve rehabilitasyonunu sağlayacak gerekli tedaviye hazır olmaması veya bundan kaçınması,

5. davranışlarıyla kamu sağlığını tehlikeye düşürmesi veya uzun süreden beri meskeninin bulunmaması,

6. kendisi, aile fertleri veya hanesine dahil sair kişilerin geçimi için sosyal yardım alması,

7. kendi ailesi dışında yetiştirme yardımı veya Sekizinci Sosyal Kanun’a göre genç yetişkin yardımı alması; bu hüküm, anne ve babası veya velayetini tek başına üstlenen anne veya babası yasal olarak Federal Almanya‘da ikamet eden çocuklar için geçerli değildir, veya

8. a) bir toplantıda veya bildiriler dağıtmak suretiyle bir barışı ihlal suçunu, bir savaş suçunu veya bir insanlık suçunu veya bunlarla kıyaslanabilir ağırlıktaki terörist eylemleri, kamu güvenliğini ve düzenini bozacak şekilde alenen onaylaması veya propagandasını yapması veya

b) kamu güvenliğini ve düzenini bozacak şekilde halk kesimlerine karşı kin kışkırtıcılığı yapması veya onlara yönelik sert ya da zecrî tedbirler alınmasını talep etmesi veya halk kesimlerine hakaret ederek, kötü niyetle aşağılayarak veya iftira ederek bunların insan onuruna saldırması

9. diğer etnik grupların veya dinlerin üyelerine kin gütmesine veya kinini artırmasına yönelik bir çocuğa veya bir gence planlı ve sürekli etki yapması,

10. başka bir kişiyi kabul edilemeyecek bir şekilde, özellikle şiddet uygulayarak veya şiddetle tehdit ederek Federal Almanya’nın ekonomik, kültürel ve toplumsal yaşamına katılmasını engellemesi veya

11. başka bir kişiyi zorla evlenmeye zorlaması veya bunu denemesi hallerinde sınırdışı edilebilir.
(3) Sınırdışı etme kararının verilmesi aşamasında

1. yabancının yasal ikamet süresi ile Federal Almanya’daki korunmaya değer şahsi, ekonomik ve diğer bağları,

2. sınırdışı etmenin, yabancının Federal Almanya’da yasal olarak ikamet eden ve kendisi ile aile veya hayat arkadaşlığı birliği içinde beraber yaşadığı aile fertleri veya hayat arkadaşı için yaratacağı sonuçlar,

3. sınırdışına sürmenin ertelenmesine ilişkin 60a maddesinin 2’nci ve 2b fıkrasında belirtilen şartlar

dikkate alınır.

Madde 56
Sınırdışı Edilmeye Karşı Özel Koruma

(1) Bir yabancı,

1. yerleşme izni sahibi olması ve en az 5 yıldan beri yasal olarak Federal Almanya’da ikamet etmesi,

1a. Avrupa Birliği sürekli oturma izni sahibi olması,

2. oturma izni sahibi olması ve Federal Almanya’da doğmuş veya Federal Almanya’ya reşit olmadan gelmiş ve en az 5 yıl yasal olarak Federal Almanya’da ikamet etmiş olması,

3. oturma izni sahibi olması, en az 5 yıl yasal olarak Federal Almanya’da ikamet etmiş olması ve 1’inci ve 2’nci fıkralarda belirtilen bir yabancıyla evlilik veya hayat arkadaşlığı birliği içinde yaş aması,

4. bir Alman aile ferdiyle veya hayat arkadaşıyla, aile veya hayat arkadaşlığı birliği içinde yaşaması,

5. iltica hakkı tanınmış olması, Almanya’da bir yabancı mültecinin hukuki statüsüne sahip bulunması veya 28 Temmuz 1951 tarihli Mültecilerin Hukuki Statüsüne İlişkin Anlaşma (Resmi Gazete 1953, II. Sayfa 559) uyarınca kendisine Almanya Federal Cumhuriyeti’nin bir dairesi tarafından seyahat belgesi tanzim edilmiş olması

hallerinde sınırdışı edilmeye karşı özel korumadan yararlanır. Özel korumadan yararlanan bir yabancı, sadece kamu güvenliği ve düzenini tehdit eden önemli nedenlerden ötürü sınırdışı edilir. Kamu güvenliğini ve düzenini tehdit eden önemli nedenler, kaideten 53’üncü madde, 54’üncü maddenin 5’den 5b ve 7no’lu bendleri hükümlerinde belirtilen hallerde mevcuttur. 53’üncü maddede belirtilen şartların mevcut olması durumunda yabancı, kaideten sınırdışı edilir. 54’üncü maddede belirtilen şartların mevcut olması durumunda ise sınırdışı etme hakkında takdire bağlı olarak karar verilir.

(2) Federal Almanya’da büyümüş ve yerleşme iznine sahip 18-21 yaş grubundaki bir yabancı ile oturma izni veya yerleşme iznine sahip reşit olmayan bir yabancının sınırdışı edilmesi ile ilgili olarak 53’üncü ve 54’üncü maddelerde belirtilen hallerde takdire bağlı olarak karar verilir. Anne ve babasının veya velayeti tek başına üstlenen anne veya babasının yasal olarak Federal Almanya’da ikamet etmesi halinde reşit olmayan bir kişi, sadece 53’üncü maddede belirtilen hallerde sınırdışı edilir; sınırdışı etme hakkında takdire bağlı olarak karar verilir. 1’inci cümle hükmü, yabancı gencin kasten ağır seri suçlar, ağır suçlar veya ağır özel bir suç işlediğinden dolayı mahkumiyeti kesinlik kazanmış olması halinde uygulanmaz,

(3) 24’üncü madde veya 29’uncu maddenin 4’üncü fıkrasına istinaden oturma izni hamili olan bir yabancı, sadece 24’üncü maddenin 2’nci fıkrasında belirtilen şartların oluşması halinde sınırdışı edilebilir.

(4) İltica talebinde bulunmuş olan bir yabancı sadece, iltica işleminin, iltica hakkı kesin olarak tanınmaksızın veya 60’ncı maddenin 1’inci fıkrasına göre sınırdışına sürmeye engel teşkil eden bir neden tespit edilmeksizin sonuçlandırılması şartıyla sınırdışı edilebilir. Bu şarttan,

1.1’inci fıkraya göre sınırdışı etme işlemini haklı kılan bir durumun mevcut olması veya

2. İltica İşlemleri Kanunu’na göre yapılmış olan bir sınırdışına sürme ihtarının icra edilebilir olması

hallerinde sarfı nazar edilir.

Kısım 2
Ülkeyi Terk Yükümlülüğünün Uygulanması

Madde 57 Geri Gönderme

(1) 506/2006) sayılı AB Direktifinin 2’nci maddesinin 2 nolu bendi hükmü anlamında ülkeye (dış sınırlar) izinsiz giriş yaparken yakalanan bir yabancı geri gönderilmelidir.

(2) Diğer bir AB üyesi ülke, Norveç ya da İsviçre tarafından 13 Ocak 2009 tarihi itibariyle geçerli olan bir devletler arası Kabul Sözleşmesine istinaden tekrar kabul edilen ülkeyi terk yükümlülüğü icra edilebilir yabancı, bu ülkeye geri gönderilmelidir; yabancının sınır makamları tarafından sınıra yakın bölgede izinsiz giriş yaptıktan hemen sonra yakalanması ve AB’nin yasal düzenlemelerine, bir devletler hukuku anlaşmasına istinaden iltica işlemlerinin yapılmasına başka bir ülkenin yetkili olduğuna ilişkin kanıtların mevcut olması ve bir kabul veya tekrar kabul işleminin başlatılması halinde, aynı durum geçerlidir.

(3) Bu madde ile ilgili olarak 59’uncu maddenin 8’inci fıkrası, 60’ncı maddenin 1‘den.-5’inci fıkraları ve 7’den 9’uncu fıkraları ile 62’nci madde ve 62a maddesi hükümleri aynen uygulanır.

Madde 58 Sınırdışına Sürme

(1) Bir yabancı, ülkeyi terk yükümlülüğünün icra edilebilir olması ve bu yükümlülüğü kendi isteğiyle yerine getirmesinin güvence altına alınmamış olması veya kamu düzeni ve güvenliği açısından ülkeyi terkin gözetim altında yapılmasının gerekli görülmesi hallerinde sınırdışına sürülür. 59’uncu maddenin 1’inci fıkrasının 1’inci cümlesinde belirtilen şartlardan birinin ülkeyi terk süresi zarfında ortaya çıkması halinde, yabancı bu süre dolmadan sınırdışına sürülmelidir.

(1a) Resmi makam yanında refakatçısı olmayan rüşt yaşını doldurmamış bir kişinin sınırdışına sürülmesinden önce döndüğü ülkede bir aile bireyine, çocuğun velayetine sahip kişiye ya da uygun bir kuruma teslim edilip edilmeyeceğini tespit eder.

(1b)

(2) Ülkeyi terk yükümlülüğü, yabancının 1.ülkeye izinsiz girmiş olması,
2. gerekli ikamet izninin ilk kez verilmesi için veya ikamet izninin geçerlilik süresinin sona ermesini müteakip uzatılması için talepte bulunmamış olması ve ikametinin, 81’inci maddenin 3’üncü fıkrasına göre izinli ikamet sayılmaması veya ikamet izninin, 81’inci maddenin 4’üncü fıkrasına göre artık geçerli sayılmaması veya

3. Konseyin, Üçüncü Ülke Vatandaşlarının Geri Gönderilmeleri Hakkındaki Kararların Karşılıklı Olarak Tanınmasına Dair 28 Mayıs 2001 tarihli ve 2001/40/EG sayılı Direktifi’nin ( Avrupa Birliği Resmi Gazetesi No: L 149, Sayfa 34) 3’üncü maddesine göre Avrupa Birliği üyesi bir diğer ülke tarafından alınan bir iade kararına istinaden, bu kararın yetkili daire tarafından tanınması ve ülkeyi terk etmesi için süre verilmemiş olması veya bu sürenin sona ermiş olması kaydıyla ülkeyi terkle yükümlü olması

hallerinde icra edilir. Bunun dışında ülkeyi terk yükümlüğü, ancak ikamet izni talebinin reddedilmesi veya 50’inci maddenin 1’inci fıkrası uyarınca yabancının terk yükümlüsü haline gelmesini sağlayan bir diğer idari işlemin uygulanabilir olması halinde icra edilir.

(3) Ülkeyi terkin gözetim altında yapılması özellikle, yabancının

1. hakim kararı ile tutuklu veya sair bir şekilde kamu gözetimi altında bulunması,

2. kendisine tanınan süre içinde ülkeyi terk etmemesi,

3. 53’üncü veya 54’üncü madde uyarınca sınırdışı edilmiş olması,

4. hiçbir maddi imkânının olmaması,

5. pasaportunun veya pasaport yerine geçen belgesinin bulunmaması,

6. Yabancılar Dairesine, yanıltmak amacıyla gerçek dışı beyanda bulunmuş veya beyanda bulunmayı reddetmiş olması veya

7. ülkeyi terk yükümlülüğünü yerine getirmeyeceğine dair intiba yaratmış olması hallerinde gereklidir.
Madde 58a Sınırdışına Sürme Kararı

(1) En yüksek eyalet mercii, gerçeklere dayanan bir tahmini esas alarak Almanya Federal Cumhuriyeti’nin güvenliğine yönelik özel bir tehlikenin veya bir terör tehlikesinin önlenmesi amacıyla önceden bir sınırdışı etme kararı olmaksızın bir yabancı hakkında sınırdışına sürme kararı verebilir. Sınırdışına sürme kararı derhal icra edilir; sınırdışına sürme ihtarına gerek yoktur.

(2) Federal İçişleri Bakanlığı, federal devletin özel bir çıkarının mevcut olması halinde bu husustaki yetkiyi üstlendiğini açıklayabilir. Bu durumda en yüksek Eyalet mercii bilgilendirilir. Federal devletin sınırdışına sürme kararları, Federal Sınır Koruma Teşkilatı tarafından yerine getirilir.

(3) Bir sınırdışına sürme kararı, 60’ncı maddenin 1‘den 8’inci fıkralarında düzenlenen sınırdışına sürme yasağına ilişkin şartların mevcut olması halinde icra edilemez. 59’uncu maddenin 2’nci ve 3’üncü fıkraları aynen uygulanır. Tetkik, sınırdışına sürme kararını veren ve diğer işlem ve davalarda bu hususlarda yapılmış tespitlere bağlı olmayan dairenin uhdesindedir.

(4) Sınırdışına sürme kararının bildirilmesinden sonra yabancıya, daha önceden görevlendirdiği bir avukatının bulunması hali hariç, derhal kendi seçeceği bir hukuk danışmanı ile irtibata geçme imkânı verilir; müteakiben yabancı, sınırdışına sürme kararının hukuki sonuçları ve mevcut hukuki itiraz yolları hakkında bilgilendirilir. İdare Mahkemeleri Usul Kanununa göre ihtiyati tedbir kararı alınmasına ilişkin talep dilekçesi, sınırdışına sürme kararının bildirilmesinden itibaren 7 gün içinde verilir. Sınırdışına sürme, 2’nci cümlede belirtilen sürenin sonuna kadar ve zamanında dilekçe verilmesi halinde mahkemenin, ihtiyati tedbir kararı talebi hakkında karar vermesine kadar icra edilemez.

Madde 59 Sınırdışına Sürme İhtarı

(1) Sınırdışına sürme, gönüllü olarak sınırdışına çıkılması için 7 ve 30 gün arasında bir terk süresi verilmek suretiyle ihtar edilmelidir. Özellikle,

1. yabancının sınırdışına sürülmekten kaçacağına dair gerekçeli şüphenin mevcut olması veya

2. yabancının varlığının kamu güvenliği veya düzenine karşı azımsanmayacak bir tehlike teşkil etmesi,

halinde ağır basan kamu menfaatinin korunmasının zorunlu olduğu münferit durumda, istisnai olarak daha kısa bir süre verilebilir ya da süre verilmesinden sarfı nazar edilebilir.

2’nci cümle hükmünde belirtilen şartlardan ve bunun dışında bir sınırdışına sürme ihtarı verilmesinden,

1.51’inci maddenin 1’inci fıkrasının 3’den 5’inci bendleri hükümlerine göre verilen oturma izninin geçerliliğinin sona ermesi veya

2. yabancının 77’nci maddenin şartları korunarak sınırdışına çıkma yüküklülüğü hakkında bilgilendirilmiş olması

halinde sarfı nazar edilebilir.

Sınırdışına çıkma süresi münferit durumun özel şartları dikkate alınarak uygun bir şekilde uzatılabilir ya da daha uzun bir zaman dilimi belirlenebilir. 60a maddesinin 2’nci fıkrası hükmü saklıdır. Sınırdışına çıkmanın icra edilebilirliğinin veya sınırdışına sürme ihtarının icra edilebilirliğinin hükmünü kaybetmesi halinde, sınıdışına çıkma süresi kesintiye uğrar.

(2) İhtarda, yabancının gönderileceği devlet belirtilmeli ve yabancıya, gidebileceği veya kendisini kabul etmekle yükümlü olan bir başka devlete de gönderilebileceği hususunda bilgi verilmelidir.

(3) Sınırdışına sürme yasağının mevcut olması, ihtarın yapılmasına engel teşkil etmez. İhtarda, yabancının gönderilemeyeceği devletin belirtilmesi gerekir. İhtarın hukuki geçerliliği, İdare Mahkemesinin, sınırdışına sürme yasağının mevcudiyetini tespit etmesi durumunda da devam eder.

(4) Sınırdışına sürme ihtarının kesinleşmesinden sonra yabancılar dairesinin sınırdışına sürme veya sınırdışına sürmenin ertelenmesi hakkındaki müteakip kararlarında, yabancının ihtarda belirtilen devlete gönderilmesine engel teşkil eden ve ihtarın kesinleşmesinden önce mevcut

olan hal ve şartlar dikkate alınmaz; yabancı tarafından ileri sürülen, sınırdışına sürülmeye veya sözkonusu devlete gönderilmesine engel teşkil eden sair nedenler dikkate alınmayabilir. Yabancının 1’inci cümlede belirtilen hal ve şartları dava yoluyla mahkemede veya İdare Mahkemeleri Usul Kanununa göre ihtiyati tedbir kararı safhasında ileri sürebilmesine cevaz veren hükümler saklıdır.

(5) 58’inci maddenin 3’üncü fıkrasının 1 no’lu bendi hükmünde belirtilen hallerde terk süresine gerek bulunmaz; yabancı, tutuklu bulunduğu veya kamu muhafazasına alındığı yerden sınırdışına sürülür. Sınırdışına sürme, asgari bir hafta öncesinden bildirilmelidir.

(6) 1’inci fıkra uyarınca tanınan süreye ilişkin yabancıya bir belge tanzim edilir.

(7) Yabancılar Dairesi’nin elinde yabancının 25’inci maddenin 4a fıkrasının 1’inci cümlesi veya 25’nci maddenin 4b fıkrasının 1’inci fıkrasında belirtilen suçtan dolayı mağdur olduğuna dair somut emarelerin bulunması halinde, Yabancılar Diaresi 1’inci fıkranın 1’inci cümlesinden farklı olarak yabancının 25’inci maddenin 4a fıkrasının 2’nci cümlesinin 3 nolu bendi hükmü veya 25’inci maddenin 4b fıkrasının 2’nci cümlesinin 2 nolu bendi hükmü uyarınca ifade vermeye hazır olduğuna ilişkin bir karar verebilmesi için uygun bir sınırdışına çıkma süresi verir. Sınırdışına çıkma süresi en az 3 aydır. Yabancılar Dairesi,

1. yabancının ikametinin kamu güvenliğine ve düzenine veya Federal Almanya’nın diğer önemli çıkarlarına halel getirmesi veya

2. yabancının kendi isteğiyle 4’üncü cümle hükmüne göre bilgilendirildikten sonra 25’inci maddenin 4a fıkrasının 2’nci cümlesinin 2 nolu bendi hükmünde belirtilen şahıslarla tekrar bağlantı kurması,

halinde, 1’inci cümle uyarınca verilen sınırdışına çıkma süresinden sarfı nazar edebilir, bu süreyi kaldırabilir veya kısaltabilir.

Yabancılar Dairesi veya Yabancılar Dairesi tarafından görevlendirilen resmi daire yabancıyı geçerli düzenlemeler, programlar ve 25’inci maddenin 4a fıkrasının 1’inci cümlesinde belirtilen suçlardan dolayı mağdur olan kişiler için önlemler hakkında bilgilendirir.

(8) 4’üncü maddenin 3’üncü fıkrası hükmü uyarınca verilen gerekli çalışma izni olmadan istihdam edilen yabancılar, sınırdışına sürülmeden önce Avrupa Parlamentosu’nun ve Konseyinin Yasal Oturma İzni Olmayan Üçüncü ülke Vatandaşlarını İstihdam Eden İşverenlere Karşı Alınacak Yaptırımlar ve Önlemler ile İlgili Asgari Standartlara İlişkin 18 Haziran 2009 tarih ve 2009/52/EG sayılı Direktifinin (Avrupa Birliği Resmi Gazetesi 30.06.2009, L 168 Sayfa 24) 6’nci maddesinin 2’nci fıkrası ve 13’üncü maddesinde belirtilen haklar hakkında bilgilendirilir.

Madde 60 Sınırdışına Sürme Yasağı

(1) Mültecilerin Hukuki Statüsüne İlişkin 28 Temmuz 1951 tarihli Anlaşmanın (Federal Resmi Gazete 1953 II Sayfa 559) uygulaması çerçevesinde bir yabancı; ırkı, dini, tabiiyeti, belirli bir sosyal gruba mensubiyeti veya siyasi görüşleri nedeniyle hayatının veya özgürlüğünün tehdit altında bulunduğu bir devlete gönderilemez. Bu hüküm, Federal Almanya‘da yabancı mülteci statüsünü taşıyan veya Federal Almanya dışında, Mültecilerin Hukuki Statüsüne İlişkin Anlaşma anlamında yabancı mülteci olarak tanınmış olan yabancılar

için de geçerlidir. Belirli bir sosyal gruba mensubiyet nedeniyle takibat, yabancının hayatına, vücut bütünlüğüne veya özgürlüğüne yönelik tehditin sadece cinsiyete bağlı olması halinde de mevcut olabilir. 1’inci cümle anlamında takibat

a) devlet tarafından,

b) devlete veya devletin egemenlik alanının önemli bölümlerine hükmeden partiler veya örgütler tarafından veya

c) uluslararası kuruluşlar da dahil olmak üzere (a) ve (b) bentlerinde belirtilen aktörlerin; ülke içersinde bir kaçış alternatifinin mevcut olması hali dışında ülkede devletin yönetim gücünün mevcut olduğu veya olmadığı durumu dikkate alınmaksızın kanıtlanmış bir şekilde takibata karşı koruma sağlayacak durumda olmamaları veya bu iradeye sahip olmamaları halinde gayrı resmî aktörler tarafından yapılabilir, ülke içinde başka bir kaçış seçeneğinin olması halinde, durum başkadır. 1’inci cümle anlamında bir takibatın olup olmadığının tespit edilmesi için, Avrupa Konseyinin 29 Nisan 2004 tarih ve 2004/83/EG sayılı Üçüncü Ülke Vatandaşlarının veya Vatansızların veya veya Başka Bir Uluslararası Himaye Arayan Kişilerin Mülteci Olarak Tanınmasına ve Hukuksal Statülerine İlişkin Asgari Normlar ve Sağlanan Himayenin İçeriği hakkındaki Direktifinin (Avrupa Birliği Resmi Gazetesi No: L 304 Sayfa: 12) 4’üncü maddesinin 4’üncü fıkrası ile 7’den 10’uncu maddesi tamamlayıcı olarak uygulanır. Yabancının bu fıkra hükmüne göre bir sınırdışına sürme engelinin mevcut olduğunu ileri sürmesi halinde, 2’nci cümlede belirtilen durumlar dışında Federal Göç ve Mülteciler Dairesi, bir iltica işlemi çerçevesinde 1’inci cümlenin şartlarının mevcut olup olmadığını ve yabancıya mülteci statüsü verilip verilmeyeceğini tesbit eder. Federal Dairenin kararına karşı sadece İltica İşlemleri Kanunu hükümlerine göre itiraz edilebilir.

(2) Bir yabancı, işkenceye veya insan onuruna aykırı veya aşağılayıcı bir muameleye veya cezaya tabi tutulması yönünde somut tehlikenin mevcut olduğu bir devlete gönderilemez.

(3) Bir yabancı, bir suç nedeniyle arandığı ve ölüm cezasına çarptırılma veya bu cezanın icra edilmesi tehlikesinin bulunduğu bir devlete gönderilemez. Bu hallerde suçluların iadesine ilişkin mevzuat uygulanır.

(4) Başka bir devletin usulüne uygun iade talebinde veya iade talebi ile bağlantılı bir tutuklama talebinde bulunması halinde yabancı, iade kararının alınmasına kadar, sadece Ceza Davalarında Uluslararası Adli Yardımlaşma Hakkındaki Kanun’un 74’üncü maddesine göre iade etme izni verilmesi için yetkili dairenin muvafakatıyla bu devlete gönderilebilir.

(5) 4 Kasım 1950 tarihli İnsan Hakları ve Temel Özgürlüklerin Korunmasına İlişkin Sözleşme ( Resmi Gazete 1952 II Sayfa 686) hükümlerine göre sınırdışına sürmenin yasal olmadığının anlaşılması halinde bir yabancı sınırdışına sürülemez.

(6) Başka bir devlette cezai takibata uğranılabilme ve cezalandırılabilme yönünde genel bir tehlikenin mevcut olması ve 2’den 5’inci fıkra hükümlerinden başka bir sonuç ortaya çıkmaması halinde bir başka devletin hukuk düzenine göre yasal cezaya çarptırılmaya yönelik somut bir tehlikenin mevcudiyeti, sınırdışına sürmeye engel teşkil etmez.

(7) Bir yabancının vücudu, hayatı veya özgürlüğü için önemli ve somut bir tehlikenin sözkonusu olduğu başka bir devlete gönderilmesinden sarfı nazar edilmelidir. Bir yabancının uluslararası veya ülke içinde silahlı bir çatışma çerçevesinde bir halk grubu mensubu olarak vücudu ve hayatı için önemli bir bireysel tehlikeye maruz olduğu başka bir devlete

gönderilmesinden sarfı nazar edilmelidir. Bu devlette, halkın veya yabancının mensubu bulunduğu halk grubunun genel olarak maruz kaldığı 1’inci cümle veya 2’nci cümle uyarınca tehlikeler, 60a maddesinin 1’inci fıkrası 1’inci cümlesine göre verilecek kararlarda dikkate alınır.

(8) 1’inci fıkra, yabancının, önemli nedenlerden ötürü Almanya Federal Cumhuriyeti‘nin güvenliği açısından bir tehlike olarak telâkki edilmesi veya bir cürüm ya da özellikle ağır bir yasa ihlali sonucu en az 3 yıllık kesinleşmiş bir hapis cezasına çarptırılmış olması nedeniyle toplum için bir tehlike oluşturması halinde uygulanmaz. Aynı hüküm yabancının İltica İşlemleri Kanunu’nun 3’üncü maddesinin 2’nci fıkrası şartlarını yerine getirmesi durumunda geçerlidir.

(9) İltica talebinde bulumuş bir yabancıya, 8’inci fıkrada belirtilen hallerde, İltica İşlemleri Kanunu hükümlerinden farklı olarak sınırdışına sürme ihtarı verilebilir ve sınırdışına sürme icra edilebilir.

(10) 1’inci fıkrada belirtilen şartların kendisi için sözkonusu olduğu bir yabancının sınırdışına sürülmesinin gerekli olması halinde, sınırdışına sürme ihtarının yapılmasından ve ülkeyi terk etmesi için uygun bir süre verilmesinden sarfı nazar edilemez İhtarda, yabancının gönderilemeyeceği devletler belirtilir.

(11) 2’nci, 3’üncü ve 7’nci fıkranın 2’nci cümlesine göre sınırdışına sürme yasağının tespiti için Avrupa Konseyinin 29 Nisan 2004 tarih ve 2004/83/EG sayılı Üçüncü Ülke Vatandaşlarının veya Vatansızların veya veya Başka Bir Uluslararası Himaye Arayan Kişilerin Mülteci Olarak Tanınmasına ve Hukuksal Statülerine İlişkin Asgari Normlar ve Sağlanan Himayenin İçeriği hakkındaki Direktifinin (Avrupa Birliği Resmi Gazetesi No: L 304 Sayfa: 12) 4’üncü maddesinin 4’üncü fıkrası, 5’inci maddesinin 1’inci ve 2’nci fıkrası 6’dan 8’nci maddesi geçerlidir.

Madde 60a
Sınırdışına Sürmenin Geçici Olarak Ertelenmesi (Erteleme)

(1) En yüksek eyalet mercii, Devletler Hukuku’ndan kaynaklanan nedenlerle veya insani nedenlerle veya Almanya Federal Cumhuriyeti’nin siyasi çıkarlarının korunması amacıyla belirli devletlerden gelen yabancıların veya sair şekilde belirlenen yabancı grupların mensuplarının genel olarak sınırdışına sürülmelerinin veya belirli devletlere gönderilmelerinin en fazla 6 aylık bir süre için ertelenmesi talimatını verebilir. 6 aydan daha uzun bir süre için 23’üncü maddenin 1’inci fıkrası hükmü uygulanır.

(2) Sınırdışına sürmenin, fiili veya hukuki nedenlerle mümkün olmadığı ve oturma izni verilmediği sürece bir yabancının sınırdışına sürülmesi ertelenir. Bir suç nedeniyle açılmış ceza davası için savcılık veya bir ceza mahkemesi tarafından, yabancının ifadesi olmaksızın dava konusunun araştırmasının zorlaşabileceğinden, yabancının Federal Almanya’daki geçici mevcudiyetinin gerekliliği düşüncesiyle, bir yabancının sınırdışına sürülmesi ertelenir. İnsani ve kişisel nedenlerin veya önemli kamu çıkarlarının yabancının Almanya’daki geçici mevcudiyetinin devam ettirilmesini gerekli kıldığı hallerde, bir yabancıya ertelemeli oturma izni verilebilir.

(2a) Yabancının sınırdışına sürülmesi veya geri gönderilmesinin akamete uğradığı, sınırdışına sürme amacıyla tutuklama kararı alınmadığı ve Federal Almanya’nın bir hukuksal

düzenlemeye, özellikle Avrupa Konseyinin 25 Kasım 2003 tarih ve 2003/110/EG sayılı Hava Yoluyla Geri Göndermeye İlişkin Önlemler Çerçevesinde Yardımlaşma Hakkındaki Direktifinin (AB Resmi Gazetesi No: L 321, Sayfa 26) 6’ncı maddesinin 1’inci fıkrasına göre, geri alma yükümlülüğü bulunduğu hallerde, bir yabancının sınırdışına sürülmesi bir hafta için ertelenir. Erteleme, 1’inci cümle hükmüne göre uzatılamaz. Yabancının ülkeye girmesine izin verilir.

(2b) 25a maddesinin 1’inci fıkrası uyarınca oturma iznine sahip olan bir yabancı rüşt yaşını doldurmadığı sürece, anne ve babasının veya vekalet hakkına tek başına sahip anne veya babasının ve anne ve babası veya vekalete sahip anne veya baba ile aile birliği içinde yanlız yaşayan reşit olmayan çocukların sınırdışına sürülmeleri ertelenmelidir.

(3) Sınırdışına sürülmesi ertelenmiş olan bir yabancının ülkeyi terk yükümlülüğü devam eder.

(4) Yabancıya, sınırdışına sürülmesinin ertelendiğine ilişkin bir belge düzenlenir.

(5) Sınırdışına sürmenin ertelenmesi, yabancının ülkeyi terk etmesiyle son bulur. Erteleme, sınırdışına sürmeye engel teşkil eden nedenlerin ortadan kalkmasıyla iptal edilir. Yabancı, ertelemenin hükmünü kaybetmesinden hemen sonra, bunun yenilenmesi hali hariç, yeni bir ihtara ve süre verilmesine gerek olmaksızın sınırdışına sürülür. Sınırdışına sürmenin, 1 yıldan daha fazla bir süre ertelenmiş olması halinde, ertelemenin geçerlilik süresinin sona ermesi veya iptal edilmesi nedeniyle öngörülen sınırdışına sürme, 1 ay önceden bildirilir; bildirim, ertelemenin 1 yıldan fazla bir süre için yenilenmiş olması halinde tekrarlanır.

Madde 61
Yer İtibariyle Sınırlamalar; Ülkeyi Terkle Yükümlü Yabancılar İçin
Barındırma Tesisleri

(1) Terk yükümlülüğü icra edilebilir olan bir yabancının ikameti, yer itibariyle eyalet bölgesi ile sınırlandırılır. Başka şartlar ve kısıtlamalar konulabilir. Yabancının 39’uncu maddenin 2’nci fıkrasının 1’inci cümlesinin 1 no’lu bendi hükmünde öngörülen inceleme yapılmaksızın bir işte çalışma hakkı bulunması halinde veya çalışma hakkının okul, meslek ve meslekte ilerleme eğitiminde veya devlete ait veya devletçe tanınan yüksek okullarda veya kıyaslanabilir eğitim kurumlarında gerekli olması halinde, 1’inci cümle hükmüne göre yer itibariyle sınırlamadan sarfı nazar edilebilir. Aynı durum aile birliğinin korunması halinde geçerlidir.

(1a) 60a maddesinin 2a fıkrasında belirtilen hallerde yabancının ikameti son yetkili Yabancılar Dairesi’nin görev bölgesiyle sınırlandırılır. Yabancı ülkeye girişinden sonra vakit geçirmeden oraya gitmelidir. Böyle bir resmi dairenin tespiti yapılamadığı durumda, 15a maddesi aynen geçerlidir.

(2) Eyaletler, ülkeyi terk yükümlülüğü icra edilebilir olan yabancılar için barındırma tesisleri kurabilirler. Barındırma tesislerinde danışmanlık ve bakım hizmetleri verilmek suretiyle ülkeyi gönüllü olarak terk etme isteğinin güçlendirilmesi, resmi dairelerin ve mahkemelerin ilgiliye ulaşabilmeleri ve ülkenin terk edilmesi sağlanmalıdır.

Madde 62
Sınırdışına Sürmek Üzere Tutuklama

(1) Sınırdışına sürmek üzere tutuklama, tutuklama amacının daha hafif, aynı şekilde yeterli başka bir yolla elde edilebileceği halde geçersizdir. Tutuklama en kısa olası zaman ile sınırlandırılır. Çocuğun esenliği açısından uygun olması halinde, reşit olmayan çocuklar ve yanlarında reşit olmayan çocuklar bulunan aileler yalnız özel istisnai durumlarda ve belli kıstlı süreyle sınırdışına sürmek üzere tutuklanabilirler.

(2) Sınırdışı edilmesi hakkında hemen karar verilememesi ve tutuklanmadan sınırdışına sürülmesinin önemli ölçüde güçleşmesi veya akamete uğrama ihtimalinin mevcut olması durumlarında bir yabancı, hakim kararı ile sınırdışı edilmeye hazırlık amacıyla, tutuklanır (Hazırlık Tutuklaması). Hazırlık tutukluluğu süresi 6 haftayı geçmemelidir. Sınırdışı etme halinde, belirlenmiş tutukluluk süresinin sonuna kadar tutukluluk halinin devamı için yeni bir hakim kararına ihtiyaç yoktur.

(3) Bir yabancı, sınırdışına sürülmesinin güvence altına alınması amacıyla

1. ülkeye izinsiz girmesinden ötürü ülkeyi terkle yükümlülüğünün icra edilebilir olması,

1a. 58a maddesine göre bir sınırdışına sürme kararı verilmiş olmasına rağmen, derhal icra edilememesi,

2. ülkeyi terk süresinin sona ermiş olması ve yabancının, Yabancılar Dairesine kendisine ulaşılabilecek bir adres bildirmeksizin ikamet yerini değiştirmiş olması,

3. kendisinden kaynaklanan nedenlerden ötürü sınırdışına sürülmesi için verilmiş olan tarihte Yabancılar Dairesi tarafından bildirilen yerde bulunmaması,

4. sair bir şekilde sınırdışına sürülmekten kaçınması veya

5. sınırdışına sürülmekten kaçınacağı yolunda haklı bir şüphenin mevcut olması hallerinde hakim kararıyla tutuklanır (İhtiyati Tutuklama).
Ülkeyi terk için verilen sürenin sona ermiş ve sınırdışına sürme işleminin gerçekleştirilmesinin kesin olması halinde yabancı, en fazla 2 haftalık bir süre için ihtiyaten tutuklanabilir. 1’inci cümlenin 1 no’lu bendine göre ihtiyati tutuklamadan, yabancının, sınırdışına sürülmekten kaçınmayacağını inandırıcı bir şekilde ortaya koyması halinde istisnai olarak vazgeçilebilir. İhtiyati tutuklama, sınırdışına sürülmenin yabancıdan kaynaklanmayan nedenlerle gelecek 3 ay içersinde gerçekleştirilemeyeceğinin kesin olması halinde caiz değildir. Yabancıdan kaynaklanan nedenlerden dolayı sınırdışına sürülmenin akamete uğraması halinde, 1’inci cümle hükmüne göre alınan Karar, karar süresinin sone ermesine kadar hükmünü kaybetmez.

(4) İhtiyaten tutuklama kararı, 6 aya kadar bir süre için verilebilir. Sınırdışına sürülmenin yabancı tarafından engellenmesi hallerinde, bu süre en fazla 12 ay uzatılabilir. Hazırlık tutukluluğun süresi, ihtiyati tutukluluğun toplam süresine dahil edilir.

(5) Tutuklama başvurusu yetkili mercii bir yabancıyı hakim kararı olmaksızın tutuklayabilir ve

1.3’üncü fıkranın 1’inci cümlesi şartlarının mevcudiyetine ilişkin acil şüphenin mevcut olması,

2. hakimin vereceği ihtiyati tutuklama kararının önceden alınamaması,

3. yabancının tutuklama kararına uymaktan kaçınacağına dair gerekçeli şüphenin mevcut olması

hallerinde geçici olarak muhavaza altına alabilir.

Yabancı ihtiyati tutuklama kararı alınması için derhal hakim karşısına çıkarılır.

Madde 62a Sınırdışına Sürmenin İcrası

(1) Sınırdışına sürmek üzere tutuklama kural olarak özel tutuklama kurumlarında icra edilir. Eyalette özel tutuklama kurumlarının bulunmaması halinde, sınırdışına sürmek üzere tutuklama bu eyalette diğer tutuklama kurumlarında gerçekleştirilebilir; bu durumda sınırdışına sürülecek tutuklular diğer mahkumlardan ayrı olarak yerleştirilirler. Bir ailenin birden çok üyesinin tutuklanması halinde, bunlar diğer sınırdışına sürülecek tutuklulardan ayrı olarak yerleştirilirler. Bunlara uygun miktarda özel yaşam alanı sağlanır.

(2) Sınırdışına sürülecek tutukluların hukuk danışmanlarıyla, aile bireyleriyle ve yetkili konsolosluk daireleriyle temas kurmalarına izin verilir.

(3) Üye Ülkelerde Yasal Olmadan İkamet Eden Üçüncü Ülke Vatandaşlarının Geri Gönderilmelerine İlişkin Müşterek Düzenlemeler ve Uygulamalar Hakkındaki Avrupa Parlamentosunun ve Konseyinin 16 Aralık 2008 tarih ve 2008/115/EG sayılı Direktifinin (Avrupa Birliği Resmi Gazetesi 24.12.2008, L348) 17’nci maddesinde öngörüldüğü çerçevede reşit olmayan sınırdışına sürülecek tutukluların yaşlarına özgü menfaatleri dikkate alınır.

(4) Yardım ve dayanışma organizasyonlarının görevlilerine başvurulması halinde sınırdışına sürülecek tutukluların talebi üzerine bunları ziyaret etmelerine izin verilmelidir.

(5) Sınırdışına sürülecek tutuklular hakları, yükümlülükleri ve kurumda geçerli kurallar hakkında bilgilendirilirler.

6. BÖLÜM Taahhüt ve Harçlar

Madde 63
Seyahat Şirketlerinin Yükümlülükleri

(1) Bir seyahat şirketi, yalnız gerekli pasaporta ve gerekli ikamet iznine sahip yabancıları Federal Almanya’ya getirebilir.

(2) Federal İçişleri Bakanlığı veya bu Bakanlıkca görevlendirilen merci, Federal Ulaştırma, İmar ve İskan Bakanlığı ile mutabakat içinde bir seyahat şirketine, yabancıları 1’inci fıkra hükmüne aykırı olarak Federal Almanya’ya getirmesini yasaklayabilir ve buna aykırı hareket

edilmesi halinde cebri para cezası verileceğini ihtar edebilir. İtiraz ve dava yürütmeyi durdurmaz; bu aynı şekilde cebri para cezası verilmesi açısından da geçerlidir.

(3) Seyahat şirketine verilen cebri para cezası, şirketin 2’nci fıkra hükmüne göre verilen karara aykırı olarak taşıdığı her yabancı için en az 1. 000 Avro ve en fazla 5.000 Avro tutarındadır. Cebri para cezası Federal İçişleri Bakanlığı veya anılan Bakanlıkca görevlendirilen merci tarafından belirlenebilir ve tahsil edilebilir.

(4) Federal İçişleri Bakanlığı veya bu Bakanlıkca görevlendirilen merci, seyahat şirketleri ile 1’inci fıkrada belirtilen yükümlülüklerin hayata geçirilmesini teminen sözleşme yapabilir.

Madde 64 Seyahat Şirketlerinin
Geri Götürme Yükümlülüğü

(1) Yabancının sınırdan geri çevrilmesi halinde, onu sınıra getiren seyahat şirketi derhal ülke dışına götürmekle yükümlüdür.

(2) 1’inci fıkrada belirtilen yükümlülük; gerekli pasaporta veya gerekli ikamet iznine sahip olmaksızın Federal Almanya’ya getirilen ve siyasi takibata uğradıklarını veya 60’ıncı maddenin 2, 3, 5 veya 7’nci fıkralarında belirtilen durumların söz konusu olduğunu ileri sürdükleri için ülkeye girişte sınırdan geri çevrilmeyen yabancılar açısından 3 yıllık bir süre için geçerlidir. Bu yükümlülük, yabancıya bu Kanun uyarınca ikamet izni verilmesi halinde sona erer.

(3) Seyahat şirketi, sınır geçiş trafiğini polis marifetiyle kontrolle görevlendirilen dairelerin talebi üzerine yabancıyı, seyahat belgesini tanzim eden devlete veya getirildiği devlete ya da yabancının ülkesine girmesini kabul eden diğer bir devlete geri götürmekle yükümlüdür.

Madde 65
Havaalanı İşletmelerinin Yükümlülükleri

Bir havalanı işletmesi, gerekli pasaporta veya gerekli vizeye sahip olmayan yabancıların, sınır koruma polisinin bu şahısların ülkeye girişleri konusunda vereceği kararın uygulanmasına kadar havaalanı sahasında kalabilmeleri için uygun barındırma yerleri tesis ve tahsis etmek zorundadır.

Madde 66
Masraf Borçlusu; Teminat

(1) Yabancı, ikametin yer itibariyle sınırlandırılması, sınırdan geri çevirme, geri gönderme veya sınırdışına sürme işlemlerinden doğan masrafları karşılamakla yükümlüdür.

(2) Yabancının geri dönüş masraflarını karşılamak üzere yabancılar dairesine veya dış temsilciliklere taahhütte bulunan kişi de, yabancı ile birlikte 1’inci fıkrada belirtilen masraflardan sorumludur.

(3) 64’üncü maddenin 1’inci ve 2’nci fıkralarında belirtilen hallerde yabancının geri götürülme masrafları ile sınır kapısına gelişinden, ülkeye girişi hakkındaki kararın uygulanmasına kadar doğacak masraflardan, yabancı ile birlikte seyahat şirketi de sorumludur. 63’üncü maddenin 2’nci fıkrasına göre bir idari tasarrufu kendi kusurlu

davranışıyla ihlal eden bir seyahat şirketi, 64’üncü maddenin 1’inci fıkrasında belirtilen hallerde sınırdan geri çevirme ve 64’üncü maddenin 2’nci fıkrasında belirtilen hallerde sınırdışına sürme işlemlerinden doğacak diğer masraflardan yabancı ile birlikte sorumludur.

(4) Sınırdan geri gönderme veya sınırdışına sürme işlemlerinden doğan masrafları

1. bu Kanun düzenlemelerine göre çalışmasına izin verilmemiş bir yabancıyı istihdam eden işveren;

2. firmasının bir işini doğrudan üstlenen işverenin hizmetin ifasında bu Kanun düzenlemelerine göre çalışmasına izin verilmemiş bir yabancıyı çalıştırdığını bilen veya ilişkilerde gerekli özeni göstermesi halinde bilmesi gereken firma sahibi;

3. kendisiyle doğrudan sözleşmesi bulunmayan işverenin bu Kanun düzenlemelerine göre çalışmasına izin verilmemiş bir yabancıyı çalıştırdığını bilen genel üstenci işveren veya dolaylı üstenci işveren

4. 96’ncı maddeye göre cezayı gerektiren bir fiili işleyen kişi;

5. diğer masraf borçlusundan masrafların tahsil edilemediği ölçüde yabancı, karşılamakla sorumludur.
1’inci cümlenin 1’den 4’üncü bendleri hükümlerinde belirtilen kişiler, Medeni Kanun’un 421’inci maddesi anlamında müşterek borçlu olarak masrafları karşılamakla sorumludurlar.

(4a) İşverenin 4’üncü maddenin 3’üncü fıkrasının 4’üncü ve 5’inci cümlelerine göre yükümlülükleriyle Sosyal Kanunun 4’üncü Kitabının 28a maddesiyle bağlantılı olarak Verilerin Tasnifi ve Aktarılması Hakkındaki Kanun Hükmünde Kararnamenin 6, 7 ve 13’üncü maddeleri ya da Ödünç İşçi Verilmesine İlişkin Kanunun 18’inci maddesine göre bildirimi yerine getirmiş olması halinde, oturma izninin veya müsamaalı oturma izni belgesinin ya da sınırdışına sürmenin ertelenmesinin sahte olduğunu bildiği durumlar hariç, 4’üncü fıkranın 1 nolu bendi hükmü uyarınca sorumluluk uygulanmaz.

(5) Masraf borçlusundan bir teminat yatırması talep edilebilir. Yabancının veya masraf borçlusunun 4’üncü fıkranın 1’inci ve 2’nci cümlesine göre teminat yatırmasını öngören karar, teminat meblağının tahsilinin aksi takdirde tehlikeye düşecek olması halinde bu kararı veren daire tarafından önceden bir ödeme ihtarı göndermeksizin ve süre vermeksizin uygulanır. Seyahat masraflarının karşılanmasını güvence altına almak üzere, sınırdan geri çevrilecek, geri gönderilecek, sınırdışı edilecek veya sınırdışına sürülecek olan veya sadece iltica başvurusu nedeniyle girişine ve ikametine izin verilen bir yabancının sahip olduğu geri dönüş uçak biletlerine ve sair biletlere el konulabilir.

Madde 67
Masraf Taahhüdünün Kapsamı

(1) Sınırdışına sürme, sınırdan geri çevirme, geri gönderme ve ikametin yer itibariyle sınırlandırılmasına ilişkin masraflar,

1. yabancının, Federal Almanya içersinde ve Federal Almanya dışında ise gideceği yere kadar olmak üzere taşıma ve sair seyahat masraflarını,

2. yabancının sınırdışına sürülmek üzere tutuklanmasına ilişkin masrafları, tercüme ve çevirmen giderleri ile ibate, iaşe ve sair bakım giderleri dahil olmak üzere alınacak tedbirlerin hazırlanması ve uygulanması sırasında ortaya çıkan idari masrafları,

3. yabancı için resmi bir refakatçının gerekli görülmesi durumunda ortaya çıkan personel giderleri dahil tüm masrafları

kapsar.

(2) Seyahat şirketinin 66’ncı maddenin 3’üncü fıkrası 1’inci cümlesine göre sorumlu olduğu masraflar,

1.1’inci fıkranın 1 no’lu bendi hükmünde belirtilen masrafları,

2. yabancının ülkeye girişi hakkında verilen kararın uygulanmasına kadar ortaya çıkan idari masraflar ile ibate, iaşe ve sair bakım giderlerini, tercüme ve çevirmen giderleri ile

3. seyahat şirketinin yabancı için öngörülen refakatcı hizmetini bizzat üstlenmemesi halinde 1’inci fıkranın 3 no’lu bendi hükmünde belirtilen masrafları

kapsar.

(3) 1’inci ve 2’nci fıkralarda belirtilen masraflar, 71’inci maddeye göre yetkili olan daire tarafından, ortaya çıkan gerçek masrafları gösteren bir ödeme kararı ile tahsil edilir. Personel masraflarının hesaplanmasında, kamu hizmetinde bulunan personelin masraflarının hesaplanmasındaki temel prensipler geçerlidir.

Madde 68
Geçim Masrafları Taahhüdü

(1) Yabancılar dairesi veya bir dış temsilciliğe karşı bir yabancının geçim masraflarını karşılamayı taahhüt eden kişi, konut temini, hastalık ve bakıma muhtaçlık halinde sağlanan yardımlar da dahil olmak üzere yabancının geçimi için kamu tarafından yapılan tüm harcamaları, bu harcamalar yabancının yasal bir talep hakkına dayanmış olsa dahi, geri ödemek zorundadır. Prim ödemesine istinat eden harcamalar iade edilmez.

(2) 1’inci fıkranın 1’inci cümlesinde belirtilen taahhüt, yazılı şekle tabidir. Bu taahhüt ile ilgili olarak İdari İcra Kanunu uyarınca icra takibatı yapılabilir. İade talep hakkı, kamu adına harcamaları yapmış olan resmi makama aittir.

(3) Dış temsilcilik, 1’inci fıkranın 1’inci cümlesi hükmüne göre geçim taahhüdü hakkında ilgili yabancılar dairesine derhal bilgi verir.

(4) Yabancılar dairesi, 1’inci fıkra hükmüne göre iade edilmesi gereken kamu yardımlarına ilişkin harcamalardan haberdar olduğunda, iade talep hakkı olan resmî merciye, 1’inci fıkranın 1’inci cümlesi uyarınca yapılan taahhüt hakkında derhal bilgi verir ve iade talep hakkının işleme konulması ve sonuçlandırılması için gerekli olan tüm bilgileri iletir. Alacaklı merci, kendisine iletilen bilgileri, yalnız yabancı için yapılmış olan kamu harcamalarının iadesi ve müteakip yardımların reddi amacıyla kullanabilir.

Madde 69 Harçlar

(1) Bu Kanun ve bu Kanunun uygulanması için çıkarılan Kanun Hükmünde Kararnamelere göre yapılan resmi işlemler için harç ve masraf ücreti tahakkuk ettirilir. 1’inci cümle hükmü, 39’dan 42’nci maddelere göre Federal İş Ajansı’nın resmi işlemleri için geçerli değildir. Sosyal Kanunu’nun 3’üncü Kitabının 287’nci madde hükmü saklıdır.

(2) Federal Hükümet, Eyalet Temsilciler Meclisi’nin onaylayacağı bir Kanun Hükmünde Kararname ile harca tabi işlemler, harç miktarları ve özellikle muhtaçlık halleri için harç muafiyet ve indirimlerini belirler. Bu Kanunun farklı hükümler içermediği hallerde 14 Ağustos 2013 tarihli son haliyle İdari Masraflar Kanunu’nun hükümleri uygulanır.

(3) Kanun Hükmünde Kararname ile belirlenen harçlar, aşağıda belirtilen azami miktarları aşamaz:

1. Otuma izni verilmesi için 140,- Avro.

1a.AB Mavi Kart verilmesi için 140,-Avro

2. Yerleşme izni verilmesi için 260,- Avro.

2a. Avrupa Birliği sürekli oturma izni verilmesi için 260.- Avro.

3. Oturma izninin veya AB Mavi Kart’ın uzatılması için 100,- Avro

4. Ulusal vize verilmesi, pasaport ve kimlik
yerine geçen belge tanzimi için 100.- Avro.

5. 20’nci maddeye göre bir araştırma kuruluşunun araştırma sözleşmesi yapabilmesine ilişkin tanınma işlemi için 200 Avro

6. Diğer resmi işlemler için 30,- Avro.

7. Reşit olmayan çocuklar ile ilgili resmi işlemlerde, resmi işlem için belirlenen harcın yarısı.

8. 78’inci maddenin 1’inci fıkrasının 3’üncü cümlesine göre yapılan beyanın değişmesi, ikamet kartlarının teknik olarak kullanma süresinin dolması, bu belgenin kaybolması veya belgenin teknik kullanım özelliğinin kaybolması nedeniyle, 78’inci maddenin 1’inci fıkrasına uyarınca belgenin yeniden düzenlenmesi için 60,- Avro

(4) Pasaport yerine geçen belgenin ve ulusal vizenin sınırda verilmesi halinde en fazla 25.- Avro tutarında bir ek ödeme alınabilir. Dilekçe sahibinin talebi üzerine mesai saatleri dışında yapılan bir resmi işlem için en fazla 30.- Avro tutarında bir ek ödeme alınabilir. Bir ülkede aynı resmi işlemler için Alman vatandaşlarından 2’nci fıkrada tespit edilen harçlardan daha yüksek harç alınması halinde, o ülke vatandaşı yabancılar için resmi işlemler karşılığı harç ek ödemeleri belirlenebilir. 2’nci ve 3’üncü cümle hükümleri, Schengen vizesinin verilmesi veya uzatılması için geçerli değildir. Harç ek ödemelerinin belirlenmesinde 3’üncü fıkrada belirtilen azami harç miktarları aşılabilir.

(5) 2’nci fıkra uyarınca çıkarılan Kanun Hükmünde Kararname, harca tabi resmi işlem gerektiren başvurular için işlem harcı alınmasını öngörebilir. Yerleşme izni veya Avrupa Birliği sürekli oturma izni talep dilekçesi işlem harcı, yerleşme izni verilmesi için alınan harcın en fazla yarısı tutarında olabilir. Bu harç, resmi işlem harcının miktarına katılır. İşlem harcı, dilekçenin geri alınması ve talep edilen resmi işlemin reddedilmesi hallerinde iade edilmez.

(6) 2’nci fıkra uyarınca çıkarılan Kanun Hükmünde Kararname, itirazda bulunma işlemi için aşağıda belirtilen azami miktarları aşmamak üzere harç alınmasını öngörebilir:

1. Harca tabi resmi bir işlemin icrasına ilişkin bir talebin reddine karşı yapılan itiraz için bu işlem için öngörülen harcın yarısı tutarında,

2. sair resmi işlemlere karşı yapılan itirazlar için 55,- Avro.

İtirazın olumlu sonuçlanması halinde işlem harcı, yapılacak resmi işleme ilişkin harçtan mahsup edilir; diğer hallerde ise iade edilir.

Madde 70 Zamanaşımı

(1) 67’nci maddenin 1’inci ve 2’nci fıkralarında belirtilen masraflara ilişkin talep hakları, ödeme vadesi tarihinden 6 yıl sonra zaman aşımına uğrar. Bu madde ile ilgili olarak İdari Masraflar Kanunu’nun 17’inci maddesi aynen uygulanır.

(2) 66’ncı ve 69’uncu maddelere göre talep haklarının zaman aşımı, 14 Ağustos 2013 tarihli son haliyle İdari Masraflar Kanunu’nun 20’nci maddesinin 3’üncü fıkrasında belirtilen hallerin yanısıra, masraf borçlusunun Federal Almanya’da ikamet etmediği sürece veya yasal bildirim veya kayıt yükümlülüğünü yerine getirmemesi nedeniyle Federal Almanya’daki ikameti tespit edilemediği sürece de kesintiye uğrar.

7. BÖLÜM Usul Hükümleri

Kısım 1 Yetkiler

Madde 71 Yetki

(1) Bu Kanun hükümleri ile diğer kanunlardaki yabancılar hukukuna ilişkin hükümler uyarınca, ikamet ve pasaport mevzuatı ile ilgili tedbirler ve kararlar için yabancılar daireleri yetkilidir. Eyalet hükümeti veya bu hükümetce görevlendirilen merci, münferit görevler için yalnız bir veya birden fazla belirli yabancılar dairesini yetkili kılabilir.

(2) Yurtdışında pasaport ve vize işlemleri için Federal Dışişleri Bakanlığı tarafından görevlendirilen dış temsilcilikler yetkilidir.

(3) Sınır geçiş trafiğini polis marifetiyle kontrol etmekle görevli daireler;

1. Sınırdan geri çevirme, geri gönderme,

1a. yabancının 562/2006 sayılı Direktifin (İç Sınır) 2’nci maddesinin 1 nolu hükmü anlamında sınırdan yasal olmadan giriş yaparken ya da yaptıktan sonra yakalanması halinde sınırda sınırdışına sürme,

1b. sınırdan yasal olmadan giriş yapmış yabancının bundan sonra Almanya’da bir yerden bir yere gitmesi ve başka bir sınır alanında ya da sınırgeçiş yeri olarak izin verilmiş veya verilmemiş havalimanında, havaalanı veya iniş alanında veya liman veya içlimanda yakalanması halinde sınırda sınırdışına sürme,

1c. 11’inci maddenin 1’inci ve 2’nci fıkralarına göre sınırdan geri çevirme ve sınırdışına sürme nedeniyle sürelerin sınırlandırılması,

1d. başka ülkelerden gelen ve başka ülkelere gidecek yabancıların iadesi,

1e. 1’den 1d bendlerinde belirtilen tedbirlerin gerçekleştirilmesi açısından gerekli olması halinde yabancının gözaltına alınması ve tutuklanması talebi,

2. 14’üncü maddenin 2’nci fıkrasına göre vize verilmesi ve pasaport yerine geçen belgenin düzenlenmesi ile 60a maddesinin 2a fıkrasına göre sınırdışı işleminin ertelenmesi,

3. bir ulusal vizenin

a) 1a veya 1b bendleri şartlarının yerine getirilmiş olması halinde sınırdan geri çevirme, geri gönderme veya sınırdışına sürme durumunda,

b) vizeyi vermiş olan dış temsilciliğin isteği üzerine, ya da

c) vize verilmesi için muvafakatına ihtiyaç duyulması halinde vize verilmesini onaylayan yabancılar dairesinin talebi üzerine

geri alınması veya iptali ile 810/2009 sayılı AB Direktifinin 34’üncü maddesine göre verilen kararları,

4. yurtdışına çıkış yasağı ve 66’ncı maddenin 5’inci fıkrasına göre sınırda tedbirler alınması,

5. seyahat şirketleri ve sair üçüncü şahısların, bu Kanun hükümlerine ve bu Kanuna istinaden çıkarılan Kanun Hükmünde Kararnameler ve alınan kararlara riayet edip etmediklerinin sınırda kontrol edilmesi,

6. sınırda gereğinin yapılması icap eden ve Federal İçişleri Bakanlığınca genel veya münferit olarak yetkili kılınmış olmaları kaydıyla yabancılar mevzuatına ilişkin diğer tedbirlerin ve kararların alınması ve

7. münferit ülke vatandaşı yabancılar için idari yardımlaşma yolu ile seyahat belgesi temin edilmesi

8. Schengen düzenlemelerini tamamen uygulayan üye ülkenin sınırı üzerinden ülkeye giriş yapılan yer ve tarihle ilgili Avrupa Topluluğu hukuksal düzenlemelerinde öngörülen şerhlerin ve belgelerin tanzim edilmesi; (bu durumda Yabancılar Dairelerinin veya eyalet hükümetince görevlendirilen mercinin yetkileri saklı kalır)

halleri için yetkilidir.

(4) 48’inci maddeye ve 49’uncu maddenin 2’den 9’uncu fıkralarına göre gerekli olan tedbirler için yabancılar daireleri, sınır geçiş trafiğini polis marifetiyle kontrol etmekle görevli daireler ile 5’inci fıkrada belirtilen görevlerin ifası için gerekli olması halinde eyalet emniyet makamları yetkilidir. 49’uncu maddenin 3’üncü fıkrasında belirtilen durumlarda 15a maddesine göre dağıtımı sağlayan daireler de yetkilidir. 49’uncu maddenin 5’inci fıkrasının 5 no’lu bendi hükmünde belirtilen durumlarda Federal Dışişleri Bakanlığı tarafından görevlendirilen dış temsilcilikler yetkilidir.

(5) Geri gönderme, 12’nci maddenin 3’üncü fıkrası uyarınca ülkeyi terk yükümlülüğünün yerine getirilmesi ile sınırdışına sürme işlemlerinin gerçekleştirilmesi ve bu tedbirlerin hazırlanması ve emniyeti açısından gerekli olması halinde gözaltına alma ve tutukluma talebi için eyalet emniyet makamları da yetkilidir.

(6) Federal İçişleri Bakanlığı veya bu Bakanlıkca görevlendirilen merci, Federal Dışişleri Bakanlığının görüşünü almak suretiyle pasaportların ve pasaport yerine geçen belgelerin tanınması hakkında karar verir (3’üncü maddenin 1’inci fıkrası). Kararlar genel idari işlem olarak çıkarılır ve elektronik Federal Resmi Gazetede yayımlanabilir.

Madde 71a Yetki ve Bilgilendirme

(1) Kusurlu Fiiller Hakkındaki Kanun’un 36’ncı maddesinin 1’inci fıkrasının 1 no’lu hükmü anlamında resmi merciler, 98’inci maddenin 2a fıkrasında ve 3’üncü fıkrasının 1 no’lu hükmünde belirtilen Gümrük İdaresinin daireleridir. Bunlar, Kaçak İşçilikle Mücadele Kanun’unun 2’nci maddesinin 2’nci fıkrasında zikredilen merciler ile takibat ve ceza işlemlerinde beraber çalışırlar.

(2) Gümrük İdaresine bağlı daireler, 98’inci maddenin 2a fıkrasına ve 3’üncü fıkrasının 1 no’lu hükmüne göre kesinilk kazanmış, kaydedilen para cezaları hakkında Ruhsat Merkez Siciline bilgi verirler. Bu, yalnız para cezasının 200 Avro’yu aştığı durumlarda geçerlidir.

(3) Mahkemeler, ceza takip ve ceza icra mercileri kusurlu fiillerin kovuşturmasında, ilgilinin veya diğer uygulama katılımcılarının korunmaya değer menfaatlerinin bilgilendirmenin yasaklanması açısından daha ağır basmadığının bilgilendirmeyi yapan merci tarafından tespit edilmesi halinde, 98’inci maddenin 2a fıkrasına ve 3’üncü fıkrasının 1 no’lu hükmüne göre kendileri açısından gerekli gördükleri bilgileri gümrük idaresine bağlı dairelere aktarmalıdırlar. Bu durumda, aktarılan bilgilerin gizliliği dikkate alınır.

Madde 72
Katılımın Gerekli Olduğu Haller

(1) 11’inci maddenin 2’nci fıkrasına göre giriş izni, ancak öngörülen ikamet yeri için yetkili olan yabancılar dairesinin muvafakatı ile verilebilir. Yabancıyı sınırdışı etmiş veya sınırdışına sürmüş olan yabancılar dairesi, bu karara kaideten katılır.

(2) 60’ncı maddenin 2’den 5’inci fıkralarında veya 7’nci fıkrasında belirtilen hedef ülke ile 25’inci maddenin 3’üncü fıkrasının 2’nci cümlesinin a’dan d bentlerine göre bir sınırdışına

sürme yasağının mevcudiyeti hakkında yabancılar dairesi, ancak Federal Göç ve Mülteciler Dairesi’nin önceden katılımını sağladıktan sonra karar verir.

(3) Gerekli ikamet iznine sahip olmayan bir yabancı hakkında yer sınırlamaları, kayıtlar ve şartlar, 11’inci maddenin 1’inci fıkrasının 3’üncü cümlesi uyarınca süre sınırlamaları, 47’nci maddeye göre kararlar ve sair tedbirler, ancak tedbirin uygulanması kararını veren yabancılar dairesinin mutabakatı halinde bir diğer yabancılar dairesi tarafından değiştirilebilir veya kaldırılabilir. 1’inci cümle hükmü, İltica İşlemleri Kanunu hükümlerine göre, yabancının ikametinin diğer bir yabancılar dairesinin görev bölgesiyle sınırlandırılmış olması halinde uygulanmaz.

(4) Hakkında kamu davası açılmış veya cezai tahkikat başlatılmış olan bir yabancı, ancak yetkili savcılığın mutabakatı ile sınırdışı edilebilir ve sınırdışına sürülebilir. Tanık Koruma Uyum Kanunu anlamında koruma altına alınması gereken bir yabancı, ancak Tanık Koruma Dairesi’nin muvafakatı ile sınırdışı edilebilir veya sınırdışına sürülebilir.

(5) Sosyal Kanunu’nun 8’inci Kitabının 45’inci maddesi hükmü, devletler hukukundan kaynaklanan veya insani veya siyasi nedenlerle oturma izni verilen yabancıların geçici olarak barındırılmalarına mahsus tesisler ile ülkeyi terkle yükümlü yabancılara mahsus barındırma tesisleri için geçerli değildir.

(6) 87’nci maddenin 5’inci fıkrasının 1 no’lu bendi hükmünde belirtilen bir durumun söz konusu olmadığı halde, 25’inci maddenin 4a veya 4b fıkrasına göre bir oturma izni verilmesi, uzatılması ve iptal edilmesi ile 59’uncu maddenin 7’nci fıkrasına göre bir ülkeyi terk süresinin belirlenmesi, iptali ve kısaltılması kararı verilmeden önce, 25’inci maddenin 4a veya 4b fıkrasında belirtilen ceza davasındaki yetkili savcılık veya davaya bakan ceza mahkemesinin katılımı, 89’nci maddenin 5’inci fıkrasının 1 nolu bendinde belirtilen durumun sözkonusu olması hariç sağlanır. Yabancılar Dairesi, hangi savcılığın yetkili olduğuna dair elinde hali hazırda bilgi bulunmadığı hallerde, 59’uncu maddenin 7’nci fıkrasına göre bir ülkeyi terk süresinin belirlenmesi, iptali ve kısaltılması kararı vermeden önce, yabancının ikamet yerindeki yetkili emniyet müdürlüğünün katılımını sağlar.

(7) Yabancılar Dairesi 18, 18b, 19 ve 19a maddelerinin şartlarının bulunup bulunmadığının tespiti için Federal İş Ajansının mutabakatına gerek olmayan durumda, anılan Ajansın katılımını sağlayabilir.

Madde 72a
Güvenlik Amacıyla Vize Başvurusu Verilerinin Kıyaslanması

(1) Alman dış temsilciliği tarafından vize başvurusunda bulunan kişi, davet eden ve geçim taahhüt beyanı veren veya başka bir şekilde geçimi garanti eden kişiler veya Almanya’da referans olarak bildirilen kişiler hakkında vize işlemlerinde elde edilen veriler, güvenlik amacıyla kıyaslanmak üzere Federal İdare Dairesi’ne aktarılır. Avrupa Parlamentosu’nun ve Konseyinin 13 Temmuz 2009 tarih ve 810/2009/EG sayılı Birliğin Vize Mevzuatı (Vize Mevzuatı) Hakkındaki Direktifinin (Avrupa Birliği Resmi Gazetesi 15.09.2009, L 243, S.1) 8’inci maddesinin 2’nci fıkrasına göre diğer bir Schengen ülkesinin dış temsilciliğinin bir vize başvurusu hakkında karar verilmesi için Alman dış temsilciliğine aktardığı 1’inci fıkra uyarınca toplanan veriler için aynı durum geçerlidir. Verilerin 73’üncü maddenin 1’inci fıkrasının 1’inci cümlesine göre iletilmesi halinde, 1’inci cümle veya 2’nci cümle hükümlerine göre aktarma yapılmaz.

(2) 1’inci fıkranın 1’inci ve 2’nci cümlesinde belirtilen veriler, Federal İdare Dairesinin özel bir organizasyon biriminde otomatik olarak Antiterör Veri Bankası Kanunu’nun (Antiterör Veri Bankası) 1’inci maddesinin 1’inci fıkrası anlamında veri bankasındaki kişilere ait verilerle, bu kişilerin

1. Ceza Kanunu’nun 129a maddesine göre uluslararası bağlantılara sahip bir terör örgütüne veya Ceza Kanunu’nun 129b maddesinin 1’inci fıkrasının 1’inci cümlesiyle bağlantılı olarak Ceza Kanunu’nun 129a maddesine göre Federal Almanya’yla ilintili bir terör örgütüne üye olduklarına veya desteklediklerine dair, veya

2. böyle bir örgütü destekleyen organizasyona üye olduklarına veya böyle bir organizasyonu desteklediklerine dair, veya

3. uluslararası siyasi veya dinci hedeflerin gerçekleştirilmesi için kanunlara aykırı olarak şiddeti araç olarak kullanan veya böyle bir şiddet kullanımını desteklediklerine, hazırladıklarına, tasvip ettiklerine veya faaliyetleriyle böyle bir durumun ortaya çıkmasına taamülen sebep olduklarına, veya

4. 1 veya 3 nolu bendlerde zikredilen kişilerle uzaktan veya tesadüfen karşılaşma halleri dışında, temas halinde bulunduklarına ve bunlardan uluslararası terörizmin ortaya çıkarılmasına veya mücadele edilemesine ilişkin teferrüatlı bilgiler alınmasının beklenildiğine dair somut emarelerin bulunması halinde, 1 nolu hükümde belirtilen ceza fiilini yapacaklarına veya planlayacaklarına veya 3 nolu hüküm anlamında kanunlara aykırı şiddetin ifa edileceğinden desteklenmesinden veya hazırlanmasından haberdar olduklarına

dair somut emarelerin bulunması halinde, kıyaslanırlar.

1’inci cümlede zikredilen kişilere ait veriler, verileri Antiterör Veri Bankasında kaydeden resmi daire tarafından numaralandıktan sonra Federal Kriminal Dairesi tarafından Federal İdare Dairesi’nin Özel Organizasyon Birimine 1’inci fıkranın 1’inci ve 2’nci cümlesinde belirtilen verilerle kıyaslanması için aktarılır ve orada saklanır. Uygun teknik ve düzenleyici tedbirlerle verilerin içeriğine yasal olmayan erişim önlenir.

(3) Verilerin çakışması durumunda 5’inci maddenin 4’üncü fıkrası uyarınca red nedenlerinin veya vize verilmesine dair sair güvenlik kuşkularının tespiti için 1’inci fıkranın 1’inci ve 2’nci cümlelerinde belirtilen veriler, bu kişilere ait verileri Anti Terör Veri Bankasında saklayan resmi dairelere aktarılır. Bu daireler 5’inci maddenin 4’üncü fıkrası uyarınca red nedenlerinin veya vize verilmesine dair sair güvenlik kuşkularının mevcut olması halinde yetkili dış temsilciliğe Federal İdare Dairesi marifetiyle derhal haber verirler.

(4) Federal İdare Dairesinin Özel Organizasyon Biriminde saklanan 1’inci fıkranın 1’inci ve 2’nci cümlelerinde belirtilen veriler, 2’nci fkranın 1’inci cümlesi uyarınca kıyaslandıktan sonra derhal silinirler; karşılaştırma sonunda bir çakışma olması halinde yalnız vize dosya numarası saklanır. 3’üncü fıkranın 2’nci fıkrasına göre bildirim yapılmayacağı Federal İdare Dairesinin Özel Organizasyon Birimince öğrenilir öğrenilmez dosya numarası silinir; bildirimin yapılmış olması halinde, kayıt saklanır.

(5) Yasal görevlerinin ifasında gerekli olduğu müddetçe 3’üncü fıkranın 1’inci cümlesinde zikredilen resmi daireler kendilerine iletilen verileri saklayabilirler ve kullanabilirler. Diğer kanunlara göre verilerin iletilmesine ilişkin düzenlemeler saklıdır.

(6) Federal İdare Dairesi verilerin çakışması durumunda verilerin korunmasına ilişkin denetim amacıyla verilerin karşılaştırıldıkları saat, kıyaslanan verilerin tespit edilmesini sağlayan bilgiler, karşılaştırma sonucu, verilerin iletilmesi, verilerin işlenmesi hakkında protokol tutulmasını sağlar. Protokol verileri uygun tedbirlerle yasal olmayan erişime karşı korunurlar ve başlatılmış bir denetimde kullanılmalarına gerek bulunmaması halinde tanzim edildikleri yılı takip eden takvim yılı sonunda imha edilirler.

(7) Federal İdare Dairesi verilerin korunması ve verilerin güvenliğine ilişkin özellikle Özel Organizasyon Biriminde saklı ve iletilmiş verilerin gizliliğini ve kalabilirliğini sağlayan günün teknik düzeyine uygun teknik ve düzenleyici tedbirleri alır.

(8) 2’nci fıkranın 1’inci cümlesinde belirtilen şartların mevcudiyetinin korunmasına ilişkin hukuksal sorumluluk verileri Anti Terör Veri Bankasına ileten resmi makama aittir. Federal İdare Dairesi verilerin kıyaslanmasının icrası sırasında verilerin korunmasına ilişkin hukuksal sorumluluğa sahiptir. Federal Kriminel Dairesi aktarılan verilerin Anti Terör Veri Bankasının güncelliğiyle uyum içinde olmasının hukuksal sorumluluğunu taşır.

(9) 2’nci fıkranın 2’nci cümlesinde belirtilen veriler Anti Terör Veri Bankasında tashih edilmeleri halinde düzeltilirler. 2’nci fıkranın 1’inci cümlesine göre saklanmalarına ilişkin şartların ortadan kalkması veya Anti Terör Veri Bankasında verilerin silinmesi halinde silinirler. 2’nci fıkranın 2’nci cümlesi uyarınca verilerin saklanmasına ilişkin şartların mevcudiyetinin devam edip etmediğinin tespiti için Anti Terör Veri Bankası Kanunu’nun 11’inci maddesinin 4’üncü fıkrası aynen uygulanır.

Madde 73
Vize İşlemlerinde ve İkamet İzni Verilmesinde Katılımın Gerekli Olduğu Diğer Haller

(1) Alman Dış Temsilciliğince veya diğer bir Schengen ülkesinin vize başvurularını kabul yetkisi olan dış temsilciliğince, vize başvurusunda bulunan kişi, davet eden ve geçim taahhüt beyanı veren veya başka bir şekilde geçimi garanti eden kişiler veya Almanya’da referans olarak bildirilen kişiler hakkında vize işlemlerinde elde edilen veriler, 5’inci maddenin 4’üncü fıkrasına göre ret nedenlerinin tespiti için Federal Dışişleri Bakanlığı kanalıyla Federal Haberalma Dairesi’ne, Federal Anayasayı Koruma Dairesi’ne, Askeri Haberalma Dairesi’ne, Federal Kriminal Dairesi’ne ve Gümrük Kriminal Dairesi’ne iletilebilir. Yabancılar Merkez Sicili Kanunu’nun 21’inci maddesinde belirtilen işlem saklıdır. 14’üncü maddenin 2’nci fıkrasında belirtilen hallerde sınır geçiş trafiğini polis marifetiyle kontrol etmekle görevli daire, vize işlemlerinde elde edilen verileri 1’nci cümlede belirtilen dairelere aktarabilir.

(2) Yabancılar daireleri, bir ikamet izninin, ertelemeli ve müsamalı ikamet izninin verilmesinden veya uzatılmasından önce 5’inci maddenin 4’üncü fıkrası uyarınca ret nedenlerinin tespiti veya güvenlikle ilgili kaygıların tetkiki için, ilgili kişi hakkında kayda alınmış olan kişiye mahsus verileri Federal Haberalma Dairesi’ne, Askeri Haberalma Dairesi’ne, Gümrük Kriminal Dairesi’ne, Eyalet Anayasayı Koruma Dairesi’ne ve Eyalet Kriminal Dairesi’ne veya yetkili emniyet makamlarına aktarabilirler. Federal Anayasayı Koruma Dairesi, Eyalet Anayasayı Koruma Dairelerine verilerin iletilmesinde teknik destek verebilir.

(3) 1’inci ve 2’nci fıkralarda belirtilen emniyet makamları ile haberalma daireleri, 5’inci maddenin 4’üncü fıkrasına göre ret nedenlerinin veya sair güvenlik kaygılarının mevcut olup

olmadığı hususunda, bu konuda soru yöneltmiş olan mercilere derhal bilgi verirler; Eyalet Anayasayı Koruma Dairelerinin 2’nci fıkra uyarınca Yabancılar Dairelerinin yönelttiği sorulara ilişkin cevaplama işlemleri sırasında Federal Anayasayı Koruma Dairesi teknik destek verebilir. Almanya’nın dış temsilcilikleri ve yabancılar daireleri 1’inci cümlede zikredilen bu güvenlik mercilerine ve haberalma dairelerine derhal verilen ve uzatılan oturma izinlerinin geçerlilik süresini iletirler; 1’inci cümlede zikredilen merciler oturma izninin geçerlilik süresi içinde 5’inci maddenin 4’üncü fıkrası uyarınca red nedenlerinin veya sair güvenliğe ilişkin kuşkuların mevcudiyetinden haberdar olmaları halinde, durumu derhal yetkili yabancılar dairesine veya yetkili dış temsilciliğe bildirirler. 1’inci cümlede zikredilen merciler, kanuni görevlerinin ifası için gerekli olması halinde iletilen verileri kayda alabilir ve kullanabilirler. Diğer kanunlarda öngörülen bilgi aktarımı ile ilgili düzenlemeler saklıdır.

(4) Federal İçişleri Bakanlığı, Federal Dışişleri Bakanlığı’nın muvafakatıyla ve güncel güvenlik durumunu dikkate almak suretiyle belirli ülkelerin vatandaşları ile sair bir şekilde tespit edilen grupların mensupları hakkında 1’inci fıkrada belirtilen yetkinin hangi hallerde kullanılacağını genel idari yönetmeliklerle belirler.

Madde 73a:
Vize Tanziminin Bildirimi

(1) Vize sahibinin ülkeye girişi ve ikameti nedeniyle 5’inci maddenin 4’üncü fıkrasında belirtilen nedenler veya sair güvenlik kaygılarının bulunup bulunmadığının tespiti için 810/2009 sayılı AB Direktifinin 31’inci maddesi uyarınca verilen vizeler hakkında diğer Schengen ülkelerinin bilgilendirilmeleri Federal Haberalma Dairesi’nin yetkili birimi, Federal Anayasayı Koruma Dairesi, Askeri Haberalma Dairesi, Federal Kriminal Dairesi, Gümrük Kriminal Dairesi üzerinden gerçekleştirilebilir. 73’üncü maddenin 1’inci fıkrasında belirtilen veri aktarımı olmaksızın verilen vizeler hakkında Almanya’nın yabancı ülkelerdeki temsilcilikleri 1’inci cümlede zikredilen amaç için 1’inci cümlede belirtilen resmi dairelerin yetkili birimleri üzerinden bilgilendirilebilirler; vize sahibi dışındaki kişilere ait veriler aktarılmaz. Bu madde ile ilgili olarak 73’üncü maddenin 3’üncü fıkrasının 3’üncü ve 4’üncü cümleleri aynen uygulanır.

(2) Federal İçişleri Bakanlığı, Federal Dışişleri Bakanlığı’nın muvafakatıyla ve güncel güvenlik durumunu dikkate almak suretiyle belirli ülkelerin vatandaşları ile sair bir şekilde tespit edilen grupların mensupları hakkında 1’inci fıkrada belirtilen yetkinin hangi hallerde kullanılacağını genel idari yönetmeliklerle belirler.

Madde 74
Federal Makamların Katılımı; Talimat Yetkisi

(1) Federal Almanya’nın siyasi çıkarlarının korunması amacıyla bir vize; vizenin geçerlilik süresinin uzatılmasının, vizenin geçerlilik süresinin sona ermesini müteakip bir diğer ikamet izni verilmesinin ve vize ile bağlantılı kayıtlar, şartlar ve sair kısıtlamaların kaldırılmasının ve değiştirilmesinin, ancak Federal İçişleri Bakanlığı veya bu Bakanlıkca görevlendirilen bir merci ile anlaşma veya mutabakat halinde mümkün olması kaydıyla verilebilir.

(2) Federal Hükümet,

1. Almanya Federal Cumhuriyeti’nin güvenliğinin veya Almanya Federal Cumhuriyeti’nin sair önemli çıkarlarının gerekli kılması,

2. yabancılar mevzuatı ile ilgili olarak bir eyalet tarafından alınan tedbirlerin bir diğer eyaletin önemli çıkarlarına halel getirmesi,

3. bir yabancılar dairesinin, konsolosluk ve diplomatik temsilciliklerin ikamet izninden muaf tutulan mensuplarından birini sınırdışı etmek istemesi

hallerinde bu Kanunun ve bu Kanuna istinaden çıkarılan Kanun Hükmünde Kararnamelerin uygulanmasına ilişkin münferit talimatlar verebilir.

Kısım 1a Transit Gönderme

Madde 74a Yabancıların Transit Gönderilmesi

Yetkili mercilerin izin vermiş olması halinde, yabancı devletler, yabancıları hükümranlık alanlarından yola çıkmak üzere Federal Almanya üzerinden transit olarak başka bir devlete geri gönderebilirler veya başka bir devletten yola çıkarak Federal Almanya üzerinden transit olarak tekrar hükümranlık alanlarına geri alabilirler (transit gönderme). Transit gönderme işlemi devletlerarası anlaşmalara ve Avrupa Birliği hukuksal düzenlemelerine göre ifa edilir. 2003/110/EG sayılı Direktifin 4’üncü maddesinin 5’inci fıkrasında belirlenen merkez mercii Federal Polis Kanunu’nun 58’inci maddesinin 1’inci fıkrasınca çıkarılan Kanun Hükmünde Kararname’de öngörülen Federal Emniyet Dairesidir. Transit gönderilen yabancı, transit gönderilmesiyle ilgili önlemlere katlanmak zorundadır.

Kısım 2
Federal Göç ve Mülteciler Dairesi

Madde 75 Görevleri

Diğer kanunlardan doğan görevlerine halel gelmemek kaydıyla Federal Göç ve Mülteciler Dairesi aşağıda belirtilen görevlerin ifası ile yükümlüdür:

1. Çalışma amaçlı ikamet izni başvurularında yabancılar daireleri, Federal İş Ajansı ile pasaport ve vize işlemleri için Federal Dışişleri Bakanlığınca yetkili kılınan Alman dış temsilcilikleri arasında bilgilerin koordinasyonunun sağlanması;

2. a) 43’üncü maddenin 3’üncü fıkrasına göre uyum kursunun temel yapısının ve eğitimin içeriğinin geliştirilmesi,

b) bunların uygulanması ve

c) Sürgünden Dönenlerin Uyumlarına İlişkin Federal Kanun’un 9’uncu maddesinin 5’inci fıkrasına göre tedbirler alınması;

3. Federal Hükümete, uyumun teşviki alanında ve federal makamlar, eyaletler ve yerel yönetimler tarafından yabancılara ve Almanya’ya sonradan yerleşen Alman asıllılara sunulan uyum hizmetleri hakkında bilgilendirme materyallerinin hazırlanmasında uzmanlık desteğinin verilmesi;

4. Göçün yönlendirilmesinde çözümsel tespitlere ulaşılması için göç sorunları ile ilgili bilimsel araştırmalar ( Paralel Araştırma) yapılması;

5. 2001/55/EG sayılı Direktif’in 27’inci maddesi, 2003/109/EG sayılı Direktifin 25’inci maddesi, 2004/114/EG sayılı Direktifin 8’inci maddesinin 3’üncü fıkrası, 2009/50/EG sayılı Direktifin 22’nci maddesi,nin 1’inci fıkrası ile 51’inci maddenin 8a fıkrasına ne göre yapılan açıklamalar uyarınca ulusal irtibat mercii olarak AB üyesi ülkelerin idari makamları ile işbirliği yapılması;

6. 91a maddesi hükmüne göre kayıt tutulması;

7. isteğe bağlı geri dönüşün teşvikine ilişkin programlar uyarınca tahsis edilen kaynakların kullanımının sağlanması;

8. 23’üncü maddenin 2’nci fıkrasına göre yabancıların ülkeye kabulü, 23’üncü madde ile 22’nci maddenin 2’nci cümlesine göre kabul edilen yabancıların eyaletlere dağıtımı.

9. başka kurumlar tarafından üstlenilmediği takdirde (özel ve kamusal taşıyıcılar tarafından ifa edilebilir), 45’inci maddenin 1’inci cümlesi uyarınca verilen göçe özgü danışma,

10. 20’nci madde uyarınca araştırma kuruluşlarının araştırma sözleşmesi yapmakla yetkili kılınmaları amacıyla tanınma işlemi; bu işlem sırasında Federal Göç ve Mülteciler Dairesi’ne bir Göç Araştırmaları Danışma Kurulu yardımcı olur;

11. Federal mercilerin, özellikle Federal Kriminal Dairesi’nin ve Federal Anayasayı Koruma Dairesi’nin, kamu güvenliğinin tehlikeye girmesi nedeniyle yabancılar- iltica ve vatandaşlık hukukuna ilişkin önlemlerin alınması söz konusu olan yabancılar hakkında elde ettikleri bilgilerin aktarımı ve değerlendirmesine ilşkin koordinasyon.

Madde 76
(Bu madde yürürlükten kaldırılmıştır)

Kısım 3 İdari İşlemler

Madde 77
Yazılı Şekil; Şekil Zorunluluklarında İstisna

(1) Aşağıda belirtilen idari işlemler yazılı şekle tabidir, 5’inci bende belirtilen hariç olmak üzere hepsi gerekçelendirilmelidir:

1. a)Pasaport yerine geçen belge ile kimlik yerine geçen belgenin veya bir ikamet izninin reddedilmesine, yer ve zaman olarak sınırlandırılmasına veya şart ve kayıtlar konulmasına veya

b) bir ikamet iznine konulmuş kaydın değiştirilmesinin veya iptalinin reddedilmesine ilişkin idari işlem ile
2. sınırdışı etme,

3. 58a maddesinin 1’inci fıkrasının 1’inci cümlesi uyarınca sınırdışına sürme kararı,

4. sınırdışına sürme ihtarı,

5. sınırdışına sürmenin iptali,

6. 12’nci maddenin 4’üncü fıkrasına göre ikametin sınırlandırılması,

7. 47’nci ve 54a maddelerine göre verilen kararlar,

8. bu Kanuna göre idari işlemlerin geri alınması ve iptali ile

9. 11’inci maddenin 1’inci fıkrasının 3’üncü cümlesine göre sınırlandırma başvurusu hakkında karar.

Bir ikamet izninin reddedilmesine veya iptaline ilişkin idari işleme ve 11’inci maddenin 1’inci fıkrasının 3’üncü cümlesine göre sınırlandırma başvurusu hakkında karara bir açıklama eklenir. Bu açıklama ile yabancı idari işleme karşı kanuni itiraz yolu, itirazın yapılacağı makam ile uyulması gereken süre hakkında bilgilendirilir; diğer durumlarda bahsi geçen açıklama sınırdışına sürme ihtarına eklenir.

(2) Ülkeye girişten önce pasaport yerine geçen belgenin ve vizenin sınırlandırılması ve reddedilmesi halinde gerekçe gösterilmesine ve kanuni itiraz yolları hakkında bilgi verilmesine gerek yoktur; sınırda verilen ret kararı da yazılı şekle tabi değildir. Schengen vizesinin reddinde yazılı şekle tabi olma zorunlulukları 810/2009 sayılı AB Direktifinde öngörülmüştür.

(3) Yabancının bir vekil ile temsil edilmediği durumda, başvurması halinde ikamet izninin reddedilmesine veya ikamet iznini iptal eden veya 11’inci maddenin 1’inci fıkrasının 3’üncü cümlesine göre sınırlandırma başvurusu hakkındaki karara ilişkin idari işleme esas teşkil eden kararın tercümesi ve yabancının anlayacağı ya da anlayacağının doğal olarak varsayıldığı bir dilde kanuni itiraz yolları hakkında bilgi verilir. Başka bir nedenden dolayı yurtdışına çıkma zorunluluğunun bulunması halinde, sınırdışına sürme ihtarına ve 1’inci fıkranın 3’üncü cümlesine göre kanuni itiraz yolları hakkında eklenen bilgilendirmeye 1’inci cümle hükmü aynen uygulanır. Tercüme şifahi ya da yazılı şekilde verilebilir. Yabancının izinsiz olarak Almanya’ya girmiş olması ve işlediği bir suçtan dolayı mahkum olmasından dolayı sınırdışına sürülmüş olması halinde, yabancıya tercümenin verilmesi zorunlu değildir. Yabancının Almanyaya giriş yapmış olmaması veya çıkmış olmaması hallerinde, 1’inci ve 3’üncü cümle hükümleri uygulanmaz.

Madde 78
Elektronik Veri Saklama ve Bilgi İşlem Özelliği Olan Belgeler

(1) 4’üncü maddenin 1’inci fıkrasının 2’nci cümlesinin 2’den 4 nolu hükümleri uyarınca ikamet izinleri, elektronik veri saklama ve bilgi işlem özelliği bulunan tek tip elektronik belge olarak düzenlenir. Bir tarafta Avrupa Birliği ve üye ülkeler diğer tarafta İsviçre Devleti arasındaki Serbest Dolaşım hakkındaki 21 Haziran 1999 tarihli Anlaşma (AB resmi Gazetesi 30.04.2002, L114, S.6) uyarınca tanzim edilecek ikamet izinleri, başvurulması halinde elektronik veri saklama ve bilgi işlem özelliğine sahip elektronik belge olarak tanzim edilirler.

1’inci ve 2’nci cümle hükümlerine göre düzenlenen belgeler aşağıdaki görsel bilgileri ihtiva ederler:

1. Soyadı ve adı,

2. doktor titre,

3. fotograf,

4. doğum tarihi ve yeri,

5. adres,

6. geçerlilik süresi başlama tarihi ve geçerlilik süresi,

7. verildiği yer,

8. ikamet izninin türü ya da ikamet hakkının türü ya da yasal temeli,

9. düzenleyen resmi daire,

10. ait olduğu pasaport ya da pasaport yerine geçen belgenin seri numarası,

11. ait olduğu pasaport ya da pasaport yerine geçen belgenin geçerlilik süresi,

12. açıklamalar,

13. imza,

14. seri numarası,

15. tabiiyet,

16. cinsiyet,

17. boy ve göz rengi,

18. kontrol numarası.

1’inci cümlede belirtilen belgeler 48’inci maddenin 2’inci fıkrası veya 4’üncü fıkrasının şartlarının mevcut olduğu hallerde kimlik belgesi olarak nitelendirilebilir ve kimlik bilgilerinin belge sahibinin beyanına dayandığına dair bir açıklama ihtiva edebilirler. Başvuru sahibinin belge başvurusu sırasında 10 yaşında veya daha büyük olması halinde 2’üncü cümlenin 13 nolu hükmüne göre başvuru sahibinin imzası alınır.

(2) 1’inci fıkrada belirtilen elektronik veri saklama ve bilgi işlem özelliği olan belgeler otomatik okuma için bir bölüm ihtiva ederler. Belgeler yalnız aşağıda belirtilen görsel bilgileri ihtiva ederler:

1. Kısaltmalar

a) 4’üncü maddenin 1’inci fıkrasının 2’den 4’üncü bendi hükümleri uyarınca ikamet izni türü için ”AR”,

b) ikamet Tüzüğünün 28’inci maddesinin 2’nci cümlesi uyarınca ikamet izni türü için “AS”,

2. Federal Almanya için kısaltma olarak “D”,

3. yabancılar dairesinin resmi daire tanımlama sayısı ile tesadüfi olarak verilen ikamet izni sayısından oluşan ve sayılar yanında harfler de ihtiva edebilen ikamet izninin seri numarası,

4. doğum tarihi,

5. ”F” kısaltması kadınlar için, “M” kısaltması erkekler için,

6. ikamet izninin geçerlilik süresi veya süresiz oturma izinlerinde kartın teknik kullanım süresi,

7. tabiyetin kısaltması,

8. soyadı,

9. adı veya adları,

10. kontrol şifresi ve

11. boş alan.

Seri numaraları ve kontrol şifreleri belge sahibine ait veriler veya böyle verilere atıfta bulunan açıklamalar içeremezler. Her belge yeni bir seri numarası ihtiva eder.

(3) 1’inci fıkrada belirtilen belgede bulunan elektronik veri saklama ve bilgi işlem bölümü aşağıda belirtilen bilgileri ihtiva eder:

1. 1’inci fıkranın 3’üncü cümlesinin 1’den 5’inci bendleri hükümlerinde belirtilen veriler ile resmi yerleşim listesinde kullanılan yerleşim yeri açık şifresi,

2. 2’nci fıkranın 2’nci, cümlesi uyarınca otomatik okuma bölümündeki veriler,

3. tali şartlar ve

4. iki parmak izi, parmak izi alınan parmağın tanımı ile parmak izlerinin kalitesine ilişkin bilgiler.

Saklanan veriler izinsiz değiştirilmeye, silinmeye ve okunmaya karşı güvenlik altına alınırlar. Parmak izi 6 yaşının doldurulmasından sonra alınır.

(4) 1’inci fıkrada belirtilen belgenin elektronik veri saklama ve bilgi işlem bölümü Elektronik İmza Kanunu’nun 2’nci maddesinin 10 nolu bendi hükmü anlamında elektronik imza verilerinin güvenli korunduğu birim olarak tertip edilir. Elektronik İmza Kanunu’nun düzenlemeleri saklıdır.

(5) 1’inci fıkrada belirtilen belgenin elektronik veri saklama ve bilgi işlem bölümü bir elektronik kimlik belgesinin ek işlevi olarak da kullanılabilir. Kimlik Belgesi Kanunu’nun 2’nci maddesinin 3’den 7’nci fıkraları 10’uncu ve 12’nci fıkraları, 4’üncü maddesinin 3’üncü fıkrası, 7’nci maddesinin 4’üncü ve 5’inci fıkraları, 10’uncu maddesinin 2’nci fıkrasının 2’nci cümlesi, 13’üncü, 16’ncı, 18’inci 19’uncu maddelerin 1’inci fıkrasının 3 ve 4 nolu bendi, 20’nci maddesinin 2’nci ve 3’üncü fıkrası, 21’nci maddesinin, 27’nci maddesinin 2’nci ve 3’üncü fıkrası, 32’nci maddesinin 1’inci fıkrasının 5 ve 6 nolu bendleri, 19’uncu maddesinin 2’nci fıkrası 7 ve 8 nolu bendleri, 2’nci ve 3’üncü fıkrası ve 33’üncü maddenin 1, 2 ve 4 nolu bendleri hükümleri hariç olmak üzere aynen uygulandığında, Yabancılar dairesi kimlik belgeleri düzenleyen resmi daire yerine görev yapar. Kimlik Belgesi Kanunu’nun 18’inci maddesinin 3’üncü fıkrasının 2’nci cümlesi hükmünde sıralanan verilerin yanında elektronik kimlik belgesi kanıtlama işlemi sırasında Kimlik Kanunu’nun 18’inci maddesinin 4’üncü fıkrasının şartlarının mevcut olması halinde, 3’üncü fıkranın 3 nolu bendi hükmüne göre saklanan tali şartlar ve tabiiyetin kısaltması da aktarılabilir. Blokaj şifresi ve blokaj özellikleriyle ilgili olarak 2’nci fıkranın 3’üncü cümlesi aynen uygulanır.

(6) Bu Kanunu uygulamakla yetkili kılınmış resmi daireler veya kimlik tespitine yetkili resmi daireler, kanuni görevlerini yerine getirmek amacıyla otomatik okuma bölümünde bulunan bilgileri kaydedebilir, aktarabilir ve kullanabilirler.

(7) Kanuni görevlerinin yerine getirilmesinde gerekli olduğu hallerde, resmi daireler 1’inci fıkrada belirtilen belgenin elektronik veri saklama ve bilgi işlem bölümünde saklanan verileri, biometrik veriler hariç olmak üzere kaydedebilir, bilgi işleme tutabilir, kullanabilirler. Elektronik veri saklama ve bilgi işlem bölümünde saklanan adres ve 1’inci fıkranın 3’üncü cümlesinin 5 nolu bendinde belirtilen adres yabancılar daireleri ve eyalet kanunuyla belirlenen resmi daireler tarafından değiştirilebilir.

(8) Kanunla başka bir düzenleme öngörülmediği halde, 1’inci fıkrada belirtilen belgelerdeki kişisel veriler, yalnız 5’inci fıkra uyarınca elektronik kimlik kanıtlama yoluyla elektronik teknolojisi vasıtasıyla kaydedilir ve bilgi işleme tutulurlar. Aynı durum 1’inci fıkrada belirtilen belge sayesinde kişisel verilerin kaydedilmesi ve bilgi işleme tutulması için geçerlidir.

Madde 78a
İstisnai Durumlar İçin İkamet Başvurusu Formülerleri,
Kimlik Yerine Geçen Belge ve Belgeler

(1) 4’üncü maddenin 1’inci fıkrasının 2’nci cümlesinin 2’den 4 nolu hükümleri uyarınca ikamet izinleri,

1. oturma izninin bir ay uzatılması için oturma izni verilmesi veya

2. ikamet izni tanziminin olağanüstü bir mağduriyetin önlenmesi için gerekli olması hallerinde, 78’inci maddeden farklı olarak tek tip mutat formüler olarak düzenlenir. Mutat formüler aşağıda belirtilen bilgileri ihtiva eder:
1. Soyadı ve adı,

2. geçerlilik süresi,

3. verildiği yer ve verilme tarihi,

4. ikamet izninin türü ya da ikamet hakkının türü,

5. düzenleyen resmi makam,

6. ait olduğu pasaport ya da pasaport yerine geçen belgenin seri numarası,

7. açıklamalar,

8. fotoğraf.

Mutat formüler üzerine belgenin düzenlenmesinin istisnai durumdan dolayı olduğunu belirtilen bir açıklama konulur.

(2) 1’inci fıkranın 1’inci cümlesinde belirtilen mutat formülerler aşağıda belirtilen bilgileri içeren bir otomatik okuma bölümü ihtiva ederler:

1. Soyadı ve adı,

2. doğum tarihi,

3. cinsiyet,

4. tabiiyet,

5. ikamet izninin türü,

6. formülerin seri numarası,

7. düzenleyen ülke,

8. geçerlilik süresi,

9. kontrol rakamları.

10. boş alan.

(3) Kanuni görevlerinin yerine getirilmesinde gerekli olduğu hallerde, resmi daireler 2’nci fıkrada belirtilen otomatik okuma bölümünde saklanan verileri, kaydedebilir, bilgi işleme tutabilir, kullanabilirler.

(4) Kimlik yerine geçen belge için düzenlenen mutat formüler bir seri numarası ile otomatik okuma için ayrılan bir bölüm ihtiva eder. Formüler örneğinde, düzenleyen dairenin adı, belgenin verildiği yer ve tarihi ile geçerlilik süresi, belge sahibinin soyadı, adı ve ikamet statüsü ve tali şartların yanısıra şahsı hakkında aşağıdaki bilgileri ihtiva eden bir bölüm de öngörülebilir:

1. Doğum tarihi ve yeri,

2. tabiiyet,

3. cinsiyet,

4. boy,

5. göz rengi,

6. belge sahibinin adresi,

7. fotoğraf,

8. kendi imzası,

9. iki parmak izi,

10. şahsa mahsus bilgilerin, yabancının verdiği bilgilere dayandığına dair açıklama.

2’nci cümlenin 9 nolu hükmünde belirtilen parmak izinleri alındığında, güvenlik uygulaması nedeniyle şifreli bir şekilde kimlik yerine geçen belgenin elektronik veri saklama ve bilgi işlem özelliği bulunan bölümene konulurlar. Fotoğrafın elektronik şekilde dahil edildiği halde aynı durum geçerlidir. Bu madde ile ilgili olarak 2’nci ve 3’üncü fıkra aynı şekilde geçerlidir. 78’inci maddenin 1’inci fıkrasının 4’üncü cümlesi saklıdır.

(5) 60a maddesinin 4’üncü fıkrası ile 81’inci maddenin 5’inci fıkrasında öngörülen belgeler, bir seri numarası ihtiva eden ve otomatik okuma için ayrılan bir bölümün yer alabildiği tek tip bir formüler örneğine göre düzenlenir. Bunun dışında belge, sadece 4’üncü fıkrada belirtilen bilgileri ve yabancının bu belgeyle pasaport yükümlülüğünü yerine getirmediğine ilişkin bir açıklamayı ihtiva edebilir. Bu fıkra hükmü ile ilgili olarak 2’nci ve 3’üncü cümleler aynı şekilde geçerlidir.

Madde 79 İkamet Hakkında Karar

(1) Yabancıların ikameti hakkında, F.Almanya’da bilinen mevcut durum ve elde edilebilen bilgiler esas alınarak karar verilir. Yabancılar dairesi, 60’ncı maddenin 2’den 7’nci fıkralarında belirtilen şartların mevcudiyetiyle ilgili olarak, sahip olduğu bilgiler ile Federal Almanya’da elde edilebilen bilgileri ve münferit bir vak’ada gerekli olması halinde federal dairelerin Federal Almanya dışında elde edebildikleri bilgileri esas alarak karar verir.

Bir ikamet izni verilmesini veya süresinin uzatılmasını talep eden bir yabancının,

1. hakkında bir suç veya bir kusurlu davranış şüphesi ile soruşturma açılmış olması veya

2. Medeni Kanun’un 1600’üncü maddesinin 1’inci fıkrasının 5 no’lu hükmü gereği babalığın reddinin esas olarak görüşüldüğü bir davada taraf, davet edilen, katılımcı veya yasal vekil olması

hallerinde ikamet izni verilmesine ilişkin karar, tahkikatla ilgili işlemin sonuçlandırılmasına kadar, bir mahkûmiyet halinde ise, ikamet izni hakkında davanın sonucu dikkate alınmaksızın karar verilmesi hali hariç olmak üzere, mahkeme kararının kesinleşmesine

kadar ertelenir. Medeni Kanun’un 1600’üncü maddesinin 1’inci fıkrasının 5 no’lu hükmüne göre görülen davada karar, 87’nci maddenin 6’ncı fıkrası veya 90’ıncı maddenin 5’inci fıkrası uyarınca yapılan beyanın yapılış tarihinden itibaren ertelenir.

Madde 80
Reşit Olmayanların Fiil Ehliyeti

(1) 16 yaşını doldurmuş bir yabancı, Medeni Kanun hükümleri uyarınca medeni haklarını kullanmaktan yoksun bulunmaması veya reşit olması halinde hukuki işlem yapma ehliyeti açısından kısıtlı olmaması ve bir rıza çekincesine tabi bulunmaması halinde bu Kanuna göre hukuki işlem yapma ehliyetine sahiptir.

(2) Reşit olmayan bir kişinin medeni haklarını kullanma ehliyetinin sınırlı olması, sınırdan geri çevrilmesine ve geri gönderilmesine engel teşkil etmez. Aynı hüküm, reşit olmayan kişinin kanuni temsilcisinin Federal Almanya’da ikamet etmemesi veya Federal Almanya’daki ikamet yerinin bilinmemesi halinde, menşe ülkeye sürülme bildiriminin yapılması ve bu tedbirin uygulanması için de geçerlidir.

(3) Bu Kanunun uygulanmasında bir yabancının reşit olmayan veya reşit olan bir kişi olarak telakki edilip edilemeyeceği hususunda Medeni Kanun hükümleri esas alınır. Kendi ülkesinin kanunlarına göre reşit olan bir yabancının medeni haklarını kullanma ehliyeti ve sair hukuki fiil ehliyeti bundan etkilenmez.

(4) Henüz 16 yaşını doldurmamış bir yabancının kanuni temsilcileri ve kanuni temsilcileri yerine yabancının Federal Almanya’da bakımını üstlenen sair kişiler, yabancıya ikamet izninin verilmesi ve süresinin uzatılması ile pasaportun, pasaport yerine geçen belgenin ve kimlik yerine geçen belgenin verilmesi ve bunların sürelerinin uzatılması için gerekli dilekçeleri vermekle yükümlüdürler.

Madde 81 İkamet İzni Talebi

(1) Bir ikamet izni, başka bir usul belirlenmemiş olması halinde sadece dilekçe üzerine verilir.

(2) 99’uncu maddenin 1’inci fıkrasının 2 no’lu hükmüne göre çıkarılan Kanun Hükmünde Kararname çerçevesinde Federal Almanya’ya girişten sonra alınabilen bir ikamet izni, girişten sonra derhal veya Kanun Hükmünde Kararnamede belirtilen süre içerisinde talep edilir. Federal Almanya’da doğmuş olup, kendisine re’sen ikamet izni verilmesi mümkün olmayan bir çocuk için, doğumdan itibaren 6 ay içersinde dilekçe verilmelidir.

(3) Bir ikamet izni sahibi olmaksızın Federal Almanya’da yasal olarak ikamet eden bir yabancının ikamet izni verilmesi için talepte bulunması halinde ikameti, yabancılar dairesinin karar vermesine kadar izinli ikamet sayılır. Dilekçenin gecikmeli olarak verilmesi halinde sınırdışına sürme, dilekçenin verildiği tarihten itibaren yabancılar dairesinin karar vermesine kadar ertelenmiş sayılır.

(4) Bir yabancının, ikamet izninin uzatılması veya bir diğer ikamet izni verilmesi için talepte bulunması halinde mevcut ikamet izni, süresinin bitiminden itibaren yabancılar dairesinin karar vermesine kadar geçerli sayılır. Bu durum 6’nci maddenin 1’inci fıkrasında öngörülen vize için geçerli değildir. Dilekçenin gecikmeli olarak verilmesi halinde, yabancılar dairesi

kabul edilemeyecek bir mağduriyet durumunun önlenmesi için geçerlilik süresinin devamına karar verebilir.

(5) Yabancıya, verdiği dilekçenin etkileri hakkında bir belge (fiktif geçerlilik belgesi) düzenlenir.

Madde 82
Yabancının Katılım Yükümlülüğü

(1) Yabancı, açıkça belli olmaması veya bilinmemesi halinde, haklarını ve kendisi için daha uygun durumları, tetkiki mümkün hal ve şartları belirtmek suretiyle derhal talep etmek ve kişisel durumuna ilişkin gerekli kanıtları, sair lüzumlu belgeleri ve izinleri, ayrıca temin edebileceği diğer gerekli belgeleri derhal ibraz etmekle yükümlüdür. Yabancılar dairesi, bunun için yabancıya uygun bir süre tanıyabilir. Yabancılar dairesinin oturma izni başvurusu işlemini eksik veya yetersiz bilgilerden dolayı ertelemesi halinde, yabancılar dairesi, yabancıya bu süreyi tanır ve bildirilecek bilgilerin hangileri olduğunu açıklar. Sürenin bitmesinden sonra bildirilen durumlar ve sunulan kanıtlar, dikkate alınmayabilir.

(2) 1’inci fıkra hükmü, itiraz işlemlerinde aynı şekilde uygulanır.

(3) Yabancı, 1’inci fıkrada belirtilen yükümlülükleri, bu Kanuna göre önemli hak ve yükümlülükleri, özellikle 44a, 48, 49 ve 81’inci maddelerden doğan yükümlülükleri ve 11’inci maddenin 1’inci fıkrası 3’üncü cümlesine göre dilekçe verme imkânı ile ilgili olarak bilgilendirilmelidir. Süre verilmesi halinde, süreye uyulmamasının doğuracağı sonuçlar hakkında dikkati çekilir.

(4) Bu Kanuna ve diğer kanunlarda yer alan yabancılar hukukuna ilişkin hükümlere göre alınacak tedbirlerin hazırlanması ve uygulanması için gerekli olması halinde yabancıya, yetkili daireye ve vatandaşı olduğu tahmin edilen ülkenin temsilciliklerine bizzat müracaat etmesi ve seyahat edip edemeyeceğinin tespiti için tıbbi muayene yaptırması talimatı verilebilir. Yabancının 1’inci cümle uyarınca verilen bir talimata riayet etmemesi halinde bunun, zor kullanılmak suretiyle yerine getirilmesi sağlanabilir. Federal Polis Kanunu’nun 40’ıncı maddesi, 1’inci ve 2’nci fıkraları, 41’inci maddesi, 42’nci maddesinin 1’inci fıkrası 1’inci ve 3’üncü cümleleri aynı şekilde uygulanır.

(5) Bu Kanuna, İltica İşlemleri Kanunu’na veya bu Kanunların uygulanması için çıkarılan düzenlemeler tek tip formüler örneğine göre adına bir belge tanzim edilmesi gereken bir yabancı, talep edilmesi durumunda

1. 99’uncu maddenin 1’inci fıkrasının 13 ve 13a no’lu hükümlerine göre çıkarılan Kanun Hükmünde Kararnamede öngörülen güncel bir fotoğraf ibraz etmek veya böyle bir fotoğrafın çekilmesine izin vermek ve

2. 99’uncu maddenin 1’inci fıkrasının 13 ve 13a no’lu hükümlerine göre çıkarılan Kanun Hükmünde Kararnamede öngörülen parmak izinin alınmasına izin vermek

zorundadır.

Fotoğraf ve parmak izleri 1’inci cümle hükmünce düzenlenen belgeye yerleştirilebilir ve yetkili daireler tarafından kimlik bilgilerinin muafazası ve ileri bir tarihte tespiti için değerlendirilebilir ve kullanılabilirler.

(6) 18’inci veya 18a maddesine göre ikamet izni veya AB Mavi Kart sahibi bir yabancılar, icra etmek üzere oturma izni aldıkları işin vaktinden önce bitmesi halinde durumu yetkili yabancılar dairesine bildirmekle yükümlüdürler. Yabancının izine gerek olmaksızın 39’uncu maddenin 2’nci fıkrasında öngörülen muvafakatla izin verildiği bir işi icra etnek istemesinde bu durum geçerli değildir. Yabancı ikamet izni verilirken 1’inci fıkrada öngörülen yükümlülüğü hakkında bilgilendirilir.

Madde 83 İtirazın Sınırlandırılması

(1) Sınırda turistik amaçlı bir vize talebinin reddi ile pasaport yerine geçen bir belge düzenlenmesine ilişkin talebin reddine itiraz edilemez. Yabancı, sınırda vize ve pasaport yerine geçen belge verilmesi talebinin reddi halinde yetkili dış temsilciliğe bir dilekçeyle başvuruda bulunabileceği hususunda bilgilendirilir.

(2) Sınırdışı kararının ertelenmesinin reddine karşı itiraz edilemez.

Madde 84
İtiraz ve Davanın Etkileri

(1) İtiraz ve davanın,

1. İkamet izni verilmesi veya süresinin uzatılmasına ilişkin bir talebin reddinde,

2. 61’inci maddenin 1’inci fıkrasının 1’inci cümlesine göre ülkeyi terkle yükümlü yabancılara mahsus barındırma tesisinde ikamet edilmesine ilişkin kayıt konulmasında,

3. bir işte çalışma ile ilgili tali şartın değiştirilmesi veya kaldırılmasında,

4. İltica İşlemleri Kanunu’nun 75’inci maddesinin 2’nci cümlesinde belirtilen hallerde 52’nci maddenin 1’inci fıkrasının 1’inci cümlesinin 4 no’lu hükmüne göre bir yabancının oturma izninin iptal edilmesinde,

5. 20’nci maddeye göre araştırma sözleşmesi yapabilme amacıyla bir araştırma kurumunun tanınma işleminin iptali ve geri alınmasında ve

6. 46’nci maddenin 2’nci fıkrasının 1’nci cümlesine göre yurtdışına çıkışın yasaklanmasında yürütmeyi durdurma etkisi yoktur.
(2) İtiraz ve dava, yürütmeyi durdurma etkilerine halel gelmemek üzere, sınırdışı etmeye ve ikametin yasallığını sona erdirmeye ilişkin bir idari işlemin geçerliliğini etkilemez. İkamet izni, itirazda bulunulmasına veya dava açılmasına ilişkin süre sona ermediği sürece, yürütmenin durdurulmasına karar verilmesi veya bunun yeniden tesisine ilişkin usulüne uygun verilmiş bir dilekçe hakkındaki dava sırasında veya bir hukuki tedbir talebinin yürütmeyi durdurma etkisi olduğu sürece bir işe başlama veya bir işin icrası için geçerliliğini sürdürür. İdari işlem, bir idari kararla veya itirazı kabil olmayan mahkeme kararıyla kaldırıldığı taktirde ikametin yasallığı kesintiye uğramaz.

Madde 85
İkamet Sürelerinin Hesaplanması

İkametin yasallığının kesintiye uğraması açısından 1 yıla kadarki süreler dikkate alınmayabilir.

Kısım 4 Bilgilerin Korunması

Madde 86
Şahsa Mahsus Bilgilerin Toplanması

Bu Kanunu uygulamakla görevli daireler, bu Kanuna ve diğer kanunlardaki yabancılar hukuku ile ilgili hükümlere istinaden görevlerinin ifası için gerekli olması halinde, bu Kanunun ve diğer kanunlardaki yabancılar hukuku ile ilgili hükümlerin uygulanması amacıyla şahsa mahsus bilgileri toplayabilirler. Bilgilerin Korunmasına İlişkin Federal Kanun’un 3’üncü maddesinin 9’uncu fıkrası ile Bilgilerin Korunmasına İlişkin Eyalet Kanunlarının ilgili hükümleri anlamında bilgiler, münferit bir vakada görevin ifası için gerekli olması halinde toplanabilir.

Madde 87
Yabancılar Dairelerine Bilgi Aktarılması

(1) Okullar, eğitim ve öğretim kurumları hariç, resmi daireler, edinmiş oldukları bilgileri 86’ncı maddenin 1’inci cümlesinde belirtilen dairelere, talepleri üzerine anılan maddedeki amaçlar için gerekli görülmesi halinde bildirmekle yükümlüdürler.

(2) 1’inci fıkrada belirtilen resmi daireler,

1. gerekli ikamet izni olmayan ve sınırdışına sürülmesi ertelenmemiş olan bir yabancının ikametinden,

2. ikamet yeri sınırlamasının ihlal edilmesinden veya

3. bir sair sınırdışı edilme nedeninden

4. Medeni Kanun’un 1600’üncü maddesinin 1’inci fıkrasının 5 no’lu bendi hükmüne göre kamusal iptal şartlarının mevcut olduğuna dair varsayımı haklı kılacak somut gerçeklerden

haberdar olduklarında yetkili yabancılar dairesine derhal bilgi verirler;

1 ve 2 no’lu hükümlerde belirtilen hallerde ve bu Kanuna göre cezayı gerektiren diğer fiillerde, 71’inci maddenin 5’inci fıkrasında belirtilen tedbirlerden birinin söz konusu olması halinde, yabancılar dairesi yerine yetkili emniyet müdürlüğü haberdar edilebilir; emniyet müdürlüğü, durumdan yabancılar dairesini derhal bilgilendirir. Görevlerinin ifasının tehlikeye düşmemesi şartıyla, gençlik dairesi, 4 no’lu hükme göre açıklama yapmakla yükümlüdür. Görevlerinin ifasıyla ilintili olarak 43’üncü maddenin 4’üncü fıkrasına göre çıkarılan Kanun Hükmünde Kararname anlamında bir özel uyum gereksiniminden haberdar olmaları halinde, resmi merciler derhal yetkili yabancılar dairesini bilgilendirmelidir. Yabancının icra edilebilir yurtdışına çıkma yükümlülüğünün yerine getirilmesi için önem taşıyabilecek yabancıya ait kimlik bilgilerinden haberdar olmaları halinde, yurtdışı temsilcilikleri, yetkili yabancılar

dairesine yabancının kimliğinin ve vatandaşlığının tespit edilmesi için uygun olan yabancıya ait kimlik bilgilerini aktarırlar.

(3) Federal Hükümetin Göç, Mülteciler ve Uyum Görevlisi, sadece kendi görevlerinin ifasının tehlikeye düşmemesi şartıyla, 1’inci ve 2’nci fıkralara göre bu gruba dahil bir yabancı hakkında bildirimde bulunmakla yükümlüdür. Eyalet Hükümetleri, Kanun Hükmünde Kararname marifetiyle, eyalet yabancılar görevlisinin ve yerel yönetimlerin yabancılar görevlilerinin, eyaletin veya yerel yönetimlerin sınırları dahilinde yasal olarak ikamet eden veya ikametinin yasallığını sona erdiren bir idari işlemin yapıldığı ana kadar orada yasal olarak ikamet etmiş olan bir yabancı hakkında 1’inci ve 2’nci fıkralara göre, sadece 1’inci cümle hükmüne istinaden bildirimde bulunmakla yükümlü olduklarını belirleyebilirler.

(4) Bir hapis veya para cezası davasının açılması ve yürütülmesi hususunda yetkili olan merciler, davanın açılması ve davaya ilişkin olarak savcılıkta, mahkemede veya kurala aykırı bir fiilin takibi ve cezalandırılması ile yetkili olan idari mercide yapılan işlemler hakkında yasal hükümleri belirtmek suretiyle yetkili yabancılar dairesine derhal bilgi verirler. 1’inci cümle hükmü aynı şekilde, bir yabancı ile ilgili bir iade işleminin başlatılması için de geçerlidir. 1’inci cümle hükmü, sadece 1000,- Avro’ya kadar para cezası ile cezalandırılabilen kusurlu bir fiil nedeniyle açılan davalar için ve Trafik Yasası’nın 24’üncü maddesi anlamında aykırı bir fiil nedeniyle açılan davalar veya Trafik Yasası’nın 24a maddesi anlamında aykırı kusurlu bir fiil için açılan davalar için geçerli değildir. Tanık Koruma Dairesi, bir yabancı için tanık koruma süresinin başlangıcı ve bitişi hakkında yetkili yabancılar dairesine derhal bilgi verir.

(5) 72’ncı maddenin 6’ncı fıkrasına göre katılımcı daireler, yabancılar dairelerine

1. 25’inci maddenin 4a veya 4b fıkrası uyarınca verilmiş bir oturma izninin iptalini veya 59’uncu maddenin 7’nci fıkrası uyarınca tanınan ülkeyi terk süresinin kısaltılmasını veya iptalini haklı kılacak durumları re’sen bildirir ve

2. bir ceza davasında 76’nci maddenin 6’ncı fıkrasına göre bir katılımın gerçekleşmesi veya 1 nolu hükme göre bir açıklama yapılması hallerinde, yetkili daire veya yetkinin aktarılması hakkında re’sen bilgi verir.

(6) Medeni Kanun’un 1600’üncü maddesinin 1’inci fıkrasının 5 no’lu hükmünde belirtilen hallerde yabancılar dairesi veya dıştemsilcilikler nezdinde

1. iptal yetkisi olan resmi dairenin bir davanın hazırlandığı veya dava açılacağı veya bir dava açılmasından sarfı nazar edildiğine ilişkin karar alınması hakkında ve

2. aile mahkemelerinin mahkeme kararları hakkında açıklama yükümlülükleri vardır.
Madde 88
Özel Kanuni Uygulama Düzenlemelerinde Bilgi Aktarılması

(1) Özel kanuni uygulama düzenlemelerinin engel teşkil etmesi halinde şahsa mahsus verilerin ve sair bilgilerin 87’nci maddeye göre aktarılmasından imtina edilir.

(2) Bir hekim veya Ceza Kanunu’nun 203’üncü maddesinin 1’inci fıkrasının 1, 2 no’lu hükümlerinde, 4’den 6 nolu hükümlerinde ve 3’üncü fıkrasında belirtilen kişiler tarafından bir resmi makamın kullanımına sunulmuş olan şahsa mahsus bilgiler, bu makamca,

1. yabancının kamu sağlığını tehlikeye düşürmesi ve tehlikenin ortadan kaldırılması için özel koruyucu tedbirlerin alınmasının mümkün olmaması veya yabancı tarafından bu tedbirlere riayet edilmemesi veya

2. 55’inci maddenin 2’nci fıkrası 4 no’lu bendi hükmünde belirtilen şartların mevcut olup olmadığının tespiti için bu bilgilere ihtiyaç duyulması

hallerinde aktarılabilir.

(3) Yabancının, gümrük ve tekel veya dış ticaret mevzuatı dahil olmak üzere vergi mevzuatının bir hükmünü veya ithalat, ihracat, transit geçiş veya sevk ve nakil yasaklarını veya kısıtlamalarını ihlal etmiş olması ve bu ihlal nedeniyle hakkında cezai tahkikat açılmış olması veya en az 500.- Avro tutarında bir para cezasına çarptırılmış olması hallerinde, Vergi Kanunu’nun 30’uncu maddesine göre vergi sırları kapsamına giren şahsa mahsus bilgiler aktarılabilir. 1’inci cümlede belirtilen durumlarda 46’ncı maddenin 2’nci fıkrası uyarınca ülkeyi terk yasağı konulmasının gerekli olması halinde sınır geçiş trafiğini polis marifetiyle kontrol etmekle görevli dairelere de bilgi verilebilir.

(4) Bu Kanunu uygulamakla görevli daireler ve resmi olmayan diğer kuruluşlar vasıtasıyla gerçekleştirilen bilgi aktarımında 1’den 3’üncü fıkra hükümleri aynen uygulanır.

Madde 88a
Uyum Tedbirleriyle İlgili Verilerin İşlenmesi

(1) Düzenli katılımın tespit edilmesi, 44a maddesinin 1’inci fıkrasının 1’inci cümlesine göre katılım yükümlülüğünün yerine getirilip getirilmediğinin tespiti, uyum kursunun başarıyla bitirildiğine ilişkin belgenin düzenlenmesi, uyum kursunun muhasebesi ve gerçekleştirilmesi için gerekli olması halinde, uyum kurslarının gerçekleştirilmesi sırasında katılımcılara ilişkin verilerin, özellikle bir uyum kursuna izin verilmesine veya uyum kursuna katılma hakkının teyidine, 44’üncü maddenin 4’üncü fıkrasına göre uyum kursuna katılma izni ve başvurusuna, bir uyum kursuna katılınmasına ilişkin verilerin, yabancılar dairesi, işsizler için sosyal yardım kurumları taşıyıcıları, Federal İdare Dairesi, uyum kurslarının icrasına izin verilen özel ve kamusal taşıyıcılar tarafından Federal Göç ve Mülteciler Dairesine aktarılmasına izin verilir. Uyum kurslarını icra etmelerine izin verilen özel ve kamu taşıyıcı kurumlar, 44a maddesinin 1’inci fıkrasının 1’inci cümlesine göre uyum kursuna katılma yükümlülüğü bulunan bir yabancının uyum kursuna düzensiz katılımı hakkında yetkili Yabancılar Dairesi’ni ve yetkili sosyal yardım taşıyıcı kurumu bilgilendirebilirler. Bir uyum kursuna izin verilmesi veya uyum kursuna katılma hakkı, katılım yükümlülüğünün yerine getirilip getirilmediğinin tespiti, bir oturma izninin uzatılması, bir yerleşim hakkının veya AB sürekli ikamet izni verilmesi, bir dağıtım sözleşmesinin denetimi veya vatandaşlığa alınma işlemi için gerekli olması halinde, Federal Göç ve Mülteciler Dairesi 1’inci cümle uyarınca aktarılan verileri talep edilmesi üzerine yabancılar dairelerine, işsizler sosyal yardım kurumu taşıyıcılarına, vatandaşlık dairelerine iletebilirler. Bunun dışında Federal Göç ve Mülteciler Dairesi tarafından kişiye özel verilerin değerlendirilmesine yalnız uyum kurslarının icrası ve muhasebe işlemleri için izin verilir.

(2) Federal Göç ve Mülteciler Dairesi 75’inci maddenin 9 nolu hükmü uyarınca özel ve kamu taşıyıcısı kuruluşlar vasıtasıyla mültecilere yönelik danışma sunduğunda, danışma uygulamasına ilişkin toplanan verilerin bu kurumlar tarafından Federal Göç ve Mülteciler Dairesine iletilmesine izin verilir.

Madde 89
Kimlik Bilgilerinin Tespiti ve Muhafazasına İlişkin Tedbirlerde Usul

(1) Federal Kriminal Dairesi, 49’uncu madde uyarınca bu Kanun’u icra etmeye yetkili kılınan resmi daireler tarafından temin edilmiş ve 73’üncü maddeye göre iletilmiş olan verilerin değerlendirilmesinde idari yardımda bulunur. 49’uncu maddenin 2’den 3’üncü fıkraları uyarınca temin edilmiş olan veriler, kimlik tespitine ilişkin diğer belgelerden ayrı olarak muhafaza edilir. 49’uncu maddenin 5’inci fıkrası uyarınca alınan konuşma kayıtları, kaydı yapan dairede muhafaza edilir.

(2) 49’uncu maddenin 3’den 5’inci fıkraları veya 7’nci fıkrası uyarınca temin edilmiş olan verilerin kullanılmasına, cezai kovuşturma ve emniyet makamlarınca tehlikenin önlenmesi çerçevesinde kimliğin tespiti veya delillerin tasnifi amacıyla da izin verilir. Bu veriler, gerekli olduğu takdirde ve sürece, bu tedbirleri almakla yetkili olan dairelere gönderilebilir veya devredilebilir.

(3) 49’uncu maddenin 1’inci fıkrası uyarınca temin edilen veriler, belgenin veya kimlik bilgilerinin gerçek olup olmadığının kontrolünün hemen bittiminde tüm resmi daireler tarafından imha edilir. 49’uncu maddenin 3’den 5’inci fıkraları veya 7’nci fıkraları uyarınca temin edilmiş olan veriler, bunları muhafaza etmekte olan tüm resmi dairelerce,

1. yabancıya geçerli bir pasaport veya pasaport yerine geçen bir belgenin düzenlenmiş ve yabancılar dairesi tarafından ikamet izni verilmiş olması,

2. son kez yurtdışına çıkıştan veya ülkeye izinsiz girme teşebbüsünden itibaren 10 yıllık bir sürenin geçmiş olması,

3. 49’uncu maddenin 5’inci fıkrası 3 ve 4 no’lu hükümlerinde belirtilen durumlarda sınırdan geri çevirme ve geri gönderme işlemlerinden itibaren 3 yıllık bir sürenin geçmiş olması veya

4. 49’uncu maddenin 5’inci fıkrası 5 no’lu hükümlerinde belirtilen durumda vize başvurusu üzerinden ve 49’uncu maddenin 7’nci fıkrasında belirtilen durumda konuşma kaydının yapılmasından itibaren 10 yıllık bir sürenin geçmiş olması

hallerinde imha edilir. İmha işlemi hakkında tutanak tutulur.

(4) 3’üncü fıkra hükmü, bir ceza davası çerçevesinde veya kamu düzenine veya güvenliğine yönelik bir tehlikenin önlenmesi amacıyla bu belgelere ihtiyaç duyulduğu taktirde ve sürece geçerli değildir.

Madde 89a
Kayıp Belgeler Veri Bankasına İlişkin Uygulama Düzenlemeleri

(1) Yabancının kimliğine ve vatandaşlığına ilişkin şüphenin mevcut olması halinde, Federal İdare Dairesi, 49’uncu madde uyarınca elde ettiği bir yabancıya ait verileri, verileri elde eden dairenin başvurusu üzerine, Kayıp Belgeler Veri Bankasındaki verilerle, kayıp belgenin hamili yabancının kimliğinin veya vatandaşlığının tespitinin yapılabilmesi için kıyaslar.

(2) Kıyaslamanın yapılabilmesi için başvurulan daire, yabancının fotoğrafını veya parmak izleri ile 49b maddesinin 1 no’lu hükmünde zikredilen verileri Federal İdare Dairesi’ne iletir.

(3) Yabancının iletilen verileri ile kayıp belge hamiline ait kaydedilmiş verilerin uyuşması durumunda, 49b maddesine göre veriler başvuran daireye bildirilir.

(4) Federal İdare Dairesi, Kayıp Belgeler Veri Bankası’nda kaydedilmiş benzer kişilere ait bilgileri bir yabancının kimliğini açık bir şekilde tespit edememesi halinde, kimlik tespitinin yapılabilmesi için benzer kişilere ait kimlik bilgileriyle yabancının kimliğinin tespitinin, bulunan bir belge ile karşılaştırılarak mümkün olabileceğinin beklenmesi halinde, başvuran daireye iletir. Başvuran daire, Federal İdare Dairesince iletilen yabancıyla ilgilendirilemeyen tüm bilgileri derhal siler ve aynı şekilde kayıtları imha eder.

(5) Verilerin iletilmesi elektronik iletim yoluyla olmalıdır. Otomatik indirme yoluyla Federal Verileri Koruma Yasası’nın 10’uncu maddesinin 2’den 4 fıkraları anlamında verilere ulaşılmasına izin verilir.

(6) Federal İdare Dairesi,

1. İltica İşlemleri Kanunu’nun 16’ncı maddesinin 2’nci fıkrasına göre yabancının kimliğini ve vatandaşlığını tespit yetkisi olan dairenin ve

2. yabancının kimliğinin tespitinin veya delillerin tanziminin yapılabilmesi için ceza takibatına veya kamu düzeni güvenliğine ilişkin tehlikeleri önlemeye yetkili dairenin başvurması üzerine, bu dairelerden iletilen verileri, Kayıp Belgeler Veri Bankasındaki kayıtlı verilerle kıyaslar. Bununla ilgili 2’den 5’inci fıkralar hükümleri aynen uygulanır.

(7) 49b maddesinde belirtilen veriler, ilgili belgeye ilişkin verilerin ilk kayıt tarihinden 10 yıllık sürenin geçmesi üzerine imha edilir. Verilerin saklanmasına ilişkin amacın bu sürenin dolmasından önce ortadan kalkması durumunda, veriler derhal imha edilir.

(8) İlgili daireler verilerin korunması ve güvenliği için teknolojik gelişmeye uygun özellikle verilerin gizliliğini ve dokunulmazlığını sağlayan önlemler alırlar; kamuya açık iletişim ağlarının kullanılması halinde, son teknolojik gelişmelere uygun şifreleme uygulanır.

Madde 90
Yabancılar Daireleri Tarafından Bilgi Aktarılması

(1) Münferit bir vak’ada,

1. yabancıların, 4’üncü madde uyarınca gerekli ikamet izni olmaksızın bağımlı veya bağımsız bir işte çalıştıklarına,

2. Sosyal Kanunun 1’inci Kitabının 60’ncı maddesinin 1’inci fıkrası 1’inci cümlesi 2 nolu hükmüne göre Federal İş Ajansı’nın bir hizmet birimiyle, yasal hastalık, bakım, kaza veya emeklilik sigortası kurumlarından birine veya bir sosyal yardım kuruluşuna karşı katılım yükümlülüğünü veya İltica Talebinde Bulunanlara Yardım Kanunu’nun 8a maddesindeki bildirim yükümlülüğünü ihlal ettiklerine,

3. Kaçak İşçilikle Mücadele Kanunu’nun 6’ncı maddesinin 3’üncü fıkrasının 1’den 3 nolu hükümlerinde belirtilen ihlal hallerine

ilişkin somut emarelerin ortaya çıkması durumunda, bu Kanunu uygulamakla görevli daireler, 1’den 3’üncü hükümlere göre yapılan ihlallerin takibi ve cezalandırılması hususunda yetkili dairelere, sosyal yardım kuruluşlarına ve İltica Talebinde Bulunanlara Yardım Kanunu’nun 10’uncu maddesine göre yetkili olan dairelere bilgi verirler.

(2) Bu Kanuna karşı yapılan ihlallerin takibi ve cezalandırılmasında, bu Kanunu uygulamakla görevli daireler, özellikle Kaçak İşçilikle Mücadele Kanunu’nun 2’nci maddesinin 2’nci fıkrasında belirtilen diğer dairelerle işbirliği içinde çalışırlar.

(3) Bu Kanunu uygulamakla görevli daireler, İltica Talebinde Bulunanlara Yardım Kanunu’na göre yapılan yardımlar için bilinmesinin gerekli olması halinde bu Kanuna göre alınan tedbirler ile sair hususlara, kendilerine bildirilmiş olan İltica Talebinde Bulunanlara Yardım Kanunu uyarınca yardım alma hakkına sahip olanlara bağımlı bir işe başlamak üzere verilen muvafakatları ve bir işe başlamak üzere verilmiş olan muvafakatların geçerliliklerinin sona ermesi, iptali veya geri alınmasına ilişkin bilgileri, İltica Talebinde Bulunanlara Yardım Kanunu’nun 10’uncu maddesi uyarınca yetkili dairelere bildirirler.

(4) Yabancılar daireleri, 72’nci maddenin 6’ıncı fıkrası uyarınca katılımcı dairelere derhal,

1. 25’inci maddenin 4a veya 4b fıkrasına göre bir ikamet izni verilmesi veya reddi,

2. 59’uncu maddenin 7’nci fıkrasına göre ülkeyi terk süresinin belirlenmesi, kısaltılması veya iptali,

3. yetkinin bir yabancılar dairesinden diğer bir yabancılar dairesine geçişi (burada yeni yetki sahibi daire yükümlüdür)

hakkında bilgi verirler.

(5) Yabancılar dairesi veya yurtdışı temsilciliği, Medeni Kanun’un 1600’üncü maddesinin 1’inci fıkrasının 5 no’lu bendi hükmüne göre iptal hakkı şartlarının mevcut olduğuna dair varsayımı haklı kılacak somut gerçeklerden haberdar olduklarında, durumu iptal yetkisi olan daireye bildirirler.

(6) Yabancılar Dairesi icra memurunun başvurusu üzerine Hukuk Mahkemeleri Kanunu’nun 755’inci maddesinde belirtilen amaçlar için bir kişinin ikamet yerini bildirir.

Madde 90a
Yabancılar Daireleri Tarafından İkamet Kayıt Dairelerine Bilgi Aktarılması

(1) Yabancılar daireleri, İkamet Kayıt Sicilinde ikamet kayıt yükümlülüğü bulunan yabancılarla ilgili kayıtlı verilerin yanlış veya eksik olabileceğine dair bulgulara rastladıklarında, derhal yetkili ikamet kayıt dairelerini bilgilendirirler. Yabancılar daireleri, ikamet kayıt dairelerine özellikle ikamet bildirim yükümlüsü bir yabancının

1. Federal Almanya’da ikamet bildirimi yapmaksızın ikamet ettiği

2. sürekli olarak Federal Almanya’yı terk ettiği hususunda bildirirler.
(2) 1’inci fıkra hükmüne göre yapılan bildiriler, aşağıdaki verilen bilgileri içermek zorundadır:

1. Yabancının soyadı, kızlık adı, adları,

2. doğum tarihi, yeri ve ülkesi,

3. vatandaşlıkları,

4. Almanya’daki son adresi ve

5. Almanya’yı terk tarihi

Madde 90b
Yabancılar- ve İkamet Kayıt Daireleri Arasında Bilgi Kıyaslaması

Yabancılar ve İkamet Kayıt Daireleri, aynı görev yetki bölgelerinde bulunmak kaydıyla her yıl 90a maddesinin 2’nci fıkrasında zikredilen verileri, verilerin teknik bakımı amacıyla birbirlerine bildirirler. Verileri alan daire, iletilen verileri kayıtlarında bulunan verilerle kıyaslar; otomatik kıyaslamaya izin verilir. İletilen veriler yalnız kıyaslamanın yapılabilmesi ve verilerin teknik bakımı için kullanılabilirler ve bu işlemlerden sonra derhal imha edilirler; iletilen veri taşıyıcıları derhal geri verilir veya imha edilir.

Madde 90c
Vize İşlemleri Sırasında Dışişleri Bakanlığı Üzerinden Bilgi Aktarılması

(1) Vize işlemleri sırasında veriler, dış temsilcilikler tarafından vize işlemlerinde katılımcı resmi makamlara ve bunlardan dış temsilciliklere otomatik olarak Dışişleri Bakanlığı tarafından yönetilen vize işlemlerinin desteklenme amaçlı teknik bir ünite tarafından aktarılırlar. Teknik ünite 1’inci cümlede belirtilen verilerin aktarımını eksiksiz, düzgün ve zamanında olmak üzere güvence altına alır. Bu amaç için veriler teknik ünitede muhafaza edilirler.

(2) Teknik ünite tarafından kişiye ait veriler yalnız 1’inci fıkranın 1’inci ve 2’nci cümlesinde belirtilen amaç için gerekli görülmesi halinde temin edilir, işleme tabi tutulur ve kullanılırlar.

(3) 1’inci fıkranın 3’üncü cümlesine göre muhafaza edilen veriler, 1’inci fıkranın 1’inci ve 2’nci cümlesinde belirtilen amaç için gerekli olmamaları halinde derhal veya en geç vizenin verilmesinden veya reddedilmesinden veya vize başvurusunun geri alınmasından sonra imha edilirler.

Madde 91
Şahsa Mahsus Bilgilerin Kayda Alınması ve Silinmesi

(1) Sınırdışı etme ve sınırdışına sürme vak’aları ile ilgili veriler, 11’inci maddenin 1’inci fıkrası 3’üncü cümlesinde belirtilen sürenin dolmasından itibaren 10 yıl sonra kayıttan silinir. Bu bilgiler, diğer kanunlara göre yabancıya karşı artık değerlendirilemeyecek hususlar içermeleri halinde, belirtilen süreden önce kayıttan silinir.

(2) 87’nci maddenin 1’inci fıkrası uyarınca yapılan bildirimler, yabancılar mevzuatı ile ilgili bir karar için önemsiz olmaları ve muhtemelen ileride yabancılar mevzuatı ile ilgili bir karar için de önemli olmayabilecekleri durumunda derhal imha edilir.

(3) Bu maddeyle ilgili olarak, Verileri Koruma Kanunu’nun 20’nci maddesinin 5’inci fıkrası hükmü ile Eyalet Verileri Koruma Kanunlarındaki ilgili hükümler uygulanmaz.

Madde 91a
Geçici Himayeye İlişkin Kayıt

(1) Federal Göç ve Mülteciler Dairesi, 24’üncü maddenin 1’inci fıkrasına göre vize veya bir oturma izni talebinde bulunmuş yabancılar ile bunların aile fertlerinin 2001/55/EG sayılı Direktifin 15’inci maddesinin 1’inci fıkrası anlamında ikametlerinin sağlanması, ülkeye kabul edilen yabancıların dağıtımı ve ülkeye kabul edilen yabancıların ikametlerinin Avrupa Birliği üyesi diğer ülkelere nakledilmesi, aile birleşimi ve isteğe bağlı olarak geri dönüşün teşvik edilmesi amacıyla Yabancılar Sicili tutar.

(2) Aşağıda belirtilen bilgiler sicile alınır:

1. Yabancıyla ilgili bilgiler;

a) önceki adı, Almanya’daki son ikamet adresi, menşe ülkedeki son ikamet yeri hariç olmak üzere, kimlik bilgileri, menşe bölgesi ve dini mensubiyetine ilişkin isteğe bağlı bilgiler),

b) meslek ve mesleki eğitimle ilgili bilgiler,

c) vize veya oturma izni verilmesine ilişkin talep dilekçesinin kayda giriş tarihi, talep dilekçesinin işleme alınması için yetkili merci ve talep dilekçesinin veya işlemin durumu hakkındaki karara ilişkin bilgiler,

d) yabancının kimlik ve seyahat belgeleri ile ilgili bilgiler,

e) yabancılar merkez sicili numarası ve vize bilgi -işlem numarası,

f) gidilecek ülke ve ülkeden çıkış tarihi.

2. 1’inci fıkra uyarınca, yabancının aile fertlerinin dini mensubiyetlerine ilişkin isteğe bağlı bilgiler hariç olmak üzere 1a hükmüne göre kimlik bilgileri,

3. evlilik, hayat arkadaşlığı veya akrabalığın kanıtlanmasına dair belgeler ile ilgili bilgiler.

(3) Yabancılar daireleri ve dış temsilcilikler,

1. 24’üncü maddenin 1’inci fıkrasına göre oturma izni veya

2. Federal Almanya’da geçici himaye sağlanması amacıyla vize talebinde bulunulmuş olması

hallerinde 2’nci fıkrada belirtilen bilgileri sicil dairesini dairesine derhal bildirmekle yükümlüdürler.

(4) Yabancılar Merkezi Sicil Kanunu’nun 8’inci ve 9’uncu maddeleri aynen geçerlidir.

(5) Bu bilgiler, talepleri halinde yabancılar dairelerine, dış temsilciliklere, 2001/55/EG sayılı Direktifin 27’inci maddesinin 1’inci fıkrasına göre Federal Göç ve Mülteciler Dairesi bünyesinde kurulmuş olan ulusal irtibat mercii dahil olmak üzere bu dairenin diğer birimlerine; ikametin sağlanması, ülkeye kabul edilen yabancıların dağıtımı ve ülkeye kabul edilen yabancıların ikametlerinin Avrupa Birliği üyesi diğer ülkelere nakledilmesi, aile birleşimi ve isteğe bağlı olarak geri dönüşün teşviki ile yabancılar mevzuatı ve iltica mevzuatına ilişkin görevlerin ifası amacıyla aktarılabilir.

(6) Sicil dairesi, 5’inci fıkra uyarınca bilgi aktarımıyla ilgili kayıtları tutar. Yabancılar Merkezi Sicil Kanunu’nun 13’üncü maddesi aynen geçerlidir.

(7) 3’üncü ve 5’inci fıkra hükümlerine göre bilgi aktarımları, yazılı olarak, elektronik ortamda veya otomatik olarak yapılır. Yabancılar Merkezi Sicil Kanunu’nun 22’nci maddesinin 2’den 4’üncü fıkra hükümleri aynen geçerlidir.

(8) Bu bilgiler, yabancının geçici himayesinin sona ermesinden en geç 2 yıl sonra silinir. İlgili şahsın bilgilendirilmesi ve bilgilerin bloke edilmesi için Yabancılar Merkezi Sicil Kanunu’nun 34’üncü maddesinin 1’inci ve 2’nci fıkraları ile 37’nci madde hükmü aynen geçerlidir.

Madde 91b
Ulusal İrtibat Kurumu Olarak Federal Göç ve Mülteciler Dairesi Tarafından Bilgi Aktarılması

Federal Göç ve Mülteciler Dairesi ulusal irtibat kurumu olarak, 2001/55/EG sayılı Direktifin 27’nci maddesinin 1’inci fıkrasına göre, Sicilde 91a maddesi uyarınca kayıtlı verileri, kabul edilen yabancıların ikametlerinin başka bir Avrupa Birliği üye ülkeye nakledilmesi veya aile birleşimi amacıyla aşağıdaki kuruluşlara aktarabilir.:

1. Avrupa Birliği diğer üye ülkelerinin ulusal irtibat kurumlarına,

2. Avrupa Topluluğu’nun organlarına ve kurumlarına

3. Federal Verileri Koruma Kanunu’nun 4b maddesinin 3’üncü fıkrası anlamında bir uygun veri koruma düzeyinin sağlanmış olması halinde sair yabancı veya uluslarüstü veya uluslararası kurumlara.

Madde 91c
2003/109/EG Sayılı Direktifin Uygulamasıyla İlgili Topluluk İçi Bilgilendirme

(1) Federal Göç ve Mülteciler Dairesi ulusal irtibat kurumu olarak 2003/109/EG sayılı Direktifin 25’inci maddesi uyarınca yabancının uzun süreli ikamet eden hukuksal statüsüne sahip olduğu bir diğer Avrupa Topluluğu üye ülkesinin yetkili dairesini, 38a maddesinin 1’nci fıkrasına göre ikamet izninin verilmesi veya uzatılmasına ilişkin kararın içeriği ve tarihi hakkında veya Avrupa Birliği uzun süreli ikamet izninin verilmesi hakkında bilgilendirir. Kararı veren daire, Federal Göç ve Mülteciler Dairesine karar için gerekli bilgileri derhal aktarır. 1’inci fıkra uyarınca bilgilendirmeler için Yabancılar Merkez Sicilinden gerekli bilgiler, Yabancılar Merkez Sicili Dosya Numarası verilerek ulusal irtibat kurumuna otomatik olarak aktarılabilirler.

(1a) Federal Göç ve Mülteciler Dairesi, yabancılar dairelerinin 2’nci maddenin 13’üncü fıkrası anlamında diğer bir üye ülkede uluslararası korumanın devam edip etmediğine ilişkin bilgi talebini ilgili AB ülkesinin yetkili dairelerine re’sen iletir. Bu konuda her defasında yetkili Yabancılar Dairesi Federal Göç ve Mülteciler Dairesi’ne gerekli bilgileri aktarır. Federal Göç ve Mülteciler Dairesi, yazılara gelen cevabi yazıları yetkili Yabancılar Dairesine iletir.

(2) Federal Göç ve Mülteciler Dairesi, 51’inci maddenin 8’inci fıkrasına göre yapılan işlemde, soruları, öngörülen önlem ve Yabancılar Dairesi tarafından bildirilen öngörülen önlemin esas gerçek ve hukuksal nedenleri hakkında bilgi vermek suretiyle ilgili Avrupa Topluluğu üye ülkesinin yetkili dairelerine re’sen iletir. Bu konuyla ilgili olarak Yabancılar Dairesi, Federal Göç ve Mülteciler Dairesi’ne gerekli bilgileri aktarır. Federal Göç ve Mülteciler Dairesi, Avrupa Topluluğu üye ülkelerinin kuruluşlarından bu konuyla ilgili gelen cevapları yetkili Yabancılar Dairesi’ne iletir.

(3) Federal Göç ve Mülteciler Dairesi, bir yabancının

1. uzun süreli ikamet hakkı bulunduğu Avrupa Topluluğu üye ülkesine veya

2. Avrupa Topluluğu dışında bir bölgeye

sınırdışına sürülmesine veya geri gönderilmesine ilişkin ihtarın yapıldığını veya böyle bir işlemin icra edildiğini veya 58a maddesi uyarınca bir sınırdışına sürme kararının alındığını veya sınırdışına sürme işleminin icra edildiğini yabancının uzun süreli ikamet eden hukuksal statüsüne sahip olduğu diğer bir Avrupa Topluluğu üye ülkesinin yetkili dairesini re’sen bildirir. Bildiride ikameti sona erdiren esas nedene ilişkin bilgi verilir. Alman dairesi, 71’inci maddeye göre ilgili önlem kararını alıralmaz, Federal Göç ve Mülteciler Dairesine planlanan veya icra edilen önlem hakkında bilgi verildiğine ilişkin bilgi verilir. 3’üncü cümle hükmünde zikredilen daireler, bu konuda Federal Göç ve Mülteciler Dairesi’ne derhal gerekli bilgileri aktarırlar.

(4) Yabancının kimliğinin belirlenmesi için 1’den 3’’ncü fıkralara göre yapılan bildirilerde yabancının kimlik bilgileri aktarılır. 3’üncü fıkrada belirtilen durumlarda uzun süreli ikamet

hakkı bulunan yabancı ile aile birliği içinde yaşayan aile fertlerinin de aynı zamanda etkilendiği hallerde, bunların da kimlik bilgileri aktarılır.

(5) Federal Göç ve Mülteciler Dairesi yetkili yabancılar dairelerine Avrupa Topluluğuna üye diğer ülkelerin kurumlarının 2003/109/EG sayılı Direktifin 22’nci maddesinin 3’üncü fıkrasının ikinci alt paragrafında öngörülen katılıma ilişkin sorularını iletir. Yetkili Yabancılar Dairesi, Federal Göç ve Mülteciler Dairesine elinde mevcut aşağıda belirtilen bilgileri bildirir:

1. Uzun süreli ikamet eden statüsüne sahip ilgili yabancının kimlik bilgilerini,

2. bu yabancı hakkında ikamet ve mülteciler hukukuyla ilgili olumlu veya olumsuz olarak alınan kararları,

3. Almanya’ya veya üçüncü bir ülkeye geri gönderilesiyle ilintili menfaatleri veya

4. görüşülen ülkenin ikamet hukukuna ilişkin vereceği karar açısından önemli olabileceği düşünülen sair durumları.

Diğer durumda, nesnel faydalı bilgilerin mevcut olmadığını bildirir. Federal Göç ve Mülteciler Dairesi, görüşülen Avrupa Topluluğu üye ülkesinin yetkili dairesine bu bilgileri re’sen iletir.

(5a) Federal Göç ve Mülteciler Dairesi, diğer AB ülkelerinin yetkili resmi dairelerine talep üzerine talebin kayıtlara geçmesinden sonra bir ay içinde bir yabancının Federal Almanya’da halen uluslararası korunma hakkına sahip olup olmadığına dair bilgi verir.

(5b) Diğer bir AB ülkesi tarafından tanzim edilen uluslararası korunma hakkına sahip bir kişinin uzun süreli ikamet eden oturma izninin bu ülkenin bu kişiye uluslararası koruma sağladığına dair bir açıklama ihtiva etmesi ve uluslararası korunma hakkına sahip kişiye 9a maddesine göre AB sürekli ikamet izni verilmeden önce, uluslararası korunmaya ilişkin sorumluluğun 2’nci maddenin 13’üncü fıkrasına göre geçerli hukuki düzenlemeler uyarınca Federal Almanya’ya devredilmesi halinde, Federal Göç ve Mülteciler Dairesi, böylece diğer AB ülkesinin yetkili makamından uzun süreli ikamet eden oturma iznindeki açıklamayı buna uygun olarak değiştirilmesini talep eder.

(5c) 9a maddesine göre AB sürekli ikamet izni verilmeden önce diğer bir AB ülkesinde uzun süreli ikamet eden statüsüne sahip bir kişiye 2’nci maddenin 13’üncü fıkrası anlamında uluslararası korunma sağlanması halinde, Federal Göç ve Mülteciler Dairesi, diğer AB üyesi ülkenin yetkili dairesinden orada tanzim edilen uzun süreli ikamet eden oturma iznine Almanya’nın bu kişiye uluslararası koruma tanıdığına dair bir açıklamanın konulmasını talep eder.

(6) Federal Göç ve Mülteciler Dairesi,

1. Avrupa Birliği uzun süreli ikamet eden oturma izni sahibi bir yabancı hakkında Avrupa Topluluğuna üye diğer ülkenin ikameti sona erdiren önlemler istediğine veya icra ettiğine

2. uzun süreli ikamet eden oturma izni sahibi bir yabancının diğer bir Avrupa Topluluğu üye ülkesinde uzun süreli ikamet etme hakkı elde ettiğine veya Avrupa Topluluğunun diğer bir üye ülkesi tarafından oturma izni verildiğine veya oturma izninin uzatıldığına dair

diğer Avrupa Birliği üye ülkelerinin bildirilerinin içeriğini, her defasında yetkili Yabancılar Dairesine re’sen bildirir.

Madde 91d
2004/114/EG Sayılı Direktifin Uygulamasıyla İlgili Topluluk İçi Bilgilendirme

(1) Federal Göç ve Mülteciler Dairesi talep edilmesi durumunda Avrupa Birliği’ne üye diğer ülkenin yetkili dairesine, 2004/114/EG sayılı Direktifin 8’inci maddesine göre ikamet izni verilmesi şartlarının mevcut olup olmadığına ilişkin denetimi Avrupa Birliğine üye diğer ülkenin yetkili dairelerin yapabilmeleri için gerekli bilgileri verir. Bu bilgiler,

1. yabancının kimlik bilgilerini, kimlik belgesine ve pasaporta ait bilgileri,

2. yabancının Almanya’daki mevcut ve eski ikamet statüsüne ilişkin bilgileri,

3. kapanmış veya yabancılar dairesi tarafından bilinen cezai soruşturma işlemlerine ilişkin bilgileri,

4. Yabancılar Merkez Sicilinde kayıtlı veya yabancının veya vize dosyasında kayıtlı Avrupa Topluluğuna üye diğer ülke tarafından talep edilen yabancıyla ilgili sair verileri

içerir. Yabancılar daireleri ve dış temsicilikler, Federal Göç ve Mülteciler Dairesine anılan dairenin talebi üzerine, bu konuda bilgi verilmesi için gerekli bilgileri aktarırlar.

(2) Dış temsilcilikler ve yabancılar daireleri diğer Avrupa Topluluğu üye ülkelerinin yetkili dairelerine Federal Göç ve Mülteciler Dairesi marifetiyle bilgi talebi başvurularını, gerekli olduğu hallerde bir ikamet izni verilmesine ilişkin 16’ncı maddenin 6’ncı fıkrası şartlarının veya benzer bir vizenin verilme şartlarının yerine getirilip getirilmediğinin denetlenebilmesi için iletebilirler. Bununla ilgili,

1. yabancının kimlik bilgilerini,

2. kimlik belgesine ve pasaportuna ait ve yabancı adına diğer Avrupa Birliği üye ülkesine tanzim edilmiş oturma iznine ilişkin bilgileri ve

3. ikamet izni başvurusuna ve başvuru yerine ilişkin bilgileri

aktarırlar ve özel durumlarda talep edilen bilgilerin içeriğini daha açık belirtirler. Federal Göç ve Mülteciler Dairesi, ulaşan bilgileri yetkili yabancılar dairelerine ve dış temsilciliklere iletir. Diğer Avrupa Topluluğuna üye ülkelerin yetkili daireleri tarafından aktarılan bilgilendirmelerinde yer alan verileri yabancılar daireleri ve dış temsilcilikler bu amaç için kullanabilirler.

Madde 91e
Geçici Himaye Siciline ve Topluluk İçi Bilgi Aktarımına Ait Müşterek Düzenlemeler

91a’dan 91d maddeleri anlamında

1. kimlik bilgileri: özellikle soyadı, kızlık adı, adı ve daha önceki adları, doğum tarihi, doğum yeri, cinsiyet, vatandaşlıklar ve Almanya’daki ikamet adresidir.

2. kimlik belgesine ve pasaporta ait bilgiler: pasaportun türü, numarası, düzenleyen daire, düzenleme tarihi ve geçerlilik süresidir.

Madde 91f
2009/50/EG Sayılı Direktifin Uygulaması İle İlgili Topluluk İçi Bilgilendirme

(1) Federal Göç ve Mülteciler Dairesi 2009/50/EG sayılı Direktifin 22’nci maddesinin 1’inci fıkrası anlamında irtibat kurumu olarak yabancının AB Mavi Kart sahibi olduğu diğer AB üyesi üye ülkenin yetkili dairesini AB Mavi Kart verilmesine ilişkin kararın içeriği ve karar tarihi hakkında bilgilendirir. Kararı alan resmi daire, bunun için gerekli bilgileri ulusal irtibat kurumuna derhal aktarır. 1’inci cümlede öngörülen bilgilendirme için yabancılar daireleri tarafından gerekli veriler Yabancılar Merkez Sicili Numarasıyla birlikte otomatik olarak Ulusal İrtibat kurumuna aktarılabilirler.

(2) Federal Göç ve Mülteciler Dairesi AB’nin yetkili organlarına her yıl,

1. Avrupa Parlamentosu’nun ve Konseyi’nin 11 Temmuz 2007 tarih ve 862/2007 sayılı Göç, Uluslararası Koruma ve Yabancı İşçiler Hakkında Tutulan İstatistikler Hakkında AB Müşterek İstatistikleri ve yürürlükten kaldırılan 311/76 saylı Konsey Direktifi hakkındaki Direktifinde(AB Resmi Gazetesi: 31.07.2007, L199 S.23) öngörülen ve AB Mavi Kart tanzimiyle ilintili olarak aktarılan veriler ile

2. 2009/50/EG sayılı Direktifin 5’inci maddesinin 5’inci fıkrasına göre 19a maddesinin 2’nci fıkrasının 1 nolu bendi hükmünde öngörülen Kanun Hükmünde Kararname ile ücretlerin belirlendiği meslekler listesini

iletir.

8. BÖLÜM
Göç, Mülteciler ve Uyumla İlgili Federal Hükümet Sorumlusu

Madde 92 Dairesi

(1) Federal Hükümet, göç, mülteciler ve uyum konularıyla ilgili bir sorumlu atar.

(2) Sorumlunun makamı en yüksek federal daire nezdinde kurulur ve bu görev, Federal Meclis üyelerinden birine verilebilir. Sorumlu, bir izne gerek olmaksızın (Federal Bakanlar Kanunu’nun 5’inci maddesinin 2’nci fıkrası 2nci cümlesi; Siyasi Müsteşarların Hukuki Statülerine İlişkin Kanunu’nun 7’nci maddesi) aynı zamanda Siyasi Müsteşarların Hukuki Statülerine İlişkin Kanun uyarınca bir görev de üstlenebilir. Bu durumda görevin yürütülmesi, Siyasi Müsteşarların Hukuki Statülerine İlişkin Kanun uyarınca kazanılan hukuki statüden etkilenmez.

(3) Görevlerin ifası için gerekli olan personel ve donanım sağlanır. Bu husus, 2’nci fıkranın 1’inci cümlesinde belirtilen en yüksek federal dairenin ayrıntı planında özel bir bölümde belirtilir.

(4) Görev, azledilmenin dışında yeni seçilen Federal Meclisin toplanmasıyla birlikte sona erer.

Madde 93 Görevleri

Sorumlu,

1. Federal Almanya’da sürekli ikamet eden göçmenlerin uyumunu teşvik etme ve özellikle Federal Hükümete, iş piyasası ve sosyal politika perspektiflerini de dikkate almak suretiyle uyum politikasının geliştirilmeye devam etmesi için destek olma ve Avrupa genelinde de uyum politikasının geliştirilmeye devam etmesi için öneriler getirme,

2. yabancılar, Almanlar ve çeşitli yabancı gruplar arasında mümkün olduğu kadar gerilimsiz birarada yaşam şartlarını geliştirmeye devam etme, karşılıklı anlayışı teşvik ve yabancı düşmanlığına karşı mücadele etme,

3. yabancıları ilgilendiren ve haklı nedenlere dayanmayan ayrımcı muameleler ile mücadele etme,

4. Federal Almanya’da bulunan yabancıların haklarının kabul edilebilir ölçüler dahilinde dikkate alınmasına yardımcı olma,

5. vatandaşlığa geçişle ilgili olarak yasal imkânlar hakkında bilgi verme,

6. Federal Almanya’da yaşayan Avrupa Birliği vatandaşlarının serbest dolaşım haklarının korunmasına özen gösterme ve bunların geliştirilmesinin devamı için önerilerde bulunma,

7. Almanya’da sürekli yaşayan göçmenlerin uyumlarına ilişkin girişimleri, eyaletler ve yerel yönetimlerin sınırları dahilinde faaliyette bulunan kurum ve kuruluşlar ile toplumsal gruplar nezdinde de teşvik etme ve destekleme,

8. Federal Almanya’ya ve Avrupa Birliği’ne yönelik göç ile diğer ülkelere yönelik göçün gelişimini izleme,

9. 1’den 8’inci bentlerde belirtilen görev alanlarında, yerel yönetimlerin, eyaletlerin, Avrupa Birliğine üye diğer ülkelerin ve Avrupa Birliğinin aynı veya benzer görevleri ifa eden birimleriyle işbirliği yapma,

10. 1’den 9’uncu bentlerde belirtilen görev alanlarıyla ilgili olarak kamuoyunu bilgilendirme görevlerinin ifası ile yükümlüdür.

Madde 94 Yetkileri

(1) Sorumlu, Federal Hükümetin veya münferit Federal Bakanlıkların hukuki düzenlemeler ihdas etme tasarıları ile kendi görev alanıyla ilgili sair meselelere mümkün olduğu kadar erken katılım sağlar. Sorumlu, Federal Hükümete önerilerde bulunabilir ve görüşler bildirebilir. Federal Bakanlıklar, Sorumluya görevlerinin ifasında yardımcı olurlar.

(2) Sorumlu, Almanya’daki yabancıların durumları hakkında en az iki yılda bir kez Federal Meclise rapor verir.

(3) Sorumlu, federal kamu kuruluşlarının 93’üncü maddenin 3 no’lu hükmü anlamında ihlallerde bulunduklarına veya bunun dışında yabancıların yasal haklarını korumadıklarına dair yeterli emarelerin mevcudiyeti halinde konuya ilişkin görüş bildirilmesi talebinde bulunabilir. Sorumlu, bu görüşe, kendi değerlendirmesini ekleyebilir ve bunu ilgili kamu kuruluşuna ve bu kuruluşun bağlı olduğu üst kuruluşa iletebilir. Federal kamu kuruluşları, bilgi vermek ve soruları yanıtlamakla yükümlüdürler. Kamu kuruluşları, şahsa mahsus bilgileri ancak, ilgili şahsın kendisinin girişimde bulunması ricasıyla Sorumluya başvurmuş veya yabancının rızasının sair bir şekilde alınmış olması halinde verirler.

9. BÖLÜM
Hapis ve Para Cezalarına İlişkin Hükümler

Madde 95
Hapis Cezalarına İlişkin Hükümler

(1) Bir kişi,

1. 48’inci maddenin 2’nci fıkrası ile bağlantılı olarak 3’üncü maddenin 1’inci fıkrasını ihlalen Federal Almanya’da ikamet etmesi,

2. 4’üncü maddenin 1’inci fıkrası 1’inci cümlesi uyarınca

a) ülkeyi terk yükümlülüğünün icra edilebilir,

b) kendisine ülke dışına çıkması için süre tanınmamış veya bu süre sona ermemiş,

c) sınırdışına sürülmesinin ertelenmemiş

olmasına rağmen, gerekli ikamet izni olmaksızın Federal Almanya’da ikamet etmesi,

3. 14’üncü maddenin 1’inci fıkrası 1 veya 2 no’lu hükümlerine aykırı olarak Federal Almanya’ya girmesi,

4. 46’ncı maddenin 2’nci fıkrası 1 veya 2’nci cümlesi veya 47’nci maddenin 1’inci fıkrasının 2’nci cümlesi veya 2’nci fıkrası uyarınca alınan icra edilebilir bir karara aykırı hareket etmesi,

5. işlenen fiilin, 2’nci fıkranın 2 no’lu bendi hükmüne göre cezayı gerektirmemesi kaydıyla, 49’uncu maddenin 1’inci fıkrasına aykırı olarak beyanda bulunmaması, doğru beyanda bulunmaması veya tam beyanda bulunmaması,

6. 49’uncu maddenin 10’uncu fıkrasına aykırı olarak bu fıkrada belirtilen bir tedbire rıza göstermemesi,

6a. 54a maddesine aykırı olarak bir kayıt yükümlülüğünü mükerreren yerine getirmemesi, ikametin yer olarak sınırlandırılmasını veya diğer kayıtları mükerreren ihlal etmesi veya bir konut edinme yükümlülüğünün reddine ilişkin hukuki sonuçlara mükerreren işaret edilmesine rağmen bu yükümlülüğü yerine getirmemesi veya 54a maddesinin 4’üncü fıkrasına aykırı olarak belirli iletişim araçlarını kullanması,

7. 61’inci maddenin 1’inci fıkrasına göre ikametin yer itibariyle sınırlandırılmasını mükerreren ihlal etmesi veya

8. yasaklanmasını önlemek amacıyla varlığı, amacı veya faaliyeti resmi makamlardan gizlenen, üyelerinin çoğunluğu yabancılardan oluşan Federal Almanya’daki bir derneğe veya gruba mensup olması

hallerinde 1 yıla kadar hapis veya para cezası ile cezalandırılır.

(1a) Bir kişi, 4’üncü maddenin 4’üncü fıkrasının 1’inci cümlesine göre bir oturma iznine sahip olması gerekirken, oturma izni olarak yalnız 6’nci maddenin 1’inci fıkrasına göre bir Schengen Vizesi sahibi olarak, Sosyal Kanun’un 3’üncü Kitabının 404’üncü maddesinin 2’nci fıkrasının 4 no’lu bendi hükmünde veya 98’inci maddenin 3’üncü fıkrasının 1 no’lu bendi hükmünde belirtilen bir fiili kasten yapması halinde aynı şekilde cezalandırılır.

(2) Bir kişi,

1. 11’inci maddenin 1’inci fıkrası 1’inci cümlesine aykırı olarak

a) Federal Almanya’ya girmesi veya

b) Federal Almanya’da ikamet etmesi veya

2. kendisi veya bir başkası için ikamet izni almak amacıyla doğru olmayan veya eksik bilgiler vermesi veya bunları kullanması veya bu suretle alınmış olan ikamet iznini hukuki süreçte yanıltma amacıyla bilerek kullanması,

hallerinde 3 yıla kadar hapis veya para cezası ile cezalandırılır.

(3) 1’inci fıkranın 3 no’lu bendi hükmü ile 1a fıkrasımda ve 2’nci fıkranın 1a bendi hükmünde belirtilen hallerde teşebbüs cezaya tabidir.

(4) 2’nci fıkranın 2 no’lu bendi hükmünde belirtilen bir suç eyleminde kullanılan eşyalara el konulabilir.

(5) Mültecilerin Hukuki Statüsüne İlişkin Anlaşma’nın 31’inci maddesinin 1’inci fıkrası hükmü saklıdır.

(6) 1’inci fıkranın 2 ve 3 no’lu bendleri hükümlerinde belirtilen gerekli ikamet izni olmaksızın işlenen bir fiil, tehdit yoluyla, rüşvet veya anlaşmalı olarak elde edilen veya doğru olmayan veya eksik bilgilerle haksız bir oturma izni elde edilmesi sırasında işlenen fiille aynıdır.

Madde 96
Yasadışı Yollardan Yabancı Getirilmesi

(1) Bir başkasını,

1. 95’inci maddenin 1’inci fıkrası veya 1’nci fıkrasının 1a no’lu hükmünde belirtilen fiillere azmettiren veya ona bu hususta yardım yapan ve

a) bunun için maddi menfaat sağlayan veya maddi menfaat vaadi alan veya

b) bu hususta mükerreren veya birden fazla yabancının çıkarı için hareket eden bir kişi, 5 yıla kadar hapis veya para cezası ile cezalandırılır.

(2) 1’inci fıkrada belirtilen hallerde

1. profesyonel davranan,

2. bu gibi fiilleri sürekli işlemekte olan bir şebekenin üyesi olarak hareket eden,

3. 95’inci maddenin 1’inci fıkrasının 3 nolu hükmü veya 2’nci fıkrasının 1a hükmü bağlamındaki bir eylemle ilgili fiilde yanında ateşli silah taşıyan,

4. 95’inci maddenin 1‘inci fıkrasının 3 nolu bendi hükmü veya 2’nci fıkrasının 1a bendi hükmü bağlamındaki bir eylemle ilgili fiilde kullanmak üzere yanında başka bir silah taşıyan,

5. yasadışı yollardan ülkeye getirilen kişiyi, yaşamı tehdit eden insanlık dışı veya aşağılayıcı bir muameleye veya sağlığına ciddi derecede zarar verebilecek şekilde bir tehlikeye maruz bırakan

bir kişi 6 aydan 10 yıla kadar hapis cezası ile cezalandırılır.

(3) Bu fiillere teşebbüs cezaya tabidir.

(4) 1’inci fıkranın 1a bendi hükmü, 2 no’lu bendi hükmü, 2’nci fıkranın 1, 2 ve 5 no’lu bendleri hükümleri ve 3’üncü fıkra hükümleri, Avrupa Birliği’ne Üye Devletlerden Birinin hükümranlık alanı ile Schengen ülkeleri hükümranlık alanına yabancıların girişleri ve ikametleri hakkındaki düzenlemelere aykırı hareket edilmesinde,

1. bu fiillerin, 95’inci maddenin 1’inci fıkrası 2’nci veya 3 no’lu bendleri hükmü veya 2’nci fıkrasının 1 no’lu bendi hükmünde fiillerden olması ve

2. failin, Avrupa Birliğine üye bir ülkenin veya Avrupa Ekonomik Bölgesi Anlaşması’na taraf bir üye ülkenin vatandaşı olmayan bir yabancıya yardım etmesi

hallerinde tatbik edilir.

(5) 4’üncü fıkra ile de bağlantılı olarak 2’nci fıkranın 1 no’lu bendi hükmü ve 2’nci fıkranın 2’den 5 no’lu berndleri hükümlerindeki hallerde Ceza Kanunu’nun 73d maddesi uygulanır.

Madde 97

Ölümle Sonuçlanan Yasadışı Yollardan Yabancı Getirilmesi, Profesyonel ve Teşekkül Halinde Yasadışı Yollardan Yabancı Getirilmesi

(1) 96’ncı maddenin 4’üncü fıkrası ile de bağlantılı olarak 96’ncı maddenin 1’inci fıkrasındaki hallerde, yasadışı yollardan ülkeye getirilen şahsın ölümüne sebebiyet veren bir kişi, 3 yıldan az olmamak üzere hapis cezası ile cezalandırılır.

(2) 96’ncı maddenin 4’üncü fıkrası ile de bağlantılı olarak 96’ncı maddenin 1’inci fıkrasındaki hallerde, bu gibi fiilleri sürekli işlemekte olan bir şebekenin üyesi olarak profesyonel hareket eden bir kişi, 1 yıldan 10 yıla kadar hapis cezasıyla cezalandırılır.

(3) 1’inci fıkra bağlamında daha az ağırlıktaki suçlarda ceza; 1 yıldan 10 yıla kadar, 2’nci fıkra bağlamında daha az ağırlıktaki suçlarda ise 6 aydan 10 yıla kadar hapis cezasıdır.

(4) Ceza Kanunu’nun 73d maddesi uygulanır.

Madde 98
Para Cezalarına İlişkin Hükümler

(1) 95’inci maddenin 1’inci fıkrasının 1 veya 2 no’lu bendi hükmü veya 2’nci fıkrasının 1b bendi hükmünde belirtilen hallerde kusurlu davranan bir kimse, kurala aykırı hareket etmiş olur.

(2) Bir kişi,

1. 4’üncü maddenin 5’inci fıkrasının 1’inci cümlesine aykırı olarak bir ikameti kanıtlayan belgeye sahip olmaması,

2. 13’üncü maddenin 1’inci fıkrasının 2’nci cümlesine aykırı olarak sınır geçiş trafiğinde polis kontrolünden kaçması veya

3. 48’inci maddenin 1’inci fıkrasına veya 3’üncü fıkrasının 1’inci cümlesine aykırı olarak burada belirtilen belge veya evrakı ibraz etmemesi veya zamanında ibraz etmemesi, teslim etmemesi veya zamanında teslim etmemesi veya ilgili daireye bırakmaması veya zamanında bırakmaması

4. 44a maddesinin 1’inci fıkrasının 1’inci cümlesinin 3 no’lu hükmü, 2’nci cümle veya 3’üncü cümle uyarınca icra edilebilir bir talimata aykırı hareket etmesi

hallerinde kurala aykırı hareket etmiş olur.

(2a) Bir kişi, 4’üncü maddenin 3’üncü fıkrasının 2’nci cümlesine aykırı olarak kasten veya dikkatsiz bir şekilde, kazanç sağlamak üzere çalışan bir yabancıyı para karşılığı devamlılık arzeden bir şekilde çalıştırması veya bu yabancıya bir iş vermesi halinde kurala aykırı hareket etmiş olur.

(3) Bir kişi,

1. 4’üncü maddenin 3’üncü fıkrasının 1’inci cümlesine aykırı olarak bağımsız bir işte çalışması,

2. 12’nci maddenin 2’nci fıkrasının 2’nci cümlesine veya 4’üncü fıkrasına göre icrası kabil bir kayıta veya 54’üncü maddenin 2’nci fıkrasına veya 61’inci maddenin 1’inci fıkrasının 1’inci cümlesine göre bir yer sınırlamasına aykırı hareket etmesi,

3. 13’üncü maddenin 1’inci fıkrasına aykırı olarak, izin verilen bir sınır kapısı haricindeki bir yerden veya belirlenen geçiş saatleri haricinde ülkeye giriş veya ülkeden çıkış yapması veya geçerli bir pasaportu veya pasaport yerine geçen bir belgeyi yanında bulundurmaması,

4. 46’ncı maddenin 1’inci fıkrası, 54a maddesinin 1’inci fıkrasının 2’nci cümlesi veya 3’üncü fıkrası veya 61’inci maddenin 1’inci fıkrasının 2’nci cümlesine göre icrası kabil bir talimata aykırı hareket etmesi,

5. 54a maddesinin 1’inci fıkrasının 1’inci cümlesine aykırı olarak bir beyanı yapmaması veya yanlış yapması veya zamanında yapmaması,

6. 80’inci maddenin 4’üncü fıkrasına aykırı olarak bu maddede belirtilen dilekçeleri vermemesi veya

7. belirli bir fiil için para cezası verileceği hükmüne atıfta bulunması halinde 99’uncu maddenin 1’inci fıkrasının 3a bendinin d hükmüne, 7, 10 veya 13a hükümlerinin 1’inci cümle j bendi hükmüne göre çıkarılan Kanun Hükmünde Kararname’ye aykırı hareket etmesi

hallerinde kurala aykırı hareket etmiş olur.

(4) 2’nci fıkranın 2 no’lu bendi hükmünde ve 3’üncü fıkranın 2 no’lu bendi hükmünde belirtilen hallerde kurala aykırı harekete teşebbüs cezalandırılabilir.

(5) Kurala aykırılık, 2a fıkrasında belirtilen hallerde 500.000,- Avro’ya kadar, 2’nci fıkranın 2 no’lu bendi hükmünde 3’üncü fıkranın 1 no’lu bendi hükmünde belirtilen hallerde 5000,- Avro’ya kadar; 1’inci ve 2’nci fıkranın 1 ve 3 no’lu bendleri hükümlerinde ve 3’üncü fıkra ile 3’üncü fıkranın 3 no’lu bendi hükmünde belirtilen hallerde 3000,- Avro’ya kadar ve diğer hallerde ise 1000,- Avro’ya kadar para cezası ile cezalandırılabilir.

(6) Mültecilerin Hukuki Statüsüne İlişkin Anlaşma’nın 31’inci maddesinin 1’inci fıkrası hükmü saklıdır.

BÖLÜM 9a
Kaçak İşçi Çalıştırılmasının Hukuksal Sonuçları

Madde 98a Ücret

(1) Bir yabancıyı Sosyal Kanun’un 3’üncü Kitabının 284’üncü maddesinin 1’inci fıkrasına göre gerekli izin olmadan veya 4’üncü maddenin 3’üncü fıkrasında öngörülen işte çalışmasına cevaz veren yetki olmadan çalıştıran işveren, üzerinde anlaşılan ücreti ödemekle yükümlüdür. Ücret miktarı belirlenirken işverenin işçiyi 3 aydır çalıştırdığı varsayılır.

(2) İşverenin yasal olarak yabancıyla daha az veya daha yüksek ücret üzerine anlaştığı durumlar hariç, üzerinde anlaşılan ücretten bu iş için genel olarak ödenen ücret anlaşılır.

(3) Bir alt yüklenici firmayla bir istisna akdi veya hizmet sözleşmesi bağıtlayan bir şirket, bu firmanın 1’inci fıkrada öngörülen yükümlülüğünün yerine getirilmesinde peşin dava definden feragat eden bir kefil gibi sorumludur.

(4) Üst yüklenici firmanın veya ara yüklenici firmanın, işverenin yabancıları Sosyal Kanun’un 3’üncü Kitabının 284’üncü maddesinin 1’inci fıkrasına göre gerekli izin olmadan veya 4’üncü maddenin 3’üncü fıkrasında öngörülen işte çalışmasına cevaz veren yetki olmadan çalıştırdığını bilmemesi durumu hariç, üst yüklenici firma ve işverenle doğrudan sözleşme ilişkisi olmayan tüm ara yüklenici firmalar için 3’üncü fıkra hükmü aynen uygulanır.

(5) Yüklenici firmanın, işverenin hiç bir yabancıyı Sosyal Kanun’un 3’üncü Kitabının 284’üncü maddesinin 1’inci fıkrasına göre gerekli izin olmadan veya 4’üncü maddenin 3’üncü fıkrasında öngörülen işte çalışmasına cevaz veren yetki olmadan çalıştırdığını durumu ihtimamla incelemesi nedeniyle varsaydığını kanıtlaması halinde, 3’üncü ve 4’üncü fıkrada öngörülen sorumluluk ortadan kalkar.

(6) Sosyal Kanun’un 3’üncü Kitabının 284’üncü maddesinin 1’inci fıkrasına göre gerekli izin olmadan veya 4’üncü maddenin 3’üncü fıkrasında öngörülen işte çalışmasına cevaz veren yetki olmadan bu Kanun’un geçerlilik alanında istihdam edilen bir yabancı, 3’üncü ve 4’üncü fıkralarda öngörülen ücret yükümlülüğünün yerine getirilmesi için bir Alman İş Mahkemesi nezdinde dava açabilir.

(7) Ödünç İşçi Gönderilmesine İlişkin Kanun’un düzenlemeleri saklıdır.

98b Teşviklerden Dışlanma

(1) Başvuru sahibinin veya Tüzüğe veya Kanuna göre temsil yetkisine sahip vekilinin,

1. Sosyal Kanun’un 404’üncü maddesinin 2’nci fıkrasına göre kesinleşmiş en az 2.500 Avro para cezasına çarptırılmış olması veya

2. Kaçak İşsizlikle Mücadele Kanunu’nun 10’uncu, 10a veya 11’inci maddelerine göre 3 aydan fazla hapis cezasına veya 90 günlük hapis cezası karşılığı para cezasına kesin olarak çarptırılmış olması halinde,

yetkili resmi daire Ceza Kanunu’nun 264’üncü maddesi anlamında teşvik başvurularını tam veya kısmi olarak reddedebilir.

Para cezasının veya hapis ya da para cezasının dayandığı ihlalin büyüklüğüne göre para cezasının, hapis ya da para cezasının kesinleştiği tarihten itibaren 5 yıla kadar 1’inci fıkrada belirtilen teşvik başvuruları reddedilebilir.

(2) 1’inci fıkra,

1. başvurulan teşviğe bir talep hakkının bulunması,

2. başvuru sahibinin özel kişi olması ve 1’inci fıkranın 1’inci cümlesine göre gerçekleşen ihlal bu kişinin özel işlerinin yapılması için yapılan istihdamdan kaynaklanması veya

3. 1’inci fıkranın 1’inci cümlesine göre ihlal, bir AB üyesi ülkenin vatandaşının hukuka aykırı istihdamından kaynaklandığı

hallerde geçersizdir.

Madde 98c
Kamu İhalelerinden Dışlanma

(1) Başvuru sahibinin veya Tüzüğe veya Kanuna göre temsil yetkisine sahip vekilinin,

1. Sosyal Kanun’un 404’üncü maddesinin 2’nci fıkrasına göre kesinleşmiş en az 2.500 Avro para cezasına çarptırılmış olması veya

2. Kaçak İşsizlikle Mücadele Kanunu’nun 10’uncu, 10a veya 11’inci maddelerine göre 3 aydan fazla hapis cezasına veya 90 günlük hapis cezası karşılığı para cezasına kesin olarak çarptırılmış olması halinde,

Rekabet Kısıtlamalarıyla Mücadele Kanununun 98’inci maddesinin 1’den 3’üncü, 5’inci ve 6’ncı bendlerinde belirtilen kamu ihalesi veren kuruluşlar, başvuru sahibini veya teklif sahibini bir sevkiyat, inşaat veya hizmet sunma sözleşmesi ihalesinden dışlayabilirler.

Güvenirliliğin yeniden tahsisine kadar, para cezasının veya hapis ya da para cezasının dayandığı ihlalin büyüklüğüne göre para cezasının, hapis ya da para cezasının kesinleştiği tarihten itibaren 5 yıla kadar 1’inci fıkrada belirtilen dışlanma devam edebilir.

(2) 1’inci fıkranın 1’inci cümlesine göre bir AB üyesi ülkenin vatandaşının hukuka aykırı istihdamından dolayı ihlal durumunda 1’inci fıkra geçersizdir.

(3) Kamu ihalesi veren resmi kuruluşun 1’inci fıkrada belirtilen olasılığı seçmesi halinde, Ödünç İşçi Gönderilmesine İlişkin Kanun’un 21’inci maddesinin 2’nci fıkrasından 5’inci fıkrasına kadar hükümleri aynen geçerlidir.

10. BÖLÜM
Kanun Hükmünde Kararname Çıkarma Yetkisi Geçici ve Son Hükümler

Madde 99
Kanun Hükmünde Kararname Çıkarma Yetkisi

(1) Federal İçişleri Bakanlığı, Eyalet Temsilciler Meclisi’nin onaylayacağı bir Kanun Hükmünde Kararname ile

1. yabancıların ikametlerini kolaylaştırmak için ikamet izni zorunluluğundan muafiyetleri belirleme, muafiyet nedeninin meydana gelmesi halinde bu Kanuna göre ikamet izinlerinin verilmesi ve bunların geçerliliklerinin devamı ile muafiyetlerin verilmesine ilişkin işlemleri düzenleme ve Federal Almanya’da yabancıların çalışmalarının yönlendirilmesi için muafiyetleri kısıtlama,

2. ikamet izninin ülkeye girişten önce veya ülkeye girişten sonra yabancılar dairesinden alınabilmesini belirleme,

3. ilgili diğer dairelerin katılımlarını sağlamak üzere vize verilmesinde hangi hallerde yabancılar dairesinin muvafakatının gerektiğini belirleme,

3a. 20’nci maddeye göre araştırmacılara oturma izni verilmesi işlemiyle ilgili ayrıntıları belirleme; özellikle

a) Araştırma kuruluşlarının tanınma şartları, işlemi ve süresi, araştırma kuruluşunun tanınmasının lav edilmesi şartları ve 20’nci maddenin 1’inci fıkrasının 1 no’lu bendi hükmüne göre araştırma sözleşmelerinin içerikleri düzenleme;

b) tanıma işlemine yetkili dairenin tanınan araştırma kuruluşlarının adreslerini yayımlaması ve yayınlarda 20’nci maddenin 3’üncü fıkrasına göre yapılan açıklamalara atıfta bulunulması öngörme;

c) tanıma işlemine yetkili daireye tanıma işleminin lav edilmesini haklı kılabilecek tanınması yapılmış araştırma kuruluşları hakkında bilgileri vermesi için yabancılar daireleri ve yurt dışı temsilcilikleri yükümlü kılma;

d) tanınma şartlarının ortadan kalktığını, bağıtlanan araştırma sözleşmelerinin şartlarının ortadan kalktığını veya sair önemli durumlara ilişkin değişiklikleri bildirmesi için araştırma kuruluşları yükümlü kılma;

e) Federal Göç ve Mülteciler Dairesi’ni araştırma kuruluşlarının tanınma işleminde destekleyen ve 20’nci maddenin uygulanmasını gözlemleyen ve değerlendiren Federal Göç ve Mülteciler Dairesi bünyesinde bir göç araştırması danışma heyeti kurulma;

f) araştırma kuruluşu tanınma başvurusu işlemlerinin başlama tarihi belirleme,

3b. 4’üncü maddenin 3’üncü fıkrasının 1’inci cümlesine göre icrası için izne gerek olmayan veya belli koşullarda izne gerek olmayan bağımsız işleri belirleme,

4. kurtarma ve doğal afet çalışmalarında yardım amacıyla gelen yabancıları pasaport yükümlülüğünden muaf tutma,

5. diğer resmi Alman kimliklerini pasaport yerine geçen belge olarak uygulamaya koyma veya izin verme,

6. Alman daireleri tarafından düzenlenmemiş olan resmi kimliklerin genelde pasaport yerine geçen belge olarak kullanılmasına izin verme,

7. Federal Almanya’nın çıkarlarının korunması amacıyla ikamet izni zorunluluğundan muaf tutulan yabancılar ile bir vize ile ülkeye girişinde veya girişinden sonra yabancılar dairesine veya bir diğer daireye ikametini bildirmekle yükümlü olan yabancıları belirleme,

8. seyahatlerinin mümkün kılınması veya kolaylaştırılması amacıyla, Almanya Federal Cumhuriyeti’ne dönüş hakları bulunan yabancıların bu haklarını pasaport yerine geçen belge ile kanıtlayabilmelerini belirleme,

9. kimlik yerine geçen bir belgenin düzenlenebileceğini ve ne kadar süre ile geçerli olacağını belirleme,

10. Federal Almanya’da ikamet etmekte olan yabancıların kimlik mevzuatıyla ilgili yükümlülüklerini; pasaportun, pasaport yerine geçen belgenin ve kimlik yerine geçen belgenin tanzim edilmesi, süresinin uzatılması, kaybı ve yeniden bulunması, ibrazı ve teslim edilmesi ile Federal Almanya’ya giriş, çıkış ve ülkede bulunmayla ilgili kayıtlar ve yetkili dairelerin kararlarına ilişkin bu tür belgelere konulacak kayıtlar açısından düzenleme,

11. 91a maddesine göre tutulacak Sicile ve bilgi aktarımının şartlarına ve usulüne ilişkin ayrıntıları belirleme,

12. 24’üncü maddenin 1’inci fıkrası uyarınca kendilerine geçici himaye sağlanan yabancıların ikamet yerinin Avrupa Birliği üyesi bir diğer ülkeye nasıl nakledilebileceğini belirleme,

13. bu Kanunun uygulanmasında kullanılacak formülerlerin örnekleri ile tanzim usullerini, fotoğrafın ve parmak izlerinin nasıl olacağını, şahsa mahsus özelliklerin, 78a maddesinin 4’üncü ve 5’inci fıkraları gereğince şifrelendirilmiş bir şekilde alınması ve işlenmesini belirleme,

13a. Birlik Ülkelerinde Düzenlenmiş Pasaportlar ve Seyahat Belgeleri İiçin Güvenlik İşaretlerine ve Biometrik Verilere İlişkin Normlar Hakkında 12 Aralık 2004 tarih ve 2252/2004 sayılı Avrupa Konseyi Direktifi (Avrupa Birliği Resmi Gazetesi EU No: 385, Sayfa: 1) ve Avrupa Parlamentosu’nun ve Konseyinin 28 Mayıs 2009 tarih ve 444/2009 sayılı Birlik Ülkelerinde Düzenlenmiş Pasaportlar ve Seyahat Belgeleri İçin Güvenlik İşaretlerine ve Biometrik Verilere İlişkin Normlar Hakkında 2252/2004 sayılı Avrupa Konseyi Direktifi’ni değiştiren Direktifi (Avrupa Birliği resmi Gazetesi6.6.2009 tarih ve L. 142 S.1) uyarınca elektronik veri taşıyıcılı yabancılar, ilticacılar ve vatansızlar sayahat kimliklerine ilişkin düzenlemeleri yapma ve 13 Haziran 2002 tarih ve 2254/2002 sayılı Üçüncü Ülke Vatandaşlarının İkamet Statülerinin Yeknesaklaştırılmasına İlişkin Avrupa Konseyi Direktifi (Avrupa Birliği Resmi Gazetesi 15.6.2002 tarih ve L 157S.1) ve 18 Nisan 2008 tarih ve 380/2008 sayılı 13 Haziran 2002 tarih ve 2254/2002 sayılı Üçüncü Ülke Vatandaşlarının İkamet Statülerinin Yeknesaklaştırılmasına İlişkin Avrupa Konseyi Direktifini değiştiren Avrupa Konseyi Direktifi (Avrupa Birliği Resmi Gazetesi 29.04.2008 tarih ve L.115 S.1) uyarınca 78’inci maddeye göre elektronik veri saklama ve bilgi işlem özelliği bulunan belgelere ilişkin ayrıntıları belirler ve 78’inci maddede öngörülen seyahat belgeleri ve belgeler için aşağıda belirtilen,

a) Fotoğrafın ve parmak izlerinin kaydının ve kalitesinin korunmasına ilişkin işlemin ve teknik koşullarını ve belgelerdeki elektronik veri saklama ve bilgi işlem özelliği olan alanın güvenliğini,

b) parmak izi alınmasında yaş sınırlarını ve parmak izi verme ve fotograf yükümlülüğünden muafiyetler,

c) işaret parmağının olmaması, parmak izinin kalitesinin yetersiz olması veya parmak ucunda yara bere olması hallerinde parmak izi alınırken parmakların sırasını,

d) yabancılar daireleri tarafından belge üreticisine tüm başvuru verilerinin aktarılmasına ve üretici nezdinde geçici olarak verilerin saklanmasına ilişkin işlem hakkında formülerlerin ve ayrıntılarını,

e) belgenin verildiği tarihe kadar parmak izlerinin ve fotoğrafın yabancılar dairesi bünyesinde saklanmasını,

f) belge sahibinin elektronik veri taşıyıcısında saklı verileri görme hakkını,

g) fotoğrafın ve parmak izlerinin, elektronik ortamda saklanmasına ilişkin koşuların, bunların kalitesinin korunmasının ve yabancılar daireleri tarafından belge üreticisine tüm başvuru verilerinin aktarılmasında kullanılan sistemlerin ve bu sistemin parçalarının ve bu koşullara uyulup uyulmadığının denetlenmesine ilişkin işlemi,

h) parmak izlerine ve digital fotoğrafın değerlendirilmesine ilişkin ayrıntıları,

i) seri numarasına ve elektronik okumalı kimlik veri sayfasına ilişkin ayrıntıları,

j) Federal Almanya’da ikamet eden yabancıların 78’inci maddede öngörülen belgelerin tanzimine, yeniden başvurusuna, uzatılmasına, kaybedilmesine ve yeniden bulunmasıa, ibraz ve iade edilmesine ilişkin yükümlülüklerini

belirler.

Federal İçişleri Bakanlığı ayrıca Federal Eyalet Temsilciler Meclisinin onaylayacağı bir Kanun Hükmünde Kararname ile Kimlik Belgeleri Kanunu’nun 34’üncü maddesinin 4 nolu bendi hükmüne uygun olarak denetim uygulamasına ilişkin ayrıntıları ve Kimlik Belgeleri Kanunu’nun 34’üncü maddesinin 5’den 7 nolu hükümlerine uygun olarak elektronik kimlik tespitine ilişkin ayrıntıları belirlemekle yetkili kılınır.

14. a) Kayıt Bildirim Dairelerinin,

b) Vatandaşlık Dairelerinin ve Federal Sürgüne Gönderilenler Yasası’nın 15’inci maddesi uyarınca belge düzenleyen dairelerin,

c) Pasaport ve Kimlik Dairelerinin,

d) Sosyal Yardım ve Gençlik Dairelerinin,

e) Adalet, Emniyet ve Kamu Düzeni Dairelerinin,

f) Federal İş Ajansının,

g) Vergi ve Gümrük Baş Müdürlüklerinin,

h) İşletme Ruhsatı veren Dairelerin ve

i) Dış Temsilciliklerin,

j) işsizler için temel güvence kurumlarının

bu Kanuna ve diğer kanunlardaki yabancılar hukukuna ilişkin hükümlere istinaden yabancılar dairelerinin görevlerinin ifası için gerekli olması halinde, yabancılara ait şahsa mahsus bilgileri, yabancılar hakkındaki idari tasarruflar ile sair tedbirleri ve sair bilgileri talepleri olmadan yabancılar dairelerine bildirme yükümlülüklerini belirleme hususlarında yetkili kılınır; bu Kanun Hükmünde Kararname, verilerin türü ve kapsamı ile bildirilmesi gereken tedbirleri ve sair hususları belirler; verilerin aktarılmasına ancak verilerin yabancılar

dairelerinin bu Kanun’a veya diğer kanunlardaki yabancılar hukukuna ilişkin düzenlemelerine göre görevlerinin ifasında gerekli olduğu hallerde izin verilir.

(2) Federal İçişleri Bakanlığı ayrıca, Eyalet Temsilciler Meclisi’nin onaylayacağı bir Kanun Hükmünde Kararname ile

1. her yabancılar dairesinin, kendi görev bölgesinde ikamet eden veya ikamet etmiş olan, yabancılar dairesine dilekçe vermiş veya ülkeye girişi ve ikameti hakkında bildirimde bulunmuş olan ve lehinde veya aleyhinde yabancılar mevzuatı uyarınca bir tedbir veya karar almış olduğu yabancılar hakkında bilgi – işlem kaydı tutmasını,

2. her dış temsilciliğin başvurulan, verilen, reddedilen, geri alınan, iptal edilen, hükmünü kaybeden ve kaldırılan vizeler ile geri alınan vize başvuruları hakkında bilgi-işlem kaydı tutmalarını ve dış temsilciliklerin burada kayıtlı verileri aralarında mübadele etmelerini,

3. bu Kanunu uygulamakla görevli dairelerin, görevlerinin ifası için gerekli sair bilgi-işlem kayıtlarını tutmalarını

belirleme hususlarında yetkili kılınır.

1’inci cümlenin 1 no’lu hükmü uyarınca tutulacak kayıtlar, yabancının, tabiiyeti ve adresi dahil olmak üzere kimlik bilgilerini, pasaportuna, yabancılar mevzuatına göre alınan tedbirler, Yabancılar Merkezi Kayıt Dairesi’nde tutulan kayıtlara, yabancının önceki ikamet adreslerine ve yetkili yabancılar dairesine ilişkin bilgiler ile başka bir yabancılar dairesine intikal ettirilen dosyalar hakkındaki bilgileri kapsar. Ayrıca 78’inci maddenin 1’inci fıkrasında belirtilen elektronik kimlik belgesinin kullanımınına ve bununla birlikte açılıp kapanmasına, blokajına ve blokajının kaldırılmasına ilişkin bilgiler tutulur. Yabancılar Dairelerinin şahsa mahsus diğer bilgileri kayda alma yetkisi; eyaletlerin, verilerin korunmasına ilişkin mevzuatına göre belirlenir.

(3) Federal İçişleri Bakanlığı, Dışişleri Bakanlığı’nın muvafakatını alarak Eyalet Temsilciler Meclisi’nin onayı olmaksızın bir Kanun Hükmünde Kararname ile 73’üncü maddenin 1’inci fıkrası ve 73a maddesinin 1’inci fıkrası anlamında yetkili dairenin belirlenmesi için yetkili kılınır.

(3a) Federal İçişleri Bakanlığı, Dışişleri Bakanlığı’nın muvafakatını alarak Eyalet Temsilciler Meclisi’nin onayı olmaksızın bir Kanun Hükmünde Kararname ile 810/2009 sayılı AB Direktifinin 3’üncü maddesinin 2’nci fıkrası uyarınca Alman havalimanlarının transit alanlarında havalimanlarından transit geçilmesi için vize sahibi olmak zorunda olan ülke vatandaşlarını belirlemeye yetkili kılınır.

(4) Federal İçişleri Bakanlığı, devletlerarası bir anlaşmadan doğan yükümlülüklerin yerine getirilmesi veya kamu çıkarlarının korunması için gerekli olması halinde Eyalet Temsilciler Meclisi’nin onayı olmaksızın 1’inci fıkranın 1 ve 2 no’lu bendleri hükümleri uyarınca kanun hükmünde kararnameler çıkarabilir ve bunları değiştirebilir. 1’inci cümle uyarınca çıkarılan bir Kanun Hükmünde Kararname, yürürlüğe girmesinden sonra en geç 3 ay sonra yürürlükten kalkar. Bunun geçerlilik süresi, Eyalet Temsilciler Meclisi’nin onaylayacağı bir Kanun Hükmünde Kararname ile uzatılabilir.

Madde 100 Dil Uyumu

Federal İçişleri Bakanlığı, Eyalet Temsilciler Meclisi’nin onayı olmaksızın çıkaracağı bir Kanun Hükmünde Kararname ile, bu Kanunda kullanılan şahıs tanımlarını, düzenlemenin içeriğinde değişikliğe yol açmaksızın mümkün olması ve dil bilgisi açısından uygun olması kaydıyla, cinsiyeti belirtilmeyen veya dişil ve eril şahıs tanımlarıyla ikame edebilir ve bu suretle dil uyumları yapabilir. Federal İçişleri Bakanlığı, 1’inci cümle hükmüne göre bir Kanun Hükmünde Kararname çıkarılmasından sonra bu Kanun metnini Federal Resmi Gazete’de yayımlayabilir.

Madde 101
Kanunun Yürürlüğe Girdiği Tarihten Önceki İkamet Haklarının Geçerliliğini Sürdürmesi

(1) 1 Ocak 2005 tarihinden önce düzenlenmiş olan oturma hakkı veya süresiz oturma izni, verilmesine esas teşkil eden ikamet amacı ile hal ve şartlara uygun şekilde yerleşme izni olarak geçerliliğini sürdürür. 22 Temmuz 1980 tarihli İnsani Yardım Faaliyetleri Çerçevesinde Kabul Edilen Mültecilere Yönelik Tedbirler Hakkındaki Kanun’un (Federal Resmi Gazete I Sayfa 1057) 1’inci maddesinin 3’üncü fıkrası uyarınca veya anılan Kanunun kıyasen uygulanması suretiyle verilmiş olan süresiz oturma izni ve bunu müteakiben verilmiş olan oturma hakkı, 23’üncü maddenin 2’nci fıkrası uyarınca yerleşme izni olarak geçerliliğini sürdürür.

(2) Diğer ikamet müsaadeleri, verilmelerine esas teşkil eden ikamet amacı ile hal ve şartlara uygun şekilde ikamet izinleri olarak geçerliliklerini sürdürür.

(3) 28 Ağustos 2007 tarihinden önce Avrupa topluluğu sürekli ikamet kaydı düşülmüş bir oturma izni, Avrupa Topluluğu sürekli oturma izni olarak geçerliliğini sürdürür.

Madde 102
Yabancılar Mevzuatına İlişkin Tedbirlerin Geçerliliğini Sürdürmesi ve Süre Hesabı

(1) 1 Ocak 2005 tarihinden önce alınmış olan yabancılar mevzuatına ilişkin sair tedbirler, özellikle süre ve ikamet yeri sınırlamaları, şartlar ve yükümlülükler, siyasi faaliyet yasakları ve kısıtlamaları ile hukuki sonuçları ve etkilerinin süre ile sınırlandırılması da dahil olmak üzere sınırdışı etme, sınırdışına sürme bildirimi, sınırdışına sürmenin ertelenmesi ve sınırdışına sürme fiilleri ile lehte alınan tedbirler, pasaportların ve pasaport yerine geçen belgelerin tanınması ve pasaport yükümlülüğünden muafiyetler, masraflar ve harçlar hakkındaki kararlar geçerliliklerini sürdürürler. Aynı şekilde teminatlarla ilgili tedbirler ve mutabakatlar, tamamen veya kısmen bu Kanunun yürürlüğe girmesinden sonraki süreleri kapsasalar dahi geçerliliklerini sürdürürler. Aynı durum,Yabancılar Kanunu’nun 69’uncu maddesine göre talep dilekçesi verilmesinin kanunen ortaya çıkan etkileri için de geçerlidir.

(2) 1 Ocak 2005 tarihinden önce istisnai oturma izni veya erteleme hamili olarak geçirilen süre, 26’ncı maddenin 4’üncü fıkrasına göre yerleşme izni verilmesi için gereken sürenin hesaplanmasında dikkate alınır.

Madde 103
Kanunun Yürürlüğe Girdiği Tarihten Önceki Mevzuatın Uygulanması

Bu Kanunun yürürlüğe girmesinden önce, 22 Temmuz 1980 tarihli İnsani Yardım Faaliyetleri Çerçevesinde Kabul Edilen Mültecilere Yönelik Tedbirler Hakkındaki Kanun’un (Federal Resmi Gazete I Sayfa 1057) 1’inci maddesi uyarınca Mültecilerin Hukuki Statülerine İlişkin Anlaşma’nın 2’den 34’üncü maddelerine göre hukuki statüye sahip olan kişiler için, İnsani Yardım Faaliyetleri Çerçevesinde Kabul Edilen Mültecilere Yönelik Tedbirler Hakkındaki Kanun’un 2a ve 2b maddeleri, 1 Ocak 2005 tarihine kadar geçerli kanun metni çerçevesinde uygulanmaya devam eder. Bu hüküm ile ilgili olarak 52’nci maddenin 1’inci fıkrasının 4 no’lu bendi hükmü aynı şekilde geçerlidir.

Madde 104 Geçici Düzenlemeler

(1) Süresiz oturma izni veya oturma hakkı verilmesi için 1 Ocak 2005 tarihinden önce verilmiş olan talep dilekçeleri hakkında bu tarihe kadar geçerli olan mevzuata göre karar verilir. 101’inci maddenin 1’inci fıkrası aynı şekilde geçerlidir.

(2) 1 Ocak 2005 tarihinden önce oturma izni veya istisnai oturma izni hamili olan yabancılar için yerleşme izni veya AB uzun süreli ikamet eden izni verilmesine ilişkin kararda dil bilgisi bakımından sadece basit tarzda sözlü olarak Alman dilinde anlaşabilmeleri gereklidir. 9’uncu maddenin 2’nci fıkrası 3’üncü ve 8 no’lu bendleri hükümleri uygulanmaz.

(3) 1 Ocak 2005 tarihinden önce Almanya’da yasal olarak ikamet eden yabancıların bu tarihten önce doğmuş olan çocuklarının aile birleşiminde, İkamet Kanunu ile daha uygun bir hukuki konum sağlanması hali hariç olmak üzere Yabancılar Kanunu’nun en son geçerli metninin 20’nci maddesi hükmü uygulanır.

(4) Bu Kanunun yürürlüğe girmesine kadar Yabancılar Kanunu’nun 51’inci maddesinin 1’inci fıkrasındaki şartların var olduğu kesin olarak tespit edilen bir yabancının reşit olan bekâr çocuğuna; yabancının iltica talebinde bulunduğu tarihte çocuğun reşit olmaması ve en azından Yabancılar Kanunu’nun 51’inci maddesinin 1’inci fıkrasındaki şartların tespitinin kesinleşmesinden itibaren Federal Almanya’da ikamet etmesi ve uyum sağlayacağı kanaatinin var olması hallerinde, 25’inci maddenin 2’nci fıkrası uygulanmak suretiyle oturma izni verilir. Çocuğun, son 3 yıl içinde kasten işlediği bir suç nedeniyle en az 6 aylık bir gençlik veya hapis cezasına ya da en az 180 günlük hapis cezası karşılığı para cezasına çarptırılmış olması halinde oturma izni verilmesi reddedilebilir.

(5) 1 Ocak 2004 – 31 Aralık 2004 tarihleri arasında siyasi ilticacı olarak tanınmış ve bu zaman dilimi içinde Yabancılar Kanunu’nun 51’inci maddesinin 1’inci fıkrasındaki şartların var olduğu kesin olarak tespit edilen veya İnsani Yardım Faaliyetleri Çerçevesinde Kabul Edilen Mültecilere Yönelik Tedbirler Hakkındaki Kanun’un (Federal Resmi Gazete 1 Sayfa: 1057) 1’inci maddesine göre veya Yabancılar Yasasının benzer uygulamasıyla süresiz oturma izni verilen yabancıların, 44’üncü maddenin 1’inci fıkrasında belirtilen uyum kurslarına, 1 Ocak 2005 tarihinden önce bir Almanca dil kursuna başlamamış olmaları halinde bir defaya mahsus ücretsiz katılma hakları bulunmaktadır.

(6) En yüksek eyalet merciinin 24 Mayıs 2007 tarihine kadar geçerli metne göre verdiği bir yerleşme izninin verilmesini Federal Almanya’nın özel siyasi menfaatleri nedeniyle öngören

talimatıyla ilgili va’kalarda, 24 Mayıs 2007 tarihli metnin 23’üncü maddesinin 2’nci fıkrasının uygulanmasına devam edilir. 23’üncü maddenin 2’nci fıkrasının 5’inci cümlesi ve 44’üncü maddenin 1’inci fıkrasının 2 no’lu bendi hükmü ilgili yabancılara ve bunlarla beraber ikamet yerlerini Federal Almanya’ya nakleden aile fertlerine aynen uygulanır.

(7) Yabancılar Yasası’nın 31’inci maddesine göre istisnai oturma izni veya Yabancılar Yasası’nın 35’inci maddesinin 2’nci fıkrasına göre oturma izni verilmesiyle ilgili 26’nci maddenin 4’üncü fıkrasının şartlarının yerine getirmiş olmaları ve halen şartları yerine getirmeleri halinde, bir yabancının 1 Ocak 2005 tarihinden önce Yabancılar Yasası’nın 31’inci maddesinin 1’inci fıkrasına veya Yabancılar Yasası’nın 35’inci maddesinin 2’nci fıkrasına göre oturma izni sahibi olan eşine, hayat arkadaşına ve reşit olmayan çocuklarına yerleşme izni verilebilir.

(8) 28’inci maddenin 2’nci fıkrasnın 5 Eylül 2013 tarihine kadar geçerli olan metni, bir Alman vatandaşının 5 Eylül 2013 tarihinde 28’inci maddenin 1’inci fıkrasına göre bir ikamet izni sahibi olan aile bireylerine uygulanmaya devam eder.

Madde 104a
Eski Vak’aların Düzenlenmesi

(1) 1 Temmuz 2007 tarihinde en az 8 yıldan beri veya aynı hane içinde bir veya birden fazla rüşt yaşını doldurmamış bekar çocuğuyla beraber yaşaması halinde, en az 6 yıldan beri kesintisiz olarak müsamahalı, izinli veya insani nedenlerden dolayı verilmiş bir oturma izni ile Federal Almanya’da ikamet etmesi ve

1. yeterli konuta sahip olması,

2. Müşterek Avrupa Referans Çerçevesinin A2 seviyesi anlamında yeterli derecede Almanca konuşması,

3. okula gitme zorunluluğu olan çocukların okula gittiklerini belgelemesi,

4. yabancılar dairesini yabancılar hukukuna dair önemli durumlar hakkında kasten yanıltmamış veya ikameti sona erdirici idari önlemleri kasten geciktirmemiş veya engellememiş olması,

5. aşırı veya terorist örgütlerle ilişkisi olmaması veya bunları desteklememesi ve

6. Yabancılar Yasası’na veya İltica İşlemleri Kanunu’na göre yalnız yabancılar tarafından işlenebilen 50 günlük hapis cezası veya 90 günlük hapis cezası karşılığı işlenen suçlar hariç olmak üzere, Almanya’da kasten işlenen bir suçtan dolayı mahkum edilmemiş olması

hallerinde, müsamahalı oturma izni ile ikamet eden bir yabancıya 5’inci maddenin 1’inci fıkrasının 1 no’lu hükmü ve 2’nci fıkrası hükmünden sarfı nazar edilerek oturma izni verilmelidir.

Yabancının bir işte çalışarak geçimini temin etmesi halinde, oturma izni 23’üncü maddenin 1’inci fıkrasının 1’inci cümlesine göre verilir. Diğer durumlarda 1’inci cümle hükmüne göre verilir; bu, 2’nci Bölüm 5’inci Kısım anlamında oturma izni sayılır; 9’uncu madde ve 26’ncı maddenin 4’üncü fıkrası uygulanmaz. 1 Temmuz 2008 tarihine kadar 1’inci fıkranın 2 no’lu hükmünden sarfı nazar edilebilir. Yabancının bedensel, zihinsel veya ruhsal hastalık veya

engellilik veya yaşlılık nedenlerinden dolayı yerine getirememesi halinde, 1’inci cümlenin 1 no’lu hükmünün şartlarından sarfı nazar edilebilir.

(2) Almanya’ya girdiği tarihte rüşt yaşını doldurmamış ve bugüne kadar aldığı eğitim ve yaşam koşulları nedeniyle Almanya’nın yaşam koşullarına uyumu sağlanmış gözüken 1 Temmuz 2007 tarihinde en az 8 yıldan beri veya aynı hane içinde bir veya birden fazla rüşt yaşını doldurmamış bekar çocuğuyla beraber yaşaması halinde, en az 6 yıldan beri kesintisiz olarak müsamahalı, izinli veya insani nedenlerden dolayı verilmiş bir oturma izni ile Federal Almanya’da müsamahalı olarak ikamet eden bir yabancının müsamahalı oturma izni sahibi rüşt yaşını doldurmamış bekar çocuğuna, 23’üncü maddenin 1’inci fıkrasının 1’inci cümlesine göre oturma izni verilebilir. Almanya’da kimsesiz rüşt yaşını doldurmamış yabancı olarak en az 6 yıldan beri kesintisiz olarak müsamahalı, izinli veya insani nedenlerden dolayı verilmiş bir oturma izni ile Federal Almanya’da ikamet eden ve bugüne kadar aldığı eğitim ve yaşam koşulları nedeniyle Almanya’nın yaşam koşullarına uyumu sağlanmış gözüken yabancı için de aynı durum geçerlidir.

(3) Aynı hane içinde yaşayan bir aile ferdinin 1’inci fıkranın 1’inci cümlesinin 6 no’lu bendi hükmü anlamında suçlar işlemiş olması, bu düzenlemeye göre diğer aile fertlerine verilecek oturma izninin reddine sebep olur. Yabancının eşinin 1’inci fıkranın şartlarını yerine getirmiş olması ve özel bir mağduriyet durumunun önlenmesi için yabancının ikametinin devamının gerekli olması hallinde, 1’inci fıkranın 1’inci cümlesinin 6 no’lu hükmü anlamında suçlar işleyen yabancının eşi için 1’inci cümle hükmü geçerli değildir. İstisnai olarak çocukların ebeveynlerinden ayrılmaları halinde, bunların Almanya’da bakımlarının sağlanması güvence altına alınmalıdır.

(4) Yabancının bir uyum mülakatına katılması veya bir uyum sözleşmesi bağıtlaması şartıyla yabancıya oturma izni verilebilir. Oturma izni bir işte çalışma hakkı verir.

(5) Oturma izni 31 Aralık 2009 tarihine kadar olan geçerlilik süresiyle verilir. Yabancının geçimini büyük miktarda 31 Aralık 2009 tarihine kadar bizzat bir işte çalıştığından dolayı temin etmesi veya yabancının en azından 1 Nisan 2009 tarihinden beri geçici olmayan bir şekilde geçimini güvence altına almış olması hallerinde, oturma izni, 23’üncü maddenin 1’inci fıkrasının 1’inci cümlesi anlamında oturma izni olarak 2 yıl daha uzatılmalıdır. Gelecekte, her iki durumda geçimin temin edileceğine ilişkin somut emareler mevcut olmalıdır. 1’inci fıkranın 4’üncü cümlesinde belirtilen durum için oturma izni ilk defa 1 Temmuz 2008 tarihine kadar geçerli olarak verilir ve yalnız yabancının bu tarihe kadar 1’inci fıkranın 1’inci cümlesinin 2 no’lu hükmünün şartlarını yerine getirdiğini belgelemesi durumunda uzatılır. Bu hükümle ilgili olarak 81’inci maddenin 4’üncü fıkrası uygulanmaz.

(6) Oturma izninin uzatılması işleminde özel mağduriyet durumlarının önlenmesi için 5’inci fıkra hükmünden sarfı nazar edilebilir. Bu durum,

1. tanınmış mesleki eğitim dallarında meslek eğitimi gören veya devletçe teşvik edilen mesleğe hazırlık önlemlerindeki öğrenciler,

2. yalnız geçici olarak sosyal yardımların eksikleri karşılayan tamamlayıcı ödeneklerinden yararlanmak zorunda olan çocuklu aileler,

3. geçici olarak sosyal yardımlardan yararlanmak zorunda olan ve Sosyal Kanun’un 2’nci Kitabının 10’uncu maddesinin 1’inci fıkrasının 3 no’lu hükmüne göre kendilerinden bir işte çalışmaları istenemeyen tek başına çocuk yetiştiren anne veya babalar,

4. geçimleri gerekli himaye ve bakımda dahil olmak üzere sair bir şekilde primler karşılığı ödenekler hariç kamu yardımlarına muhtaç olmadan sürekli olarak güvence altına alınmış işgöremez durumda olan kişiler,

5. Geldikleri menşe ülkede kimsesi kalmamış, ama bunun yerine Federal Almanya’da sürekli ikamet izni ile veya Alman vatandaşı olarak aile yakınları (çocukları, torunları) bulunan ve bu kişiler için her hangi bir sosyal ödenek alınmayacağı belli olan 31 Aralık 2009 tarihinde 65 yaşını doldurmuş kişiler

için geçerlidir.

(7) Eyaletler, 1’inci ve 2’nci fıkralara göre verilen oturma izninin belli ülke vatandaşları için Almanya’nın güvenliği açısından verilmesini yasaklayan talimat verebilirler. Federal Almanya genelinde yeknesaklığın korunması açısından talimat için Federal İçişleri Bakanlı’ğının muvafakatı gereklidir.

Madde 104b
Müsamahalı İkamet Eden Yabancıların Entegre Olmuş Çocuklarının İkamet Hakkı

(1) Rüşt yaşını doldurmamış bekar çocuğa, 104a maddesi uyarınca kendilerine oturma izni verilmeyen veya oturma izinleri uzatılmayan ebeveynin veya çocuğun velayetine sahip anne veya babanın Almanya’yı terk etmesi halinde, çocuğun

1. 1 Temmuz 2007 tarihinde 14 yaşını doldurmuş olması,

2. asgari 6 yıldan beri yasal veya müsamahalı olarak Almanya’da ikamet etmesi,

3. Alman diline hakim olması,

4. bugüne kadar aldığı eğitim ve yaşam koşulları nedeniyle Almanyanın yaşam koşullarına uyumu gerçekleşmiş ve gelecekte Almanya’nın yaşam koşullarına uyacağı kesin olan ve

5. kişisel bakımı güvence altına alınmış olması

hallerine, 5’inci maddenin 1’inci fıkrasının 1 no’lu bendi hükmünden, 2’nci fıkradan ve 10’uncu maddenin 3’üncü fıkrasının 1’inci cümlesinden farklı olarak 23’üncü maddenin 1’inci fıkrasının 1’inci cümlesine göre bağımsız oturma izni verilebilir.

Madde 105
Çalışma İzinlerinin Geçerliliğini Sürdürmesi

(1) Bu Kanunun yürürlüğe girmesinden önce verilmiş olan bir çalışma izninin geçerliliği, süresi sona erinceye kadar devam eder. Bu Kanun uyarınca bir ikamet izni verilmesi halinde çalışma izni, Federal İş Ajansı’nın bir işe başlanması için verdiği muvafakat olarak geçerlidir. Çalışma izninin ihtiva ettiği kayıtlar ikamet iznine aktarılır.

(2) Bu Kanunun yürürlüğe girmesinden önce verilmiş olan çalışma hakkı, Federal İş Ajansı’nın bir işe başlanması için verdiği sınırsız muvafakat olarak geçerlidir.

Madde 105a
İdari İşlemlerle İlgili Düzenlemeler

4’üncü maddenin 2’nci fıkrasının 2nci ve 4’üncü cümlesi, 5’inci fıkrasının 2’nci cümlesi, 5’inci maddesinin 3’üncü fıkrasının 3’üncü cümlesi, 15a maddesinin 4’üncü fıkrasının 2’nci ve 4’üncü cümlesi, 23’üncü maddenin 1’inci fıkrasının 3’üncü cümlesi, 23a maddesinin 1’inci fıkrasının 1’cümlesi, 43’üncü maddenin 4’üncü fıkrası, 44a maddesinin 1’inci fıkrasının 2’nci cümlesi, 3’üncü fıkrası 1’inci cümlesi, 49a maddesinin 2’nci fıkrası, 72’nci maddenin 1 – 4’üncü fıkraları, 73’üncü maddenin 2’nci fıkrası, 3’üncü fıkrasının 1’inci ve 2’nci cümlesi, 78’inci maddenin 2 – 7’nci fıkraları, 79’uncu maddenin 2’nci fıkrası, 81’inci maddenin 5’inci fıkrası, 82’nci maddenin 1’inci fıkrasının 3’üncü cümlesi, 3’üncü fıkrası, 87’nci maddenin 1’inci fıkrası, 2’nci fıkrasının 1’inci ve 2’nci cümleleri, 4’üncü fıkrası 1’inci 2’nci ve 4’üncü cümleleri, 5’inci ve 6’ncı fıkraları, 89’uncu maddenin 1’inci fıkrasının 2’nci ve 3’üncü cümleleri, 3’üncü ve 4’üncü fıkraları, 89a maddesinin 2’nci fıkrası, 4’üncü fıkrasının 2’nci cümlesi, 8’inci fıkrası, 90’ıncı maddesi, 90a maddesi, 90b maddesi, 91’inci maddenin 1’inci ve 2’nci fıkraları, 91a maddesinin 3’üncü, 4’üncü ve 7’nci fıkraları, 91c maddesinin 1’inci fıkrasının 2’nci cümlesi, 2’nci fıkrasının 2’nci cümlesi 3’üncü fıkrasının 4’üncü cümlesi ve 4’üncü fıkrasının 2’nci cümlesi, 99’uncu maddesi ve 104a maddesinin 7’nci fıkrasının 2’nci cümlesi uyarınca alınan idari tedbirlerden ve 43’üncü maddenin 4’üncü fıkrası ve 99’uncu madde uyarınca alınan idari tedbirlerden eyalet hukukuna göre farklı işlem yapılamaz.

Madde 105b
Yeknesak Formülere Göre İkamet İzinleri İçin Geçici Düzenleme

4’üncü maddenin 1’inci fıkrasının 2’nci cümlesinin 2’den 4 nolu bendleri hükümleri uyarınca 78’inci maddenin bu tarihe kadar geçerli olan metnine göre 31 Ağustos 2011 tarihine kadar düzenlenen ikamet izinleri, yeniden düzenlenirken, ancak en geç 31 Ağustos 2021 tarihine kadar 78’inci maddeye göre elektronik veri saklama ve bilgi işlem özelliği bulunan tek tip belge olarak düzenlenir. Bunun dışında, geçerli bir menfaatlerinin bulunduğunu kanıtlamaları halinde, 4’üncü maddenin 1’inci fıkrasının 2’nci cümlesinin 2’den 4 nolu bendleri hükümleri uyarınca ikamet izni sahibi kişiler, 78’inci maddeye göre elektronik veri saklama ve bilgi işlem özelliği bulunan tek tip belge başvurusunda bulunabilirler.

Madde 106
Temel Hakların Sınırlandırılması

(1) Vücut bütünlüğünün dokunulmazlığına (Anayasa’nın 2’nci maddesinin 2’nci fıkrasının 1’inci cümlesi) ve kişi özgürlüğüne (Anayasa’nın 2’nci maddesinin 2’nci fıkrasının 2’nci cümlesi) ilişkin temel haklar, bu Kanuna istinaden sınırlandırılır.

(2) Özgürlüğün kaldırılmasına ilişkin işlem, Aile Mahkemelerine İlişkin Uygulama Kanunu’nun 7’nci Kitabına ve İsteğe Bağlı Hukuk Mahkemeleri hükümlerine göre yapılır. Sınırdışına sürmek üzere tutukluluk halinin devamına ilişkin karar verilmesi gerektiğinde; Sulh Hukuk Mahkemesi, itirazı kabil olmayan bir kararla davayı sınırdışına sürmek için ilgili şahsın tutuklu bulundurulacağı yer için yetkili mahkemeye tevdi eder.

Madde 107
Şehir Eyaletleri Özel Hükmü

Berlin, Bremen ve Hamburg Eyalet Senatoları, bu Kanunun dairelerin yetkileri hakkındaki hükümlerini eyaletlerinin özel idari yapısına uyarlamaya yetkili kılınmışlardır.

 

Av. Anıl Coşkun